Share

Chapter 3

Penulis: LostInWell
last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-04 12:22:43

"Nakakainis ka!" Reklamo ko.

Pa'no, hindi lang kami naka apat na round kundi naka pito kami. Umaga na nga yata kami natapos, tapos ng magising ako ang taas ng lagnat ko tapos hindi ako makagalaw.

Ang ending, na hospital ako. Ngayon ang pang dalawang linggo ko sa hospital at ngayon na din niya ako sinundo.

"Pwede na ulit?" Natatawang sabi niya habang palabas kami ng hospital.

Inis kong pinalo ang matigas niyang braso. "Magtigil ka, ayaw ko pa na bumalik sa hospital. Utang na loob William, kakalabas ko lang."

Pumasok na ako sa kotse niya pagkatapos niya akong pagbuksan ng pinto. Panandalian pa akong nanigas ng yumuko siya upang siya ang maglagay ng seatbelt ko.

"William!" Galit na tawag ko sa pangalan niya ng nakawan niya ako ng halik.

Narinig ko pa ang pagtawa niya habang sinasara ang pinto. Tumaas ang isang kilay ko ng makita ang hindi nawala-wala na malaking ngisi sa labi niya.

"Diretso tayo sa kompanya, marami akong naiwan na trabaho." Sambit niya pagkapasok ng kotse.

"Huh? Paano ako?"

"You stay at my office." Ngumiti siya ng nakakaloko bago sinimulan paandarin ang sasakyan.

May usapan kasi kami na pupuntahan na namin ang magiging tirahan namin na niregalo ng mga magulang niya para sa’min. Hindi kami pwede na mag stay sa penthouse niya.

Dumaan muna kami sa drive thru upang mag order ng makakain bago niya diniretso sa kompanya.

Binaba niya ako sa entrance. Binigyan niya rin ako ng ID, upang makapasok sa loob. Ang sabi niya ay mauna na ako sa office niya dahil ipapark pa niya ang kotse niya na siya naman sinunod ko.

"Good morning Mister Jay!" Sabi ko sa secretary niya na naabutan ko sa kaniyang lamesa.

"Good morning, magkasabay kayo?" Tukoy niya kay William.

Tumango ako.

Siya lang ang nakakaalam na kasal na kami ni William, I mean peke na kasal. Wala ni isa ang nakakaalam dito na mag-asawa kami, sinabi ko rin kasi sa kaniya na hanggang wala naman nagtatanong hindi na kailangan ipalandakan pa sa publiko.

"Yes! Nag park lang siya." Sagot ko bago pumasok sa opisina ni William.

Parang kahapon lang ng pumirma ako ng kontrata dito ah. September 15 na pala, ang bilis naman ng panahon. Malapit na kami na mag-isang buwan ni William.

"Balita ko nahospital ka raw?" Nagulat ako ng biglang magsalita si Jay, sumunod pala siya sa'kin. "Kakalabas mo lang? Ayos ka na ba?"

Bigla akong namula sa hiya. Alam pala niya. Hindi ko tuloy alam kung anong isasagot ko. Alam kaya niya na na hospital ako dahil sa nangyari sa'min ni William?

"Don't worry, sa tagal ba niyang hindi nakapagsex sure akong pinanggigilan ka niya." Natatawang sabi niya." Nilapag niya sa lamesa ni William ang sandamakmak na folder.

"Ahh, oo nga eh." Natatawang sabi ko. "Ang haba at taba naman kasi ng--"

"Anong mahaba? Anong mataba?" Sabi ni William na bagong pasok lang ng opisina.

Napatakip ako sa bibig ko. Shit! Narinig niya.

Nahihiya akong tumingin sa kaniya. Bago ngumiti ng may pag-aalangan. "Iyon hotdog ni Jay, mahaba at mataba."

"What is the meaning of this Jay? Pinakita mo ba ang hotdog mo kay Agatha?" Galit na tanong nito.

Napalunok ako dahil makikita talaga ang pamumula ng mukha niya. Pinaluwag pa niya ang necktie niya ng wala sa oras.

Bigla naman namutla si Jay sa kaba. Napataas siya ng dalawang kamay na tanda ng pagsuko.

"Luhh si boss, bakit ko naman ipapakita ang hotdog ko sa kaniya? Pag-mamay ari na ito ni Gela boss!" Mabilis na sabi niya. "Ikaw ang tinutukoy ni Agatha boss, miss na daw niya ang hotdog mo." Sigaw niya habang kumakaripas ng takbo palabas ng opisina.

Agad na namilog ang mata ko. Ang lalaking 'yon sinungaling.

"H-Hoy! Wala akong s-sinasabi ah..." Paliit ng paliit ang boses ko ng makita ang paninitig sa'kin ni William. "B-Bakit?" Tanong ko.

"Alam mo this time hindi ka na babalik sa hospital, kasi nagawa na natin. Sakto na ang titi ko sa butas ng puke mo." Natatawang sabi niya bago lumapit sa'kin.

Napa atras ako sa gulat. Inis ko siyang dinuro habang nanlalaki ang mga mata ko. "Tumigil ka nga William, dalawang linggo na akong hindi naliligo, ibig sabihin dalawang linggo ng walang hugas ang puke ko." Namumulang pagsisinungaling ko sa kaniya.

Bigla siyang ngumisi, patuloy pa rin sa paglapit sa'kin. "That what I love baby, ibig sabihin naburo siya, mas masara--"

"Argh! Nakakainis ka...." Inis ko siyang tinulak bago tumakbo palabas ng opisina niya.

"Baby ang buro ko...." Natatawang sigaw niya bago ko maisara ang pinto.

Inis kong pinalo ang balikat ni Jay na busy na sa harap ng laptop niya.

"Kainis ka, pareho kayo ng amo mong maniyak!" Paninisi ko sa kaniya.

Natatawa naman siyang umangat ng tingin sa'kin. "Bakit Miss Buro--- ay Agatha pala."

Tumaas na yata lahat ng dugo papunta sa pisngi ko sa labis na kahihiyan. Humagalpak siya ng tawa na siyang mas lalong ikinainis ko.

"Tumigil ka nga...." Inis na sabi ko sa kaniya.

"Oo na, ito naman hindi mabiro! Balik ka na do'n, habang mainit pa ang dala niyong pagkain." Utos niya sa'kin.

"H-Hindi naman--"

"Oo, hindi ka kakainin no'n, mamayang gabi pa." Sabi niya bago muling tumawa.

Napairap na lang ako. Muli ko sana siyang hahambalosin ng biglang may magsalita sa gilid ko.

"Excuse me! Is William here?" Maarting tanong ng maputing babae.

Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. In fairness, maganda at mukhang anak mayaman.

"Ahhh yes ma'am!" Magalang na sagot ni Jay.

Ilang saglit lang ng dumapo ang mata niya sa'kin.Nakita ko ang pagbabago ng itsura niya, ang malambing na mukha mabilis napalitan ng pagtataray.

"What are you doing here?" Mataray na tanong niya.

'Yon mukhang anghel niyang mukha kanina biglang nagbago, bigla siyang naging drakula. Wala tinarayan ako, hindi na siya maganda sa paningin ko.

"Bawal po ba?" Magalang na tanong ko.

"Of course! Sino ba nagpapasok sa babaeng ito?" Inis na tanong niya. Tinignan niya ako ng may pandidiri bago tumingin ng matalim kay Jay.

"Si sir William po." Muli ay sumagot pa rin ng magalang si Jay.

Hindi ko na mapigilan ang pagtaas ng kilay ko. "Hindi babae ang pangalan ko, Agatha! A.G.A T.H.A!" Talagang inespeling ko pa ang pangalan ko para maintindihan niya.

"I don't care...." Pagtataray niya bago naglakad papunta sa opisina ni William.

Napatingin ako kay Jay, nagkibit balikat lang siya.

Aba tinarayan ako kahit wala akong ginagawa. Inis akong naglakad papunta sa kaniya. Bago pa niya buksan ang pinto ay humarap na ako.

"What are you doing?" Galit na tanong nito, napa atras sa biglaan kong pagsulpot.

"Miss bawal ang mataray dito, JAY, HALIKA NGA!" Tawag ko kay Jay na siya naman mabilis na lumapit sa'min. "May appointment ba ang babaeng ito para basta na lang pumasok sa opisina n i William?" Tanong ko.

Nakita ko ang pagngisi ni Jay. Yes Jay, hindi ako magpapatalo sa babaeng ito.

"Honestly, wala!" Nakangiting tanong ni Jay.

Lumawak ang ngisi sa labi ko. Bago humalukipkip sa harap niya. Mas lalo akong nag eenjoy makita ang pamumula ng mukha niya dahilsa inis.

"Paano ba iyan, hindi ka makakapasok dahil wala kang appointment sa kaniya." Pagtataray ko.

"Why would I need an appointment? I'm Francisca Reyes!" Sumigaw na siya sa sobrang inis sa'kin.

Mas ngumisi pa ako. "I DON'T CARE!" Panggagaya ko sa sinabi at boses niya kanina bago pumasok sa loob ng opisina ni William at ilock ito.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • The Art of Pretending    Chapter 51

    Tahimik ang gabi. Malamig ang simoy ng hangin. Kagaya ng pakikitungo ni William kahit nalaman na niya ang totoo.Sa totoo lang, hindi ko na alam kung saan ko pa ba ilalagay ang sarili ko. Masyado ba na sarado ang isip niya o wala lang talaga siyang pakialam sa akin?Pagdating sa bahay doon ko lang napansin na nandun pa rin ang mga kaibigan niya. Ang iba na nakapansin sa pagdating namin ay napahinto at napatitig sa akin.Agad na dumiretso si William sa mga kaibigan niya. Ni hindi man lang niya tinanong kung kumusta ako. Napailing na lang ako habang pinapanood ang bulto niya na unti unting nawawala sa paningin ko.Napagpasyahan ko na kumuha ng wine bago bumalik sa kwarto namin. I didn't lock the door. Binuksan ko ang veranda at mula doon ay nilapag ko ang bote ng wine at baso.Lumanghab ako ng sariwang hangin. Mula dito ay nakikita ang kasiyahan nila mula sa swimming pool. At mula dito ay rinig ang masayang tugtog na pinapasounds ng dj. Bumalik ako sa kwarto at pumasok sa walk-in closet

  • The Art of Pretending    Chapter 50

    Inakala ko na kaya niya ako inahon ay dahil nakita niya akong naka lubog sa tubig at pilit kinikitil ang buhay. Ngunit hindi pala."Habang nandito ka na nagbubuhay prinsesa habang naliligo. May pumunta na pulis dito at sinusubukan siyang arestuhin dahil sa kagagawan mo?""She deserve it!" Walang ganang sabi ko bago malakas na tinanggal ang kamay niya sa magkabila kong braso. Kilala na agad ang tinutukoy. "Bakit nandito ka at wala sa presinto kasama niya? Wala ka bang lakas ng loob malaman ang totoo?"Umalis ako sa bathtub. Hinayaan ko ang tubig sa katawan ko na tumulo bago pumunta sa shower upang magbanlaw ng katawan.I stood under the warm shower, running my fingers through my hair, feeling the tangles come out as the water cascaded down. Ignoring William in my back."Pwede ba humarap ka sa akin..." Inis na sabi niya bago ako sapilitan na pinaharap sa kaniya.Inis akong tumingin sa kawalan. Hindi iniinda ang mahigpit na pagkakahawak niya sa braso ko."Sumama ka sa akin at bawiin mo a

  • The Art of Pretending    Chapter 49

    Nagtawag agad ng Doctor si Jaia ng maipasok niya ako sa aking kwarto. Halata sa mukha niya na marami siyang gusto na tanongin sa akin ngunit pinipigilan lang niya ang sarili.Muli akong pinasok sa operasyon dahil nasira ang nilagay nila sa likod ko. Pagkatapos ay naging kain at tulog na naman ang naging eksena ko sa hospital."Doon ka na lang muna sa condo ko kung ayaw mo pa na umuwi sa bahay niyo...." Sabi ni Jaia.She asked about the guy in the next room so I don't have an alibi for her so I need to tell her the truth that he is my husband and the girl is his ex-girlfriend."Uuwi ako sa bahay namin ni William...""Hell no!" Inis na sabi niya. "Nakita mo naman ang ginawa niya sayo? He hurt you because of his ex and he don't even believe in you Agatha....""Please Jaia, I still want to confront him, I want to talk to him. Malay mo maniwala siya kapag na paliwanag ko--""No, he won't fucking believe you.... Kung talagang pinapahalagahan ka niya hindi ka niya sasaktan dahil lang sa mali

  • The Art of Pretending    Chapter 48

    Dinala niya ako sa kabilang kwarto. Doon ay nakita ko si Jessica na kagaya ko ay nakasuot ng hospital gown. May gauze pad din ang isang braso niya pero bukod doon ay malakas siya at nakakapaglakad ng maayos.Naabutan namin siyang nagpapabalik balik ng lakad sa tabi ng kaniyang kama. Nang bumukas ang pinto ay gulat siyang napatingin sa amin.Bigla akong tinulak ni William papunta sa harap ni Jessica."Mag sorry ka sa kaniya ngayon din sa ginawa mong pangingidnap sa kaniya..." Inis na sabi ni William.Nakita ko na biglang natakot si Jessica ng makita niya ako. Tumakbo agad siya sa tabi ni William at pilit na siniksik ang sarili sa katawan ng asawa ko."William anong ginagawa ng babaeng iyan dito? Baka saktan na naman niya ako..." Nangingilid ang luha na sabi niya.Nakita ko kung paano lumambot ang mukha ni William ng tignan niya si Jessica. Hinawakan niya ito sa magkabilang braso at pinunasan ang pisngi niya ng tuluyan ng umiyak si Jessica.Napaiwas ako ng tingin. Sumibol ang galit sa p

  • The Art of Pretending    Chapter 47

    "Mabuti na lang dahil naitakbo agad siya dito sa hospital at mild lang ang napala niya. Kung hindi ay maari niya itong ikamatay kung nagkataon.""Doc, paano po iyong sa ulo niya at sa buto ng kaibigan ko?"Nagtaka ako ng marinig ang boses ni Jaia. Nagha-hallucinate ba ako. Imposible, ano bang nangyari?"kailangan ng operasyon para sa likod ng pasyente dahil may nakitang crack sa spinal cord niya pati niya rin ang braso niya. Sa ulo naman ng pasyente, magpasalamat tayo dahil nagdugo lamang ito at hindi nag crack ang bungo niya...""Gagaling naman ang kaibigan ko diba doc?""Oo naman, basta subaybayan lamang natin ang lagay niya at alagaan siya ng mabuti.... Maging matatag ka miss, alam ko na malakas ang pasyente, hindi basta siya sumuko sa kabila ng mga natamo niya...""Maraming salamat po doc!"Nakaramdam ako ng pananakit ng dibdib ng marinig ang pag hagulgol ni Jaia. Hindi ako nagha hallucinate lang. Nandito talaga ang kaibigan ko.Unti unti kong minulat ang mga mata ko. Ang puti na

  • The Art of Pretending    Chapter 46

    Halos isang oras din ang ginawa na pang kuryente sa katawan ang ginawa sa akin ni Jessica."Huy buhay ka pa ba." Malakas niya akong tinadyakan.Nahihirapan ko na binuksan ang mga mata ko. Dahil nawalan ng lakas ay halos mawalan ako ng malay at nanatili na nakapikit ang mata ko kanina.Nanginginig ang buong katawan ko. Hindi ko alam kung dahil sa lamig o dahil sa pagka kuryente sa akin ni Jessica.Napansin ko na nasa bodega kami. Napapalibutan kami ng naglalakihang lata na mas doble pa sa laki ng tao ang laki. Amoy gas ang paligid."Utang na loob tumigil ka na...." Mahina na sabi ko.Tumawa siya ng nakakaloko. Umupo siya sa tapat ko at mahigpit na hinawakan ang magkabilang pisngi ko."Sa ating dalawa, ikaw ang dapat na tumigil Agatha. Meron na ako sa buhay ni William bago ka pa dumating. Hindi ako makapaniwala na mas kaya niyang isuko ang pinagsamahan namin kaysa sa inyo na bago pa lang." Mapait na sabi niya. "Umuwi ako ng malaman ko na may nag reyna reynahan sa kumpanya niya. Kilala m

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status