Chapter 6

Walang permanente sa mundo. Lahat ng bagay lumilipas, umaalis, namamatay. Kaya naman aligaga ang mga tao na gawin ang mga bagay na gusto nila hangga't mayroon pang oras.

'You only live once', yan ang madalas kong marinig sa kahit na sino. Karamihan sa mga tao health conscious, maalaga para humaba pa ang buhay. Pero kahit anong pilit nating iwasan, darating pa rin ang araw na tuluyan na tayong mawawala. Tuluyan na tayong lilisan na para bang araw sa kanluran na tuluyan nang lumubog kasunod ng pagsapit ng dilim.

Kaya naman habang nabubuhay ay ginagawa na natin ang mga dapat, kailangan, at gusto nating gawin. Kagaya ng pagbilin sa mga taong mahahalaga sa atin. Pero ang kadalasang pinagbibilinan ay ang taong malapit sa'yo o di kaya nama'y kapamilya, kaya hindi ko mawari bakit sa akin pinapaubaya ni Madam ang apo niya.

Magkahalong gulat at pagtataka ko siyang tiningnan. "Ho?" Gusto kong linawin kung tama ba ang narinig ko. "Ipapaubaya niyo sa'kin ang apo ninyo? Eh sarili ko ngang mga ka