KABANATA 15

Apolonia

Argh. Ba't ba masyado akong affected sa kung ano mang tingin at iniisip sa akin no'ng nakakainis na lalaking iyon?

Kung ayaw ako nitong maka-close at 'di nito ma-appreciate ang ginagawa ko para rito e 'di don't! Hmp! Ano naman sa heart ko? As if naman kawalan ko iyon! Ito na nga ang iniintindi, ako pa ang masama!

Natigil ako sa pagsisintir sa aking isipan nang bahagyang tumawa si Draken.

"Nakakatuwa na may tao pa palang katulad mo, Apol."

Naituro ko ang sarili ko. "Katulad ko po? Na ano? Na may pagka-weird?"

Umiling ito. "Hindi. I mean, katulad mo na handang magsakripisyo para sa pamilya," paliwanag nito.

Natahimik ako.

Hindi ko kasi inaasahan ang sinabi nito.

"Ang dami kasing tao at mga anak sa ngayon na kapag kaya nang buhayin ang sarili ay nakakaya nang iwanan at abandonahin ang magulang. Pero iba ka, kahit na mahirap ang sitwasyon ay hindi mo iniwan ang father mo, heto at nagtitiis kang malayo sa kanya para may maipangtustos sa tuluyang paggaling niya."

Kahit na may nad