Chapter 9

Adelaide's POV

Maingay. I can hear muffled voices. Hindi ko sila maintindihan hanggang sa unti-unti itong luminaw sa pandinig ko.

"I know her! I knew it was her! Grabe, what a small world!" literal na sumisigaw siya.

"Shh! Keep your voice down! Kita mong nagpapahinga ang tao, eh!" pasigaw na sagot ng isa.

"Eh ano 'yang ginagawa mo? Sumisigaw ka din!"

"Ang ingay mo kasi, kapag 'yan nagising matatagalan siya maka-recover. Kapag matagal siya maka-recover, matagal siyang pagtatakpan ni Archer. Pag nalaman ni Madam Cecil na may nangyaring masama sa babae, mananagot ka."

Ang ingay. Gusto ko silang patigilin. Gusto kong takpan ang tainga ko pero hindi ko maigalaw ang katawan ko. Gusto kong magsalita pero namamalat ang lalamunan ko. Pakiramdam ko hindi sa akin ang katawang 'to, pakiramdam ko nawalan ako ng control sa sarili kong katawan.

"Aba, bakit ako?!"

"Kasi mananagot ka kay Archer kapag tinanggalan siya ng mana!"

"Anong ako lang ang manana–?!"

"Shut up, will you?!" Natigilan ang dalawa