All Chapters of The CEO's Revenge : Chapter 1 - Chapter 10

"May idea na ako kung nasaan ang kapatid mo anak" tila nakaramdam ako ng bagong pag-asa na muli kaming magkikita ng kapatid ko dahil sa sinabi ni mommy Wineisea ang nag aruga saakin noong panahon na nasa sitwasyon na ako ng pagsuko, sa totoo lang ni hindi ko alam na subrang yaman pala nila, nasa ibat ibang bansa kilala ang kompanya nila at sila ang pinaka mayamang bilyonaryo hindi lang dito sa North Korea, kundi maging sa ibat ibang bansa. "T-totoo poba mom?" pinunasan ko ang mga luhang dumaloy sa mata ko kanina at tumingin ng may ngiti kay mom Wineisea, ngiti ng bagong pag-asa na makita ko ang nawawala kong kapatid, isang ngiti nang pangarap at pagka sabik "oo anak, nasabi saakin ng kaibigan kong doctor na may inampon silang bata noon sa bahay ampunan" gumuhit ang lungkot sa mukha ko ng marinig ang paliwanag ni mom Wineisea, dahil paano mapupunta sa bahay ampunan ang kapatid ko?, naaalala kung ibeninta siya ni tatay sa mga sindikato, kaya ang galak na kanina ay naramdaman ko ay napal

"paano ka naka sakay dito?" halos sabay na naman naming tanung, kaya pariho kaming tumingin sa iba, napa kurap pa ako dahil sa labis na hiya, tatalikod na sana ako ngunit muli akong bumalik sa harap niya at nag tanung na naman "private eroplano ito ng parents ko, paano ka naka sakay?" naguguluhan kong tanung, gumihit ang pagtataka sa aura niya "ei private eroplano ko ito, paanong naging sayo?" naguguluhan niya ding tanung saakin, halos umawang ang bibig ko dahil sa sinabi niya, labis na nakaka gulat "wait____hah!" pag pipigil ko ng mag sasalita na sana ito, ka kalalaking tao ang daldal ei, tila mas madaldal pa saakin, at mas mataray pa saakin. "sasakyan ito ng parents ko!" mataas na boses kung saad, na halos may panggigigil na, oo crush ko itong lalaki na nasa harap ko, ng makita ko siya tila nakita ko ang mukha ng isang tao na matagal kona din hindi nakita, tila siya ang batang umiiyak sa hospital noon, ang nilapitan at kinausap ko, nong una para siyang allergy sa tao kahit saakin, p

"Oh sh*t, bitin ako" bulalas ko ng tuluyan na akong iwan ng lalaki nayon, inayos kona din ang sarili ko, isinuot ko muli ang br* at pa* ty ko, at mabilis kodin isinunod ang dress at cycling, inayos ko muna ang buhok ko bago tuluyang lumabas. "Napakunot ang nuo ko ng marealize na nakababa na pala ang eroplano na sinasakyan namin, marahil hindi ko namalayan ang pag landing dahil sa ginagawa namin ng lalaki nayon, inikot ikot ko ang paningin para hanapin ang lalaki pero ni anino niya ay hindi ko nakita, kaya naman nagmadali akong bumababa nagbabaka sakaling makita pa ito, pero wala, hindi kona siya nakita, ewan kung nasaan na siya, tinawagan ko si assistant Fyate, ang pinag kakatiwalaan kung tauhan sa kompanya, halos kapatid nadin ang turing ko sa kaniya, at buo ang tiwala ko kaya lahat ng trabaho na importante o dapat ay sicreto ay siya lang ang inuutusan ko "yes po ma'am?" magiliw na sagot nito mula sa kabilang linya "pake imbestigahan itong lalaki na ito" agad kung utos, saka senend

"w-why?", inosenteng tanung ni Clae ng mapansin ang palad ni assistant Hue na kumakaway sa harapan niya at kunti nalang masasapol na siya "ehm...ganto pala ipekto ng inlove?, ngumingiti mag isa, tapus nabibingi sa paligid?" natatawang turan ni assistant Hue, inaasar niya naman si Clae "ha?", maikling sagut ni Clae na tila naguguluhan sa sinasabi ni assistant Hue "mag seat belt ka bro, baka tangayin ka ng ngiti mo, dahil sa pagkahumaling haha" saad ni assistant Hue sabay mahina na tumawa sakto lang na marinig nilang dalawa.Nakarating nanga sila sa mansyon, at si Clae agad na pumasuk sa kwarto niya, habang si assistant Hue naman, inaayos pa ang kotse, subrang alaga niya ang kotse na iyon, dahil mahalaga iyon kay Clae, tanging iyon nalang kasi ang natitirang masaya na alaala ni Clae bilang pag alala sa mga namayapa niyang magulang, sa dami nilang sasakyan, mga limited na kotse, pero tanging iyon lang ang favorite ni Clae, madalas niya itong gamitin kahit saan siya pumunta, katuwiran niy

"Xaiqa Qealil Dhal'Pzion ang full name niya, anak ng isang Police lieutenant colonel na si Qizie Mhotoquie Dhal'Pzion, at sa edad niya na 12 years old ay pinatay mismo sa harapan nilang magkapatid ng sarili nilang ama ang kanilang ina, at nong araw din na iyon ay ibininta sa sindikato ang kaniyang nakababatang kapatid""sarili nilang ama ang kumitil sa buhay ng kanilang ina?, yon ba ang ibig mong sabihin?" pag sasa-ayos ko ng sinabi ni assistant Hue, para mas maging klaro, napatango naman siya bilang tugon."Ang ama niya rin ang nagbinta sa kapatid niya?, na naging dahilan ng paghihiwalay nilang magkapatid?" mausisa kung tanung"yes bro" maikli lang nitong tugon "gawain ba iyon ng isang lalaki?, at lalong lalo na ng isang asawa, at ama!" may bigat sa tuno ng pananalita ko, hindi kulang lubos akalin na may taong ganito kasama, at sa kamalasan naging ama siya ng isang babae"Imbestigahan mo ang kaso tungkol sa mga pangyayaring ito" pag uutos ko kay assistant Hue, kahit wala kaming gaan