Kabanata 2

Hindi na ako nagtagal pa sa Metro Manila. Noong una nanatili lang naman ako doon dahil nag-aaral ako ng college at para na rin makasama lagi si Gabriel. Ngayong tapos na ako at nagbalik na ang tunay na minamahal ni Gabriel wala ng dahilan para manatili pa sa lugar na ito.

Nag-book agad ako ng flight para kabalik agad sa Davao kung saan ako tunay na nakatira. Tiyak naman na nauna na rin doon ang aking ina. Naging maayos naman ang aking biyahe kahit na normal economy flight lang kinuha ko na upuan. Sa Davao airport sinalubong naman ako ng pinsan ko na si Jullie.

“Hey! For good na ba to? Hindi ka na aalis?” salubong na tanong niya sa akin. Umiling naman ako sabay sagot na “Hindi na ako aalis.”

Tumawa siya sabay yakap sa akin. Bakit pa ba ako aalis? Wala ng dahilan at tapos na rin ang aking kahangalan.

Nang ikwento ko ang nangyari sa amin ni Gabriel, hindi maitago ni Jullie ang labis na galit at awa. She’s not just my cousin but also one of my best friends.

“Nako! Tigilan na nga natin ang kwentuhan tungkol sa depungol na lalaking ‘yun. Siya ang totoong nawalan Ellara hindi ikaw. Anyway, welcome back.” Masiglang ani ni Jullie na tinugon ko naman ng isang ngiti.

Imbis na umuwi agad. Dinala ako ni Jullie sa sikat na club dito sa amin. Pagpasok namin sa loob isa pinakamahal na wine ang agad in-order ng hyper ko na pinsan. 

“Let’s celebrate Ellara.” hiyaw ni Jullie na tinugon ko naman ng hiyaw din. Nang makaupo na kami ng maayos ay agad akong tumikim ng wine. Kakaiba ang hagod noon sa aking lalamunan. Nababaguhan yata ako dahil sa tagal na hindi nakainom ng ganong klase at katapang na wine.

“Know what? Buti hiwalay na kayo ng boyfriend mong si Gabriel na ginawa ka lang katulong at tau-tauhan.” pabirong ani ni Jullie pero bakas ang galit para kay Gabriel.

“Alam mo at first hindi ko alam ang nararamdaman ko sa ginawa mo. Imagine naging masunurin at mahina ka para kay Gabriel. You even stop drinking and driving a sports car para magbabad sa library just to sustain what he wants. Hanga ako sa’yo cousin.”dagdag pa ni Jullie.

Aaminin ko ginapangan ako ng hiya at panliliit sa sinabi ni jullie. ‘Yun bang ginawa ko na ang lahat pero wala pa rin akong napala. Malayo naman kasi talaga ang lifestyle ko bilang isang Guevara sa gusto ni Gabriel.

Hindi ko alam bakit umabot ako sa gano’n? Noon wala namang halaga sa akin ang pag-ibig. Pero ng makilala ko si Gabriel nagawa kong isuko ang lahat para sa kanya. Gano’n yata kalakas ang kapangyarihan ng pag-ibig.

“Siguro na baliw ka lang sa concept ni Gabriel kaya ka nahumaling sa kanya.” Ani pa ni Jullie ngunit ako tila nagbabalik sa nakaraan ang alaala.

Mula sa aking pananahimik muling nagsalita si Jullie. “ Ngayong tapos na kayo ni Gabriel, babalik ka na ba sa inyo? Handa ka na ba para sa mga responsibilidad?” 

Napaisip naman ako bago sumagot. “ Handa na ako, I lose the bet. And that means, kailangan ko ng bumalik.” matapos kong sagutin ang tanong ni Jullie lumagok ako ng alak sa aking baso.

Panahon na rin para tulungan ko si mommy. Matapos mawala si Dad noon naging matatag si mommy para sa amin ng aking kapatid. Ginawa niyang ilaban ang pamumuno ng negosyong na iwan ng aming ama, kaya it’s time para hatian ko siya sa bigat na dala-dala niya lalo na’t hindi naman pwedeng asahan ang bunso ko na kapatid na Ellise dahil sa kanyang mahinang pangangatawan.

“Tapos na ang kalayaan Ellra!” ani ko sa aking sarili.

“Pero as a rules ng pamilya, kailangan mong maikasal muna bago hawakan ang buong kumpanya. May napili na ba si Tita Ellicia para maging asawa mo?”

“Wala pa!” kaswal kong sagot na tila naka-windang naman kay Jullie.

Matapang at istrikta ang mommy pero hindi ito nakikialam ng basta basta sa kung sino ba dapat ang para sa akin.

“Kung sabagay, kahit naman na talo ka hindi ka pakikialaman ni tita Ellicia. Besides ang daming lalaki no.”

“May pinsan kaya ako na sobrang gwapo, baka kayo talaga!”

Kilala ko ang pinsan niya na sinasabi. Si Hector na halos ginawa lang na kapitbahay ang Pilipinas at Italya. That man are always a loop. Malayo sa tao at ayaw halos ipakita ang mukha.

Aaminin ko noong bata pa ako nagkaroon ako ng crush sa kanya dahil sa angkin niyang kagwapuhan. Pero dahil sa dalang ng pagkikita at tuluyang hindi na pagkikita parang nakalimutan ko ang kanyang mukha.

“Is there a problem Jullie? Namumutla ka.” ani ko ng mapansin ang pananahimik at pamumutla niya.

“Speaking of the devil. Papunta raw siya ngayon dito para sunduin na tayo.”

“What?” tarantang ani ko.

“Hindi ko alam kung anong nakain niya. Hindi kami close pero darating siya. Biro ko lang naman na ipapakilala ko siya sa’yo . Tapos si Lord naman kumilos agad. Atat ‘yarn!” ‘di mapakali na ani ni Jullie.

“It’s okay Jullie. Hayaan mo na, pero habang wala pa siya uminom na muna tayo.” wika ko na isang paraan na rin para pakalmahin ang aking sarili.

Tumango naman si Jullie at nakailang shot pa kami, ng biglang tumayo ito at hinila ako. Sa biglang pagtayo ko ay doon ako nakaramdam ng hilo.

“Let’s go! He's already here na raw.” kabadong ani ni Jullie.

Tinahak namin ang daan papunta sa exit at halos kalalabas lang namin ng may isang SUV na huminto sa aming harapan kasabay ng pagbaba ng bintana. Isang ubod gwapong lalaki ang bumulaga sa akin mula sa loob ng sasakyan.

“Hop in!” malalim ang boses na ani ng lalaki.

Nang mag tama ang mga mata kakaibang bilis at kalabog ang naramdaman ko sa aking dibdib.

“Ano ito?”