KABANATA 4

“Why?” Tanong ni Dalton kay Monica.

Marahan na tumingin si Monica sa kan’ya. “Kasi po mahal ka ni mommy. Mommy loves you a lot daddy, pwede po bang bati na po kayo ni mommy? I hope you’ll be a lot nicer to her po,” masigla ang tono nitong kinausap siya.

Sa sinabing iyon ng bata ay nakaramdaman ng dissapoinment si Dalton. Dumilim din ang mukha niya. Sabi na nga ba, may plano ang babaeng iyon na gamitin ang bata para magpasikat sa kan’ya.

“Iyan ba itinuro ni Amelia sa’yo para sabihin sa akin?” Tanong niya at napa-ismid. Nawala naman ang ngiti ni Monica nang makita ang eskpresyon ng kan’yang ama. Sa isip- isip niya ay baka hindi ito naging masaya sa sinabi.

“No daddy, it’s true po.” Pagdedepensa ng bata, iniisip na baka hindi naniniwala sa kan’ya ang daddy niya.

Bumangon ito at tumayo, naglakad sa papunta sa kan’yang mini-bookshelf at may kinuha roon. Makalipas ang ilang segundo ay bumalik ulit siya sa kama at ibinigay ang isang maliit na notebook kay Dalton. Makikitang luma na iyon dahil sa faded nitong cover.

Alam ni Monica na hindi na siya magtatagal pa kahit sabihin ng kan’yang mommy na gumaling na siya. Alam niya dahil nararamdaman niya iyon, malala na ang kan’yang sakit kaya gusto niya na kahit wala na siya ay may mag-aalaga at magmamahal ng kan’yang ina.

Napatigil si Dalton at napatingin kay Monica. Binigyan siya nito ng matamis na ngiti.

“You should read it daddy, para malaman mo na mahal ka ni mommy,” wika ni Monica.

Alam ni Dalton na mahal siya ni Amelia, pero wala talaga siyang pakialam rito. Tamad nalang siyang tumango pero wala talaga siyang planong buksan ang diary ni Amelia.

Bumalik si Amelia sa kwarto na may dalang baso ng gatas. Nang makatulog na si Monica ay lumabas na silang dalawa sa silid ng bata.

“Bukas ng umaga, ihatid mo si Monica sa school niya, Sa kwarto ka na rin matulog, ako ang matutulog sa guest room,” sabi niya kay Dalton.

Umismid si Dalton bago nagsalita, “Bakit? So that you can sneak to my room again?”

Nanigas si Amelia sa komento nito. Napakagat labi siya at naalala ang nangyari noong bagong kasal pa lamang sila. Totoo naman talagang ginawa niya iyon, kahit na inutusan lang siya ng lolo nito pero nagawa niya pa rin ang kataranduhang iyon.

“H’wang kang mag-alala, hindi ko na ulit gagawin iyon,” pagsisiguro niya rito.

Walang emosyon na tumingin ito sa mga mata ni Amelia. “Sana nga.”

Alam ni Amelia na hindi ito naniniwala sa kan’ya ngunit pagod na siyang makipagtalo o magpaliwanang man lang dito kaya hindi nalang siya nag-aksaya pa ng lakas. Nawala na ang pagmamahal niya rito, matagal na.

Naputol naman ang tensyon na namamagitan sa kanilang dalawa nang biglang tumunog ang cellphone ni Dalton. Nasulyapan ni Amelia ang pangalan ng caller I.D. Si Grace ang tumatawag kaya kahit hindi sabihin ay agad na tumalikod si Amelia at umalis na sa harapan ni Dalton.

Habang papalayo ay narinig niya pa ang malamyos na boses at matatamis na sinabi ni Dalton sa kabilang linya. “Hmmm, hindi ako makapunta riyan ngayon, don’t worry I’ll see you tomorrow. Yes, good night sweetheart.”

Walang naramdaman na kahit ano si Amelia at tahimik na binaybay niya lamang ang daan papuntang guest room.

Maaga pa lang ay gumising na si Amelia para maghanda sa damit at baon ni Monica. Mahigit na isang buwan din na puro modules lang ang ginagawa ng anak dahil sa pagka-admit nito sa hospital.

Pagkatapos maghanda at kumain ay inihatid niya ang mag-ama sa labas. Binigay ni Amelia ang pink na lunch box at pink na bag ni Monica kay Dalton. Hindi pa sana nito tatanggapin at bumaling sa driver nito na ito na ang kumuha ngunit pinanlakihan niya ito ng mata.

“Kunin mo na Dalton,” mariin na sabi niya sa lalaki.

Napipilitang inabot na lamang iyon ni Dalton. Hindi maiwasan na mapatawa ng driver nang makita ang amo na sakbit ang isang pink na bag sa balikat at may bitbit pang lunch bag na kulay pink din. Hindi kasi bagay sa matigas at seryoso nitong mukha.

Wala namang kasidlan ang say ana nadarama ni Monica sa mga oras na ito. First time niya kasi na ihahatid siya ng kan’ya ama sa school, dati ay na-iingit siya sa kan’yang mga kaklase dahil palagi itong inihahatid na mga daddy nila kaya hindi niya mapigilan na ngumiti nang matamis sa daddy niya nang bumaling ito sa kan’ya.

“Mag-ingat kayo okay? Enjoy your day baby,” sabi ni Amelia sa anak sabay halik sa pisngi nito.

Nagpaalam ang dalawa at sumakay na sa kotse.

Namayani ang katahimikan sa kotse dahil wala ni isa ang nagsalita. Kahit ang driver ay nahihiya ring magsalita. Ngunit hindi alintana ni Monica ang mabigat na tensyon dahil para sa kan’ya, makasama niya lang ang ama ay sobrang say ana niya.

Habang binabagtas ang daan patungo sa kaniyang paaralan ay paulit-ulit niyang ninanakawan ng tingin ang kan’yang daddy. Napansin naman iyon ni Dalton kaya hindi na ito nakatiis ang tinanong na siya. “What?”

“Daddy pwede mo rin ba akong sunduin sa school pag-uwi ko?” Hiling ng anak niya sa kan’ya ngunit bakas sa boses nito na nag-aalala ito na baka hindi siya pumayag.

Napaisip si Dalton, may usapan sila ni Amelia at nangako siya magiging ama siya kay Monica kaya wala namang problema kung papayag siya sa gusto nito.

“Anong oras ba matatapos ang school mo?” tanong ni Dalton.

Nangislap ang mga mata ni Monica at sumigla ang boses nito. “4:30 po daddy,” sagot ng bata.

“Okay.” Tumango pa si Dalton dahilan para mapangiti ng malawak si Monica.

Para kay Monica ay ngayon ang pinakamasayang araw niya. Lumambot naman ng kaunti ang mukha ni Dalton nang makita ang cute nitong ngiti. Umiwas nalang siya ng tingin at itinuon ang atensyon sa labas. Kung hindi lang talaga anak ni Amelia si Monica, siguro ay magugustuhan niya pa ang bata.

Masiglang pumasok si Monica sa classroom niya at agad na pumunta sa kan’yang upuan. Lumapit naman agad sa kan’ya si Lily, ang kaibigan niya.

“Monica, why are so happy? I heard na you are sick daw sabi ni mommy,” tanong nito sa kaibigan.

Napangisi si Monica. “I’m already better Lily, at saka daddy will pick me up later.” Pagyayabang niya pa kay Lily, hindi maia-alis ang saya sa mga mata.

“Talaga? Wow,” sabi ni Lily, masaya para sa kaibigan. Karamihan kasi ang nagsasabi na walay daddy si Monica kasi ni isang beses ay hindi ito hinatid o sundo man lang ng ama.

Tanghali na nang makatanggap ng tawag si Amelia sa anak. Agad din naman niya itong sinagot at bumugad sa kan’ya ang masayang boses ng anak.

“Mommy, daddy will come pick me up later.” Kuwento agad nito sa kan’ya.

Napangiti siya. Sa wakas ay natupad din ang isa sa mga kahilingan ng kan’yang anak.

“Talaga baby? Okay, I will not pick you up later so that makapag-bonding din kayo ng daddy mo,” sabi niya.

Nag-usap sila ng anak ng konti bago niya pinatay ang tawag. Tinignan niya ang stories niya sa I* at napatigil nang mapako ang story na ipi-nost ni Grace.

Picture iyon ng isang malaking bouquet at may diamond necklace rin katabi nun. May nakasulat pa sa picture na “Salamat sweetheart, mahal na mahal mo talaga ako.”