All Chapters of The Art of Pretending : Chapter 1 - Chapter 10

"Kasama sa kontrata ang pagbibigay mo sa akin ng anak, mas maganda kung lalaki ang magawa natin. Sampung milyon kapag babae, benteng milyon kapag lalaki. Iba pa ang limang milyon na ibabayad ko sayo ngayon para sa kontrata ng kasal natin." Tuloy-tuloy na pagsasalita ni William Mercado."Kailangan natin mabigyan ng apo ang mga magulang ko as soon as possible. Matagal na nila itong hinihiling sa'kin. Tiyaka ibibigay lang sa'kin ang kompanya kapag binigyan ko na sila ng apo. After maibigay sa'kin, maari na tayong maghiwalay pero--" huminto siya bago ako seryoso na tinitigan. "Maiiwan sa'kin ang bata. Ako ang mag-aalaga sa kaniya, maari kang bumalik sa dati mong buhay pagkatapos ng kontrata mo sa'kin."Nakaramdam ako ng labis na kalungkotan. Wala pa naman 'yon bata pero nasasaktan na ako sa isipan na iiwan ko siya sa ama niya.Pikit-mata akong sumang ayon sa lahat ng kondisyon niya. "Sige, pero may isa rin akong kondisyon...." Sabi ko.Nakita ko ang pagkunot ng noo niya bago tumango. "Sur

"Spread your legs!" Utos niyaSinunod ko ang utos niya. Nandito na kami ngayon sa kama, nakahiga ako samantala siya ay nakaharap sa talaba ko.Gusto ko sanang pangunahan ng hiya pero kita ko ang amusement sa mga mata niya habang nakatitig sa hiyas ko."Damn! It's so fresh! Namumula at mamasa masa!" Komento niya bago ngumisi sa'kin na siyang dahilan ng pamumula ko.Magsasalita pa sana ako ng hawakan na niya ang dalawang hita ko at hinatak ako palapit sa kaniya.Wala akong ibang ginawa kundi ang umungol habang kinakain niya ako. Ang nakakainis lang, ang bagal niyang kumain, ninanamnam niya lahat ng gatas. Pero sobrang sarap, nakakabaliw!"Ahhh! William, titi mo naman please, gusto ko ng mapasokan." Reklamo ko.Huminto siya sa pagkain ng hiyas ko bago natatawa na umangat ng tingin sa'kin."Maghintay ka lang, darating din tayo diyan" Sabi niya bago muling kinain ang talaba ko.Naramdaman ko ang pagbuka niya ng hiyas ko gamit ang isang kamay niya. Ang isa naman niyang kamay ay ginamit niya

"Narinig ko ang boses ni Francisca ah." Salubong ni William ng makapasok ako sa opisina niya.Tumaas ang isang kilay ko. Busy na siya ngayon sa mga folder sa harap niya."Sino ba 'yon? Bakit ang arte at maldita, hindi ko nga pinapasok dito. Ayaw ko sa attitude niya." Pag-amin ko.Nakita ko ang panandalian pagsulyap niya sa'kin bago bumalik sa folder ang attention niya."Alright! Kumain ka na Agatha habang mainit pa ang pagkain." Utos niya sa'kin.Umupo ako sa visitor chair. "Ikaw? Kumain ka na?" Tanong ko sa kaniya."Hindi pa. Mamaya na--" natigil siya ng bigla ko isara ang folder na binabasa niya."Sabay na tayo kumain, mamaya na 'yan!" Sabi ko bago tumayo at naglakad sa papunta sa gilid kung saan may mini sala doon.May lamesa at mahabang sofa, tapos ay may dalawang single sofa na magkaharap. Nasa gitna ng lamesa ang mga pagkain na binili namin kanina.Narinig ko ang paggalaw niya. Napangiti na lang ako habang nilalabas ang pagkain na binili namin sa Jollibee. Ito kasi ang request k

"Hhmmm... Ang sarap!"Natutuwa ako habang pinapanood si William habang sarap na sarap sa niluto ko."Ahhh," dagdag pa niya bago tinapat sa bibig ko ang shrimp na nabalatan na. "Sarap, diba?""Uhmm ahmmm...." Sambit ko habang nginunguya ang sinubo niya.Muli ko siyang tinitigan. Ang totoo niyan kanina pa ako hindi mapakali.Should I tell him?Kinakabahan ako. Mamayang alas tres magkikita kami ng mama niya. Never ko pa itong nakita, kaya naman medyo kinakabahan ako."Maganda ba ang suot ko?" Tanong ko sa kaniya pagkatapos kong lunokin ang sinubo niya.Ilang beses siyang tumango. Pinasadan niya ako ng tingin bago ako tinitigan."Yes baby, ang ganda ng suot mo pero mas maganda ka...." Sabi niya bago muling kumain.Hindi ko naiwasan na mapabuntong hininga. Hindi ko kasi alam kung nagsasabi siya ng totoo eh."Seryoso, William, maganda ba? Hindi ba sobrang ikli ng dress? Kailangan ko bang mag jacket dahil nakikita ang kili-kili at likod ko?"Uminom siya ng tubig ng mapansin na na aligaga na

Kanina pa ako pabalik balik sa kwarto namin ni William. Pagkatapos namin kumain ay naligo agad siya, ang sabi niya mamaya niya sasabihin ang gusto niyang sabihin.Naiinis ako dahil pinapatagal pa niya. Pwede naman na niyang sabihin kanina habang kumakain kami, bakit kailangan ngayon pa? Kinakabahan tuloy ako.Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko. Paano kung sabihin niyang tigilan na namin itong set up na ito? O di kaya, what if bumalik na si Jessica galing Paris at magsasama na sila?Ang sabi sa'kin ng mama niya, matagal ng hinihintay ni William ang first love niya. Pero tuwing magkasama naman kami ni William parang wala siyang hinihintay, parang in love naman siya sa'kin.Or am I being delusional because I love him?Humiga na ako sa kama. Ang tagal naman niyang maligo, sa sobrang paghihintay ko, nakatulogan ko na lang siya.Umaga na ng magising ako at wala na siya sa tabi ko. Nakakainis, napagod kasi ako sa pamamasyal namin ni Tita Wilma.Mabilis kong kinuha ang cellphone ko sa t