kamusta kayooo? pasensya na super late update. ngayon lang ako nagkaroon ng time magsulat dahil sa biglaang tambak ng schoolworks kahit first week pa lang. ngayon lang ako nakahinga-hinga nang maluwag. nag-aadjust pa rin po sa time management kaya sana maging patient po kayo. maraming-maraming salamat po!
Nanatili si Gabriel sa kwarto niya habang naghahanap ng tiyempo kung paano siya makakasilip sa garden. Hindi pa rin siya mapalagay dahil sa narinig niyang pagbasag kanina. It's been a while since he last visited his room. Walang pinagbago rito. Hindi man lang nagalaw pero nanatili pa ring malinis. Nag-ikot-ikot siya rito mula sa banyo hanggang sa walk-in closet niyang puno ng designer clothes and shoes. Naroon din ang mga nakatabi niyang blueprint mula sa mga previous project niya.Gabriel sighed and sat on his bed, massaging his temple. Nananakit na ang ulo niya sa mga nangyayari. Masyado ring mabigat ang pakiramdam niya at gusto niya na lamang na makakuha ng sagot sa mga tanong niya at umalis ng mansyon.Suddenly, the place felt heavy. Parang wala na ang comfort na binibigay nito sa kanya noong mga kabataan niya.Napagdesisyunan niyang humiga na lamang, nakatitig sa kisame habang naglalakbay ang isip niya sa nakaraan. His mind couldn’t fathom how one single night ended his happines
That same day, Gabriel went straight into their mansion. Saktong naabutan niya roon ang sariling kasambahay ng lola niya. “Where’s lola?” agad niyang tanong, hinihingal pa. He needed answers. Hindi siya matatahimik hangga’t hindi nasasagot ang mga tanong sa isip niya. “N-nasa gazebo po, sir,” bahagyang kinakabahan ng sagot ng kasambahay dahil sa nakikita niyang dilim sa mukha ni Gabriel. Hindi na nagpasalamat si Gabriel at dali-daling dumiretso kung saan naroon ang lola niyang chill na chill na umiinom ng tsaa, may maliit pang ngiti sa labi na animo’y nakatanggap ng malaki at masayang balita. Nakaharap ang view nito sa malawak nilang hardin kung saan naroon ang infinity pool nila. “Lola,” Gabriel firmly called. Meanwhile, his Lola Claudia just turned to him with a soft smile on her face. “Apo,” malambing na bati nito sa kanya. “Napadalaw ka?” “We have to talk, Lola.” Hindi na nagpaligoy-ligoy si Gabriel. Pumunta agad siya sa harap ng matanda, parehong nakakuyom ang kamao at
“Bro?” Napakurap si Gabriel. Hindi niya namalayan na nakatitig na pala siya kay Radleigh kung hindi siya tinawag nito. “Oh, yeah. S-sorry.” He cleared his throat. “Medyo familiar lang ang name mo.” “Really? Nabanggit na ba ako ni Evony sa ‘yo?” Evony just raised a brow but didn’t answer. Sinulyapan naman siya saglit ni Gabriel saka umiling. “Perhaps I read your name somewhere. Maybe on the news.” Radleigh just chuckled. Muling natulala si Gabriel. Iniisip niya kung paanong nangyaring nasa harapan niya ngayon ang lalakeng kailan lang ay natagpuan niya ang pangalan sa isang kapirasong papel. Ngunit ang mas ipinagtataka niya ay kung bakit nga naroon ang pangalan nito sa mansion. Kilala ba ito ng lola niya? Kung oo, paano? Radleigh Irvine… but he was once a De Vera. Is he related now to Evony? Ano ‘to, kasal sila? Mag-asawa ba sila kaya napalitan ang apelyido niya? ‘Bobo ka ba, Gabriel? Babae naman ang nagpapalit ng apelyido sa kasal, hindi ang lalake!’ aniya sa isip. Nababaliw
Dumiretso muna sa restaurant sina Radleigh at Evony para magkaroon ng quick “catch-up”. Nag-order lang sila ng simpleng fast food dahil sawa na raw ang binata sa foreign foods. Natawa si Evony. “Kapag umuuwi ako sa bahay, laging naka-Thai cuisine,” pagmamayabang niya. Radleigh made a mocking face. “Huwag mo ng ipamukha sa akin na may taga-luto ka sa bahay, okay?”Lalong humalakhak si Evony. “Eh kung umuwi ka na lang kasi kaagad, hindi ‘yung tumagal ka pa ng ilang buwan.”“I had to focus on myself, okay?” Radleigh shook his head. “That damn break-up really did things on me. I couldn’t even imagine.”Evony snorted. “You surely can get a girl better than her, come on.”Nagkibit-balikat lamang si Radleigh. “I don’t even think I can love anymore.”“Yuck. That’s so cliche, Kuya. Hindi bagay sa ‘yo.”“What? Gusto mo bang masaktan ulit ang Kuya mo?” Bumusangot si Radleigh.Inirapan lamang siya ni Evony. “Eh paano kung may ipakilala ako sa ‘yo?”Tumaas ang kilay ni Radleigh. “Stop that.”Mea
“Kuya Radleigh!” Evony shrieked in joy as she sighted her Kuya walking around the airport. Nang magtagpo ang kanilang paningin ay kumaway-kaway siya rito upang makita siya ng lalake. Tumakbo siya upang salubungin ito sa isang mahigpit na yakap. “I’ve missed you, Kuya Radleigh!” tuwang-tuwa niyang wika habang iniikot-ikot siya ni Radleigh. Napatawa ang lalake. “Missed you, too, little sis.” “Bakit hindi mo sinabi na uuwi ka pala?” Kumapit si Evony sa braso ng kuya niya habang naglalakad na sila palabas ng airport. “I didn’t really plan to go home today. Dapat bukas pa. Kaso napaaga ang flight ko kaya…” Radleigh shrugged. “Did you tell mom and dad na uuwi ako?” Umiling si Evony. “I didn’t have time! Super na-excite ako!” Humalakhak si Radleigh at ginulo ang buhok ni Evony. “Yeah, it’s obvious. Hindi na natanggal ‘yang ngiti sa labi mo.” “It’s been months simula noong nakita kita, Kuya. Dapat mag-expect ka na ng pangungulit ko for the following days.” Pabirong umirap si Evony. Ng
“I can't believe this investigation is taking much longer than usual. Hindi naman ganito noon,” reklamo ni Evony habang naglalakad sila ni Gabriel pabalik sa shooting room kung saan sila nagpa-practice. “Gaano ba kabilis natatapos ang investigations niyo noon?” kuryosong tanong ni Gabriel, bitbit ang kape nila ni Evony habang nakabuntot sa likuran nito. It's been a few days since the bombing incident happened. Nakalabas na sa ospital si Sloane bagamat madalas itong balisa sa hindi nila malamang dahilan. Ipinasara na rin ang Central Mall dahil sa damage nito. Hindi kaagad nakasagot ang dalaga dahil nasalubong nila si Lori na nakabusangot. “What happened?” Evony asked, stopping, her voice carrying a slight hint of worry. “Naiirita ako kay Anjo, bwisit. Tinapon ba naman ‘yung kape ko,” reklamo ni Lori at humalukipkip. Napasiring si Evony samantalang napangisi naman si Gabriel. “For fuck's sake, akala ko naman kung anong nangyari sa ‘yo.” Lori just rolled her eyes an