Mag-log inI stepped out of my room, the soft click of the door echoing in the quiet hall. Making my way from the second floor to the living room, I spotted a maid diligently cleaning.
Narinig nito ang mga hakbang ko kaya awtomatikong umangat ang mukha nito mula sa paglilinis nito.
"Good morning," I greeted her politely, a smile brightening my face.
Ngunit, sa pagbati ko dito ay hindi man lang ito tumugon, binawi nito ang mga mata akin saka ipinagpatuloy ang paglilinis.
Napasimangot ako, pero mas pinili ko na huwag na lang din itong pansinin, nagpatuloy ako sa paghakbang at nagtungo sa kusina para maghanda ang aking agahan o agahan pa bang matatawag gayong halos tanghalian na. Mag aalas dose na ng tanghali.
As I opened the refrigerator, the same woman from earlier glanced my way, her brow furrowing as she scolded me.
"Huwag ka basta hahawak ng mga bagay sa paligid, hindi mo ba alam kung gaano kamahal ang mga iyan?"
Kunot ang noo ko na bumaling dito na gusto ko sanang sagutin ng pabalang ngunit kinalma ko ang sarili ko.
Hindi ako nagsalita o sumagot sa sinabi nito. Nakatayo lamang ako na matamang nakatitig dito.
Sa tingin nito ay tila ba minamaliit lamang niya ako, as if her eyes were mocking my right to exist freely within the confines of this vast house.
My heart sank, but I quickly turned my attention back to the refrigerator, hoping to find something to cook that would distract me from the tension in the air.
Just as I reached for the handle, she suddenly slammed the refrigerator door shut, her sharp eyes piercing through me like daggers.
Nakaramdam ako ng pagkairita sa ikinilos nito.
"What's wrong with you?" I snapped, hindi ko na maitago ang pagkainis ko dito.
"Sinabi ko sayo na huwag ka basta hahawak ng mga bagay dito sa loob ng bahay, hindi ka ba nakakaintindi?" Pabalang din na sagot nito sa akin, her tone laced with anger as she pushed me away, leaving me stunned and feeling even more adrift in this hostile space.
Sasagot pa sana ako ng muli niya akong itinulak. Sa pagkakataong iyon ay mas malakas ang naging pagtulak niya sa akin, hindi ko napaghandaan kaya hindi ko nabalanse ang aking katawan, alam ko na sa mga oras na ito ay babagsak ako sa sahig.
Mariin na lang akong napapikit at hinintay na lang ang pagbagsak ko.
Ngunit, sa hindi ko inaasahan, isang malaking kamay ang mabilis na humawak sa pulso ko, hinila ako at tuluyang napayakap ang braso niya sa akin.
I opened my eyes to find Sir Kendrick had caught me. One of his arms was firmly secured around my waist, and his gaze locked onto mine with an intensity na muling nakapagparandam sa akin ng kilabot sa buong katawan ko.
“S-sir,” I stuttered, caught off guard.
Ang katulong na siyang nanulak sa akin ay hindi maitago ang kaba sa biglang pagdating ni Kendrick, nanginig ito sa takot.
Without breaking his arm from me, Kendrick turned toward the maid, his expression unreadable.
“Leave,” he commanded in a tone that brooked no argument.
Hindi na nakasagot ang katulong sa takot, kumaripas ito ng takbo palabas ng bahay.
Once alone, Kendrick shifted his attention back to me, helping me regain my footing.
Hindi ko mapigilan ang sarili ko na mapatitig sa kanya sa pagkalito. Why had he returned when he claimed to be on a business trip for two days? He was supposed to come back tomorrow.
“I didn’t leave you here to be bullied by others,” he stated, his voice deep and steady. “Remember this, no one else should bully you but me. Do you understand?”
“Y-yes, sir,” I replied, nodding, a strange mix of fear and comfort washing over me.
Silence hung heavily between us for a few moments, as if the world around us had paused.
He seemed to be waiting for me to make the first move, and his deep eyes bore into mine, unblinking.
"S-sir, is there dirt on my face?" I asked, my voice barely a whisper, the question spilling out before I could think.
Kunot ang noo niya, hindi nagustuhan ang naging tanong ko. Ano ba ang hinihintay niya na gawin ko?
"I guess you've forgotten what your obligation is?" Sabi niya na mas lalong nakapagpalito sa akin.
"Huh." I could feel the weight of his unspoken expectations.
"What does a wife do when her husband comes home from work?" he asked pointedly, his words cutting through the tension like a knife.
It dawned on me then.
Yes, of course.
It was clear what he desired; I simply needed to embody the role he envisioned for me. Doubt crept into my mind, but despite the uncertainty, I took a breath and acted.
Hindi ko ipinahalata na pilit lamang ang mga ngiti na napaskil sa aking mga labi, upang hindi siya magalit sa akin ay umakto ako ng natural lamang kahit sa loob ko ay nanginginig na naman ako sa takot sa kanya.
Slowly, I raised my hand, fingers trembling slightly as I reached for the nape of his neck. I leaned in close, tumingkayad pa ako para maabot ko ang mukha niya, mabilis ang pagtibok ng aking puso. Dahil sa tangkad niya ay ang kamay ko na nasa batok niya ay hinatak siya and pressed my lips against his, a gentle kiss that was both a question and an answer all at once.
After I gave him a quick kiss on the lips, my heart raced as I quickly retracted my hand from his neck, para kasing may boltahe ng kuryente na kumalat sa mga ugat ko sa pagkakadikit lamang ng labi ko sa mga labi niya.
But before I could completely distance myself, he acted with surprising swiftness, wrapping an arm around my waist and drawing me back into him with a sense of urgency that sent shivers down my spine.
Ang kanyang palad, humawak sa batok ko para hindi ako makaiwas, hinatak din niya ang pagkaka yapos sa baywang ko kaya mas nagdikit ang katawan namin.
Our breath mingled in the fleeting moment before his lips crashed against mine, kissing me with a fervor that was almost primal.
Tila siya nagugutom sa paraan ng paghalik niya sa akin. Sucking my lips as if he was eating me. Kinilabutan na naman ako. Halos magsitayuan lahat ng balahibong pusa ko sa katawan.
It consumed me completely, halos mawalan ako ng hininga sa tagal ng pagkakalapat ng labi namin.
Magkakasunod na paghugot ko ng hangin sa baga ng pakawalan niya ang labi ko. Ngunit sandali lamang iyon at muli niya akong hinalikan.
His tongue traced the contours of my mouth, exploring with a fervency that caught my own tongue, his playful yet possessive suck drawing me deeper into a whirlpool of desire.
My pulse quickened as the kiss deepened, and just when I thought I would suffocate beneath the weight of his passion, he finally pulled away, releasing my lips again with a slow, deliberate motion.
His eyes, dark and intense, locked onto mine, searching for something unspoken as he lingered in that charged silence for a few heartbeats before finally letting me go.
He stood up, the movement fluid yet slightly awkward as he adjusted the rumpled suit he wore, evidence of our earlier entanglement.
"I'll send another maid to be with you," kaswal niyang sabi na para bang walang mainit na halikan na namagitan sa aming dalawa.
"N-no need." Nautal pa ako ng tanggihan ko ang sinabi niya.
Kung inaalala niya ang gawaing bahay ay kaya kong gawin iyon sa sarili ko.
"I can do the housework."
Napatitig siya sa akin. Para bang inaaral ang sinabi ko kung mapapanindigan ko ba iyon. Blanko lang ang ekspresyon ng mga mata niya na nakatitig sa akin.
"D-don't worry. I won't forget my obligation to you. So don't hire a maid to come with me to the house."
He didn't reply; instead, he just stared at me, his eyes piercing through the air, until he exhaled deeply, a sigh of resignation.
He adjusted the end of his shirt sleeve, his movements meticulous, then nodded slightly.
"Do as you like," he said, his voice cold and distant, a stark contrast to my racing heart. "I'll go back to the company, and before I return later, make sure to get yourself ready for tonight."
Parang may bumara sa lalamunan ko sa sinabi niya. Marahas ang naging paglunok ko dahil wala akong karapatan na tumanggi dahil yun ang nakasulat sa pinirmahan kong kontrata.
"Y-yes, sir."
"Very well. See you tonight," he said, and before I could utter another word, he turned and walked away.
I watched him leave, my heart heavy with unspoken words and lingering emotions.
When the door shut behind him, I exhaled deeply, trying to steady myself.
Refocusing, I pushed aside my swirling thoughts and turned my attention to the tasks at hand. With purpose, I approached the refrigerator, determined to find ingredients for tonight's meal.
A wave of anticipation washed over me as I considered what to cook, knowing I wanted to prepare something special for Kendrick—something to serve him when he returned.
"Avery Warden Hidalgo!"Nanlalaki ang mga mata niyang nakatingin sa akin matapos mahuli si Tyron na inutusan kong muling magmanman sa mga Hernandez.Muntin rin ulit kasing mahuli si Tyron kaya nalaman agad ni Kendrick iyon."Ilang beses ko bang sinabi sayo na huwag ka ng makialam sa pag papaimbistiga ko sa kanila. You are not alone anymore at halos hindi ka na nga makakilos mag isa sa bigat ng dinagala mo." mahabang sermon niya sa akin.Napayuko na lang ako dahil hindi ko naman siya masisisi sa panenermon sa akin. Matigal lang kasi ang ulo ko. At gusto ko agad matapos ang problema namin sa pamilyang Hernandez at kung sino man ang taong nasa likod ng mga ito bago pa man sana ako manganak.Pero sadyang maingat kung sino man tumutulong sa pamilyang Hernandez dahil hindi sila basta nag iiwan ng ebedensya."Sorry na," paghingi ko ng tawad."Damn it, ano ang magiging silbi ng sorry mo na iyan kung may masamang nangyari sayo. Avery naman, pinag aalala mo lang ako ng sobra sa katigasan ng ulo
"Higa na," utos ko sa kanya matapos siyang makapagshower."Kendrick," pinanlakihan niya ako ng mata na pinagkross pa ang mga kamay sa dibdib."Haha," hindi ko mapigilan ang matawa sa reaksyon niya. "Ano ang iniisip mo?" tanong ko na bahagyang pinitik ang nuo niya.Itinaas ko ang hawak kong baby oil. Mabisa daw ito para sa hindi magkaroon g stretch mark ang tiyan kapag nakapanganak na siya."Ay! hehe," napangiti siya na nagtuloy pahiga sa kama."Sana nga noon pa sinimulan ang pagpahid nito habang palaki pa lang ang tiyan mo. Pero siguro naman ay maagapan natin," sabi ko sa kanya."Hmmm, what if magkaroon ako ng stretch mark? Hindi mo na ba ako magugustuhan? Hihiwalayan mo ba ako?" tanong niya sa akin na may lungkot sa kanyang mga mata.Tumitig ako sa kanya. Umangat ang kamay ko, marahang hinaplos siya sa pisngi. "Mapuno man ng stretch mark ang katawan mo, hindi magbabago ang pagmamahal ko sayo," sagot ko sa kanya para mawala ang lungkot sa kanyang mga mata. "At kung magkakaroon ka nga
"Tignan mo kung anong nangyayari doon," utos ni mama matapos ipaalam ng kanyang kanang kamay ang nangyari kay Natalie."Sige mama," sagot ko saka ko binalingan si Avery. "Gusto mo bang sumama?" tanong ko sa kanya dahil may hinala na ako na siya ang may gawa ng nangyari kay Natalie.Ngumiti siya, o masasabi kong tabingi ang naging ngiti niya kaya hindi na kailangang tanungin sa kanya kung siya ba talaga ang may pakana nun dahil nakikita na sa reakyon niya ang sagot."Let's go." aya ko na sa kanila at sumunod sa kanang kamay ni mama na nagtungo nga sa parking area ng mansion.Kunot ang noo ko na hindi din mapigilan magtaas ng isang kilay ng makita ko ang kalagayan ng sasakyan ni Natalie.Punong puno ng ipot ng ibon ang harap ng sasakyan nito. At ang apat na gulong ay wala ng hangin."Kendrick!" tawag nito sa pangalan ko ng makita ako na nasa loob ng sasakyan. Nakababa ang salamin ng pinto nito at dumungaw doon. "Tulungan mo ako," sabi pa nito na puno ng pakiusap sa tono.Nagpakawala ako
"You...""Asawa ko..."Yumakap siya sa akin habang hawak niya ang kanyang pisngi."Asawa ko, sinampal niya ako." sabay turo kay Natalie na hawak din ang pisngi nito."Ang lakas ng loob mong sampalin ang asawa ko sa pamamahay ko," galit na sabi ko kay Natalie."Kendrick, masyado mo yatang pinapaburan ang ang babaeng iyan. Siya itong nanampal sa akin tapos ako ang babaliktarin niyang nanampal sa kanya," sagot naman ni Natalie.Tumingin ako kay Avery, may namumuong luha sa mga mata niya saka mahigpit pang yumakap sa akin."Easy, maiipit ang mga baby natin," mahina kong sabi sa kanya sa pag aalalang maiipit nga ang tiyan niya sa higpit ng yakap niya sa akin."Asawa ko, siya ang nanampal sa akin. Tapos sinabi niya sa akin na kahit na anong bihis ko ay amoy kalye pa rin ako. Kaya sinampal ko rin siya." pagsusumbong pa niya sa akin.Sa sinabi niyang iyon ay alam kong hindi basta gagawa ng kwento si Avery, pero ang pagsampal sa kanya ni Natalie ay alam ko na hindi iyon totoo pero hindi ko na
"Aray ko naman, Avery,"Hindi ko na nasita si Tyron ng hindi niya natawag na tita si Avery.Bigla kasing binatukan ni Avery si Tyron ng makalabas kami sa mansion ng mga Hernandez."Easy, baby." pagpapakalma ko sa kanya ng balak na naman sana niyang ulitin ang pagbatok kay Tyron."Hindi ka na talaga nadadala, walang silbi ang mga itinuturo ko sayo noon," hindi maitago ang inis niya na pagsabihan si Tyron."Tita Avey naman, hindi ko naman akalain na huhuliin nila ako kahit wala pa naman akong ginagawa," sagot ni Tyron sa kanya."Mamaya na kayo mag usap, umalis na muna tayo dito," aya ko sa kanila.Nakaalalay ako kay Avery pasakay. Umalis na sa nasasakupan ng mga Hernandez.Habang bagtas namin ang pauwi ay muling hinarap ni Avery si Tyron."Paano ka nila nahuli? Ano ba talaga ang ginawa mo?""Hindi ko rin alam. Parang nakatunog na sila at nakahanda sa kung ano ang nangyayari sa paligid nila. Dati naman akong nagpupunta doon pero ang isang receptionist ay parang pinagbintangan ako na may
Halata na nagulat pa sila ng makita ako na kasama si Kendrick na pumunta dito sa mansion ng mga Hernandez.Parang ayaw pa akong papasukin at gusto na si Kendrick lang ang gusto nila papasukin kung hindi niya tinignan ang mga ito ng masama.Pinapasok naman nila kami ng matapos ipaalam mula sa loob na dumating nga si Kendrick.Naghintay kami sa sala. Magkatabi kaming nakaupo ni Kendrick habang naghihintay na harapin kami ni Natalie.Ilang sandali pa lumabas na nga ito.Nakangiti itong nakatingin kay Kendrick pero halata na nawawala ang ngiti nito kapag napapatingin sa akin.Taas na lang ang kilay ko na hindi pinansin ang malanding pagngiti nito sa asawa ko. Idagdag pa na ang damit nito ay halos labas na ang kaluluwa nito. Lumalabas ang malaking dibdib nito na halos hindi na matakpan ng mababa nitong neckline. At ang kung yuyuko patalikod sa amin ay siguradong kita na ang panty nito sa iksi ng dress nito. Nagdamit pa ito, nagbikini na lang sana na humarap sa amin."Kendrick, pasensya na







