Chapter 17

Inayos ko muna ang gown na suot bago pagalit na nag-marcha palabas ng mansyon. Pero dahil nga hindi ako sanay mag-heels ay mabagal at maingat pa rin akong naglakad.

"Wala ka bang mas maibabagal pa d'yan?" sarkastikong tanong ni Archer.

Masama ko siyang tiningnan habang naglalakad papalapit sa limousine.

"Maghintay ka, gago! Kung tinulungan mo ako kanina eh di sana mas mabilis akong makakapunta diyan!"

"Kung hindi ka ba naman tanga eh di sana hindi ka nadapa. Bilisan mo na diyan at anong oras na. Tsk. Hindi ka VIP para hintayin." Nauna ulit siyang sumakay sa sasakyan.

Nang makapasok na ako sa wakas sa limousine ay padarag kong sinara ang pintuan. "Hindi mo man lang ako pinagbuksan ng pinto," mahina pero pagalit kong sabi. Sakto lang para marinig niya. Agad akong napatigil nang makita ang loob ng limousine. Oo nakasakay na ako sa limousine ni Madam, pero itong limousine na 'to ay higit na mas magara ang interior kaysa sa nauna kong nasakyan.

Muntik na akong mawalan ng balanse nang