CHAPTER 7: THE CHASE

TIGER CALLEOPE

Nagbuga ako ng buntong hininga at naglaro-laro ng butterfly knife ko.Inikot-ikot ko ito sa kamay ko at nilaro-laro dahil sobrang boring na talaga.

'Mom, I wish you could see me right now, Ilang taon na rin kitang di nakikita mula noong nag-aral ako.Mom, nasa Norte ako! Who would've guess mapupunta ako rito? Kasama ko pa yung kinukwento ko sa inyo sa sulat sa school dati, Si Miss Camuri? I'm with her, Mom! Mom, miss ko na yung chicken stew mo pati yung yakap mo.'

Nobody knows I'm a Mama's boy kase bukod sa nahihiya ako baka asarin ako Hahaha.

Napatingin ako sa gawi ni Camuri na nagbabasa sa may sofa.Prente itong naka-upo habang nagbabasa ng libro.Itim ang librong hawak nito at sa kamay nito sa kaliwa at isang tasa ng kape.

Palihim ko siyang tinitigan ngunit kahit iyon yata ay di matatago sa kanya pagkat nagtama ang aming mga mata at tumitig siya sakin agad naman akong imiwas at agad tumingin sa malayo saka niya ibinalik ang tingin sa aklat na kanyang binabasa.

Damn! Siya na yata ang pinaka-kakaibang babae na nakilala ko.Marami akong nakilalang babae mula pa noon sa military school pero she's way beyond different and the most badass.

Idol ko na siya mula pa noon sa Military School.Matunog ang pangalan niya sa school dahil sa galing, talino, tapang at brutal niya.

Freshmen ako noon at Senior ko naman siya sa paaralan.May taonang Bang Battle sa paaralan ito ay isang laro ng kamatayan kung saan ang magagaling in terms sa combat ay ilalagay sa arena upang maglaban ang matitira ang siyang panalo nasa sayo na kung kikitlan mo ng buhay o papatulugin mo lang ang kalaban upang makuha ang Red Card mo para manalo.

Sa Bang Battles noon halos si Camuri ang lumalabas at huling natitira sa laban ng mga Seniors.Dead-on-the-spot halos lahat ng kalaban niya sa loob.

Noon pa ay sinusubaybayan ko na si Camuri pero nang magtapos ito ay nawalan ako ng balita sa kanya hindi ko akalaing magkikita kami ulit at ang malupet pa nun kasama ko siya.

Kahit na tapos na ito sa pag-aaral sa school ay hindi parin nawala ang pangalan niya sa school.Popular at kilala parin siya ng mga studyante doon saka sino ba naman ang makakalimot sa nag-iisang babaeng nasa hall-of-fame ng school.

Siya ang kauna-unahang babaeng nakagraduate ng matataas na pagkilala at parangal.Lagi kasing lalaki ang nakakakuha noon but pinatunayan ni Camuri na kahit babae siya ay kaya niya.

Idol na idol ko siya dahil apaka-astig niya talaga! At hindi lang ako, maging ang mga kasama ko dito sa misyon.Tinitingala at hinahangaan nila si Camuri yun nga lang parang wala itong interest sa mundo.

Lagi siyang cold magsalita, madalang lang makipag-usap samin, laging mapag-isa at hay naku yang baril niyang di mawala-wala sa tabi niya kaya wala samen ang nangangahas lumapit sa kanya baka isang hakbang, sabog utak eh.

Minsan ay natatakot ako sa kanya pero nung nalaman namin kay Core ang dinadala niya ay mas lalo akong humanga sa kanya at sa pinsan niya.Ngayon ko lang nalaman na may pinsan pala yon.

Naisip ko wala kaya siyang balak maghinganti sa gumawa noon sa nag-iisa niyang pinsan? I mean knowing her ayaw na ayaw niyang ginagalaw ang bagay o tao na related sa kanya.Dati lagi ko itong nakikita dahil student assistant ako ng Principal General halos araw-araw suki ito sa guidance pagkat halos araw-araw may nakakarambulan ito sa corridor o sa may garden o sa may plaza ng school.

She saved me once but I guess she don't remember it anymore.

Hindi ko alam kung ano takbo ng utak niya kahit yata titigan mo yung mata niya ng buong magdamag wala kang mababasang ano man.

It's an honor to be with the coolest person ever tho!

Biglang may tumunog sa cellphone ko.Cellphone ito na si Core ang may gawa.Iba ang cellphone na ito sa mga karaniwang cellphone.Ewan ko kung ano ang nilagay ni Core dito pero bilib ako sa kanya.Marami kasing nagagawa 'tong cellphone nato.

Napamura ako ng makita ang Red Warning sa screen ng cellphone ko.

Shit! 

Natrace nila ang ginawa ko!?! That was faster than I thought!

Nasa Inyin Highway na sila heading towards here.Now they are hunting us down!

Pinaalam ko ito agad sa mga kasamahan ko.Tinakpan namin ang mga mukha namin gamit ang mask at agad-agad naming nilisan ang lugar gamit ang kotse na nakita lang namin sa parking lot.

Binasag namin ang salamin nito at pinasok.Tinapon ko ang cellphone ko at napatango naman si Core sakin.

Nagsilbing tracker yung cellphone kaya ko tinapon.

Pero too late na dahil naakabuntot na sila samen and now they are chasing us.

Napahampas ako sa manibela at napamura ng mahina.Binilisan ako ang pagmamaneho but naabutan na nila kami.

Napatingin ako sa kasamahan ko at bumalik ang tingin sa daan.Everything was so intense na ang kaba sa dibdib ko ay napalitan ng excitement.

Hindi mapakali si Corra and Astrion told her to calm down at si Core naman at may kinakabit-kabit na wire at parang may inaayos.

"Sana nakakapagfocus ka pa jan." sabi ko habang nagmamaneho.

"Shut up and drive this shit down." Core replied to me.

Si Camuri naman ay prente lang naka-upo at tila nabobored pa sa nangyayari.

Damn this woman! Wala ba siyang kinatatakutan?!

Bigla nalang kaming nakarinig ng mga putok ng baril at tumama yun sa kotse.

Kinuha ko ang baril sa tagiliran ko at kumuha ng tiyempo para magpaputok.

Biglang sumingit si Camuri sa harapan.

"Lumiko ka sa kanan may eskinita jan." She's using that tone again but I followed what she said.

Pagkakita ko sa eskinita ay lumiko ako medyo malayo na kami sa humahabol samin.May nakita akong motor sa di kalayuan at she said to stop.

Bumaba siya at sinabing umalis na kami agad.She said wag kami dumaan sa highway kundi sa maliliit na eskinita lang.

Since computer ako kelangan magpalit ng magmamaneho kaya si Astrion ang pumalit saken.

Umalis na kami at naiwan si Camuri doon bago mawala siya sa paningin namin ay nakita ko siyang sinuot ang helmet.

Kinuha ni Astrion ang baril sa tagiliran niya.

Ilang minuto pa ay nakabuntot uli samin ang mga pulis.Nagkipagpalitan kami ng putok sa mga humahabol sa aming mga autoridad.

May dalawang helicopter din sa taas na lumilipad.

Damn! Hindi dapat kami mahuli! 

Masasayang lahat ng pinaghirapan namin!

Mabilis ang aming takbo habang binabaybay namin ang highway.

Patungo na kami sa Orathe Bridge ng pinaputukan ulit kami at tinamaan yung salamin sa likod kaya nabasag.

"Oh! Nice! Thanks for breaking the glass." It was Core then she held two hand-guns then fire it out siniguro niya na driver ang matatamaan ng bawat putok.Nawalan ng kontrol ang isang pulis car na naging dahil upang mabangga ito sa kasamahan nito at sila-sila rin ang nagbanggaan.

Napatingin ako kay Astrion na diretso ang tingin nito habang nag oover take sa mga sasakyan.

Masasabi kong magaling itong magmaneho at humanga ako sa kanya.

Ang bilis ng takbo namin at para kaming lilipad sa bilis.

Nawala ang atensyon namin sa humahabol samin dahil mas baka dito matapos ang buhay namin sa pagmamaneho ni Astrion.

"WAHHHHH! I'm gonna dieeeeee!" sabay na sigaw naming ni Corra .

Maya maya pa ay may narinig kaming putukan sa likod at there nakita namin si Camuro sakay ang big bike na binabaril ang mga pulis sa likuran

Para kaming nanonood ng live action na pelikula na So Close.Bawat baril nila ay tumatama sa driver ng pulis car.May isang sasakyan ng pulis na nawalan ng kontrol matapos matamaan sa ulo ang driver nito and then the car flip over na binangga naman ng isang Truck na tumagilid rin kaya di makadaan ang pulis sa likuran.

"Well done." Komento ni Core na relax lang ang upo sa upuan.

Nakabuntot lang si Camuri sa amin at sinisigurong wala ng pulis ng biglang nagpaputok ang helicopter samin.Mabilis kaming nakalayo sa mga otoridad at sa kasama nila pero di parin kami tinatantanan ng helicopter.

Nasa Ace City na kami ng paputukan kami ng taong nasa helicopter ulit.Lumiko kami sa isang eskinita at patuloy parin sa pagdadrive si Camuri ng big bike kasabay namin.

Parang naging blur na yung daan na tinatahak namin sa bilis ng takbo ni Astrion.

Oh baka nahihilo lang ako?

Lumusot kami sa maliit na daanan kung saan nakita namin ang iba-ibang ginagawa ng mga taga-doon.

May naliligo, may naglalaba, ay nagsusugal at iba pa.Patuloy parin sa pagmamaneho si Camuri kasabay namin.

Biglang pumreno si Camuri at pinark ang big bike sa isang tagong lugar at kami nama'y sumuot sa ilalim ng isang abandonadong lugar.Maraming puno at parang kinain na ito ng kalikasan kaya mahirap kaming makita sa himpapawid.Narinig namin ang tunog ng dalawang helicopter sa taas na papalipad palayo.

CAMURI SENAI

WOW! That was fantastic!

My heart was racing faster and faster habang nagmamaneho ako kanina.Sumakay ulit ako sa big baby ko at pumunta sa Alpha Team.

That extreme excitement kanina kahit sa laban sa tournaments at brawl hindi ko pa ito naramdaman.That was really epic!

Pagdating ko doon sa lugar na pinagparkan ng apat ay nagulat ako sa nadatnan ko.Bumaba ako sa motor at napatingin ako sa mga kasama ko at kinagulat ko ang mga itsura nila.

Ang higpit ng kapit ni Tiger sa seatbelt at nanginginig ito at si Corra ay nakahawak ng mahigpit sa seatbelt.

Habang si Core tulog well, I'm glad she's sleeping wala naman gagawin?

Bigla nalang akong napabulalas ng tawa.

"Pppffft You should've seen your faces pfft." Tawa ako ng tawa na parang walang bukas habang maluhaluhang nakahawak sa tiyan ko.

Nang mahimasmasan ako ay napatingin uli ko sa kanila.

And now they are shock?

Ngayon lang ba sila nakakita ng taong tumatawa? Seriously?

"Camuri? Sinapian ka ba?" Si Tiger.

"Nabagok ba ulo mo habang nagmamaneho?" sunod na tanong naman ni Corra saken.

Seriously? 

"Ngayon niyo lang ba ako nakitang tumawa?" Tanong ko na nakangiwe.

Sabay-sabay silang tumango.

Biglang nagising si Core at nagstretching.

"Are we there yet? " she yawned.

"Not yet." I answered.

Now I realized what they mean about what happened.

I laugh and not just natural laugh.

I laugh out loud.

I really laugh out loud Lmao.