Semua Bab The Billionaire's Forsaken Wife: Bab 1 - Bab 10

Nagmadaling dumating si Andrea Tolentino sa hotel kasama ang kanyang anak na babaeng si Liana. Nagsimula na ang ika-walong kaarawan ng kanyang anak na lalaking si Liam- ang kapatid nitong kambal.Kasama naman nang anak niyang lalaki si Alejandro ang kanilang Ama, at sa ilalim ng mainit na liwanag ng mga kandila, maamo at masaya ang mukha ng bata habang nakatitig sa birthday cake.Pinikit ni Liam ang kanyang mga mata, mahigpit na pinagdikit ang mga palad, at taimtim na bumigkas ng kahilingan: "Sana si Tita Clarisse na ang maging bago kong mommy." Nanginig si Andrea habang bumubuhos ang malakas na ulan sa labas. Para hindi mabasa ang kanyang anak na babae at ang birthday cake, sinangga niya ang sarili sa ulan kaya’t nabasa ang kalahati ng kanyang katawan.Basang-basa ang kanyang damit, na para bang nag yelong tela na kumakapit sa buong katawan niya.Tumawa nang malakas si Clarisse. "Ilang beses ko na bang sinabi sa’yo, Tita nalang ang itawag mo sa’kin! Magkaibigan kami ng daddy mo, par

Humarap si Clarisse kay Alejandro at nagkunwaring nagbibirong nagpakita ng mukha, “Nagkamali na naman ng pagkaunawa si Andrea. Aayusin ko na ‘to, kakausapin ko siya agad!”“Wala namang kailangang ipaliwanag. Sobrang sensitibo lang talaga siya,” sagot ni Alejandro malamig ang tinig.Walang bahid ng emosyon ang mukha ng lalaki. Saglit siyang tumingin sa kalahating piraso ng birthday cake na iniwan ni Andrea, saka bahagyang kumunot ang noo.Sa huling sandaling nagsalita si Alejandro, napabuntong-hininga ng ginhawa ang lahat ng nasa paligid niya.Umalis si Andrea na galit na galit, at parang wala lang iyon sa kanila.May mga sumang-ayon agad, “Nagtatampo lang si Ate Andrea. Balikan lang siya ni Alejandro at lambingin, ayos na ’yon.” wika ng isang bisita.“Oo nga, hindi naman niya kayang makipaghiwalay kay Alejandro. Alam naman ng lahat na muntik na siyang mamatay nang isilang niya ang mga anak nito.” bulalas ng isa pa.“Baka pagsisihan niya agad ’yan pagkalabas pa lang ng pinto!”“Sige na

Napansin ng mayordoma ang kakaiba, kaya maingat siyang nagtanong, “Nag-away po ba si Boss at Madam?”“Pakialamera!” malamig na tugon ng lalaki.Bahagyang napangisi si Alejandro, ngunit kasabay nito’y tila bumaba ang temperatura sa buong kainan, para bang ang ngiti niya’y may kasamang yelo.Napaurong ang mayordoma at tahimik na lamang, hindi na muling nangahas na magsalita.Humigpit ang kapit ni Alejandro sa hawak niyang tasa. Paanong hindi na babalik si Andrea? giit nito sa sariling isip.Dapat sana’y abala na ito ngayon sa paghahanda ng baon na ipapadala sa opisina para sa tanghalian.Noong mga nakaraang pagkakataon, kapag napasama ang loob ni Alejandro kay Andrea, siya mismo ang nagdadala ng tanghalian sa opisina upang humingi ng tawad at maibsan ang galit ng lalaki.Ngunit sa pagkakataong ito, wala siya.Samantala sa kabilang banda, naupo naman ang batang si Liana sa hapag-kainan at pagkakita sa pagkain ay tila nabuhayan ang mukha.“Kay sarap! Lugaw na may itlog na pula at manok!”

Ibinitin ng lalaki ang tawag, wala nang boses na maririnig sa kabilang linya.Tahimik na bumalik si Andrea sa loob ng sasakyan, maingat na isinara ang pinto, saka marahang inapakan ang silinyador.Dahan-dahang umurong ang kotse mula sa kinatatayuang paradahan, at sa isang iglap, humarurot palabas, tila ba tinatalikuran ang lahat ng naiwan.Hindi niya napansin na may isang itim na sportscar na tahimik na sumusunod sa kanya, hindi naglalayo.Ang tanawin sa magkabilang panig ng kalsada ay mabilis na naglaho sa likuran, tila binubura ng bilis ang lahat ng iniwang alaala.Ang pilak na Volvo ay naging tila kidlat na gumuhit sa madilim na aspaltadong daan mabilis, matalim, at walang lingon.Ang maitim na mga mata ni Andrea ay nakatuon lamang sa kalsadang nasa harapan, matatag, walang alinlangan.Matagal na rin mula nang huli siyang magmaneho nang ganoon kabilis. Kasabay ng pag-akyat ng karayom sa dashboard ay ang pagragasa ng adrenalina sa kanyang mga ugat.Sunod-sunod niyang nilampasan ang

Sa kabilang banda, maingat na bumaba si Clarisse mula sa inangkop na motorsiklo, mahigpit na nakahawak sa isang supot na papel na tila may mahalagang laman.Napakurap ang gwardiya, saka nanlaki ang mga mata nang masilayan ang babae nakasuot ng masikip na pantalon pang-yoga na lalong nagbigay-diin sa kanyang hugis at tindig.Maalwan niyang inuga ang kanyang mahabang buhok na maluwag ang bagsak, saka magiliw na bumati sa gwardiya bago tuluyang pumasok sa paaralang pampaslit.Batid na niya kung saang klase kabilang si Liam, kaya nang masilayan ang punong-guro ng silid-aralan, marahan siyang lumapit na may nakahabing ngiti sa mga labi.“Magandang araw, narito ako upang dalhan si Liam Tolentino ng mga kendi sa loob ng mga botelyang yari sa pagkit. Nababalitaan ko kasing labis itong kinahuhumalingan ng ibang mga bata,” mahinahong wika ni Clarisse.Matalim ang tingin ng punong-guro habang tinanong siya, “Ikaw ba ang nag-utos kay Liam na magdala ng mga kendi sa paaralan?”Sumiklab ang kagalak