KABANATA 16

Druskelle

Nasundan ko na lamang ng tingin ang likod ni Apolonia habang papalayo ito sa akin, napabuga na lang ako ng hangin pagkatapos na mawala ito ng tuluyan sa paningin ko at lumapat ang pinto ng aking opisina.

Ilang araw nang hindi ito nagkikikibo, ang dating pagiging madaldal nito ay napalitan ng katahimikan, ramdam ko na napipilitan lamang na kinakausap at nilalapitan ako nito kapag kinakailangan lang talaga at tungkol iyon sa trabaho, kung hindi ay hindi ito kikibo. Kapag naman pilit na nagbubukas ako ng paksa para kausapin lang ako nito ay sumasagot naman ito, iyon nga lang, kung kikibo man ito ay napakatipid ng nagiging sagot nito at masasabi kong ang galing nitong pumatay ng usapan, nadadala nito ang paksa sa dulo dahilan para mawalan na ako ng sasabihin pa, palaging dead end na siyang ikinakainis ko.

Hindi ko mapigilang manibago, sa bawat araw na lumipas kasi ay halos kabisado ko na ang ugali nito, ito kasi 'yong tipo na hindi nauubusan ng sasabihin, palagi itong may katwir