Chapter 2: P.2

Simula nang mabuntis si Andrea, magkahiwalay na silang natutulog ni Alejandro. Wala ni isang bakas ng presensya nito sa silid ng Lalaki.

Kaya't para sa mag-amang si Alejandro at Liam, si Andrea ay tila isang taong puwedeng mawala nang hindi nila alintana.

Kinaumagahan.

Nagising si Alejandro sa tamang oras. Tumayo siya at iniabot ang kamay upang kunin ang isang baso ng tubig sa kanyang gilid ng mesa, ngunit wala siyang nadatnan.

Karaniwan, mas maagang nagigising si Andrea kaysa sa kanya. Inilalagay nito ang isang baso ng tubig na may asin sa tabi ng kanyang kama.

Nadama ni Alejandro ang mabigat na pakiramdam. Habang palabas siya ng kwarto, narinig niyang nag-iingay si Liam sa kanyang silid.

Palasungit ang anak nilang lalaki tuwing nagigising. Bawat pagbangon nito, si Andrea pa ang kailangang magpahinahon at mag-alo sa kanya nang napakatagal.

Ilang sandali, sa wakas ay napakalma rin ng mayordoma si Liam at naakay ito papunta sa banyo.

Umakyat si Liam sa maliit na bangkong kahoy at tumayo sa harap ng lababo.

Pagkakuha niya ng sipilyo, lumingon siya sa mayordoma at nagtanong,

“Bakit hindi mo ako ipinaglagyan ng toothpaste?” masungit na tono ng boses nito.

Muling dinampot ng bata ang baso ng tubig, at biglang nagdilim ang kanyang mukha. "Walang laman ang baso!" bulalas nito ng pasigaw.

Napaatras ang mayordoma sa gulat, agad na napalunok at mabilis na lumapit.

"P-pasensya na po, Senyorito!" nanginginig niyang sabi habang nilagyan ng toothpaste ang sipilyo at nagmamadaling kinuha ang baso para punuin ito ng tubig.

“Hindi ito ang toothpaste ko!” sigaw ni Liam na puno ng inis.

Sanay siya sa toothpaste na kulay-asul at makintab, iyon ang gusto niya.

“Patawad po!” tarantang sagot muli ng mayordoma. “Si Madam po kasi ang laging gumagawa niyan.”

Nang matapos alalayan ng mayordoma ang batang lalaki, sa harap ng hapag-kainan, tumingin si Alejandro sa walang-lasang almusal na nakahain sa mesa. Walang emosyon ang boses nang mag-utos siya:

“Iprito n’yo nga ako ng itlog na may giniling.” matigas nitong boses.

“Ha?” gulat na usal ng mayordoma. Hindi agad naka-react, tila nawalan ng ulirat sa utos.

“Gusto ko rin ng itlog na may giniling!” sabay sabing may kakulitan ni Liam.

Nagkukumahog ang mayordoma, pawis na pawis habang dinudukot ang cellphone sa bulsa. “Tatawagan ko si Madam... itanong ko kung paano lutuin 'yon.”

Sa kabilang banda, maagang nagising si Andrea dahil sa maingay na tunog ng telepono.

Naalala niyang pinatay na niya ang alarm na nakatakda sa alas-singko ng umaga.

Hawak pa ang antok, inaantok ang boses niyang sinagot ang tawag.

“Madam, gusto raw ng Boss at ni Liam ng itlog na may giniling, pero hindi ko alam kung paano lutuin,” ani mayordoma sa kabilang linya.

Pinahid ni Andrea ang nanlalabong mga mata. “Ipapadala ko na lang ang recipe sa’yo.”

Mabilis na binuksan ng mayordoma ang recipe tutoryal na ipinasa ni Andrea.

Napatahimik si Andrea.

Para makagawa ng itolog na may giniling, kailangang pakuluan muna ang mga itlog, pagkatapos ay balatan, balutin ng marinated na manok, isawsaw sa bread crumbs, at iprito hanggang maging golden brown ito.

Isinulat ni Andrea sa listahan na kung gusto ni Alejandro ng malambot na itlog kailangan lang itong pakuluan ng limang minuto at iprito sa mahinang apoy sa loob ng tatlong minuto.

Kung gusto naman ni Liam ng lutong-luto na itlog, kailangang pakuluan ito ng walong minuto at iprito ng apat na minuto.

Nagmadaling nagtanong muli ang mayordoma "Madam, kailan po kayo babalik?" anito halata ang tensyon sa kanyang boses.

Biglang napa-isip ang mayordoma, mabuti kasi sana kung si Andrea na lang ang gagawa ng gano’ng kaabala-abala na ulam.

"Hindi ako babalik." deritsahang sagot ni Andrea.

"A-aano?" gulat na sagot ng mayordoma.

Napanganga ang mayordoma, habang umalingawngaw sa tainga niya ang malamig at walang emosyon na boses ni Andrea.

"Mula ngayon, kung may anumang kailangan sa pamilya Tolentino, hindi n’yo na kailangang hanapin pa ako. Ipapadala ko sa inyo lahat ng tala na isinulat ko habang akoy nanatili diyaan sa villa." kalmadong tugon ni Andrea.

“Ah! Huwag po!” sagot ng mayordoma.

Direktang pinutol ni Andrea ang linya nang mayordoma.

Muling tumingin ang mayordoma sa oras sa kanyang cellphone, saka siya bumaling, niyakap ang kanyang anak na babae, at muling nahimbing sa pagtulog.

Bumalik ang mayordoma sa hapag-kainan na parang nawalan ng kaluluwa. Kinusot-kusot niya ang kanyang mga kamay, halatang balisa.

“Pasensya na po sir… masyadong komplikado ang itlog na may giniling Hindi ko po kayang gawin.” aniya.

“Tinawagam mo na ba siya?” malamig na tanong ng lalaki.

“Ah… opo, ipinadala po ni Madam ang recipe, pero…” 

Hindi paman siya natatapos sa pagsasalita ngunit bigla nang sumingit muli ang lalaki sa pagtatanong.

“Sinabi ba niya kung kailan siya babalik?” tanong muli ni Alejandro.

Iminungkahi ni Alejandro na kumain ng itlog na may giniling, isang paraan upang mapilitan ang mayordoma na makipag-ugnayan kay Andrea.

Sa totoo lang, binibigyan na niya si Andrea ng maayos na paraan upang makaalis.

Ngunit ang sinabi ng mayordoma ay: "Ang sabi po ni Madam, hindi na raw siya babalik." kabado pa rin ang boses nito.

"K-Khuff! Khuff! Khuff!" biglang nabulunan si Alejandro.