52. Say it.

Lara woke up the following morning to an empty space beside her. Kaagad na napakunot noo siya. Maayos pa rin ang dapat sana ay pwesto ni Miguel sa tabi niya.

Did that mean he didn't come home? Nanlumo siya sa realization na hindi ito umuwi para tabihan siya sa pagtulog niya. Sinunod pa naman niya ang bilin nito na magpahinga siya nang maaga with an anticipation in her heart that she would wake up to his kisses.

But instead, she woke up alone in bed.

Napahugot siya nang malalim at disappointed na hininga bago hinagilap ang phone niya. Maybe he sent her a message explaining why.

There was none.

Nalungkot siya. Pero kinumbinse niya ang sarili na walang obligasyon si Miguel na magpaliwanag sa kanya sa kahit na anong kadahilanan.

Babalik sana siya sa pagtulog gawa nang nanamlay ang pakiramdam niya. Pero narinig niya ang pamilyar na kalkuladong katok ni Auntie Rosette. And shortly after, the old woman entered her room.

"Good morning, Miss Lara. Mabuti at gising ka na," nakangiti nitong