- Reeca -Kinahapunan, ay kompleto ang mag-aama sa malaking lamesa. Nahihiya man ako at gusto kong tumanggi makisabay dahil pakiramdam ko ay saling pusa lang ako. Pero ang bawat salita ni Sir Vrikzor ay parang may kapangyarihan kung kaya mabilis akong napasunod. Kung anu ang pwesto namin nung unang beses na kumain ako rito ay ganun muli kami ngayon, siguro sanayan na lang.Sobrang napakasarap ang nasa hapag kainan, nakakalaway naman talaga. Hindi ito puro lutong pinoy dahil puro meat at vegetables ang nasa hapag na napapanood ko kung minsan sa videos at movies. Ang dalawang bata naman ay tahimik na kumakain, at napaka ayos nila tignan. Tulad ng kanilang Daddy na parang hari kung kumilos. Ako naman ay isang mutsatsa na napasama sa pamilyang ito. Kahit gustong-gusto ko sulyapan si Sir Vrikzor ay nahihiya naman ako at baka mahuli na naman ako nitong tumitingin. Sa katunayan nga niyan kapag may pagkakataon na nakatalikod ito o kaya naman may ginagawa at hindi nakatingin sa
Naanlipungatan ako ng makarinig ng mga mahihinang pag-uusap. Hanggang sa isang malakas na tili ng isang batang babae. It's Neeca.Napakurap ako saglit hanggang sa paunti-unting minumulat ang aking mga mata.“Yay my Mommy is waking up!" malakas na tili ni Neeca.Halos lumubog ito sa malambot na kama nang lumundag ito at pagapang na lumapit sa akin.“Mommy Goodmorning." malambing na tumabi ito si Neeca sa akin at niyakap ako ng kaniyang maliliit na mga braso. Naka-pajama pa rin ito.“Neeca? Goodmorning din" “Are you okay now Mommy? Daddy said you are sick daw po. Am i too much makulit Mommy kaya sick ikaw?" malungkot ang boses ni Neeca pati ang magandang mukha nito ay bakas ang pagkalungkot habang hinihimas nito ang buong mukha ko. “No baby. Super mabait ka. Hindi ka makulit. At saka wala naman akong sakit eh." kahit medyo antok at paos pa ang boses ko ay napaingos ako dahil wala naman akong nararamdaman na kakaiba sa katawan ko bukod sa parang ang haba ata ng itinulog ko.“Are you oka
~ Reeca ~Sa paglipas ng mga araw, ngayon ko talaga napagtanto na parang may kakaiba, parang may mali sa paligid. Hindi ako matalino at magaling sa lahat ng bagay at inaamin ko iyon, pero may common sense naman ako. Iba talaga ang trato sa akin ng ibang maids dito. Hindi nila ako magawang makausap na para bang natatakot sila sa akin lalo pa kung andito kung minsan si Sir Vrikzor. Ang tanging nakakausap ko lang ay ang mayordoma na minsan ko lang din naman makausap lalo pa at namamahala ito ng buong kabahayan. Tanging si Cecil lang ang mapagkakatiwalaan ko, siya lang din ang bukod tanging kakwentuhan at katawanan ko. Hindi naman kami sinasawa ni Sir Vrikzor kapag nakikita kaming nag-uusap ni Cecil. Mukhang ayos lang naman kahit iisa lang ang expression ng mukha. Sabado ngayon at kakatulog lang nang hapon na ito si Neeca, habang nasa sariling kwarto rin si Zor at nagpapahinga. Sakto naman na umalis si Sir Vrikzor kasama nang napakarami nitong bodyguards na naka-black suit pa. Marami nama
- Reeca -“Mommy wake up na ikaw." Isang boses ng anghel ang namulatan ko ngayon. Medyo hilo pa ako pero pinilit kong minulat ang mga mata ko.“N-neeca" “Mommy!" biglang sigaw ng bata. Nakaupo pala ito sa aking kinahihigaan kaya ang bilis lang nito na yakapin at pugpugin ng halik sa aking buong mukha.“Nagugutom ka na ba ngayon?" pag-aalala ko dahil baka nagugutom na ito at ito ako ngayon nakahiga at mukhang inatake na naman ata ng sakit ko. “Yes Mommy. We eat na po." sagot naman nito s sakin habang sinisipat ang buong mukha ko.Teka anu bang nangyari sa akin kanina? Nag-iisip ako ng biglang bumukas ang pintuan ng aking silid. Pumasok mula roon si Cecil at ang dalawa pang kasambahay na may bitbit na mga pagkain. Bumangon ako kahit na nakayakap na parang tuko sa akin si Neeca. Napansin ko na may table na pinasok sa kwarto ko at may apat na upuan. Ngumiti sa akin si Cecil na halata sa mukha ang pag-aalala ngunit yumuko na ito at tumalikod na habang nakasunod sa kaniya ang dalawa pan
~ Reeca ~Nagising ako mula pa kanina ng binuhat ako ng malakas na mga kamay ni Sir Vrikzor. Nakaidlip lang naman ako, pero hindi ko namalayan na pinag-uusapan na ako mag-aama. Kung tudo ako na wag gumawa ng mga bagay na mapaghalataang gising ako at baka ibalibag na lamang ako basta ni Sir Vrikzor. Sa katunayan nga niyan, para akong dinuduyan sa sobrang sarap ng pakiramdam. Ang bango-bango pa ni Sir pakiramdam ko ay gustong magwala ng lahat ng hormones ko sa katawan. Kung totoo nga ang sinasabi nito na ako ang kaniyang asawa ay wish ko lang, ayaw ko ng magising dahil baka maglupasay ako sa sama ng loob. “I know you were awake Honey Babe." Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabing iyon ni Sir Vrikzor. Jusko kung kanina ay feel na feel ko ang sarap ng katawan ni Sir Vrikzor ngayon ay naglaho na nga. Napadilat ang mga mata ko. “Oh F**k!"“Ahh Sir sorry po!" hinging paumanhin ko nang bigla kong masampal sa kanang pisngi si Sir Vrikzor. “Babe" paos ang boses ni Sir Vrikzor ha
“Reeca sa table 17!” sigaw ni Kuya Toby.“Opo, papunta na!” pagmamadali ko habang bitbit ang tray na may lamang pagkain.Mabilis kong hinanap ng table 17. At saktong nakita ko ang lalaking kumakaway. Tiyak ito na yun at mukhang kanina pag naghihintay.“Ito na po ang order niyo Sir!” ngiti ko ng maibaba ko ang tray sa table nito.“Thank you Miss Cutie pie!” sabay kindat nito sa akin. Napangiwi ang ngiti ko ng kindatan nito ako. Hindi naman ito panget, bagkus may itsura naman at mukhang malinis. Kaya mabilis na akong nagpaalam at tumalikod.Ganito talaga kapag Friday night at weekends. Masiyadong maraming customers dito sa Filipino Grills na restaurant na aking pinagtatrabahuan. Anim na buwan pa lang ako dito. Nung una ay dishwasher lang talaga ang pinasok ko dahil yun lang naman ang bakanteng posisyon na available. Sinunggaban ko na dahil no choice na ako at kailangan ko na ng trabahong mapapasukan. Hanggang sa nag-level up. Nakitaan ako ng sipag ng amin
“Ahhhhhhh!" malakas akong napasigaw kaya muli ay hinihingal akong nagising habang tagaktak ang aking pawis sa noo. Malakas na bumukas ang pintuan ng aking kwarto at humahangos na lumapit sa akin si Farrah. Ang aking matalik na kaibigan.“Ayus ka lang Reeca?" nag-aalalang mukha na tanong nito sa akin sabay abot ng isang basong tubig.Kahit na nanginginig ang aking mga kamay ay inabot ko ang baso at pilit na uminom. Hindi ko alam pero palagi na lang nangyayari sa akin ang ganitong eksena. Sa katunayan nga niyan paminsan-minsan ko na lang mapanaginipan ang bangungot na paulit-ulit na nangyayari sa akin. Kung dati-rati ay halos gabi gabing laman ng aking panaginip ang malagim na trahedya, ngayon ay minsan na lang. Pero hindi ko alam dahil siguro sa matinding trauma na nangyari sa akin sa nakalipas na taon nang makasama ako sa isang matinding aksidente na hindi ko man lang maalala. Nagpapasalamat ako sa aking matalik na kaibigan na si Farrah at sa boyfriend nitong si Jackson na palaging n
- Reeca -“Everything's normal Ms. Abenejo. Nakikita ko rin ang pag- progress ng mga galaw mo, at ang panaginip mo na paulit-ulit mong nakikita ay sa tingin ko ay paunti-unti mo nang tinatanggap sa sarili mo that's why you handled it very carefully." nakangiti sa akin si Dra. Ramirez.“Salamat po ng marami Doc, sa tingin ko kaya ko na talaga ang mag-trabaho para hindi na nakakahiya kay Farrah." sumulyap ako sa aking kaibigan na nasa aking tabi.She rolled her eyes. “Anung nakakahiya? Mas nakakahiya siguro kung di kana gumaling dahil ayaw mong tulungan ang sarili mong gumaling. Remember" pinag-krus pa ni Farrah ang magkabilang braso nito payakap sa kaniyang sarili.Tumawa lamang si Dra. sa aking kaibigan. Mabuti na lamang at sanay na sa aming dalawa si Dra kahit madalas akong pagalitan ni Farrah. Minsan kasi talaga matigas at makulit ako. Mabuti na lamang talaga may bestfriend akong kayang sakyan ang minsan kong kabaliwan at may pagkalutang din.Matapos nang ilang pang pag-uusap ay n