"If you are the mother of these children, what kind of mother are you and you let your children wander in this exclusive restaurant? " The woman scoffed as she raised one of her eyebrows.
" Look! He stuffed his disgusting ice cream on my expensive dress! What are you going to do now? Can you pay for it? " Nanggagalaiti sa galit na singhal ng babae habang diniduro nito si Vlad at ang mga anak niya. Bagay na di niya kinatutuwa.
"Mamahalin?" Mapaklang natawa si Vladimyr sa sinabi ng babae sabay hagod ng tingin sa kabuuang suot. Napapatango na parang sumasang-ayon siya sa sinabi nito habang hinihimas ang sariling baba.
"Well, may punto ka dyan." Kalamadong nag-angat ng tingin si Vlad at nagsalita ng pormal. "Kilala ko ang istilo ng damit na yan. Sigurado akong isa iyan sa mga design ni Lady Cee,tama?" Aniya sa kalamadong tono. "Isa sa mga kilalang fashion designer sa buong Southland si Lady Cee." Dagdag niya pa. "—At syempre, para sa…konting kaalaman para sa'yo, si Lady Cee…ay kaibigan ko…" Sabi niya dito sabay ngisi ng malapad. Habang pinagmamasdan ang babae na ngayon ay bakas ang pagkalito.
"Impossible! How can you be friends with Lady Cee?" Asik niyong parang bata na nagmamaktol. "Wag ka ngang mag ambisyon na kakaibiganin ka ng sikat na designer! Masyadong mataas ang pangarap mo!"
Dahil sikat si Lady Cee, kahit ang isang tulad ni Jasmine mula sa kilalang pamilya ng Montero ay di magawang makalapit sa pamosong fashion designer na tulad ni Lady Cee.
Pagak na natawa si Vladimyr dahil sa tinuran ng babae.
"Sigurado ka?" Kalmadong tanong ni Vlad. "Masyado kang...bumabase...sa panlabas na nakikita mo, Miss..." Dagdag niya pa saka napailing. "Nakakaawa yang asal mo...hmm?"
Humagod muli ang tingin ni Vlad sa suot na dress ng babae.
Kung di siya nagkakamali ang halaga ng bawat dress na design ni Cee ay 90 thousand to 200 thousand.
At itong suot ng babaeng to, ung di siya nagkakamali. Naglalaro sa presyong, 93-120 thousand ang isa.
"Aaminin kong maganda at perpekto ang pagkaka sukat ng dress na yan sa katawan mo.
Lalong tumingkad ang maganda mong mukha at kurba ng katawan." Kaswal niyang puna.
"Of course! This dress is expensive! Too much that you trash can't afford!"
Sarkastikong natawa si Vladimyr sa tinuran ni Jasmine. Hindi siya makapaniwala sa asal nito, sa kabila ng mukha naman itong may pinag-aralan.
"Anong pangalan mo, Miss?"
Kaswal na tanong ni Vlad sa babae habang deretsang nakatitig sa mga mata nitong napaka kapal ng make up sa mata.
"What?" Maktol ni Jasmine. "How dare you! you don't know me?" Asik pa nito sabay irap na para bang sa irap na iyon nakasalalay ang buhay niya.
Natawa si Vladimyr. "Bakit? Obligasyon ko bang… Alamin lahat ng pangalan dito sa Southland?" Walang emosyon na sagot niya. "May mapapala ba ako, kung... Malalaman ko ang pangalan mo?"
"How dare you talk to me like that! Ako ang anak ng General Manager ng Emerald Commercial Center na si Mr. Armando Montero!" Sigaw pa nito na naging dahilan para maging sentro sila ng atensyon ng lahat.
Sa nipis ng balat nito, nagmamarka ang natetensiyong ugat nito sa noo, bawat pagkakataon na magsasalita. Habang si Vlad ay pinagmamasdan lang ang inaasal ni Jasmine, na parang isang malaki at nakaka inis na biro sa harap niya. "Ako si Jasmine Montero! Kumpara sa akin isa kalang langgan na kaya kong durugin!" Buong pagmamalaking sabi nito.
Dahil sa eksenang ginagawa ni Jasmine, umani ng samu't-saring reaksyon mula sa mga diners ng restaurant ang nagaganap.
May ilang namamangha. May ilang nakiki simpatya kay Jasmine at kay Vlad. Bakas sa mata ng mga ito ang paghanga at ang kaba.
Ang pamilyang Montero ay kabilang sa mga ginagalang na pamilya sa buong Southland.
Liban sa pagiging General Manager ng Emerald Commercial Center, may mga maliliit na negosyo din itong itinayo at mga investments kaya tumaas ang katayuan nila sa buhay at nakilala bilang isa sa mga pinaka-mayaman at makapangyarihan ang pangalang Montero.
Ngunit ang bagay na iyon, lingid sa kaalaman ng babae. Ay nasa ilalim ng pamamalakad ni Vladimyr. Ang lahat ng negosyo at investment ni Mr. Montero, sa isang tawag lang, kaya niya itong itapon sa putikan.
Napa ngisi si Vlad sa mga pinag sasasabi ng ni Jasmine.
Naaawa siya dahil sa kalunos-lunos na pag uugali ng anak ni Mr. Montero. Para bang, iniisip nito na kanya ang mundo kung maka-asta. Dahil lang sa mayaman sila?
"Alam mo, Jasmine, ang sarap mong turuan ng leksyon...ang leksyon na di mo makakalimutan at maaalala mo na nakatungtong ka pa rin sa lupa." Napailing sa pagkadismaya si Vlad.
"Oh yeah? Well let me tell you this, stupid, even my parents can't do that to me cuz I am their Monteros's Princess! And no one dares to touch me!" Jasmine scoffed.
Pagak na napahalakhak si Vladimyr at muling napailing.
"Yeah? And well, too, bad news for you, little princess, even your parents can't do anything to stop me if I put you to your rightful place, and I will do it little brat..." aniya pa na ginaya ang pagsasalita nito.
"Kung hindi lang mabuting tao si Mr. Montero, hindi ko palalampasin ang asal bata na pag-uugali mo, Ms. Montero. At dahil masyado akong mabait, handa akong bigyan ka ng pagkakataon na isalba ang kabuhayan nyo." Dismayadong bumuntong hininga si Vladimyr. Saka muling nagsalita.
"Dahil mahusay siyang empleyado, handa akong patawarin ka at hayaan ka. Bilang pagkilala sa kabutihan ng mabait at kawawa mong ama dahil nagka anak siya ng taong hihila sa kaniya pababa..." malapad niyang nginitian si Jasmine. "Pero sa isang simpleng, kondisyon."
Tila humulas ang malapad na ngiti ni Vladimyr na tumingin kay Jasmine. Saka nagsalita,
"Mag sorry ka sa mga anak ko at nangangako ako na palalampasin ko na lang itong pangyayaring 'to, alang-alang sa ama mo." Simple pero may diin ang bawat salitang binitawan ni Vlad. Sinigurado niyang napabatid niya kay Ms. Montero ang babala sa pwedeng mangyari kung di siya susunod.
"H-how dare you! Bakit ko naman gagawin yon!" Lakas loob na singhal muli ni Jasmine.
"Because you need to…"
"The hell! I won't apologize to you-you trash! go to hell!" Gigil na gigil nitong sigaw.
Di alintana kung maraming nanonood sa walang manner na inaasal nito.
"Okay, iyan ang gusto mo." Vladimyr shrugs. Paghakbang niya palapit kay Jasmine para hilahin ito at kaladkarin paalis sa restaurant.
Natigilan siya nang biglang may humawak sa kamay niya bago pa maabot ang itaas na braso ni jasmine.
Pagtingin nya sa kung sino man iyon, napataas ang kanang kilay ni Vlad. Kaagad lumakas ang tibok ng puso niya mula sa kinalalagyan nito nang magtagpo ang kanilang mga tingin.
Ang pamilyar na mukha ng lalaking kinasusuklaman niya dahil sa ginawa nito ay narito mismo sa harap niya na parang Isang multong magpapa kaba ng todo sa dibdib niya.
Sa isang iglap nawala sa focus ang isip ni Vladimyr.
'Luvien…'
Usal ni Vladimyr sa isip habang nakatitig sa gwapong mukha ng lalaki. Sa isang iglap nagawa siya nitong mawala sa focus.
Habang tumatagal ay pakiramdam niya nahuhulog siya sa isang madilim na bangin. Nakaka hipnotismo ang mala anghel na kagwapuhan nito. Ngunit sa likod ng nakaka-akit nitong mukha ay alaala ng masakit na nakaraan.
"Mr. Esquillon!"
Intentionally, kinuha ni Jasmine ang attention ng ni Lucien para matigil na ang harapang malagkit na tinginan ng dalawa.
Kahit sinong makakita, halata sa kilos ng dalawa na nagkakilala sila.
Marahas na inalis ni Vlad ang pagkakahawak ni Lucien sa pulsuhan at galit na tinapunan ito ng tingin.
"Girlfriend mo ba siya?"
Sa kaswal na tono ng pagtatanong ni Vladimyr. Pinukulan ni Lucien ng nagbabantang tingin si Vlad.
"It's none of your business." Malamig pa sa nitong sagot.
Tumaas na naman ang kilay ni Vladimyr sa sagot ni Lucien. Hindi dahil sa salita nito kundi para itong isang kutsilyong tumarak sa puso niya ng di-inaasahan at di niya nagawang iwasan.
Lihim niyang nakagat ang ibabang labi para kalamahin ang sarili. Kahit di niya aminin, alam ng sistema niya kung gaano kasakit ang salitang nagmula sa dating kasintahan. Pero di iyon pinahalata ni Vladimyr.
Kahit ipilit niyang imposibleng masaktan pa rin siya dahil sa tagal na ng panahon. Heto at galit na galit pa rin siya na makita ito. Sanay si Vlad kung paano itago ng maayos ang tunay na nararamdaman. Pero ngayon, parang may kung anong sumasak sa dibdib niya dahilan oara mahirapan siyang panatilihin ang kalmadong emosyon.
"Siguro nga, Mister...wala nga naman akong pakialam kung ano sya sa'yo..."
"I-it's not like that—"
"—Whatever. Mr. whatever…try to teach your woman how to treat people with respect and don't act like she owns the world, hmm?" Vlad cuts Lucien's word.
"At pwede ba? Ayokong marinig ang nakakadiring pangalan mo." Aniya na di naitago ang inis. "Ang marinig pa lang ang boses mo at makita ang mukha mo ay sumasama na ang sikmura ko, Kaya pwede? Iuwi mo na rin yang 'babae mo'." Pigil ang inis na aniya habangatalim na nakatitig sa mga mata ni Lucien.
Vladimyr folded her arm over her big pair of bust as she speaks with a confident but humble tone.
Tatalikod na sana si Vladimyr para dalhin sa ibang ice cream store ang mga anak at planong palampasin nalang ang ginawa na panghihiya ng ni Jasmine sa kanila.
Pero mukhang walang balak tumigil ang babae.
Nagsisigaw ito para ipahiya sila sa mga tao doon. Inis na tumigil si Vlad saka muling nilingon at nginisihan sina Jasmine at Lucien.
"Kung iniisip niyong matatakasan niyo ang ginawa ng anak mo sa damit ko, nagkakamali ka! Hindi ka makakalabas ng restaurant na ito hangga't di mo pinapalitan ang damit ko!" Singhal nito.
Lalong nag bulungan ang mga tao doon at tiningnan sila nang may pang-uuri. Napa-irap si Vladimyr sa hangin. Ayaw niya sanang gawin ito pero pinipilit siya ng babaeng kulang sa disiplina.
Kinuha ni Vladimyr ang phone niya at dinayal ang number ng Secretary niya habang deretsong nakatingin sa babae.
"Hello, Jillian Steffan?"
Hindi malaman ni Jasmine kung anong magiging reaksyon pagka rinig nito ng pangalan ng Secretary ng owner ng ECC.
Kung hindi siya nagkakamali, si Ms. Jillian Steffan ang Secretary ni Ms. Dela Claire. Ang owner ng ECC. Isa sa mga businesses na pinapatakbo nito, ayon sa ama niyang si Mr. Armando Montero.
Pero balita niya ay napaka lowkey ng may-ari at mahilig makihalubilo sa mga ordinaryong tao.
Namumutlang nanlaki ang mga mata ni Jasmine habang nakatingin sa babaeng nasa harap niya. Kahit gusto niyang itanggi iyon, ramdam niya ang nakakatakot na aurang nagmumula kay Vladimyr.
"Surprised?" Nakangising tanong ni Vladimyr kay Jasmine na noon ay parang papel na sa sobrang pagka putla.
Hello mga marekoys, thank you at nakitambay kayo sa story ko. Sana nag enjoy kayo at magpatuloy na saksihan kung paano haharapin ng ating madam na si Vladimyr ang mga hamon sa buhay niya. Mag a update ako daily, promise yan at yuloy tuloy na hanggang ending.😍😍 Pwede po kayo mag iwan ng inyong opinion tungkol sa pangyayari at sa personality ng ating mga bida sa bawat chapter. Kaway kaway 🤣🤣 Bukas po ang aking inbox para sa mga feedbacks, pag usapan po natin yan 😊😊 Hihingin ko na rin po ang inyong gems, 🥺🥺🙏 Thank you very much, godbless sa ating lahat.
"Hello Jill?" Wala pang ilang segundo na nag-ring ang phone sa kabilang linya ay narinig agad ni Vladimyr ang magalang na pagbati ng sekretarya sa kanya. "Yes madam?" "May empleyado ba tayong Montero ang pangalan?" "Yes madam, he is the General Manager of our ECC. And also one of our Investors on few businesses." Deretsang sagot ni secretary Jillian sa kabilang linya. Napangisi si Vladimyr sa narinig. "Quite wise…" Her inner self says. "Why madame?" Jillian cut her thoughts. "—is there anyth
Hindi maitago ni Vladimyr ang maaliwalas na ngiti sa mapula niyang labi matapos maging tagumpay ang pag alok niya sa dalawang bagong tauhan, na sumapi sa kaniyang grupo 'We can't deny that you are talented and have a stand for the word.' When the two realized that they also had no other misfortune but such a life, the two chose to join Vladimyr's group instead of returning to their former boss who did not care about them. That they are only seen as servants who should not be given value even if they die just to obey the command to them. Vladimyr's group is not like that. She, herself, who is their boss, cares about her men.
"Where's Leon?" Kaagad na tanong ni Vlad sa guard na bahagya pang nagulat sa pagsasalita niya. Kasunod ang pamumutla at pagpapawis nito dahil sa kaba. Kilala ng guard si Vladimyr bilang prankang tao. Ayaw nito nasasayang ang oras niya lalo na kapag importanteng bagay. Dagdag pa ang nakaka kaba na katangian nito na palaging pinapaalala ng boss nila sa kanila na mga dapat gawin kapag nandito si Vladimyr. "M-madam..." Nangangatog na sambit nito. Napailing na lang si Vladimyr dahil sa ikinilos ng guard ni Leon. "Never mind." Hindi na inintindi ni Vladimyr ang guard. Nag-alala siyang baka maihi pa ito sa sobrang takot. Dumer
'It's simply too difficult to manage with this kind of existence.' 'There is no secure haven for you or your family to live in peace. 'Even the air you breathe could be tainted with a toxin that could kill you. 'However, you can't always conceal in order to stay secure.' 'To deal with these threats, endure, and conquer, you must be astute.' Tibayan mo ang sikmura mo at tatagan mo ang loob mo. Or else you'll end up vanquished, terminated. Dead.' "LISA, find an escape." Kalmado na utos ni Vladimyr kay Lisa noon ay nakatuon ang buong atensyon sa harap ng laptop at walang tigil sa pag ta-type. Habang naghahanap ng tamang daan kung saan pwedeng takasan ang mga sumusunod na sasakyan ng mga kalaban sa kanila. Binigyan ng tipid na tango ni Lisa si Vladimyr bilang tugon sa utos nito habang nakapikit naman si Vladimyr na halatang nag iisip ng malalim. Ngunit batid ni Lisa kung gaa
Even though there are only five men left, there are still a number of them hanging around, looking for an opportunity to attack. These men are determined to apprehend all three of them. They are far too consistent to fulfill the order. Pero, hindi iyon mapapayagan ni Vladimyr, wala sa hinagap ng mga ito ay magaganap ang plano ng mga ito na pabagsakin siya o mahuli siya ng ganun kadali. She won't be the boss if she can be easily captured by these amateur thugs they sent. Hawak ang dalawang baril. Vladimyr glances out from her hiding location, loaded with a bunch of shots, to see whether there is an opponent waiting for them to emerge. There are still a lot of them out there, so she can't afford to be negligent. Vladimyr is aware that it is still unsafe for
"Ethan tracked my location." Agad na sambit ni Vladimyr matapos niyang marinig ang tunog ng received call tone mula sa kabilang linya. Ibig sabihin na-receive ni Ethan ang call niya matapos ang ilang ring nito. Habang dinig ni Vladimyr ang hindi mabilang na yabag na paparating sa direksyon ng pinagtataguan nilang tatlo, ay naghihintay pa rin si Vladimyr ng sagot mula kay Ethan sa kabilang linya. Pero may ilang segundo na ay di pa rin sumasagot si Gen. Smith. Vladimyr turned into a total abashment for a second, as she tried to speak again just to clarify her suspicions. Ethan would immediately answer the call if 'he' saw it, but if not,this is what will happen.
Hindi alam ni Vlad kung darating si Ethan agad, pero nasisisguro niyang darating ito. Kilala niya ang ugali ni Ethan. Pagdating sa mga importanteng bagay, hindi ito nagdadalawang isip kumilos sa abot mg kaniyang makakaya. Sinipat ni Vladimyr ang isa pang baril na hawak niya. May ilan pa itong natitirang bala. Sapat pa para protektahan ang sarili at kasama niya, ng sandaling panahon. Muling ibinalik ni Vladimyr ang magazine ng baril at ikinasa habang alerto na nakamasid ang kaniyang mga mata sa paligid. Ayaw niyang maupo nalang doon at maghintay sa wala. Habang tumatakbo ang bawat minuto, lalong nanganganib ang buhay ni Lisa kaya kailangan niyang maka alis sa lugar na ito agad. Hinubad ni Vladimyr ang kanyang suit saka pinasuot kay Lisa, dinampot niya ang isa sa mga baril at walang pag aalinlangan lumabas mula sa pinagtataguan nilang tatlo.
Hindi porket mabait ka ibig sabihin okay lang sa'yo na tapak tapakan ka.Di ibig sabihin lahat ng foul na bagay palalampasin mo.Di ibig sabihin, ignorante ka at hahayaan mo lang sila na magpatuloy na saktan ka.There's always limitations to everything.Hindi bottomless ang pasensya.- Vlad---"Ang sabi ko naman sa'yo Sir Lucien kaya ko na mag p