LOGINอีกไม่กี่วันมหาวิทยาลัยก็ใกล้จะเปิดภาคเรียนที่สอง เมษาเดินทางกลับมาถึงคอนโดที่กรุงเทพฯ ก็โทรนัดเพื่อนสนิทอีกคนที่เรียนสาขาการออกแบบสื่อดิจิทัลด้วยกันไปเที่ยว
คืนนี้สองสาวชวนกันแต่งตัวด้วยชุดเดรสทรงสั้นแนบเรือนร่าง โชว์ส่วนเว้าส่วนโค้งและหน้าอกกลมเด่นเย้ายวนแก่สายตาของชายหนุ่มในคราบนักดื่ม และทั้งคู่ก็มาถึง K.T. Demon Pub ในช่วงสองทุ่มกว่า
“เลิกกันแล้วมึงก็อย่าเศร้านักเลย ผ่อนคลายเข้าไว้ แล้วก็ยก”
อบเชยว่าพลางจับแก้วเหล้าผสมน้ำแข็งและโซดายัดใส่มือของเมษา ช่วงก่อนเพื่อนได้โทรมาระบายความช้ำใจทั้งหมดให้ฟัง เธอจึงกร่นด่าอดีตแฟนหนุ่มของเมษาไปหลายยกด้วยความเดือดดาลที่กล้าทำเรื่องต่ำทรามอย่างการนอกใจ และทำให้เพื่อนของเธอเสียใจไปหลายอาทิตย์
อบเชยเชื่อว่าเรื่องเหล่านี้ไม่มีผู้หญิงคนไหนรับได้ เธอเองก็เช่นกัน แต่จะปล่อยให้เพื่อนจมอยู่กับความทุกข์มันก็ไม่มีประโยชน์ ไม่สู้ใช้น้ำเมาและเสียงเพลงสร้างความสุขในคืนนี้ไม่ดีกว่าหรือ
ในตอนที่เมษากลับบ้านและใช้โอกาสนี้ตัดใจจากผู้ชายไร้ยางอายที่คบกันได้เพียงเก้าเดือน สิงหาเป็นแฟนคนแรกที่เธอมี ด้วยความไร้ประสบการณ์เธอจึงเชื่อใจและไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าโกหก ทั้งที่เธอมีอะไรก็จะบอกกับเขาตรง ๆ
หากว่าไม่รักกันแล้วอยากเลิก เธอก็จะไม่รั้งไว้เลย แต่นี่อะไรหลอกว่าไม่สบายแต่กลับไปหาความสุขกับผู้หญิงคนอื่น
ขณะที่เธอตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไม่กลับไปคบกันอีก แต่อีกฝ่ายกลับไม่ได้คิดอย่างนั้น
Sing_Ha: โกรธอะไร ทำไมถึงบอกเลิก
Sing_Ha: ไม่เลิกกันได้ไหม พี่ทำอะไรผิด ทำไมเธอถึงทำแบบนี้
Sing_Ha: ถ้าเธออยากเลิกก็เลิกไปคนเดียวเถอะ พี่ไม่เลิก อย่าลืมว่าเธอเป็นผู้หญิงของพี่
นี่เป็นข้อความบางส่วนที่เขาส่งมา ทั้งยังมีการโทรมาตลอดทั้งวันเกือบร้อยสาย จนโทรศัพท์แบตหมดแล้วปิดเครื่องไปเอง
เขาทำผิดขนาดนั้นแต่ยังทำเป็นไม่รู้ตัว ก็ปล่อยให้ง้อกับอากาศธาตุไปแล้วกัน
เมษาตัดสินใจแล้วว่าจะไม่มีวันกลับไปคบกับแฟนเก่าสันดานแย่แบบนั้นอีก แล้วอีกอย่างเธอไปเป็นผู้หญิงของเขาตอนไหน ได้เสียกันสักครั้งก็ยังไม่เคย มากสุดก็แค่จับมือ กอด กับหอมแก้ม
และในวันที่สาม เธอก็จัดการบล็อกทุกช่องทางการติดต่อเพื่อตัดความรำคาญ จะได้เอาเวลาปิดภาคเรียนที่เหลือมาใช้กับการลืมอีกฝ่ายอย่างจริง ๆ จัง ๆ เสียที
สองสาวในชุดเดรสสายเดี่ยวทว่ามีเสื้อคลุมสวมอยู่บนตัวนั่งดื่มเหล้าด้วยกันอยู่นาน อบเชยได้ยินเพลงโปรดก็ดึงแขนของเมษาออกไปเต้นตรงส่วนกลางที่เป็นพื้นที่โล่ง มีนักท่องราตรีที่เป็นนักศึกษาไปจนถึงวัยทำงานออกมาขยับร่างกายเข้ากับจังหวะ ปลดปล่อยความทุกข์และดื่มด่ำไปกับน้ำเมาและเสียงเพลงเร้าใจที่ดังกระหึ่มไปทั่วทั้งผับ
ความเมาได้เข้ามาเคลือบความรู้สึกผิดหวังทำให้ลืมความรักครั้งเก่าไปชั่วขณะ สองสาวเต้นด้วยกันอยู่นานอย่างเพลิดเพลินจนรู้สึกเหนื่อยก็พากันกลับไปนั่งที่โต๊ะ จากนั้นก็ดื่มเหล้ากันต่อเพื่อดับความกระหายจากการเสียเหงื่อ
“กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
เมษาเอ่ยกับเพื่อนที่นั่งตรงข้ามกัน ทั้งสองคนสนิทกันมาก ไม่ต่างจากมารีนที่เป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่เด็ก ดังนั้นจึงเรียกว่ากูมึงได้สนิทปาก
บอกกับอบเชยเสร็จ เธอก็ลุกออกจากโต๊ะ รองเท้าส้นสูงก้าวไปตามทางเดินมีโคมไฟติดผนังมอบแสงสลัวพอให้มองเห็นทาง
มีนักดื่มชายหญิงแอบใช้โถงทางเดินซึ่งเป็นที่ลับตาในการกอดจูบลูบคลำกันอย่างไม่อายแก่สายตาของคนพบเห็น บางคู่ถึงกับแอบมีอะไรกันในห้องน้ำราวกับเป็นเรื่องปกติ
เมษารีบเข้าไปทำธุระ ล้างมือเสร็จก็รีบเดินออกมา ทว่าเท้าทั้งสองข้างก็ก้าวแทบไม่ออก ดวงตาของเธอวูบไหวเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจหมุนตัวไปอีกทางแล้วรีบเดินหนี
“เมษา”
“เมษา หยุดเดี๋ยวนี้นะ เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง”
เสียงอดีตแฟนหนุ่มตะโกนไล่หลัง ไม่คิดว่าจะบังเอิญเจอกันที่นี่ สิงหารีบตามเธอไปหวังจะได้ปรับความเข้าใจกัน หลังจากที่ติดต่อไม่ได้มาเกือบเดือน แต่อีกฝ่ายกลับเร่งฝีเท้าเร็วกว่า เพียงแค่แวบเดียวก็หายออกไปจากสายตา
แขนของเมษาถูกมือปริศนารั้งเข้าไปตรงทางเดินฝั่งซ้ายมือ ซึ่งเป็นทางขึ้นไปยังโซนวีไอพีบนชั้นสองของผับ
อกข้างซ้ายของเธอเต้นโครมครามแข่งกับเสียงเบสที่ดังสนั่น ใบหน้าฉายแววชัดถึงความตกใจที่จู่ ๆ ข้อมือก็ถูกจับกระชาก ร่างกำยำในชุดสูตสีดำเข้ามาใกล้ ส่งผลให้แผ่นหลังของเมษาแนบชิดกับผนังเย็นเฉียบ
ข้อมือเล็กข้างหนึ่งถูกกอบกำเอาไว้แน่นด้วยมือของเขา วินาทีที่เมษาไม่ทันตั้งตัวริมฝีปากของทั้งคู่ก็ประกบเข้าด้วยกันอย่างแนบแน่น
ดวงตากลมเบิกโพลงกับสัมผัสที่รุนแรง เขาไม่ได้จูบแผ่วเบาแค่ริมฝีปากภายนอก แต่พยายามบดเบียดริมฝีปาก แทรกลิ้นร้ายเข้ามาในโพลงปากอย่างเอาแต่ใจ
แม้ว่าเธอจะดิ้นขัดขืนยังไง สุดท้ายก็ถูกฝ่ามือหนาเหนี่ยวรั้งท้ายทอยเอาไว้แน่น ไม่อาจต่อต้านแรงมหาศาลของชายแปลกหน้าได้ จนในที่สุดลิ้นอันช่ำชองก็ตวัดชิมความหวานที่เคล้ากับรสเหล้าได้สำเร็จ
“อึก อื้อ…”
“เมษา นี่เธอ…”
เสียงของสิงหาดังขึ้นขัดจังหวะ แต่กระนั้นก็ไม่ได้ทำให้คนที่กำลังจูบกับเมษาผละริมฝีปากออกแต่อย่างใด
สิงหาทำท่าจะเข้ามากระชากตัวชายคนดังกล่าวอย่างหัวเสีย แม้แต่เขาที่คบกับเธอมาตั้งเก้าเดือนยังไม่เคยสัมผัสตรงส่วนนั้นเลยสักครั้ง แล้วไอ้หมอนี่มันเป็นใคร ถึงได้จับเธอไปจูบต่อหน้าต่อตา แต่ทว่าขยับเท้าได้เพียงแค่ก้าวเดียว ก็ถูกล็อกตัวด้วยชายสองคนที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ และถูกลากตัวออกไปตรงประตูหลัง
“มีอะไรก็รีบพูดมา”เมษากระแทกเสียงใส่ด้วยความไม่พอใจ ใบหน้าของเธอง้ำงอบ่งบอกถึงความอึดอัดที่ต้องอยู่กับอดีตคนรักสองต่อสอง ทั้งที่ตอนนี้ความรู้สึกของเธอที่มีให้กับอีกฝ่ายนั้นไม่เหมือนเดิม“ไปถึงร้านอาหารก่อน แล้วค่อยคุยกัน เราไม่ได้กินข้าวด้วยกันนานแล้วนะ พี่จำได้ว่าเธอชอบกิน…”สิงหาเอ่ยไม่ทันจบประโยค เมษาก็โพล่งขึ้น“ก็พาผู้หญิงของพี่ไปสิ อย่าลืมว่าฉันบอกเลิกพี่แล้ว เราไม่ได้เป็นอะไรกันอีก”“ได้ถามพี่รึยังว่าพี่ยอมเลิกกับเธอไหม ในเมื่อพี่ยังไม่ได้ตอบตกลงก็แปลว่าเรายังเหมือนเดิม”“น่าด้าน”เมษาถอนหายใจ ไม่คิดว่าเขาจะไร้ยางอายเช่นนี้ เธอเบี่ยงใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรำคาญใจหันไปมองนอกกระจก วิวข้างทางยังน่ามองกว่าใบหน้าของสิงหาเสียอีก อากาศในรถก็เต็มไปด้วยมลพิษ แค่เธอยอมนั่งรถมาฟังเขาพูดพร่ำเรื่องไร้สาระ มันก็มากเกินทนแล้ว“หึ เราก็สมกันดีนี่ เจอกันครั้งก่อนเธอก็ไปยืนจูบกับใครก็ไม่รู้ พี่ยังไม่ถือสาเลย เธอก็อย่าเก็บเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาใส่ใจเลยนะ แกล้งลืม ๆ มันไป แล้วเราก็มาเริ่มต้นกันใหม่”เมษาหันไปเผชิญหน้ากับแฟนเก่า เธอเอ่ยเสียงเข้มอย่างหมดความอดทน“เชิญคิดเองเออเองฝ่ายเดียวเถอะ ถ้า
ในคืนต่อมามีกลุ่มวัยรุ่นต่างถิ่นเข้ามาเที่ยวที่ผับ ดูเหมือนว่าคนเหล่านี้ไม่ได้มาหาความสุขในยามค่ำคืน แต่ตั้งใจมาหาเรื่องลูกค้ารายอื่นที่นั่งโต๊ะใกล้กัน หวังก่อความวุ่นวายเพื่อสร้างความเสียหายให้แก่ผับดังในย่านไชนาทาวน์ผู้จัดการผับคนใหม่ที่คิงส์ตันรับเข้ามาทำงาน ได้นำชายหุ่นล่ำในชุดดำสี่ห้าคนซึ่งเป็นลูกน้องที่เขาจ้างมาดูแลความสงบเรียบร้อยเข้าไปเคลียร์ปัญหาที่เกิดขึ้น ในขณะที่กลุ่มวัยรุ่นและลูกค้าโต๊ะอื่นเริ่มมีปากเสียงตะโกนด่ากันไปมา“เพลิง”“ครับนาย”“มึงลงไปจัดการไอ้เด็กเวรพวกนั้น แล้วอย่าลืมฝากไปบอกลูกพี่ของมันด้วยว่าอย่าส่งคนมาในถิ่นของกูอีก”น้ำเสียงทุ้มต่ำแฝงด้วยความรำคาญใจดังขึ้น ครั้งนี้เขาจะให้โอกาสกลับตัวเพราะเห็นว่าเป็นเด็กที่ยังเรียนไม่จบ อยู่ในวัยคึกคะนอง คงเห็นแก่เงินค่าจ้างไม่กี่บาท เลยทำตามที่ได้รับคำสั่งมา แต่หากยังมีครั้งหน้าคงไม่เหลือแม้แต่ชีวิตรอดออกไปจากที่นี่แน่เพลิงออกจากห้องทำงานของผู้เป็นนาย ก็ได้พาคนลงไปลากตัวกลุ่มวัยรุ่นชายทั้งห้าคนออกไปกระทืบบริเวณด้านหลังผับซึ่งเป็นที่ลับตาคน ก่อนปล่อยตัวก็ฝากถ้อยคำไปบอกลูกพี่ของพวกมันตามที่เจ้านายของตนสั่งการเด็กวัยรุ่น
เมษาออกแรงต่อต้าน มืออีกข้างที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระทั้งทุบและผลักแผงอกของคนในชุดสูตด้วยความไม่พอใจ เพราะนี่มันเป็นจูบแรกของเธอ เขากล้าขโมยมันไปได้ยังไงเพียะ!ทันทีที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายผละออกจากเธอพร้อมขยับตัวถอยหลังไปเล็กน้อย ใบหน้าข้างซ้ายของเขาก็ถูกฟาดด้วยฝ่ามือเล็กเสียงดังฟังชัดมาเฟียหนุ่มใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้ม กระตุกยิ้มมุมปากราวกับไม่รู้สึกระแคะระคายผิวหนังเลยแม้แต่น้อย แววตาคมดุเปล่งประกายราวกับชื่นชอบความเจ็บปวดที่ได้รับ ก่อนจะเปลี่ยนอารมณ์กระทันหันคว้าข้อมือของเธอแล้วออกแรงกระชาก ร่างเล็กถลาเข้ามากระแทกกับแผงอกล่ำ“ตบได้ดีนี่ นี่คือวิธีตอบแทนคนที่ช่วยเหลือเธออย่างนั้นเหรอ”“ปล่อยฉันนะ”คิ้วเรียวขมวดชนกัน หญิงสาวพยายามแกะข้อมือออกจากฝ่ามือใหญ่แต่ก็ไม่เป็นผล เปลี่ยนไปช้อนดวงตาที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจขึ้นมองอีกฝ่าย“ใครขอให้คุณช่วยไม่ทราบ แล้วไอ้การที่คุณมาทำบ้า ๆ แบบนี้กับฉัน มันเรียกว่าเสียมารยาท ไอ้คนโรคจิต โอ๊ย…”ข้อมือของเมษาถูกบีบแรงขึ้นอีกระดับ แววตาของคนแปลกหน้านั้นเยือกเย็น มุมปากที่กระตุกขึ้นก็ได้สร้างความรู้สึกหวาดหวั่นให้กับคนถูกกระทำ ทว่าเธอก็ยังทำใจกล้ายกมืออีกข้าง
อีกไม่กี่วันมหาวิทยาลัยก็ใกล้จะเปิดภาคเรียนที่สอง เมษาเดินทางกลับมาถึงคอนโดที่กรุงเทพฯ ก็โทรนัดเพื่อนสนิทอีกคนที่เรียนสาขาการออกแบบสื่อดิจิทัลด้วยกันไปเที่ยวคืนนี้สองสาวชวนกันแต่งตัวด้วยชุดเดรสทรงสั้นแนบเรือนร่าง โชว์ส่วนเว้าส่วนโค้งและหน้าอกกลมเด่นเย้ายวนแก่สายตาของชายหนุ่มในคราบนักดื่ม และทั้งคู่ก็มาถึง K.T. Demon Pub ในช่วงสองทุ่มกว่า“เลิกกันแล้วมึงก็อย่าเศร้านักเลย ผ่อนคลายเข้าไว้ แล้วก็ยก”อบเชยว่าพลางจับแก้วเหล้าผสมน้ำแข็งและโซดายัดใส่มือของเมษา ช่วงก่อนเพื่อนได้โทรมาระบายความช้ำใจทั้งหมดให้ฟัง เธอจึงกร่นด่าอดีตแฟนหนุ่มของเมษาไปหลายยกด้วยความเดือดดาลที่กล้าทำเรื่องต่ำทรามอย่างการนอกใจ และทำให้เพื่อนของเธอเสียใจไปหลายอาทิตย์อบเชยเชื่อว่าเรื่องเหล่านี้ไม่มีผู้หญิงคนไหนรับได้ เธอเองก็เช่นกัน แต่จะปล่อยให้เพื่อนจมอยู่กับความทุกข์มันก็ไม่มีประโยชน์ ไม่สู้ใช้น้ำเมาและเสียงเพลงสร้างความสุขในคืนนี้ไม่ดีกว่าหรือในตอนที่เมษากลับบ้านและใช้โอกาสนี้ตัดใจจากผู้ชายไร้ยางอายที่คบกันได้เพียงเก้าเดือน สิงหาเป็นแฟนคนแรกที่เธอมี ด้วยความไร้ประสบการณ์เธอจึงเชื่อใจและไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าโกหก ทั
คิงส์ตันนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังดำขลับหลังโต๊ะทำงาน ไล่สายตาตรวจดูเอกสารของธุรกิจท่าเรือนำเข้าและส่งออก มือถือที่วางอยู่ใกล้กันก็ปรากฏแสงบนหน้าจอพร้อมกับอาการสั่น โชว์หราชื่อของคนที่โทรเข้ามามาเฟียหนุ่มวางแฟ้มในมือลง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย เลื่อนขึ้นไปทาบข้างหู“ครับม้า”“อาเฉิง นี่งานของลูกยุ่งมากเลยเหรอ หรือลืมไปแล้วว่ายังมีป๊ากับม้าอยู่ที่ฮ่องกง”น้ำเสียงตัดพ้อของผู้เป็นแม่ดังขึ้น หากลูกชายเพียงคนเดียวของบ้านขาดการไปนานกว่าสองสัปดาห์ ก็จะเป็นฝ่ายโทรมาเองเหมือนอย่างครั้งนี้ และเฉิงก็เป็นชื่อเล่นที่มีเฉพาะคนในครอบครัวเท่านั้นที่เรียกแบบนี้ได้“ช่วงนี้งานผมยุ่งมากครับ ท่าเรือกำลังจะมีสินค้าส่งออกล็อตใหญ่ ผมเลยต้องตรวจเช็กให้ละเอียด ม้าอย่าน้อยใจไปเลยนะครับ”“ยุ่งยังไงก็ควรจะหาเวลาโทรมาบ้าง”“ขอโทษครับ ต่อไปผมจะโทรไปหาบ่อย ๆ ม้าไม่ได้แค่จะโทรมาบ่นที่ผมไม่มีเวลาให้ใช่ไหมครับ”คิงส์ตันเอ่ยเข้าเรื่องทันที เขารู้ดีว่าการที่ผู้เป็นแม่โทรมาหาก่อนนั้น ไม่ได้มีเพียงแค่คิดถึงลูกชาย แต่มีอีกหนึ่งเรื่อง นั่นก็คือการดูตัว“สิ้นเดือนนี้ม้าได้นัดคนเอาไว้ที่ภัตตาคารเซียงหยง”“ใครอีกครับม้า”“ชื่อลี
คำเตือน : เนื้อหาในตอนนี้มีฉากความรุนแรง เลือดสาด“ผะ ผมขอโทษครับนาย ผมผิดไปแล้ว ไอ้สิงหามันยัดเงินให้ผม”ผู้จัดการผับน้ำตาคลอเบ้า ยกมือไหว้เรียกร้องการให้อภัย ที่ผ่านมาเขาตั้งใจทำงานอย่างระมัดระวัง อีกทั้งก่อนปล่อยบัตรวีไอพีให้ใครจะต้องเช็กประวัติให้ดี แต่ทว่าความหน้ามืดตามัวเห็นแก่เงินก็ได้ทำให้เขาละเลยหน้าที่ ปล่อยให้ศัตรูเข้ามาเหยียบที่นี่ได้โดยไร้การป้องกัน“อยากได้เงินของมัน แต่ไม่กลัวว่าจะโดนกูจับได้อย่างนั้นเหรอ มึงคิดว่ากูโง่มากหรือไง”คิงส์ตันถลึงตาใส่ มือหนาจับด้ามมีดแหลมคมปักลงบนพื้น อีกแค่นิดเดียวก็จะแทงลงบนหน้าขาของผู้จัดการผับอีกฝ่ายพรั่นพรึงจนหายใจไม่ทั่วท้อง เลื่อนแขนทั้งสองข้างเข้าไปกอดขาของผู้เป็นนายที่ชักมีดกลับไปถือไว้ แล้วหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูง“ผะ ผมขอโทษครับนาย ผมไม่ได้คิดกับนายแบบนั้น ตะ ตอนนั้นผมมีปัญหาเรื่องเงิน ผมจำเป็นต้องใช้เงินจริง ๆ นายให้โอกาสผมสักครั้งเถอะนะครับ”“หึ ร้อนเงินอย่างนั้นเหรอ งั้นก็แปลว่าถ้าใครยัดเงินให้มึง มึงก็จะปล่อยบัตรให้ใช่ไหม”“ผมผิดไปแล้ว วะ ไว้ชีวิตผมด้วยนะครับ ผมมีลูกเมียที่ต้องดูแล”ผู้จัดการผับส่ายหน้าระรัว เขากลัวมากจร







