Chapter 3

Arriane's Point of View

Naramdaman ko tumama ang sinag ng araw sa mukha ko. Damn… Sumasakit ang katawan ko sa nangyari kagabi. What happened nga ba? All I remember is I kissed someone.. then I couldn't remember the rest.

Well except the fact na naalala ko nasa loob ako ng kotse at nakaluhod… Wait?

Napabalikwas ako ng bangon ng naalala ko ang mga nangyari kagabi. What the fuck? Bakit ako nakaluhod?

At bakit may nararamdaman akong hapdi at kirot sa ibabang parte ng katawan ko?! Hindi ko maigalaw ang mga binti ko kasi masakit siya.

Konting galaw ko lang at hindi ko na kaya mai-angat o maigalaw dahil nararamdaman ko ang namumuo ng sakit sa binti lalo na sa pribadong parte ko.

Did I just have one night stand? Pero.. Paano ako nakauwi? I am in my room.. but in my parents house.

Napaigtad ako sa sakit ng pribadong parte ng katawan ko.

“Manang Fe!” pag hihingi ko ng tulong sa kasambahay. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko parang kumikirot na sobrang hapdi. Kapag ginalaw ko ulit ang katawan ko parang nababalisa ako.

“Manang Fe!” muli kong sigaw. Napapikit na lang ako sabay higa ulit. Nakahinga ako ng maluwag ng Isa-isa pumasok si Manang Fe at isang kasambahay.

Ipinaliwanag ko kay Manang Fe ang nararamdaman ko at iyong masakit na parte sa katawan ko.

“It really hurts manang.. Hindi ko kakayanin..” nangingiyak kong sambit nung na stretch ko ulit ang binti ko.

“Ipahahanda ko lang ang bathtub. Sa ngayon, tatawagin ko muna ang family doctor niyo para matanong kung anong gamot para d’yaan sa nararamdaman mo,” malumanay na sambit ni Manang Fe sabay haplos sa mukha ko.

I sigh in relief when I find comfort with Manang Fe. Isa siya sa mga dahilan bakit ko natiis tumira sa bahay ng magulang ko dati. Noong bumukod ako gusto ko sana si mama sa akin si Manang Fe. But she couldn't leave the house and my mother. Naunawaan ko iyon dahil iyon ang role niya sa bahay namin. Pero hindi rin maialis sa akin na mag-aalala para sa kanya.

Hinanda ng kasamang kasambahay ni Manang ang bathtub sa may bathroom dito sa kwarto ko. Naamoy ko na ang lavender oil pati lung anong aroma inilagay sa tubig.

Nang matapos na ang inihanda ng kasambahay ay tinulungan niya akong tumayo. Napangiwi ako sa sakit na nararamdaman ko. But it slowly became bearable naman noong nakakalakad ako ng paunti-unti.

Tinulungan ako ng kasambahay na hubarin ang suot kong dress. Hindi rin siya nahihiya na makita akong n*******d bagkos ay nakikita ko sa mga galaw at mata niya ang maalaga at pag-aalala para sa’kin. Nang ako ay lumusong na sa bathtub ay nakaramdam ako ng kaginhawaan noong bumalot na ang tubig sa katawan ko.

“Ma'am Arriane,” narinig ko tawag sa’kin ng kasambahay. Tumingin ako sa kanya at hinintay sasabihin niya.

“Gusto niyo po ba.. suklayin ko ang buhok mo?” alok nito sa akin. Tumango ako at ngumiti sa kanya.

“Yes please,” sambit ko. Umayos ako ng upo sa bathtub, naramdaman ko ang mga kamay niya na sinuklay ang buhok ko gamit daliri niya may kasamang masahe pa. Mas lalo akong na-relax sa ginawa niya.

Nang lumipas ang oras ay nakapag pahinga ako ng maayos at nawawala na rin ang hapdi sa binti ko. Pero hindi maitago ang sakit na nararamdaman ko kapag gumalaw ako.

Dumating na rin si Manang Fe dala ang gamot na nireseta para sa’kin itong gamot ay sinabi ng family doctor na dapat iinumin ko para pahupain ang sakit na nararamdaman ko sa pribadong parte ng katawan ko. Ininom ko naman saka nag pahinga ulit.

Iniwan na rin ako ni Manang Fe at ang kasambahay sa banyo para may privacy raw ako at makapag pahinga ng maayos.

But my dad came into my room. Gusto ko sana ng peace of mind pero mukhang hindi ko rin ito makakamit dahil nandito si Dad.

“Where were you last night?” bungad niya sa’kin. Hindi man lang ako tinanong kamusta ba ako o ano nangyari sa’kin. Mapait akong napatawa.

“I need space, Dad.” sabi ko sa kanya sabay iwas ng tingin. Hindi ko kaya makipag-usap sa kanya. Masakit rin ulo ko, hangover na may kasamang one night stand pa nga kagabi.

“Ipinapahiya mo ako kagabi. May mga bisita doon! The Walton’s are expecting to meet you then you ran away?!” pa galit niyang pakikipag-usap sa akin. Mariin kong ipinikit ang aking mata. Hindi ko kaya makipag sagutan sa kanya sa ngayon.

“What on earth happened to you, Arriane? I expect the best of you. Don't you ever disappoint me again,” narinig ko pa sabi niya. Kailan ba siya matatapos?

“The Walton’s are coming here in an hour.”

Idinilat ko ang mata ko saka tumingin sa kanya.

“What?” hindi ko makapaniwalang sambit. Paano na yan? Hindi pa ako okay. May hangover pa ako.

“Just be ready for an hour before they come here. Finished your whatever you are doing,” tinalikuran niya ako matapos niya sabihin yon sa’kin. Paano na ngayon? I can't even stand up properly or walk properly!

Wala akong magawa kundi sundin sasabihin ni Dad. Fuck. Tinawagan ko ulit ang kasambahay na tumulong sa’kin kanina. Tinulungan niya rin ako mag banlaw at mag bihis sa dapat susuotin ko.

Isa-isa na nag sink in sa utak ko na makikilala ko na ang fiancé ko ngayon. Wala naman akong choice hindi naman pwede mag back out dahil ako ang malalagot sa Dad ko.

I just wore a simple blue dress and tied my hair up. I didn't put make up on dahil tinatamad ako and my purse isn't with me. Naiwan ko siguro sa bar. Tumayo na rin ako para bumaba.

May naririnig akong tawanan sa baba. Nangunot noo ko dahil kapatid ko iyong tumatawa. What's even funny? Noong nakababa na ako sa hagdan ay napansin ko na may bisita na sa may salas. Ito na ba kaya ang Walton’s? Mukhang yayamanin at matipuno.

Pero ang atensyon ko ay na punta sa isang lalaki. Pamilyar ang mukha niya. Hindi ko maalala saan ko siya nakikilala.

“Here she is!” sabi ni Mom na may malaking ngiti sa mukha.

“Arriane, meet Frederick Walton,” tumayo ang lalaki nangangalan na Frederick. Mas lalo pa nangunot ang noo ko, pamilyar talaga siya. Saan ko ba siya nakilala?