เข้าสู่ระบบ"Oh sh*t, bitin ako" bulalas ko ng tuluyan na akong iwan ng lalaki nayon, inayos kona din ang sarili ko, isinuot ko muli ang br* at pa* ty ko, at mabilis kodin isinunod ang dress at cycling, inayos ko muna ang buhok ko bago tuluyang lumabas.
"Napakunot ang nuo ko ng marealize na nakababa na pala ang eroplano na sinasakyan namin, marahil hindi ko namalayan ang pag landing dahil sa ginagawa namin ng lalaki nayon, inikot ikot ko ang paningin para hanapin ang lalaki pero ni anino niya ay hindi ko nakita, kaya naman nagmadali akong bumababa nagbabaka sakaling makita pa ito, pero wala, hindi kona siya nakita, ewan kung nasaan na siya, tinawagan ko si assistant Fyate, ang pinag kakatiwalaan kung tauhan sa kompanya, halos kapatid nadin ang turing ko sa kaniya, at buo ang tiwala ko kaya lahat ng trabaho na importante o dapat ay sicreto ay siya lang ang inuutusan ko "yes po ma'am?" magiliw na sagot nito mula sa kabilang linya "pake imbestigahan itong lalaki na ito" agad kung utos, saka senend ang picture ng lalaking nakasama ko sa eroplano ano po ang kinalaman niya sayo ma'am?" magalang nitong tanong, kahit kilan talaga hindi mauutusan na hindi nag uusisa itong assistant ko "basta gawin mona lang ang iniuutos ko" saad ko dito dahil baka mapahaba pa ang pag uusap namin kung sasagutin kopa siya, masyado pa naman siyang mapag usisa "ikaw ma'am ah, may pa secret kana?" mapang asar na turan nito, kaya napa iling nalang ako, "basta kahit anong mangyari dapat malaman mo ang personal information ng lalaking iyan" pag papaalala ko bago pinatay ang tawag, dahil sure ako may itatanung na naman ito ulit, kung hindi kopa papatayin ang tawag. Napahinga ako ng malalim at nilasap ang sariwang hangin, napapikit pa ako habang dinadama ang pag dampi nito sa aking balat, "medjo matagal din tayong hindi nagkita Philippines!" wika ko saaking isipan "lalo kana kasumpa-sumpang cebu city!" may diin kung wika na tila puno ng pag babanta "bumalik na ako, para sa hustisya!, at sa pagkakataong ito, sinisiguro kung magbabayad ang mga may sala!", madiin kung turan, bago tuluyang lumakad. Napahinto ako sa pag hakbang ng biglang tumunog ang cellphone ko, hudyat na may tumatawag, cheneck ko ito at nakita si mom Wineisea at dad Geo sa kabilang linya, kaya naman mabilis ko itong sinagut "Hello po mom and dad?" masaya kung pag bati sa kanila at humarap sa screen ng camera para makita nila ako "nasa Philippines kana pala nak?" pagtatanung ni mom kaya napatango ako bilang tugon "upo mom, kararating lang din po namin__" sunod sunod kung saad at agad din akong napatakip ng bibig dahil sa sinabi ko "kami?, sinong kasama mo nak?" nagtatakang tanung ni dad, kaya napangiti nalang ako at nag iisip ng palusot "hm... iyung mga flight attendant po dad, at yung piloto hehe" pag dadahilan ko, ngunit tila hindi sila kumbinsido sa sinabi ko "nak...?" kinabahan ako sa paraan ng pag tawag ni mom saakin, kaya humingi ako ng malalim para sabihin sakanila ang totoo tungkol sa nakasama kung lalaki ngunit magsasalita palang ako ng magsalita ulit si mom "mag ingat ka diyan ah?, kapag nahanap muna ang kapatid mo, at napag higante na ninyo ang namayapa ninyong ina, bumalik kana agad ah" pakikiusap nito na tila puno ng pag-aalala "yes naman po mom and dad, mag-ingat din po kayo diyan, don't worry po pag balik ko, lulutuan ko kayo ng favorite ninyong adobo na recipe ko" masaya kung turan, para mabawasan ang pag aalala nila "talaga nak?" excited na tanung ni dad kaya tinanguan ko siya bilang tugon, at nag paalam na ako "sige po mom and dad nasa hallway palang po kasi ako, tatawag po ako ulit mamaya" pag papaalam ko "o siya nak, mag ingat kalang ah, kapag may kaylangan ka, magsabi kalang samin ng dad mo" sagot naman ni mom "upo-upo bye bye po I love you mom and dad babye napo" saad ko at tuluyan kunang pinatay ang tawag "finally malapit kunang makita ang kapatid ko" bulong kona naman sa aking isipan "excited nakong makita ka mahal kung kapatid Ziekye, magkakasama na tayong muli" saad kona naman ulit at tuluyan ng lumakad. ___________ Habang sa kabilang banda naman ay pina iimbestigahan din ni Chrixhian Zieh Clae ang babaeng nakasama niya sa eroplano, na tila may malaking connection ito sa kaniya. Siya na malayo sa lahat ng tao dahil may truama na pinag dadaanan, ay tila madali lang nalapitan ng isang babae. "Imbestigahan mo ang babaeng ito" pag uutos niya sa pinag kakatiwalaan niyang assistant, malaki ang tiwala niya sa assistant na iyon, dahil simula ng mamayapa ang dad and mom niya ay ito nalang ang tanging kasama niya, si assistant Hue, hindi siya iniwan o sinukuan kahit na pinag tatabuyan niya na ito, kung ang nag iisang tito niya na nakakatandang kapatid ng kaniyang ama ay sinukuan na siya at pinabayaan nilang na tila walang pake-alam sa kaniya, si assistant Hue iba, dahil sa mga oras na nahihirapan siya ay hindi siya iniwan at mas dinamayan pa siya, kaya ang tiwala niya dito ay hindi masukat at tanging si assistant Hue nalang ang kinikilala niyang pamilya, tinuturing niya na itong nakakatandang kapatid dahil mas maedad ito sa kaniya ng halos sampong taon, pero kung sa panlabas na anyo titignan ay halos magka edad lang sila dahil sa taglay nitong kagwapuhan. "Bro don't tell me type mo itong girl?" mapang asar na sagot nito kaya naman natawa si Clae sa sinabi niya, bro lang ang tawagan nila dahil ayaw ni Clae na tawagin siyang sir, o boss manlang ni assistant Hue, dahil masyado daw iyong professional para sa kanya, ngunit kabaligtaran iyon sa mga tauhan niya sa kompanya, dahil kapag hindi siya tinawag sa pagalang na paraan ay, walang ano ano niyang tinatanggal sa trabaho ang mga tauhan, kaya naman labis ang takot sa kaniya, ni isa nga ay wala pang nakalapit sa kaniya sa mga tauhan nila sa kompanya, dahil ang lahat ng gawain ay pinapadaan lang kay assistant Hue, o kung wala man si assistant Hue ay iiwan lang sa bakanteng office at kukunin nalang ni assistant Hue kapag may oras na ito. "Basta imbestigahan mo ang katauhan ng babaeng ito" pag iiba niya sa usapan, na tila iniiwasan ang mapang asar na tanung ni assistant Hue "bro?" masamang tinignan ni Clae si assistant Hue dahil sa muli nitong pag tawag sa kaniya na tila nais makakuha ng sagot "parang may connection kami""w-why?", inosenteng tanung ni Clae ng mapansin ang palad ni assistant Hue na kumakaway sa harapan niya at kunti nalang masasapol na siya "ehm...ganto pala ipekto ng inlove?, ngumingiti mag isa, tapus nabibingi sa paligid?" natatawang turan ni assistant Hue, inaasar niya naman si Clae "ha?", maikling sagut ni Clae na tila naguguluhan sa sinasabi ni assistant Hue "mag seat belt ka bro, baka tangayin ka ng ngiti mo, dahil sa pagkahumaling haha" saad ni assistant Hue sabay mahina na tumawa sakto lang na marinig nilang dalawa.Nakarating nanga sila sa mansyon, at si Clae agad na pumasuk sa kwarto niya, habang si assistant Hue naman, inaayos pa ang kotse, subrang alaga niya ang kotse na iyon, dahil mahalaga iyon kay Clae, tanging iyon nalang kasi ang natitirang masaya na alaala ni Clae bilang pag alala sa mga namayapa niyang magulang, sa dami nilang sasakyan, mga limited na kotse, pero tanging iyon lang ang favorite ni Clae, madalas niya itong gamitin kahit saan siya pumunta, katuwiran niy
"parang may connection kami" maikling sagot ni Clae na tila nag titipid o sa madaling salita ayaw niya ng sumagut sa mga tanung ni assistant Hue "sige bro ako ang bahala" tanging sagot nito dahil napansin niya na ang pag iba ng aura ni Clae, natatakut talaga siya dito kaya iniintindi niya palagi "bakit bigla kang nalungkot?" nag aalala ng tanung ni assistant Hue ng mapansin niyang tumahimik si Clae, nangyayari lang ito sa tuwang naaalala niya ang mga nangyari sa mom and dad niya, alam ni assistant Hue na subrang lapit ng loob ni Clae sa mga magulang nito nasa tuwing magkasama sila ay hindi na sila mapag hiwalay labis ang tuwa sa mga mata ng bawat isa, at lumalabas ang pagka daldal ni Clae kapag kasama niya ang mga magulang niya, naaalala pa ni assistant Hue ang mga plano ng magpamilya para sa birthday party ni Clae, ngunit iyon ding araw na iyon tuluyang namayapa ang mga magulang ni Clae dahil sa isang aksidente ngunit bago pa nangyari ang sakuna ay masaya pa silang nag uusap patung
"Oh sh*t, bitin ako" bulalas ko ng tuluyan na akong iwan ng lalaki nayon, inayos kona din ang sarili ko, isinuot ko muli ang br* at pa* ty ko, at mabilis kodin isinunod ang dress at cycling, inayos ko muna ang buhok ko bago tuluyang lumabas. "Napakunot ang nuo ko ng marealize na nakababa na pala ang eroplano na sinasakyan namin, marahil hindi ko namalayan ang pag landing dahil sa ginagawa namin ng lalaki nayon, inikot ikot ko ang paningin para hanapin ang lalaki pero ni anino niya ay hindi ko nakita, kaya naman nagmadali akong bumababa nagbabaka sakaling makita pa ito, pero wala, hindi kona siya nakita, ewan kung nasaan na siya, tinawagan ko si assistant Fyate, ang pinag kakatiwalaan kung tauhan sa kompanya, halos kapatid nadin ang turing ko sa kaniya, at buo ang tiwala ko kaya lahat ng trabaho na importante o dapat ay sicreto ay siya lang ang inuutusan ko "yes po ma'am?" magiliw na sagot nito mula sa kabilang linya "pake imbestigahan itong lalaki na ito" agad kung utos, saka senend
"ahhhhhhh!!" sabay naming sigaw ng mag giwang giwang na naman ang eroplano, ilang minuto din ang lumipas at sa wakas ay bumalik na ito sa dating lakad, ngunit parihong lumaki ang mga mata namin ng mapag tanto na magka lapat na ang mga labi namin ng lalaking ito "bastos" wika ko at akma siyang sasampalin ngunit pinigilan niya ito dahil hinuli niya ang kamay ko "bago mo sabihin na ako ang bastos, tignan mo muna ang sarili mo" mapang-asar niya namang wika saakin kaya tinaasan ko siya ng kilay, at ganon nalang ang pagka laki ng mata ko ng makita ang posisyon namin "nakapatong ako sa mga lap niya, habang naka harap sa kaniya, at ramdam ko ang iniingatan niya sa pagitan ng akin, napapikit ako dahil sa hiya, siguro dahil sa biglang pag giwang ng eroplano ay hindi kona namalayang mapa upo sa harap niya, hindi kasi ako nag suot ng seat belt, sa hiya ay napapikit ako at akma na sanang tumayo para umalis sa ibabaw niya, ang sagwa kasing tignan ng posisyon namin, kung titignan sa malayo ay may gi
"paano ka naka sakay dito?" halos sabay na naman naming tanung, kaya pariho kaming tumingin sa iba, napa kurap pa ako dahil sa labis na hiya, tatalikod na sana ako ngunit muli akong bumalik sa harap niya at nag tanung na naman "private eroplano ito ng parents ko, paano ka naka sakay?" naguguluhan kong tanung, gumihit ang pagtataka sa aura niya "ei private eroplano ko ito, paanong naging sayo?" naguguluhan niya ding tanung saakin, halos umawang ang bibig ko dahil sa sinabi niya, labis na nakaka gulat "wait____hah!" pag pipigil ko ng mag sasalita na sana ito, ka kalalaking tao ang daldal ei, tila mas madaldal pa saakin, at mas mataray pa saakin. "sasakyan ito ng parents ko!" mataas na boses kung saad, na halos may panggigigil na, oo crush ko itong lalaki na nasa harap ko, ng makita ko siya tila nakita ko ang mukha ng isang tao na matagal kona din hindi nakita, tila siya ang batang umiiyak sa hospital noon, ang nilapitan at kinausap ko, nong una para siyang allergy sa tao kahit saakin, p
"Nak marahil oras na para singilin ang mga may utang sainyo ng kapatid mo" biglang utos saakin ni mom Wineisea ng lumapit ito sa tabi ko, napa tango nalang ako dahil sa sinabi niya, sabagay tama naman siya, oras na para singilin ang mga may utang. Umuwe na kami sa mansyon, nadismasya man ako dahil diko nakita ang kapatid ko, pero sa kabilang banda masaya parin ako kasi may idea na ako kung saan siya matatagpuan, sa tagal ng panahon ng pag hahanap ko ngayon lang nagkaroon ng update tungkol kay Ziekye "Anak kamusta ang lakad ninyo?" masayang tanung ni dad Geo henrix Xizie, ang asawa ni mom Wineisea, labis niya rin akong mahal, masasabi kona spoiled nila ako dahil ang supporta nila saakin ay labis, at halos umikot ang mundo nila saakin simula ng makilala nila ako, labis ang pag iingat nila saakin, at ang pag mamahal na hindi ko manlang naramdaman sa sarili kung ama, "sinalubong ko ng matamis na ngiti si dad, at niyakap siya, dahil halos matagal narin kaming hindi nagkita dahil busy daw







