"Where are they?"
A woman wearing a white silhouette dress, perfectly hugging her slender-slim sexy figure. With plunging-V neckline that exposed her silky-soft pair of cleavages while in her delicate and well manicured foot, wore a red stiletto with two inches heels, having big dark sunglasses. Her silver gray hair neatly cascaded down straight reaching the bottom of her spine—came rushing along the narrow lobby. Heading towards the dim room, lit with a faint yellow bulb hanging on the ceiling, above the men, who were kneeling on a rock salt for half a day.
"On the basement madame" Immediately, the man wearing a white suit answered as he opened a wooden door and let the woman in.
Vladimyr Dela Claire, staring at the men who are beaten badly, based on the bruises on their faces which the yellow dim bulb exposed on her sight. Their brow has a deep cut on the upper side, swollen jaw, dark purplish eyes and a drench blood on their chin is the proof.
She chuckled. Sa pagkaka-alala niya binilin niya kina Lisa at Malia na turuan lamang ang mga ito ng leksiyon hanggang sa umamin kung sino ang nag utos sa mga ito na pagtangkaan ang buhay ng mga kapatid niyang si Vraq at Vlex.
Si Lisa ay isa sa mga pinagkakatiwalaan niyang kanang kamay. Ganun din si Malia na kaniyang kaliwang kamay. Noong baguhan pa lang siya, Si Lisa ang nagturo sa kaniya ng lahat ng kailangan niyang matutunan. Kahit itulak pa siya nito sa kaniyang hangganan para lang matutunan niya ang lahat-lahat. Para sa ikabubuti niya. Si Lisa at Malia ay parehong bihasa sa larangan ng kahit anong pakikipag laban. Mano-mano man o kahit anong s*****a ay kaya nilang gamitin.
Mahal na mahal ni Vladimyr ang mga kapatid niya kaya kapag nalalaman niyang nalalagay sa panganib ang buhay ng mga ito, hindi niya mapigilan ang sarili na tugisin ang mga nagtangka at parusahan o kitilin ang buhay ng sampung ulit.
Wala iyong kapatawaran!
Nitong umaga, napag-alaman niyang muntik nang mabaril ang mga kapatid niya ng mga pinadalang snipers; na ito mismong mga walanghiyang ito sa harapan niya. Mabuti na lang at nakita agad ang mga ito ng mapagkakatiwalaan niyang tauhan at nahuli mismo ang mga ito sa akto, kaya naririto na ito ngayon sa harapan niya.
"Hmm...magsalita na kayo." Mahinahon niyang baling sa mga ito na parang mga paslit na sinesermunan..
Sweating, the man in the middle took a glance at his fellow companion whose head stayed low.
Apparently, these men seem like they will not speak even if she takes their lives. But one of them acted like he wanted to spill the beans. Fear was evident in his swollen eyes as his lips twitched like he wanted to say something but the man feared something which Vlad clearly understood why.
These men were threatened.
Threatened that whoever was behind this act, will harm his family. Vlad rolled her eyes as she began to lose her temper.
"Okay, whoever spilled it, I will give them a million compensation, let them home safely and have a peaceful life with their family. After we capture your boss and send them to prison—."
"M-maam maawa na kayo! Hindi ko gustong gawin to pero pinagbantaan nila ako na sasaktan ang pamilya ko kaya wala akong magawa kundi ang sumunod! Parang awa niyo na ma'am iligtas nyo sila! Kahit patayin niyo na ako maligtas lang sila!"
Ikinagulat ni Vlad ang biglang pagyukod ng lalaki sa paanan niya. Nagmamakaawa na tulungan siya mula sa kamay ng nag-utos sa kanila na saktan ang kapatid ni Vladimyr.
“I have a heart for those people. Kung sincere ang sinasabi nila, why not? Everyone deserves chances for good, but if not, I can be an evil than evil. I will crush them into pieces in a snap.”
Napa-taas ang kilay ni Vlad habang nakayuko ang lalaki na nagmamakaawa. Samantalang ang dalawa sa tabi niya ay walang reaksiyon, ibig sabihin, mas nanaisin ng mga ito na mamatay kesa ang ibulgar ang taong nag utos sa kanila na saktan ang mga kapatid niya.
“What a pity...” she mumbled.
Dinampot ni Vladimyr ang baril sa ibabaw ng maliit na lamesa at sinipat ito kung may bala saka ikinasa. Lumapit siya sa lalaking nakayukod sa harap niya saka itinutok iyon sa noo ng lalaki bago nagsalita.
“Sino nag-utos sa inyo?”
The man was frightened. A pearl of sweat covered his face as he cried. But still doubtful to speak.
“Speak...” ulit niya at diniin ang baril sa noo nito.
Out of fear, the man spilled the name of their boss which made Vlad smile deviously. In her mind, she can't believe it. But it is done so, she had to and that is good!
Vlad pulled the trigger on the man's head and let it's body fall on the ground as it's blood began to gush out of the wound. She smirked mischievously then turned to face the other two.
As promised, I'll pay your family... Rest in hell....
She glanced at the other two who still kept their mouths closed. She can't believe it. She can't help it but admire their loyalty. That loyalty should be rewarded, but sadly, these two seem like they already chose with whom to give their loyalty. She wished she could have them,
And I will...
"Mukhang di ko yata kayang baguhin ang mga isip niyong dalawa, tama ba 'ko?" She taunt them.
Curious siya. Maaring malaki ang bayad sa kanila kaya kahit ikamatay ng dalawang ito ang kanilang pananahimik ay wala pa rin yatang balak mag-salita.
Naupo muli si Vladimyr sa silya at pinagmasdan ang dalawa habang mag-iisip.
"I wonder what your master does to have such loyalty from you." She stood up again and began to pace slowly in front of them with the gun in her hand. And stopped after having the idea in her mind.
Vlad took out her phone and gave it to the man on the left side. The man lifted his gaze to her. A questioning look was evident in his eyes. Vlad signaled the man to call his master.
"C'mon, try it, try to ask your boss's rescue, and tell me what they will say." Vlad smiles. She knew, in this type of their life, no boss would risk their life nor their identity to save their men.
'That's loyalty!'
Good thing she's not as idiot as them. She valued the loyal men of hers that could risk their life for her safety, which she is willing to do the same thing.
With the confusion evident in its eyes, the man took the phone slowly, still in doubt. But Vlad saw what's inside the man's mind.
The man began to dial their boss's number, shaking, it was obvious that the man wasn't expecting any rescue. After a few rings, it was picked up and answered by his boss.
"Boss we need a back up, we're surrounded..."
The man asked politely with tremble in his voice, as the phone was answered. The man turned the loud speaker on and heard a heartbreaking reply from their boss which they gave their full hearted loyalty to.
Vlad sits on the wooden chair observing them as their tears begin to trail on their cheeks.
"Clearly, your Boss isn't interested in wasting their time to save you." She said and watched the men fall on their knees, hopeless.
"Think about it, I admire how loyal you are to your boss, but, let me ask you this,did they deserve it?" Vlad stares at them with grown in her eyes. She wanna show that she feel pity to this two. Vlad shook her head in disbelief. "When they see you as nothing?" She continued.
Tumingin ang dalawa kay Vladimyr na may kislap ng pagsisisi sa mga mata. Ramdam ni Vladimyr sa mga tingin na iyon na ang pag-aalinlangan ng mga ito at pagbabago ng isip.
Lihim na napangisi si Vladimyr dahil sa magandang kinalabasan niya ng plano niya. Alam niyang walang kapatawaran ang pagtatangka ng mga ito sa buhay ng mahal niyang mga kapatid. Pero di siya ganun ka ignorante para di makita ang angking husay ng dalawang ito sa harap niya.
Tumayo si Vladimyr na walang makikitang kahit anong reaksyon sa mukha at walang lingon-lingon na nilisan ang silid na iyon. Naiwan ang dalawang bihag at apat na bantay.
Hindi siya maaaring magpabaya. Bakas sa mga itsura ng dalawang ito na di ito pipitsugin na tauhan na tulad ng binaril niya kanina.
Maaasahan ang dalawang ito kapag nagkataon na makuha ko ito mula sa tanga nitong amo.
Bulong niya nang makalabas ng silid. Pinagmasdan pa ni Vladimyr ang dalawang bihag bago tuluyang magsara ang pinto.
"Did you track their locations?" Vlad immediately asked Lisa when she came out of that punishment cell. On the side of that door is a computer set to track the calls location and others that need a computer. "Got them, madame!" Lisa replied with a victorious grin on her lips. Vlad chuckled and patted Lisa's shoulder for another job done well. "Prepare in five minutes, we'll have someone to visit immediately." She ordered in a calm and bossy manner. Lisa and the others move as quickly as they can. She can't make Madam wait. They are the ones who should wait for her. "Madame!" As Vlad stepped out of the huge, thick, double an
"Why not, let's have a friendly conversation, hmm?" Vlad crossed her legs Imperturbable. "Come here, have a sit." Tinapik ni Vlad ang bakanteng pwesto sa sofa at nginitian ng matamis ang ginang. Na para bang matalik silang magkaibigan dalawa. "Bobo ka talaga Vladimyr!" Singhal ng ginang sabay tawa ng malakas. Para bang sa tawa na iyon nalang nakasalalay ang tapang nito para harapin ang nakakatakot na babae sa harap nito. Tumakbo ang ginang sa katabi nitong bookshelves at may kung anong pinindot doon. Pagkatapos ay unti-unting bumukas ang bookshelf na parang isang hidden door, sa likod niya ay isang grupo ng mga kalalakihang may hawak na baril at nakatutok kay Vlad—na ngayon, ay di man lang natitinag sa kinauupuan, kahit mga matataas na kalibre ang nakatutok sa kanya.
Ang maaliwalas atmosphere sa airport at walang gaanong travellers, iyon agad ang napansin ng lalaking naka designer suit from Spain's famous fashion designer, pagbungad niya ng arrivals area. His broad, well built frame signifies his manly and tough personality that magnetizing every woman's attention to turn their heads and see the god like gorgeous man walking at the airport's lobby. Next to him is his Right-hand and assistant, Mr. Casper, followed the man. He is Lucien Esquillon. A 32 years old bachelor, a self built Billionaire, the Owner of EZ Cuisine spread in Spain. Which serves Asian Delicacies, and an Ex. Military Army for several years in service, in the said country. "Young Master, are we going straight to your Mansion?" Casper, his Right-hand slash driver asked after Lucien entered the Maybach, He exudes w
"Master Lucien, may bisita ka po sa baba!" Napalingon si Lucien sa bukas na pinto ng banyo at marahas na bumuntong hininga para kumalma nang marinig ang mahinang boses ng maid mula sa labas ng kwarto niya. Dahilan para maputol sandali ang pagngingitngit sa galit at tapusin na lang ang paliligo. Lumabas si Lucien sa glass wall bathroom na may nakatapi ng tuwalya sa ibabang bahagi ng katawan habang hinayaan na tumutulo pa natitirang tubig na di pa napupunasan at hinayaan niya lang na maglandas ito sa umbok ng maskulado niyang katawan bago tuluyang tinungo ang pinto. Walang pag aalinlangan na binuksan ang pinto para harapin ang maid na sigurado siyang si Mama Rose ang nagpa punta. "Okay, I'll be there in a minute—ehrm!"
"Sabi ko na nga ba, hindi ko lang maisip kung gaano ka tanga si Mrs. Sevilla para maniwala sa panununulsol ng kapatid ni Donya Luz para pabagsakin ako?" Malakas na natawa si Vlad habang kausap sina Lisa at Malia. Si Malia ay focus sa pagda-drive pero nakikinig sa kwento ni Vladimyr. Si Lisa naman ay abala sa pag tipa at pagbulong sa earpiece nito. Batid ni Vladimyr na inaayos ni Lisa lahat ng dadaanan nilang lugar para makasigurong ligtas ang mga iyon mula sa banta ng mga kaaway. Paminsan minsan ay tatango ang dalawa o susulayap kay Vladimyr bilang senyales na nakikinig sila. Inside her Red Audi, comfortably sitting on the backseat with her long slender legs crossed and leaning on the soft comfy backrest. Vlad's laughter filled the car. After having Donya Luz's wealth and position, di nagustuhan ng mga kapa
Nag-angat ng tingin si Vladimyr, mula sa malapad na salamin. Doon nakita niya ang isang tao na naka suot ng fitted over-all na leather suit. May itim na takip sa mukha para itago ang tunay nitong hitsura, pero sa tantiya niya, babae ang nasa likod ng estranghero na ito. "Aba may unexpected guest pala ako, hmm?" Sarkastikong puna si Vlad habang magpapatuyo ng kamay sa air dryer. "Sino ka?...pwede ko bang malaman ang pangalan mo?" Tanong pa ni Vlad dito, na para bang kakilala niya ito at ngumisi. "Wag kang mag-alala, Malinaw sa akin na isa ka na naman sa hired assassin na pinadala ng mga kalaban ko. Na kating-kati tapusin ang buhay ko para mawala na ako sa pandas nila..." aniya pa. Sinulyapan ni Vladimyr ang taong yon na tumututok ng baril sa noo niya.
"If you are the mother of these children, what kind of mother are you and you let your children wander in this exclusive restaurant? " The woman scoffed as she raised one of her eyebrows. " Look! He stuffed his disgusting ice cream on my expensive dress! What are you going to do now? Can you pay for it? " Nanggagalaiti sa galit na singhal ng babae habang diniduro nito si Vlad at ang mga anak niya. Bagay na di niya kinatutuwa. "Mamahalin?" Mapaklang natawa si Vladimyr sa sinabi ng babae sabay hagod ng tingin sa kabuuang suot. Napapatango na parang sumasang-ayon siya sa sinabi nito habang hinihimas ang sariling baba. "Well, may punto ka dyan." Kalamadong nag-angat ng tingin si Vlad at nagsalita ng
"Hello Jill?" Wala pang ilang segundo na nag-ring ang phone sa kabilang linya ay narinig agad ni Vladimyr ang magalang na pagbati ng sekretarya sa kanya. "Yes madam?" "May empleyado ba tayong Montero ang pangalan?" "Yes madam, he is the General Manager of our ECC. And also one of our Investors on few businesses." Deretsang sagot ni secretary Jillian sa kabilang linya. Napangisi si Vladimyr sa narinig. "Quite wise…" Her inner self says. "Why madame?" Jillian cut her thoughts. "—is there anyth