Chapter 6: Valiente Ball

Bahagyang napapalunok ng laway si Alia dahil kasalukuyang nasa harapan niya ang bilyonarong asawa sa papel. Ang art session nilang dalawa ni Elias ay kanilang ginagawa ngayon. 

Ang serye ng art sessions na iyon ay nagbigay ng kakaibang experience para kay Alia.  Para sa kanya ang art session nila ay naging isang pormalisadong arena para sa kanilang psychological warfare. 

Tatlong beses sa isang linggo nila ginagawa ang session. Tanging ang tunog lamang ng paghampas ng brush ni Alia sa canvas at ang maingat na paghinga ni Elias ang pumupuno sa dating art gallery ni Laura. Si Alia ay gumagamit ng kulay at texture upang magtanong samantalang si Elias naman ay gumagamit ng kanyang kapangyarihan at katahimikan upang magtago.

Sa loob ng maraming oras ay tinititigan ni Alia ang bawat detalye ng mukha ni Elias. Hinahanap niya ang tunay na pagkatao nito sa likod ng perpektong maskara. Ngayon lamang niya napansin na may peklat sa gilid ng kaliwang mata si Elias. Hindi iyon kasing-haba ng daliri at mapapansin mo lang yon kapag tinitignan mo ng matagal ang lalaki.

Ayon kay Elias ay bakas ng aksidente ang peklat na iyon na nagpabago sa kanyang buhay. Ito ang araw na namatay si Laura at ang kanilang anak. Pakiwari ni Alia ay nasasaktan din siya sa tuwing binabanggit ni Elias ang tungkol sa pagkawala ng kanyang unang pamilya. 

Hindi man niya nakilala si Laura maging ang anak nila ngunit dahil sa natuklasan niyang kalagayan ni Elias kaya siguro siya nakakaramdam ng ganun. Ilang taon na din kasi ang nakalipas ngunit sariwang-sariwa pa iyon kay Elias dahilan upang magbago siya. Sa portrait na ipinipinta ni Alia ay pinilit niyang bigyang-diin ang peklat nito. Tila ba iyon ang ang pinaka-importanteng detalye sa mukha ng kanyang obra maestra. 

“Bakit mo pinipinturahan ang peklat nang ganyan kalinaw, Alia?” tanong ni Elias isang hapon.  Malamig ang tono ng kanyang tinig kabaliktaran sa init ng mga nito na kanyang nakikita.  

Hindi kailanman sumira sa kanilang schedule si Elias, ngunit ang kanyang body language naman ay nagpapahayag ng paghihimagsik sa kagustuhan ni Alia. Gayunpaman ay wala siyang magawa para doon.

“Dahil iyon ang pinakatotoong bahagi ng inyong mukha, Mr. Valiente,” matapang na tugon ni Alia at pinahid ang isang stroke ng ochre sa paligid ng wound. 

“Paano mo naman nasabi ang bagay na iyan?” nanghahamon na tanong ni Elias. 

“Dahil ang peklat na ito ay nagpapakita ng sugat hindi lang sa iyong puso kundi maging sa guilt na pilit ninyong tinatago.”

Hindi na nakapagsalita si Elias dahil tila patalim ang salita ni Alia na tumama sa kaibuturan ng kanyang puso. Nanatili na lang siyang tahimik sa kanyang kinauupuan ngunit ang mahigpit na paghawak niya sa armrest ay nagpahiwatig ng kanyang internal struggle sa nangyayari. 

Hindi niya kayang lumabas sa studio dahil alam niyang ang pag-alis niya ay katumbas ng pagsuko. Hangga’t maaari ay hinayaan niya ang kanyang sarili na maging vulnerable sa tingin at judgment ng babaeng contractual na asawa niya.  Ang art session ay ang kanilang lihim na paligsahan. Kung saan ay laging nagwawagi Alia sa pagbubunyag ng humanity ni Elias.

Sa wakas ay natapos na ang tahimik na paligsahan nilang dalawa ngunit hindi pa man umiinit ang katawang lupa ni Alia sa Valiente mansion ay nalaman niyang may bago na naman silang palabas ni Elias. 

Ang kanilang susunod na public performance ay ang taunang Valiente Anniversary Ball. Ito ay isang kaganapan na nangyayari lamang isang beses sa isang taon kung saan ay dinadaluhan ng political at financial elite ng bansa. Ang main highlight ng gabing iyon ay ang first dance ng host couple.

Kasalukuyan na naman na nakaharap si Alia sa salamin at pinagmamasdan ang kanyang itsura. Kung maganda siya nung nakaraang gala na kanilang dinaluhan ay natitiyak niya na doble ang kanyang kagandahan ngayon. 

Pinili niya ang isang elegant, emerald green gown na perpektong sumasalamin sa kanyang balat at mata na nagbibigay-diin din sa kanyang natural beauty at vulnerability. Gaya nung gala ay si Elias muli ang bumili ng damit niya at ang presyo nito ay katumbas lamang ng kanyang buong dating pamumuhay. 

Sa halip na magdiwang ay hindi iyon muling maramdaman ni Alia. Batid niya na ang mga bagay na ginagawa ni Elias para sa kanya ay sumasagisag lamang sa kung ano ang kanyang bagong papel sa buhay nito. Napailing na lang siya sa kanyang naisip kaya nagpasya na siyang bumaba at magpakita sa bilyonaryong asawa sa papel. 

Nakasuot naman ng tailored black tuxedo si Elias na nagpapatingkad sa kanyang kapangyarihan. Gayunpaman, ang malamig na pagkatao ni Elias ay hindi kayang takpan ang kanyang kagwapuhan. Muling napailing si Alia sa kanyang naiisip dahil kanina lang ay kinamumuhian niya ang lalaki ngunit sa isang saglit ay agad naman niya itong hinahangaan ngayon. 

Blankong tingin lang ang binigay sa kanya ni Elias habang bumababa siya sa hagdan. Wala din  siyang sinabi sa damit ni Alia at tanging isang mabilis na glance lang ang ibinigay niya bago tumalikod.

“Alia, alam mo na ang drill natin,” malamig na paalala ni Elias, tinitingnan ang kanyang sarili sa salamin at inaayos ang kanyang cufflinks.

“Ang ating sayaw ay symbolic. Tanging grace at stability lamang. Walang passion at walang over-the-top display ng pagmamahal. Tayo ay Valiente. Ang publiko ay kailangang makita ang isang rock solid union.”

“Naiintindihan ko po, Mr. Valiente. A business transaction, even on the dance floor,” tugon ni Alia, ang kanyang boses ay parang basag na kristal na puno ng mapait na sarcasm. Ang sakit ay naroon pa rin, ngunit sinubukan niyang gawing baluti ang kanyang pride.

"I will perform my duty, as always."

Pagdating nila sa ballroom ay mapapansin agad ang ambiance na opulent at dazzling. Ang mga chandeliers ay nagpapakita ng kanilang yaman, at ang mga tao ay nagbubulungan at nakatingin. Maihahalintulad sila sa mga vultures na naghihintay ng gossip. Ang kanilang pagpasok ay tila isang marangyang prosesyon. Ang mga mata ng socialites ay humahatol at nagtataka kung paanong ang isang babae na walang background ay nakakuha ng pinakamakapangyarihang lalaki sa bansa.

Pagdating ng oras para sa first dance ay inabot ni Elias ang kamay ni Alia. Muli ay naramdaman ni Alia ang mainit na mga palad ni Elias na nakahawak sa kanyang kamay. Ang lahat ng tao ay umalis sa dance floor ng magsimula ang waltz na tugtugin. Naiwan silang dalawa sa gitna habang nasa ilalim ng spotlight na tila isang sikat ng araw na naglalantad sa lahat ng kanilang kasinungalingan.

Nagsimula silang sumayaw. Ang unang mga galaw ni Elias ay kalkulado at pormal. Tumpak at perpekto ngunit walang emosyon. Pilit siyang lumalayo kay Alia at sinisigurado na ang kanilang mga katawan ay hindi nagdidikit. Nagpapakita iyon ng distansya na hinihingi ng kanilang kontrata.

Ngunit nang tumama ang climax ng tugtugin, ang musika ay naging mas sensual at dramatic. Bigla ay nagkaroon ng pagbabago kay Elias.

Biglang humigpit ang hawak ni Elias sa baywang ni Alia. Ang kanyang kamay ay bumaon sa fabric ng kanyang damit. Sa unexpected na galaw na iyon ay tila may kuryente na dumaloy sa pagitan nila. Ang kanyang kamay ay naging mapag-angkin. Nawala ang pagiging formal at distant niya kanina. Ang kanilang mga katawan ngayon ay nagdikit na at sa friction na iyon ay nalimutan ni Elias ang audience, ang contract, at ang kanyang sarili.

Nagkatinginan silang dalawa habang patuloy sa ginagawang pagsayaw. Sa mga mata ni Elias ay nakita ni Alia ang matinding labanan. Ito ay ang desire na sumabog sa kanyang control o ang pagnanasa na hindi niya dapat maramdaman. Ang tension ay masyadong malakas at hindi na ito show para sa publiko. Ito ay isang mapanganib na labanan ng self-control na batid nilang pareho nilang paglalabanan.

“Huwag kang tumingin sa akin nang ganyan,” mariing bulong ni Elias. Naramdaman ni Alia sa kanyang tenga ang mainit na hininga nito. Ang kanyang boses ay parang babala at pakiusap sa iisang pagkakataon na nagpapahiwatig ng kanyang pagkahumaling.

“Ang lahat ng ito ay show lamang Alia. Huwag mong sirain ang ating image.”

“Paano ba ako dapat tumingin, Elias?” pabulong na ganti ni Alia habang hinahayaan ang kanyang sarili na madala sa rhythm ng musika at sa init ng kanyang kamay.

“Bilang isang asset lang? Hindi ko alam kung paano magpanggap kung ikaw mismo ang lumalabag sa kontrata sa bawat haplos at bawat tingin mo sa akin. May nararamdaman ka at ito ay nagdudulot ng risk sa ating agreement.”

Ang kanyang mga salita ay tila nagbigay ng permission kay Elias upang maging mas raw. Iginaya niya si Alia sa isang dramatic turn. Hinawakan ang kanyang likod nang mas matindi at ang kanilang mukha ay halos magdikit na. Ang bawat paggalaw ay naging mas sensual at may halong intimate. Sa isang turn, ay naramdaman ni Alia ang kanyang hininga sa kanyang labi. Sa sandaling iyon, ang ballroom, ang mga mata, at ang contract ay nawala. Tanging ang init ng kanilang pagdikit ang nanatili.

Ngunit sa gitna ng intimate na turn ay napansin ni Alia ang isang bagong mukha na nakatingin sa kanila mula sa gilid ng ballroom. Isang babaeng nakasuot ng itim na damit na may matatalim at mapanghusgang mga mata. Nabanggit na iyon sa kanya ni Elias habang nasa art session sila kaya nakilala niya ang babae. 

Ito si Andrea, ang kapatid ni Laura. Sinasabing umalis ng bansa ang babae pagkatapos ng aksidente. Si Andrea ay may tingin na akusasyon at pagkamuhi sa kanilang dalawa ni Elias. Tila sinasabi ng kanyang mga mata na :

"Hindi mo alam kung sino ang pinakasalan mo, at hindi mo deserve ang kanyang apelyido."

Nang matapos ang sayaw ay halos hindi makahinga si Alia. Ang init ni Elias ay nakaukit pa rin sa kanyang baywang. Ngunit bago pa man siya makabawi ay bumalik na si Elias sa kanyang cold demeanor.

“Perfect performance,” sabi ni Elias, habang inilalayo ang kanyang kamay. Ang kanyang ekspresyon ay naging blank na parang hindi nangyari ang intense na sayaw. Pilit na pinipigilan nito ang anumang bakas ng emosyon kanina.

“Elias,” pigil ni Alia at tiningnan siya sa mata.

“May nakita ako. Isang babae. Sa gilid ng ballroom. Si Andrea, ang kapatid ni Laura. Alam kong siya iyon.”

Biglang nanigas si Elias. Ang kanyang mukha ay nawalan ng kulay, at ang lamig ay bumalik nang may mas matinding pagka-alarma. Mabilis siyang lumingon sa direksyon na itinuro ni Alia, ngunit wala na roon si Andrea. Tila isang masamang pangitain na naglaho ang naging atake nito.

“Wala si Andrea sa bansa,” matigas na sabi ni Elias, hinila si Alia palayo sa dance floor papunta sa isang mas tahimik na sulok. Ang kanyang boses ay mahigpit at puno ng banta.

“Maaaring nagkakamali ka, Alia. Si Andrea ay nasa ibang bansa. Huwag kang mag-alala tungkol sa mga multo, Alia. Huwag mong hahayaan na guluhin ng imahinasyon mo ang ating plan. Ang pagdududa ay nakakasira ng negosyo at hindi ko hahayaan na masira mo ang lahat dahil sa isang ilusyon.”

Ngunit alam ni Alia ang nakita niya. Ang pagbabalik ni Andrea ay hindi imagination. Ito ay isang bagong banta sa kanilang pilit na kasunduan. Isang banta na mas personal at mas konektado sa lihim na pinakatatago ni Elias.

Ang dance of avoidance ay tapos na. Ang laban para sa katotohanan ay nagsisimula pa lamang. Ang guilt na nakita ni Alia sa peklat ni Elias ay tila may tunay na katauhan at ito ay si Andrea.