Chapter 1

Arianne's Point of View

I live in a wealthy family. Everyone I met told me that I'm lucky because of my family status–well not everyone is very lucky to have them. I was expected to act ladylike infront of everyone, expected to be polite and do what my father told me to do. But I just had enough of it.

Nakakapagod maging sunod-sunuran palagi, hindi ko naman ginusto mabuhay sa komplikadong mundo na ito. Nahihirapan din ako. Tao lang rin ako but they think I'm a robot and don't have feelings at all.

Hindi ko muna gustong makaharap ang ama ko dahil alam ko na naman ano ang sasabihin niya. But I can't decline a invitation in one of our investors event. Ako palagi sinasama si Dad kapag ganitong event dahil ako ang maasahan niya. But it's exhausting talking to everyone.

Kailangan ko pumunta. Dahil pinadalhan ako ng dress sa hindi ko kilala na sino man ang nag padala sa condo unit ko. It was 3 in the afternoon when I heard someone press the doorbell. Isang lalaki in a tight suit ang nakaharap ko noong binigay sa akin ang isang box na nag dala ng dress. It was huge and the gown is so pretty.

It's long dazzling peach color dress. My eyes can't get off when I saw the dress, the person behind this knew how much I like dresses like this. It's really pretty and highlights the soft features of my face.

Imbes na tatamarin akong pumunta sa event ay nagiging masigla na ang mood ko. I can't wait to wear this!

Agad ko kinontak isa sa mga stylist ko para ayusan ako. I texted my father and thanking him for the dress he sent. I thought he was the one who sent this but unfortunately he wasn't the one who sent the dress.

Sino ba nag bigay sa akin sa dress na ito?

My stylist came in. She also noticed the dress on the living room.

"Madame? Sino ho nag bigay sa inyo nito? Ang ganda naman!" agad siyang lumapit sa dress na nasa loob ng box. Pinagmasdan niya ang dress at narinig ko pa siyang napasinghap.

"Maganda ito madam ah! Halatang mahal," binulong niya nag huling dalawang salita.

"Hindi ko alam. Shall we start? Gusto ko maagang dumating sa event na pupuntahan ko e," sabi ko sa kanya sabay harap sa salamin. Agad naman niya ako sinimulan sa make up at pag ayos ng buhok ko.

It only took 30 minutes for the make up and curling my hair. I definitely look like a fairy in the dress. Noong sinuot ko ang dress may necklace na nahulog noong pinulot ko ang dress.

A necklace engraved with my name. The necklace looks familiar to me.. Saan ko ba ito nakita noon?

Tulala akong pinagmasdan ang necklace na suot ko ngayon. Hindi ko maalala saan ko ito nakita noon.

Saan ko nga ba ito nakita noon? Nakarating na ako sa event na tulala parin. Isinuot ko ang kwintas at parang nababagay ito sa kasuotan ko. I felt sort of comfortable while I wore the necklace. Nakarating na nga ako sa event. I saw my parents, talking with the other guest. Hindi ko napansin ang kapatid ko na kasama ng mga magulang ko. Tahimik lang ito sa gilid at walang imik.

"Hey." bati ko sa kapatid ko. Hindi niya ako pinansin, napa-irap pa nga ito dahil sa nakita niya ako. Hindi ko maintindihan bakit hindi ako gusto ng kapatid kong babae. Napabuntong hininga akong humarap sa mga parents ko.

Ilan sa mga guest ay nakatingin sa gawi namin. Naramdaman ko ang mga titig nila sa'kin. Parang ngayon lang sila nakakita ng maganda. Bigla naman ako nakaramdam ng ilang sa mga titig ng ibang bisita sa akin, naririnig ko pa ang bulungon ng iba kung gaano ako ka ganda.

My face flush when I heard that kind of compliment. Nakipag-beso ako kay Dad at Mom noong lumapit ako sa kanila.

"You look.. beautiful tonight." rinig kong mahinang sambit ng ama ko. Naramdaman ko rin ang ppud niyang titig sa'kin, kabaliktaran naman ipinakita ni Mom. Umirap lang si Mom sa'kin sabay lingon kay Sophia, ang kapatid kong babae.

"I'm sure the Walton's will be pleased when they saw her." sambit ni Mom sabay baling sa kanyang paningin sa ibang bisita. Kumunot ang noo ko noong narinig ang apelyido na 'yon.

Matagal ko na rin hindi narinig ang apelyido na 'yon.

"Mom? What do you mean?" nag tataka kong tanong sa kanya. Why would they be pleased when they see me? Bakit?

"Darling? You didn't tell her?" taas-kilay tanong ni Mom kay Dad. Narinig ko naman ang pag buntong hininga ni Dad.

"Matutuloy ang arrange marriage isa sa mga anak ng mga Walton's," his voice was low and his tone was different. It's like telling me not to act hysterically.

"Ano? Why? Bakit niyo tinuloy?" hindi ko maipigilan lakasan ang boses ko dahil sa galit at dismayado nararamdaman ko sa kanila.

"Calm down! You're making a scene!" mahina ang boses ni Mom pero may kasamang giit. I felt Dad reaching for my arms to calm down but I just couldn't.

I walked out. Oo, lumayas ako sa venue. Hindi na dapat iyon mangyari dahil si Dad na ang hindi pumayag sa arrange marriage na 'yon noon. How can he do this to me? Pumunta ako sa malapit na bar na makikita ko sa daan sa pag labas ng venue.

Wala ako mahanap sa loob ng building pero sa kaharap ng building may nakita ako isang building at maraming tao na nakapila sa labas.

Phoenix Lair.

It's the bar name, pumasok na ako and I heard the crowd screaming someone's name. I didn't bother to watch the performance or what. Dumeretso ako sa bar counter at nag order ng maiinom.

"Give me your hardest drink." sabi ko sa bartender nung nakaupo na ako sa stool. Hindi ako makapaniwala na Dad will agree that arrange marriage. For what? For connection?

Iritable kong kinuha mula sa bartender ang iinumin ko. Just for tonight, gusto ko mag wala and be liberated for once. I accepted the drinks that the bartender will offer to me. Hindi ko na naibilang ilang shots na ba naiinom ko.

I was about to grab the other drink but I felt someone arms wrapping around my waist and stopping me from drinking. Nararamdaman ko ang magaspang niyang hininga sa leeg ko. May naramdaman akong kiliti pababa sa aking katawan. Hindi ko siya pinigilan at hinayaan ko siyang amuyin ang leeg ko.

Naibaba ko na rin ang shot glass sabay haplos sa buhok ng taong inaamoy ang leeg ko. Dinampi niya ng halik ang leeg ko sabay haplos ng aking likuran.

Umakyat ang haplos ko sa kanyang mga braso, tumingin ako sa kanya. Sa pag angat ng tingin ko ay bigla ko naramdaman ang labi niya sa labi ko.