K-6

"Ikaw pala ang caregiver ng pinsan kong gago?" wika ni Lewrick, ang pinsan ni Brandon.

Mabagal na tumango si Bea. "Yes po, sir. Ako nga po," magalang niyang sagot.

Hindi niya maiwasang titigan ang binatang si Lewrick. Matanda lang ng dalawang taon si Brandon sa binata. Katulad ni Brandon, guwapo rin ang binatang si Lewrick. May dugo kasing Spanish kaya naman makalaglag panty ang itsura. Nakapang-aakit ang titig nito habang si Brandon, nakatatakot na parang nanlalapa. Bad boy look na masungit ang itsura ni Brandon habang si Lewrick naman ay good boy na playboy look.

"Bakit ka pala naging caregiver niya? Hindi sa binobola kita pero masyado kang maganda para maging caregiver. You look like a model. Sigurado akong sinisigawan ka niya kapag may mali kang nagawa, tama?"

Alanganing ngumiti si Bea sabay tango ng mabagal. "Pero ayos lang naman po. Kakayanin ko po ang trabaho na ito at masasanay din po ako sa ugali ni sir Brandon."

Bumuntong hininga si Lewrick. "Well, hindi ko alam kung nabanggit na sa iyo ni lola Laurel kung bakit siya ganiyan. Dahil iyan sa ginawa ng daddy niya sa mommy niya. Nagloko kasi. And then, namatay ang mommy niya sa stress, sinasang sakit no'n para kay Brandon. At doon na nagsimula ang kaniyang ugali niya. Mainitin ang ulo. Akala mo galit sa mundo."

"Nabanggit na po sa akin kaya iniintindi ko na lang po si sir Brandon. At isa pa, kailangan ko po ang trabahong ito. Kaya hindi po ako puwedeng magreklamo," aniya bago nginitian ng matamis ang binata.

Hindi napansin ni Bea na napakurap si Lerwick nang ngitian siya nito. Nagpaalam na siya sa binata dahil mag-aasikaso na siya ng pagkain ni Brandon. Habang si Lewrick naman ay nagtungo sa kuwarto ni Brandon.

"Alam mo na bang mawawala ng isang linggo yata si madam Laurel dito?" wika ni manang Flor.

Mabagal na umiling si Bea. "Hindi ko po alam. Wala po siyang nabanggit sa akin."

"Ah okay. Maglilibang iyon dahil nai-stress siya sa apo niyang si Brandon. Nasabi niya sa akin na pinagalitan niya raw si Brandon dahil nga sa pagiging bossy nito masyado. At dahil na rin sa palagi kang sinisigawan. Kaya ngayong wala si madam Laurel, pilitin mong huwag magkamali. Wala si madam. Wala kang kakampi. Si madam ang kakampi natin dito dahil kapag napansin niyang hindi na naman maganda ang trato ni Brando sa mga tao dito, pinagagalitan niya talaga," mahabang salaysay ni manang Flor.

Biglang kinabahan naman si Bea doon. Napalunok siya ng laway bago napakamot sa kanyang ulo. "Salamat po sa tip. Opo, talagang pinipilit kong huwag magkamali. Sa totoo lang, medyo nahihirapan po ako sa trabaho kong ito. Hindi naman siya ganoon kahirap pero iyong amo ko naman, masyadong iba ang ugali. Masyadong boss at masakit magsalita. Tagos talaga sa buto."

"Hayaan mo na, tiis lang. Kapag gumaling na rin naman siya, tapos na ang pagiging caregiver mo sa kanya. At nakaipon ka pa ng pera. Hindi na magtatagpo pa ang landas ninyo."

Simpleng ngiti lamang ang sinagot ni Bea sa matanda bago ipinagpatuloy ang kanyang ginagawa.

SAMANTALA, na tumawa si Brandon sa sinabi ng kanyang pinsan. Inilingan niya ito. "Talagang wala ka ng ibang inisip kun'di babae? Puro kalandian na lang ang tumatakbo sa isipan mo?"

Tumawa si Lewrick. "Bakit ba? Eh talaga namang maganda ang caregiver mo! Parang model nga eh. Napansin ko pa ang malaking hinaharap niya. For sure, malambot iyon kapag nilamas."

"Tangina mo. Puro kalibugan ang iniisip mo. Bakit hindi ka na lang magpa-busy sa negosyo niyo ni tito?" asar na wika ni Brandon.

"Tapos na. Ako ang nagpupunta doon sa pinatatayo niyang apartment. Ilang apartment din iyon kaya marami na naman siyang kikitain kapag inupahan ang lahat ng iyon. Nakakapagod din. Tatlong lupa ang binila niya sa magkakaibang lugar. At iniikot ko iyon. Chine-check ko kung nasusunod ba ang design ng bawat apartment pati na kung inaayos ba ang trabaho ng mga tao doon," tugon naman ni Lewrick.

"Eh 'di maigi. May nagagawa kang maganda sa buhay mo. Hindi iyong puro ka babae. Wala ka ng ibang inatupag kun'di makipag-one night stand sa mga iyan. Isang araw, tatawanan na lang kita kapag nagka-AIDS ka," nakangising wika ni Brandon.

"Marunong naman akong pumili ng babae. Sa katunayan, interesado nga kaagad ako diyan sa caregiver mo. Magpapaalam na kaagad ako sa iyo. Puwede ko ba siyang landiin?" nakangising sabi ni Lewrick.

Kinuha ni Brandon ang unan sa kama niya at saka ito binato sa pagmumukha ng kanyang pinsan. "Tigilan mo s'ya! Baka lalong maging tanga sa trabaho eh. Imbes na maalagaan ako ng maayos, baka panay mali pa. Humanap ka ng ibang babaeng kakanain mo."

Malakas na tumawa si Lerwick. "Sus! Gusto mo lang masolo iyang caregiver mong maganda!"

Asar siyang tinawanan ni Brandon. "Saan banda ang gandang sinasabi mo? Para sabihin ko sa iyo, hindi ako nagagandahan sa kanya. Masyado na ngang common ang itsura niya kung tutuusin. Sabagay, mababa kasi ang taste mo sa babae kaya lahat sa iyo, maganda. At talagang babaero ka lang talaga. Lahat, pinapatulan mo. Nakakadiri ka."

"Woah! Para namang hindi ka nakikipag-one night stand sa iba! Kung makapagsalita ka naman parang ang linis mo!" bulyaw ni Lewrick.

"Wala akong sinabi na malinis ako. At isa pa, hindi naman ako katulad mo na halos araw-araw. Bihira lang akong magkaroon ng interes sa babae. Kapag nasa mood lang din ako. At isa pa, hindi naman basta-bastang babae ang mga kinakama ko. Mga anak ng mayor, gobernador, model, artista at marami pang babae na mayaman at kilala. Kahit sabihin na nating maganda nga iyang si Bea, hindi ko iyan papatulan. Masyado ko namang binaba ang standard ko para patulan ang isang caregiver," mayabang at madiin na wika ni Brandon.

Tumango-tango lamang si Lewrick. Mayamaya pa, pumasok na sa kuwartong iyon si Bea dala ang pagkain niya. Napatingin siya sa mukha ni Bea. Hindi niya lang maamin sa sarili na maganda si Bea. Dahil naiinis siya sa ginawa nito sa kanya. Si Bea kasi ang unang sumuntok sa guwapo niyang mukha.

"Kumain na po kayo, sir," magalang na wika ni Bea.

"Alam ko. Hindi mo ako kailangang pagsabihan. Umalis ka na nga," pagtataboy niya sa dalaga dahil ayaw na niyang makita pa ang magandang mukha ni Bea.