Share

Chapter 4

Author: LostInWell
last update Last Updated: 2025-09-04 12:23:28

"Narinig ko ang boses ni Francisca ah." Salubong ni William ng makapasok ako sa opisina niya.

Tumaas ang isang kilay ko. Busy na siya ngayon sa mga folder sa harap niya.

"Sino ba 'yon? Bakit ang arte at maldita, hindi ko nga pinapasok dito. Ayaw ko sa attitude niya." Pag-amin ko.

Nakita ko ang panandalian pagsulyap niya sa'kin bago bumalik sa folder ang attention niya.

"Alright! Kumain ka na Agatha habang mainit pa ang pagkain." Utos niya sa'kin.

Umupo ako sa visitor chair. "Ikaw? Kumain ka na?" Tanong ko sa kaniya.

"Hindi pa. Mamaya na--" natigil siya ng bigla ko isara ang folder na binabasa niya.

"Sabay na tayo kumain, mamaya na 'yan!" Sabi ko bago tumayo at naglakad sa papunta sa gilid kung saan may mini sala doon.

May lamesa at mahabang sofa, tapos ay may dalawang single sofa na magkaharap. Nasa gitna ng lamesa ang mga pagkain na binili namin kanina.

Narinig ko ang paggalaw niya. Napangiti na lang ako habang nilalabas ang pagkain na binili namin sa Jollibee. Ito kasi ang request ko na kainin namin.

"Hmmmm! Ang bango!" Sabi ko ng ilabas ko ang isang bucket ng chicken joy.

"Don't moan, you make my snake awaken!" Bulong niya sa likod ko bago niya pinulupot ang kamay niya sa tiyan ko.

Napangiti na lang ako bago paluin ang kamay niya. "Talaga ba? Maniyak ka lang talaga, dinamay mo pa ang pag ungol ko." Natatawang sabi ko.

"At least sayo lang namamaniyak." Pag amin naman niya.

Umalis na siya sa pagkakayakap mula sa likod ko. Sabay kaming umupo sa mahabang sofa na kasya ang tatlo na katao.

"Matatagalan ka ba dito?" Tanong ko habang tinatanggal ang balat ng kanin, binigay ko ito sa paper plate niya.

"Maybe, why?"

Sunod ko naman na tinanggal ang balat ng kanin ko bago kumagat sa chicken ko.

"Hindi ba ako mabobored? Kung matatagalan ka ibig sabihin dito lang ako? Wala akong gagawin, ang boring no'n William!" Reklamo ko.

"Sleep here!" Suggestion niya bago tinuro ang kinauupuan namin.

Napanguso na lang ako. "Puro tulog na lang ang ginawa ko sa hospital, gusto kong mamasyal!"

"Fine, later after my work. I'll promise I make it fast, let's go to the place you want." Sabi niya.

Agad na lumaki ang tenga ko sa narinig. "Talaga?" Masayang tanong ko.

Mabilis siyang tumango.

"Salamat! Salamat talaga! The best asawa in the world ka talaga!" Masayang sabi ko bago siya hinalikan sa labi.

Napanganga ako ng marealize ang ginawa ko. Habang siya mas lumaki ang ngisi sa labi niya.

"Isang kiss pa nga, namiss ko 'yan malambot mong labi!" Sabi niya habang nakatingin sa labi ko.

Napaiwas ako ng tingin. Bigla akong namula sa kilig. "Luhh! Abusado?" Sabi ko kahit kinakabahan na.

Natawa na lang siya bago umiling. Halos ako ang nag-ubos ng pinamili niya. Pagkatapos niyang kumain ay bumalik na siya sa lamesa niya upang ipagpatuloy ang trabaho niya.

Ako naman ay nilinis ko ang pinangkainan namin bago humiga upang magpahinga saglit. Ang saglit na pahinga ay naging mahabang pagtulog. Nagising na lang ako dahil sa mahihinang tapik at bulong ni William.

"Agatha, we need to go! Walk up!" Paggising niya.

Kinusot ko ang mga mata ko, sumalubong agad sa'kin ang gwapong mukha ni William ng imulat ko ang mga mata ko. Sa sobrang lapit niya ay halos maduling ako.

"Anong oras na? Tapos na work mo?" Tanong ko.

Umatras na din siya at tuloyan tumayo. Umupo na ako sa kama at napatingin sa oras, alas kwatro na pala ng hapon.

"Yes! Let's go? Wait suklayin ko lang ang buhok mo, may suklay ka ba diyan?" Malambing na tanong niya.

Tinuro ko naman ang shoulder bag ko. "Yes, nasa bag!"

Tumango siya bago kinuha ro'n ang kulay pulang suklay. Umupo siya sa likod ko at marahan na sinuklay ang buhok ko ng may pag-iingat.

Naramdaman ko ang kakaibang tibok ng puso ko. Sa sobrang lakas ng tibok niya baka naririnig na niya ito.

Hindi ko akalain na magagawa niyang suklayin ang buhok. Wala naman kasi sa itsura niya ang pagiging malambing.

"Let's go?" Aya niya sa'kin pagkatapos akong suklayin.

Binigyan ko siya ng matamis na ngiti bago tumango. "Sige!" Sagot ko bago kami sabay na lumabas ng opisina niya.

"Jay, ikaw ng bahala dito." Habilin niya kay Jay.

"Sige Boss, I got you!" Nakangising sabi niya bago kinindatan ang amo niya.

Nagagawa na niya ito dahil matagal na siya sa tabi ni William.

Tuloyan naman na kaming umalis sa opisina. Gaya ng sabi ni William, dumiretso kami sa mall upang makapasyal naman kami.

"Arcade tayo?" Masayang tanong ko.

Hindi pa man din siya nakakasagot ng hatakin ko na siya papunta sa Arcade. Tuwang-tuwa ako dahil hindi pa siya nakapagpalit, tinitingnan tuloy siya ng mga kabataan na babae.

"Ang gwapo niya!"

"Kung siya ang araw-araw ko na makikita dito ay teh, kahit wala akong pera, dadayohin ko ang lugar na ito."

"Sino kaya siya?"

"Payag na akong magkaroon ng sugar daddy, basta sa kaniya."

Natatawa na lang ako habang naririnig ang bulongan nila. Samantala parang bingi naman si William sa paligid niya. Pagkatapos niyang magpalit ng coins, lumapit na siya sa'kin.

Pinulupot ko agad ang kamay ko sa braso niya. Sorry girls, gets ko kayo pero pag-mamay ari ko na ang lalaking ito.

Patalon-talon pa ako habang naglalakad kami ni William. Hashtag proud asawa here.

"Ang daya mo naman eh," reklamo ko dahil tuloy tuloy ang pag shoot niya ng bola habang ako ay hindi maka shoot.

Nakakadagdag pa ng inis ang mga babaeng tumitili habang pinapanood siya sa pag shoot.

"Tama na! Ayaw ko na." Pagmamakdol ko.

Natatawa siyang huminto at yumakap sa'kin. "Hahaha asar talo ka pala eh!" Bulong niya sa'kin.

Agad na natunaw ang galit na nararamdaman ko, napalitan ito ng hiya at kilig. Lalo na ng pinaikot niya ako paharap sa ring machine.

"Ganito kasi ang pagshoot!" Pagsasalita niya bago kumuha ng bola at ilagay ito sa kamay ko.

Nagulat ako ng maishoot ito gamit ang kamay ko sa pamamagitan ng guide niya.

Halos hindi naman ako maka concentrate dahil nasa likod ko siya. Mas malakas pa yata ang tibok ng puso ko kaysa sa ingay ng paligid.

Naramdaman ko ang paghawak niya sa bewang ko, nanatili pa rin siya sa likod ko.

"Come on baby, shoot it. I'll guide you." Pigil ang hininga ang ginawa ko ng maramdaman ang hininga niya sa likod ko.

"Ang swerte ng babae."

"Akala ko kanina magkapatid lang, magjowa pala?"

"Nakakainggit!"

Napangisi ako. Never kaming tumongtong sa boyfriend and girlfriend thing miss, mag asawa na agad kami.

Hindi ako makapag focus sa nilalaro namin kaya naman hinatak ko na lang siya palabas ng Arcade.

"Ano ba 'yan, ang dami mong fans sa loob." Kunwari ay nagtatampo na sabi ko.

Humalakhak siya bago ako inakbayan. "Wala naman akong pakialam sa kanila, kasal na ako." Proud na sabi niya bago pinakita ang daliri niya kung nasaan nakasuot ang singsing niya.

Muling lumundag ang puso ko sa tuwa. Kung sana lang, hindi parte lahat ng pagpapanggap, kikiligin pa ako.

Kaso, ginagawa namin ito para kahit na ipa imbestiga kami ng magulang ni William, wala silang makikita na butas.

Don't worry William, I make sure sa'kin ka babagsak!

Sisiguraduhin ko na mapapaibig kita!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The Art of Pretending    Chapter 51

    Tahimik ang gabi. Malamig ang simoy ng hangin. Kagaya ng pakikitungo ni William kahit nalaman na niya ang totoo.Sa totoo lang, hindi ko na alam kung saan ko pa ba ilalagay ang sarili ko. Masyado ba na sarado ang isip niya o wala lang talaga siyang pakialam sa akin?Pagdating sa bahay doon ko lang napansin na nandun pa rin ang mga kaibigan niya. Ang iba na nakapansin sa pagdating namin ay napahinto at napatitig sa akin.Agad na dumiretso si William sa mga kaibigan niya. Ni hindi man lang niya tinanong kung kumusta ako. Napailing na lang ako habang pinapanood ang bulto niya na unti unting nawawala sa paningin ko.Napagpasyahan ko na kumuha ng wine bago bumalik sa kwarto namin. I didn't lock the door. Binuksan ko ang veranda at mula doon ay nilapag ko ang bote ng wine at baso.Lumanghab ako ng sariwang hangin. Mula dito ay nakikita ang kasiyahan nila mula sa swimming pool. At mula dito ay rinig ang masayang tugtog na pinapasounds ng dj. Bumalik ako sa kwarto at pumasok sa walk-in closet

  • The Art of Pretending    Chapter 50

    Inakala ko na kaya niya ako inahon ay dahil nakita niya akong naka lubog sa tubig at pilit kinikitil ang buhay. Ngunit hindi pala."Habang nandito ka na nagbubuhay prinsesa habang naliligo. May pumunta na pulis dito at sinusubukan siyang arestuhin dahil sa kagagawan mo?""She deserve it!" Walang ganang sabi ko bago malakas na tinanggal ang kamay niya sa magkabila kong braso. Kilala na agad ang tinutukoy. "Bakit nandito ka at wala sa presinto kasama niya? Wala ka bang lakas ng loob malaman ang totoo?"Umalis ako sa bathtub. Hinayaan ko ang tubig sa katawan ko na tumulo bago pumunta sa shower upang magbanlaw ng katawan.I stood under the warm shower, running my fingers through my hair, feeling the tangles come out as the water cascaded down. Ignoring William in my back."Pwede ba humarap ka sa akin..." Inis na sabi niya bago ako sapilitan na pinaharap sa kaniya.Inis akong tumingin sa kawalan. Hindi iniinda ang mahigpit na pagkakahawak niya sa braso ko."Sumama ka sa akin at bawiin mo a

  • The Art of Pretending    Chapter 49

    Nagtawag agad ng Doctor si Jaia ng maipasok niya ako sa aking kwarto. Halata sa mukha niya na marami siyang gusto na tanongin sa akin ngunit pinipigilan lang niya ang sarili.Muli akong pinasok sa operasyon dahil nasira ang nilagay nila sa likod ko. Pagkatapos ay naging kain at tulog na naman ang naging eksena ko sa hospital."Doon ka na lang muna sa condo ko kung ayaw mo pa na umuwi sa bahay niyo...." Sabi ni Jaia.She asked about the guy in the next room so I don't have an alibi for her so I need to tell her the truth that he is my husband and the girl is his ex-girlfriend."Uuwi ako sa bahay namin ni William...""Hell no!" Inis na sabi niya. "Nakita mo naman ang ginawa niya sayo? He hurt you because of his ex and he don't even believe in you Agatha....""Please Jaia, I still want to confront him, I want to talk to him. Malay mo maniwala siya kapag na paliwanag ko--""No, he won't fucking believe you.... Kung talagang pinapahalagahan ka niya hindi ka niya sasaktan dahil lang sa mali

  • The Art of Pretending    Chapter 48

    Dinala niya ako sa kabilang kwarto. Doon ay nakita ko si Jessica na kagaya ko ay nakasuot ng hospital gown. May gauze pad din ang isang braso niya pero bukod doon ay malakas siya at nakakapaglakad ng maayos.Naabutan namin siyang nagpapabalik balik ng lakad sa tabi ng kaniyang kama. Nang bumukas ang pinto ay gulat siyang napatingin sa amin.Bigla akong tinulak ni William papunta sa harap ni Jessica."Mag sorry ka sa kaniya ngayon din sa ginawa mong pangingidnap sa kaniya..." Inis na sabi ni William.Nakita ko na biglang natakot si Jessica ng makita niya ako. Tumakbo agad siya sa tabi ni William at pilit na siniksik ang sarili sa katawan ng asawa ko."William anong ginagawa ng babaeng iyan dito? Baka saktan na naman niya ako..." Nangingilid ang luha na sabi niya.Nakita ko kung paano lumambot ang mukha ni William ng tignan niya si Jessica. Hinawakan niya ito sa magkabilang braso at pinunasan ang pisngi niya ng tuluyan ng umiyak si Jessica.Napaiwas ako ng tingin. Sumibol ang galit sa p

  • The Art of Pretending    Chapter 47

    "Mabuti na lang dahil naitakbo agad siya dito sa hospital at mild lang ang napala niya. Kung hindi ay maari niya itong ikamatay kung nagkataon.""Doc, paano po iyong sa ulo niya at sa buto ng kaibigan ko?"Nagtaka ako ng marinig ang boses ni Jaia. Nagha-hallucinate ba ako. Imposible, ano bang nangyari?"kailangan ng operasyon para sa likod ng pasyente dahil may nakitang crack sa spinal cord niya pati niya rin ang braso niya. Sa ulo naman ng pasyente, magpasalamat tayo dahil nagdugo lamang ito at hindi nag crack ang bungo niya...""Gagaling naman ang kaibigan ko diba doc?""Oo naman, basta subaybayan lamang natin ang lagay niya at alagaan siya ng mabuti.... Maging matatag ka miss, alam ko na malakas ang pasyente, hindi basta siya sumuko sa kabila ng mga natamo niya...""Maraming salamat po doc!"Nakaramdam ako ng pananakit ng dibdib ng marinig ang pag hagulgol ni Jaia. Hindi ako nagha hallucinate lang. Nandito talaga ang kaibigan ko.Unti unti kong minulat ang mga mata ko. Ang puti na

  • The Art of Pretending    Chapter 46

    Halos isang oras din ang ginawa na pang kuryente sa katawan ang ginawa sa akin ni Jessica."Huy buhay ka pa ba." Malakas niya akong tinadyakan.Nahihirapan ko na binuksan ang mga mata ko. Dahil nawalan ng lakas ay halos mawalan ako ng malay at nanatili na nakapikit ang mata ko kanina.Nanginginig ang buong katawan ko. Hindi ko alam kung dahil sa lamig o dahil sa pagka kuryente sa akin ni Jessica.Napansin ko na nasa bodega kami. Napapalibutan kami ng naglalakihang lata na mas doble pa sa laki ng tao ang laki. Amoy gas ang paligid."Utang na loob tumigil ka na...." Mahina na sabi ko.Tumawa siya ng nakakaloko. Umupo siya sa tapat ko at mahigpit na hinawakan ang magkabilang pisngi ko."Sa ating dalawa, ikaw ang dapat na tumigil Agatha. Meron na ako sa buhay ni William bago ka pa dumating. Hindi ako makapaniwala na mas kaya niyang isuko ang pinagsamahan namin kaysa sa inyo na bago pa lang." Mapait na sabi niya. "Umuwi ako ng malaman ko na may nag reyna reynahan sa kumpanya niya. Kilala m

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status