ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / Romance / That Gigolo Turned Out to be a Billionaire / CHAPTER 2

แชร์

CHAPTER 2

ผู้เขียน: Kayla Sango
Parang tumigil ang tibok ng puso ko nang makita ko ulit si Mariel, nakatitig diretso sa akin na parang handang ilantad ako, ipahiya ako. Pero buti na lang, agad siyang tinawag para sa final preparations kaya umalis siya. Malapit na magsimula ang seremonya.

“Avelino Winery? Saan mo naman kinuha yun?” tanong ko.

Itinuro ng lalaking kaharap ko ang isang waiter na may dalang mga inumin. Bigla niyang kinuha ang isang bote at ipinakita ang label sa akin. Avelino.

“From what will be our best friend tonight,” sabi niya habang nagbuhos ng dalawang baso. “I think you need this, to start.”

“Smart choice, gumamit ng brand na kilala. Pero may alam ka ba talaga sa wine?”

“Alam ko na ang wine is just like people,” sagot niya na may pilyong ngiti, lumapit pa lalo kaya ramdam ko ang init ng katawan niya. “The best ones are enjoyed slowly… first, you smell the aroma…” bumaba saglit ang tingin niya sa lips ko “then you take just a little taste, let the flavor spread…” bumaba ang boses niya sa isang bulong, “and only then, you savor each sip, feeling how it warms your body… until the very last moment.”

“Obviously, wala kang alam sa wine,” sagot ko, pilit pinapanatili ang composure ko. “Pero dapat kong aminin, magaling ka sa salita.”

Akala ko worst case scenario na ang makita ang kasal, pero mali ako. Habang nakaupo, hawak nang mahigpit ang kamay ni Damian, pinipilit kong gawing blanko ang mukha ko habang si Mariel at Dexter ay nagpapalitan ng vows. Sa bawat “you’re the love of my life,” gusto kong sumigaw ng “Traitors!”

Parang sampal ang bawat salita. At kung pipikit ako kahit sandali, kaya kong marinig ulit ang mismong araw na sinabi rin sa akin ni Dexter ang parehong mga salita.

Napakadiin ng hawak ko kay Damian kaya sumakit ang daliri ko.

“If you keep holding like that, mawawalan na ako ng circulation, baby,” bulong niya.

“Sorry. Nagme-meltdown lang ako sa loob.”

“I can tell. Gusto mo ba mag-fake faint ako para mahinto yung ceremony?”

“Hindi. I mean… maybe. Kung sakali, ibuhos mo na lang yung wine sa wedding dress niya.”

Tumawa siya, at hindi ko alam kung joke lang ba o seryoso siya.

Pagkatapos ng seremonya, nagsimula ang party. Ang daming ilaw, eleganteng pagkain, at champagne sa mga crystal glasses.

Doon ako nakita ni Mariel: hawak ang pangalawa kong baso, parang yun na lang ang dahilan para makasurvive ako.

“Helga! I’m so happy you came,” sabi niya na sobrang tamis ng boses. “It means so much to me na we could move past everything.”

Move past? Para bang ako ang may mali kasi hindi ko makalimutan.

Lumapit si Dexter, tinitingnan ako mula ulo hanggang paa.

“You look different, Helga.”

Parang gusto niyang sabihin na hindi ako dapat ganito. Maganda. Buo. Hindi wasak.

“Thanks.”

Napansin ni Mariel si Damian. Dumulas ang tingin niya sa katawan nito na parang tinitingnan kung worth it ba. “What a surprise. May kasama ka agad?”

Bago pa ako makasagot, tumawa si Damian.

“Fiancé,” correction niya, sabay slide ng kamay niya sa bewang ko, casual pero possessive. Tumingin siya kay Mariel na parang hinahamon ito. “Funny you’d say that, Miss. Seems like you’re the one stuck in the past.”

Hindi nawala ang ngiti ni Mariel, pero nakita ko ang mga mata niyang kumitid at ang baso niya ay muntik na niyang mabasag sa higpit ng hawak. Kahit pilit niyang itinatago, halata na triggered siya. Ako naman, halos mapangiti nang todo.

“So, engaged talaga kayo?” tanong ni Mariel, nakapamewang. “Interesting… I never saw a single thing about you two anywhere.”

“We’re private,” sagot ni Damian.

Lumapit sina Nala at mga dati kong kaklase.

“So this is the famous heir-fiancé?” nakangising tanong niya.

“Damian Caius Avelino,” pagpapakilala niya.

“Avelino?” Tumaas ang kilay ni Mariel. “Never heard of any Avelino bachelors here in this town.”

“That doesn’t surprise me,” sagot ni Damian na may polite pero may halong insulto na ngiti. “After all, I’m not single, right?”

Nag-step in naman si Dexter.

“Avelino… as in Avelino Winery? Yung world-renowned winery?”

Kinilabutan ako. Obvious na tinetest ang kasama ko. Eh gigolo lang naman siya. Ano kayang alam niya sa wine?

“Yes, that one,” sagot ni Damian, cool na cool. “But I focus more on the family’s international investments. Rarely ako sa winery.”

Nanlaki ang mata ni Mariel.

“I work with a lot of premium wine brands and never saw you in any event.”

“I spend most of my time in London. By the way, Dexter, how’s that South project? Narinig ko may environmental issues kayo.”

Namutla si Dexter.

“How do you know that?”

Nagkibit-balikat si Damian.

“I have my sources.”

Nakatulala lang ako, at kinailangan niyang pisilin ang kamay ko para iangat ko ang ulo ko. Kailan siya nagkaroon ng time mag-research kay Dexter?

Pumagitna si Mariel, halatang naiinis. “This engagement must be very new.” Tumingin siya sa akin na may halong awa. “Honestly, I didn’t think you could… move on so fast.”

Parang sinabi niyang charity case lang ako.

“Don’t underestimate Helga,” sagot ni Damian. “She’s way more amazing than you’ll ever realize.”

Ngumiti si Mariel, pero pilit. “Of course. I’m happy for you, dear. I was worried you… wouldn’t recover. But you two… you look so different.” Dumiretso ang tingin niya kay Damian. “Like you’re from different worlds.”

“Or maybe,” ngiti ni Damian, hinila ako palapit, “you just never saw her true worth.”

Naramdaman kong kumirot ang lalamunan ko, parang iiyak na ako habang naaalala ko yung sinabi ni Mariel noon na wala akong halaga. Siguradong hindi niya in-expect na magiging “worth it” ako para sa isang kagaya ni Damian, isang rich and handsome man. Kahit pa fake lang, hindi niya malalaman iyon.

“Do you want to dance?” tanong ni Damian, tingin niya nakatutok sa mga mata ko, parang alam niya na kailangan kong mailigtas.

“Yes,” sagot ko.

Inalalayan niya ako papunta sa dance floor, ang kamay niya nakalapat sa bewang ko.

Mula sa malayo, nakita kong pinagmamasdan kami ni Mariel, galit na galit, bulong ng bulong kay Dexter.

“Don’t let them shake you,” bulong ni Damian. “You’re amazing, Helga.”

Napatawa ako, pero mapait.

“I’m just a bridal dress saleswoman. And Mariel… she’s one of the top PRs in the country, living the life I always dreamed of. Travels, celebs… Dexter…”

Tumingin siya diretso sa mga mata ko, walang kahit anong awa.

“If your dream life was being a snake married to a cheating idiot, then you seriously need new dreams.”

Napakurap ako, gulat sa blunt honesty niya. At kahit ayaw ko, napangiti ako.

“You’re insufferable.”

“But hot.” Nag-wink siya sa akin.

Napailing ako habang natatawa.

“Your eyes are sparkling,” sabi niya, malambot ang boses. “But not with happiness… it’s anger.”

“I don’t know what you’re talking about.”

“That tough girl act is eating you up inside,” bulong niya. “You didn’t deserve any of this.”

Parang tinamaan ako ng emosyon, halos di ko mapigilan ang luhang gustong lumabas. Paano siya nakakaintindi nang ganito?

“I don’t want to stay here anymore,” bulong ko.

“I booked a suite in this hotel. If you want to make your investment worth it… we can ditch this boring party and have some real fun.”

“I want to,” sagot ko, walang pag-aalinlangan.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่แล้ว บทต่อไป

บทล่าสุด

  • That Gigolo Turned Out to be a Billionaire   CHAPTER 100

    “May ideya ba kayo ng gulong ginawa ninyo?” si Javier nakatayo sa gitna ng sala, kumakaway ang mga kamay na para bang isang tunay na Italian na inis na inis. “Napilitan akong gumawa ng kwento na nahulog si Benjamin sa hagdan para lang maipaliwanag yung nabali niyang ilong at dugong mukha!”Si Damian, na ngayon ay naka-dark blue cotton shirt na malinis, ay tahimik lang at walang ekspresyon, kahit halatang nagsasalita na ng ibang kwento ang pasa sa pisngi at hiwa sa kilay niya.“Gerardo believed it?” tanong niya, bale-wala sa kanya ang galit na pagkilos ng pinsan.“Not even for a second.” Umupo si Javier sa sofa katabi ni Via. “Pero nagkunwari siyang naniwala, at baka mas masama pa yun. At yung dalawa…” Umiling siya. “Si Crystal literal na nagtatapon ng mga damit sa maleta. Umalis sila na parang nasusunog ang bahay.”“Well,” sabi ni Damian, naupo sa armchair sa tapat nila, bahagyang pinapakita ng katawan ang sakit sa tagiliran. “Yun naman talaga ang gusto ko. Na umalis sila agad.”U

  • That Gigolo Turned Out to be a Billionaire   CHAPTER 99

    Sumara ang pinto ng kwarto sa likod namin na may mahinang tunog. Dumiretso si Damian sa banyo, binubuksan ang mga butones ng kanyang duguang damit gamit ang mabilis at galit na kilos. Sumunod ako nang may alinlangan, patuloy pa ring iniisip ang mga nangyari sa hardin.“Hubarin mo ang damit mo,” sabi ko, habang pumapasok sa maluwang na banyo kung saan binuksan na niya ang cabinet ng first aid kit. “Kailangan kong makita kung gaano kalala ang damage.”Tumingin siya sa akin, halatang pagod pero may halong pagiging matigas ang ulo na parang bata.“I'm fine. Mostly it's his blood.”“Hubarin mo ang damit mo,” ulit ko, mas matatag ang boses ko. “Now.”Siguro may bigat ang tono ko kaya naintindihan niyang hindi ako papayag sa pagtutol. Huminga siya nang malalim at tuluyang hinubad ang sira niyang damit, inilantad ang dibdib na kahit sa ganoong sitwasyon, imposibleng hindi mapansin. Pero agad na napunta ang atensyon ko sa lumalabas na pasa sa kanyang kanang tagiliran.“Bruise lang,” bulon

  • That Gigolo Turned Out to be a Billionaire   CHAPTER 98

    Ang boses ni Damian ay parang talim na tumagos sa hangin. Nakatayo siya sa bungad ng maliit na labirinto ng mga halaman, at hindi ko pa siya nakitang may ganoong ekspresyon sa mukha. Hindi lang galit, isa iyong matinding poot, parang isang pangakong may kasamang dahas na pinipigilan lang ng kaunting kontrol.“Damian.” Mabilis na bumawi si Ben, inayos ang kanyang coat. “Just a friendly conversation with your… wife.”“Lumayo ka sa kanya. Ngayon.” Umabante si Damian ng ilang hakbang, bawat galaw niya halatang puno ng tensyon.“Hindi naman siya mukhang tumatanggi hanggang ilang segundo lang ang nakalipas.” Tumingin si Benjamin sa akin, may masamang kislap sa mga mata.“Tinangka niyang hawakan ako,” sabi ko agad, nanginginig ang boses ko sa adrenaline. “He knows about…”“Tungkol sa interesting na deal na meron kayo?” singit ni Ben, may malupit na ngiti sa labi. “Fascinating arrangement, I must say. Very practical.”Para akong nanood ng aksidente sa slow motion. Nakita ko mismo ang san

  • That Gigolo Turned Out to be a Billionaire   CHAPTER 97

    Unti-unting bumababa ang hapon sa lupain ng Avelino, at kumikislap sa mga ubasan ang kulay ginto at kahel. Pagkatapos ng maghapon na pahinga, na si Damian mismo ang nagbantay sa pag-inom ko ng gamot at tubig na parang masyado siyang seryoso doon, pakiramdam ko ay mas malakas na ako at kaya ko nang lumabas ng kwarto.Naglakad ako sa hardin, humihinga nang malalim sa sariwang hangin na matagal ko ring hindi naranasan. Halos wala na ang Virus, naiwan lang ang konting panghihina at gutom na unti-unti nang bumabalik matapos ang ilang araw na puro sabaw at likido.Gusto ni Damian na samahan ako, pero tinawagan siya ni Javier tungkol sa investors na Hapon. “Ten minutes,” pangako niya, hinalikan ang noo ko bago bumalik sa loob ng bahay. “Don’t go too far.”Ang hardin ng mansion ay parang maze ng mga halamang maingat na ginupit at mga klasikong estatwa. Sabi ni Lolo Gerardo, replica raw iyon ng isang hardin sa Toscana na dinisenyo pa ng tatay niya noong ipinagawa ang mansyon.Nakakita ako n

  • That Gigolo Turned Out to be a Billionaire   CHAPTER 96

    Nagkatitigan ang dalawang lalaki na parang tumigil ang oras. Napansin ko na pigil pala ang hininga ko, at mahigpit kong hawak ang railings ng hagdanan.Sa wakas, lumitaw ang mabagal at kalkuladong ngiti sa mukha ni Ben.“Clear.” Umusad siya paatras ng kalahating hakbang, binigay ang espasyo pero hindi ang laban. “I just wonder if Lolo feels the same way about this… change of priorities.”“Bakit hindi mo na lang ako tanungin diretso?” Biglang sumingit ang boses ni Gerardo mula sa may hall sa ibaba, ikinagulat kaming lahat.Nakatayo siya sa paanan ng hagdan, nakasandal sa kanyang tungkod, si Cora nasa tabi niya. Matindi ang ekspresyon niya, pero ang mga mata niyang matalas ay walang pinalampas sa nangyayari.“Lolo.” Mabilis nakabawi si Benjamin mula sa gulat. “We shouldn’t bother you with operational matters.”“Ito ang bahay ko at kumpanya ko.” Dahan-dahang umakyat si Gerardo, bawat hakbang mabigat at sinadya. “Walang nangyayari dito na ‘abala’ para sa akin.”Huminto siya sa kinal

  • That Gigolo Turned Out to be a Billionaire   CHAPTER 95

    Pagpasok namin sa mansyon ng Avelino, sinalubong kami ng tahimik na karangyaan. Ang marmol na sahig kumikislap na parang salamin, malinaw ang repleksyon ng mga hakbang namin. Nakaalalay ang kamay ni Damian sa likod ko, isang kilos na parang naging automatic na niya sa mga nakaraang oras.“Virus,” sabi niya, inuulit ang diagnosis ni Dr. Mendes, parang hanggang ngayon iniisip pa rin niya. “At least now we know kung bakit ka nahihilo.”“Everything is always virus,” sagot ko na may mahina pero pilyong ngiti, sabay hubad ng sapatos para maramdaman ang malamig na sahig. “May lagnat? Virus. Sakit ng ulo? Virus. Zombie apocalypse? Sure, Virus lang na super aggressive.”Natawa si Damian, at ang tawa niyang iyon umalingawngaw sa maluwag na hall. Ang ngiti niya, bihira pero totoo, bigla akong nabigla. Parang nawala lahat ng bigat sa mukha niya.“The important thing is you’ll be fine,” dagdag niya habang inayos ang isang hibla ng buhok ko na lumabas sa messy bun ko. “A few days of rest, lots o

บทอื่นๆ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status