Prologue

"Hoy habulin niyo ang babae! Huwag mo hayaang makatakas! Kapag nakawala yun mananagot tayo kay Boss." Rinig kong sigaw ng isa sa mga lalaking humahabol sakin.

"Aray." Mahina akong napadaing nang aksidenteng mahawakan ang tuhod ko.

Mabilis kong tinungo ang pinakamalapit na building. Bahagya pa akong napaatras nang bumungad sa paningin ang naghahalikang babae at lalaki. Dios ko motel pa ata ang napasukan ko!

Ako si Avern Dela Cruz ang tanging tagapagmana ng Hacienda De Elena. Ito ang pinakamalaking at pinakamatagal hacienda sa aming probinsya. Yun nga lang ay sinangla ng aming tiyuhin na lulong sa sugal at babae. Pati ang plantation ng mga ubas at trabaho ng mga empleyado apektado. Marami itong pinagkautangan kaya pati si Lola namromroblema sa mga bagay na hindi naman niya dapat isipin. Hanggang sa dumating ang araw na inatake si Lola sa puso.

Ilang araw na akong pinaghahabol ng pinag-utangan niya para makabili ng gamot para sa Lola at pagkaadmit ng Mama niya sa hospital. Kahit sisihin pa ito ay wala naman kaming mapapala.

Lumuwas ako sa Manila at nagbabakasakaling makapag-apply. Sa kasamaang palad ay natunton ako ng mga sumisinggil sa kanya kaya daig pa ko ang player sa temple run kung makatakbo.

Paano niya mababayaran ang mga ito kung panay ang habol? Hindi naman sa nagrereklamo siya pero parang ganun na nga. Pwede bang time first muna?

Ilang minuto ay paulit-ulit akong lumilingon, tinitingnan kung may nakasunod.

"Ayun siya!"

Halos liparin ko na ang daan patungo sa elevator. Tinanggal ko ang pagkakatali ng buhok ko at tinuck in ang shirt ko.

"What are you doing?" Muntik akong masubsob sa nang marinig ang baritonong boses mula s likuran. May kiming ngiti akong napaharap sa kanya.

Naka white shirt at faded jeans ito. Kahit casual ang outfit ay halatang expensive. Nagkasalubong ang makakapal na kilay nito at halatang asar ang magkaparehas na abuhing mata. Edi ikaw na ang mayaman. Inirapan niya ito at napatingin nang tumunog ang elevator. Bigla itong bumukas, unang nakita niya ay ang mga kalalakihang humahabol sa kanya.

"Nandito pa yun kanina."

Minura ito ng magsisilbing leader nito.

"Tingnan niyo sa elevator baka dun nakatago."

Nanlaki ang mga mata niya at agad nagtago sa likod ng yayamaning lalaki.

"Kuya maawa ka naman. I close mo po ang elevator."

"What's wrong with you, lady? Someone's coming."

Pinandilatan ko ito.

"Kaya nga isara mo diba."

"I don't want to."

"Aba—" Hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang sumugod ang isang lalaki papasok. Dala ng panic ay hinila ko ang batok ng binata at nakipag eye to eye. "Sorry." Sinakop ko ng halik ang labi nito at gumapang ang isang kamay sa malapad nitong dibdib.

"Uhm."

Mahina itong napaungol at gumanti. Sa una ay marahan hanggang sa marahas ang galaw nito. Niyapos ng palad nito ang beywang niya at kinagat-kagat ang labi. He traced her lower lips with his wet tongue. His intoxicating minty breath draws her closer.

"H-hey—" Aniya habang sinusubukang humiwalay sa binata. Mahigpit ang pagkakayapos nito sa sakin. Bahagya nitong minamasahe ang batok ko hanggang sa hinaplos ang mahaba kong buhok.

"You smell so good." Sambit nito at dinilaan ang parte ng leeg ko. Hinalikan nito at bahagyang sinipsip. Mahina kong tinapik ang matigas nitong likod hanggang sa ito na mismo ang umatras. "Panindigan mo ako."

Napatanga ako sa kanya. Ano daw? Nagkamali siya ng dinig? O baka masyadong delulu?

"Panindigan ka diyan? Teh 2025 na po, malabong ako ang first kiss mo. Hindi naman siguro big deal diba?"

Nagkrus ang magkabilang bisig ko sa harap ng dibdib at tumaas ang kilay.

"So? I want you to take responsibility. You kissed me first. Period."

Dinuro niya ito.

"Hoy Sir. Ano yang labi mo gold? Anong responsibility ka riyan? Halik lang yun. Hindi kita nabuntis."

Dahan-dahan itong lumapit at pinangko ako gamit ang matangkad at matipunong katawan. His slightly curly hair shadowed his sculpted face and ash grey eyes.

"Maybe not. But nobody escapes from Cairo Villagracia." His baritone voice sounded dangerous and as if I wouldn't want to cross him.

"Hindi lahat ng babae gusto ka. For your info hindi kita type." Pagsisinungaling ko. Pwede sana medyo bumaho ang hininga mo para takbuhan kita. Red flag sana ang ganito pero masyadong yummy para tanggihan. Grasya na pero magiging bato pa!

"You'll slowly learn to like me, little lady." Anito at pinatakan ng magaang halik sa noo. Inayos nito ang ilang hibla na tumatabon sa mukha ko. "See you then."

Lingid sa kaalaman ni Avern Dela Cruz na hindi iyon ang huling pagkikita nila ng binata. Ito pala ang araw araw na mabubwisit, magpapakilig at magpapaiyak sa kanya. Ang pangalan nito na mananatili sa isip niya kahit nakapikit. Ito ang magiging bangungot niya.