Chapter 1: Meet M.A.A.A

[Adem P.O.V]

Today is the first day of class. I could not even lift myself out of bed because I'm so tired at the party last night with Mark and my friends. Birthday kasi ng mama ni Mark kahapon at hindi ako makatanggi dahil nangako ako kay Tita Melanie na pupunta ako sa birthday niya.

"Adem!" 

A loud voice came into my room. 

"Adem!" She called my name for the second time but I just ignored her. "Isa pa'ng tawag sa pangalan mo, I'm gonna throw your expensive collection of Naruto out of here!"

I opened my eyes and I looked at my mom with a not convincing look. "Mom. You're not going to do that, right?"

"Try me, then."

"Mom,"

I pleaded.

She just narrowed her eyebrows and I don't have any choice but to wake up and I want to cry. My head is gonna be broke into pieces, it's aching. 

I do not want her to throw my collections as well.

"Hurry up, Adem, you will be late for your class," she warned me then she kissed my head and walked towards my room. I just gave a heavy sighed. 

Para sa mga collection ko, tatayo na ako at papasok na ng school. 

Nagmamadali akong matapos maligo at nagsuot agad ng uniform ko. After ko mag-breakfast nagpaalam na ako kay mom and dad na aalis na. 

"Take care, son! Do your best!"

I and my parents gave our happy thumbs up to one another. Tinawag namin itong happy thumbs-up kasi may naka-drawing sa thumb namin ng happy face. To assure that this day will gonna be a happy day. 

Habang naglalakad ako papunta sa terminal ng jeep, I heard my phone ringing. I took my phone out of my pocket and it's Mark.

"Yow man," I greeted him.

[Adem! Where are you?]

"I'm on my way, bakit?"

[Nandito na kami, ikaw na lang ang kulang.]

Mabilis kong pinatay ang phone ko at patakbo akong pumunta sa terminal nang may maalala. I should not miss it!

Manlilibre kasi si Aerol ng Yellow Cab. As far as I know, he will bring a five boxes of Yello Cab!  Kailangan kong bilisan! Bakit ba nakalimutan ko 'yon? 'Yon sana ang naging motivation ko para gumising ng maaga. Tsk. You're dumb, Adem. 

Hingal na hingal akong nakarating sa terminal ng jeep. Mabilis akong nagbayad sa driver. When I saw the passengers, nasa limang pasahero pa lang kami. Punuan pa naman dito. Mabuti na lang talaga at unang araw ng klase, maraming mga estudyante ang nagco-commute kaya naman mabilis kaming napuno at mabilis din nakarating ng school.

I'm not into car. Daddy wanted me to buy a car but I rejected it. Pero kung collection ng Naruto ang ibibigay sa akin ni dad, I will sincerely accept it and bow to him. 

Tinakbo ko ang kay haba-habang kalsada para lang hindi mahuli sa libri ni Aerol. Nakarating din ako sa wakas sa condominium namin tatlo malapit dito sa school na papasukan ko. 

"You're 15 minutes late, Adem," nang-aasar na sabi ni Agustin habang ngumunguya ng pizza.

Nagngitngit agad ang mga ngipin ko nang makitang isang piraso na lang ng pizza ang nasa karton. I'm actually to take the pizza pero inunahan ako ni Mark. 

"Mark! That's mine!"

"Ako unang nakakuha, Adem!" Tsaka niya iniwas-iwas sa akin ang pizza na hawak niya habang nang-aasar. Ako naman ay pilit na kinukuha sa kaniya ang pizza.

"Mga gunggong kayo, ito pa, oh!" Tumatawang sabi ni Aerol sa amin. Tiningnan ko nang masama si Aerol at humahalakhak na rin siya ng tawa, ganoon din si Agustin.

"It's a prank!" Sabay-sabay nilang sabi sa akin habang ang kamay nila ay nakahawak sa kanilang mga tiyan at tumatawa-tawa.

"Napaghahalataan si Adem," tumatawang sabi ni Aerol.

"Ang yamang tao tapos sabik sa libre!" pang-aasar naman ni Mark habang tumatawa pa rin.

Nakita ko ang apat na boxes ng Yellow Cab sa lamesa. Biglang kumislap ang mga mata ko dahil ito ang paborito kong pizza. 

Tsk! Mukhang naisahan ako ng mga 'to. Kainis. Padabog kunyari akong umupo sa tabi ni Aerol at naiinis na kunyaring kumain ng pizza habang sila naman ay naririnig ko pa ring tumatawa.

After we ate pizza , we decided to enter our school dahil malapit na mag-start ang unang subject namin.

Bago ka makapasok, sasalubong na agad sa iyo ang napakalaking aratula na may nakasulat na University of Pampanga 1980. Pagkapasok namin ay pansin ko kaagad kung gaano kaganda sa university na ito. Transferee ako habang ang tatlo kong mga kaibigan since Junior High dito na nag-aaral. 

Napakalawak ng bawat espasyo ng lugar. Malalayo bawat building. Sumasabay ang ganda ng mga nagsisilakihang mga puno at nagsisigandahang mga bulaklak. Napansin ko rin na bawat campus na nadadaanan namin ay may arkong naka-curve kung anong campus itong pinasukan mo. Halimbawa, itong kasalukuyang nilalakaran namin kung nasaan kami ngayon ay may arkong Senior High Campus. Sa kabilang campus naman may arkong College Campus at sa pinakadulong tanaw ng paningin ko ay may Junior High Campus at Elementary Campus.

Bawat building din pansin ko na may naka-indicate sa pinakatuktok nito kung anong year level at strand ang mga estudyanteng naririto. Katulad sa building  na kung saan na kami ngayon may mga malalaking numero at letrang nakasabit sa pinakatuktok ng building na 'Grade 12 ABM'. Nilibot ko pa ang aking paningin at napansin na ganoon din sa ibang building like 'Grade 11 ABM' at bawat room may mga sectioning kaya hindi ka talaga maliligaw. 

Ilan hagdan ang inakyat muna namin para lang hanapin ang room namin. Ang daming estudyante. Halos lahat sila mukhang excited sa unang araw. Iba ang kanilang uniform sa babae, maiksing pulang palda, high socks at fitted na white blouse na may red ribbon sa dibdib. Samantalang sa lalaki, slacks na kulay red at polo-shirt na white din. 

Akalain mo 'yon twelve sections meron sa aming mga grade 12 students ABM. Bali nasa tatlong palapag na kami ng building pero hindi pa rin namin mahanap ang section namin. Akala ko ba'ng hindi kami maliligaw? Mukhang nagkamali ata ako.

"Ma'am, excuse me, saan po ang section Genesis?" pagtatanong ni Aerol sa isang teacher na nakasalubong namin.

"Downstair, anak. Firts floor," nakangiti namang sagot no'ng teacher.

Napakamot na lang kami ng ulo at sabay-sabay na tumingin nang masama kay Mark nang may ma-realize.

"Mark! Bakit mo kami pinapagod!"

reklamo ni Aerol sa kaniya. Siya kasi nagturo na umakyat pa kami sa taas.

Natatawa naman nilingon kami ni Mark. "Tinitingnan ko kung maraming maganda sa building natin."

Now, I know. Sinasadya niya talaga.

Agad naman siyang nakatanggap ng batok kay Aerol. "Bwiset ka! Edi sana, bro, ikaw na lang pumunta rito mag-isa, 'no? Sinama-sama mo pa kami sa kalokohan mo!"

"Para naman maramdaman kong supportive kayong mga kaibigan," natatawang pagbibiro naman ni Mark.

Natatawa na lang kaming dalawa ni Agustin sa kanila habang abala kami sa pagbaba na naman sa kasinghabang mga hagdan. Nakakangawit ng binti.

When we finally reached our assigned room, nagbigay muna kami ng brotherhood thumbs-up sa isa't isa bago namin pihitin ang doorknob. This is a sign to tell to each of us that this is it and we can do this. Pare-pareho kaming kinakabahan dahil panibagong mga kaklase at guro ang makakasalamuha namin. Si Mark ang nagbukas ng pinto at bumungad sa amin ang halos mga kababaihan.  

Ang kanilang mga tingin ay nabaling sa amin. Halos sa kanila ay biglang namula ang mga pisngi at biglang kumislap ang mga mata at ang iba naman ay walang pakialam sa presensya namin nang makita kami.

"Mukhang panibagong giyera na naman ng chicks, 'to mga bro," pilyong bulong sa amin ni Mark. Pinalo naman siya nang mahina sa pwet ni Aerol sabay binulungan.

"Behave, Mark," Aerol said. 

Napailing na lang kami pareho ni Agustin. Mark is a kinda chick boy. Wala siyang nagi-girlfriend pero marami siyang nilalandi lalo na kung maganda at sexy.

Naglakad na kami nang tuluyan papasok ng classroom. Bigla kong naramdaman ang lamig mula sa aircon. I chose to sit near the window habang si Mark ay nasa likuran ko at si Aerol ay katabi ko naman. Nasa likuran naman niya si Agustin.

First day of class, syempre tahimik. Like what I have been experienced in my previous school na habang tumatagal mas lalong nagiging maingay. Naputol lang ang katahimikan sa buong room namin nang biglang bumukas ang pinto ng classroom namin at iniliwa nito ang isang matangkad na babae, nakatali nang buo ang kaniyang buhok, nakasalamin. Masyadong hapit ang kaniyang maiksing palda at ang kaniyang uniporme pang-itaas dahilan para pasikretong mapa-wow si Mark.

"Good morning, everyone. I am your adviser for this semester," pagsisimula nang kapapasok na prof.

Really? Ganito mga teachers dito? Fitted uniforms? In my previous school, slacks ang gamit ng mga teachers namin at hindi ganoon ka-fitted sa pang-itaas pero dito sa university mukhang paseksihan ang labanan.

"I am Ma'am Lalaine, you can call me Ma'am L. I hope we can create unforgettable moments together. Before that, let's introduce yourself." Tinuro agad ni Ma'am L. ang pwesto ni Agustin dahilan para magulat siya. He immediately stood up habang nahihiya. 

"State your name, age, address, and hobbies,"

sabi ni Ma'am L.

"Hmm. Hi, Agustin Laprosa, seventeen years old from Angeles City. I love reading books." Atsaka lang siya ngumiti nang pilit at naupo agad. Hindi ganoon ka extrovert si Agustin pero kapag nasanay ka na minsan sa pagiging tahimik niya, ikagugulat mo pa kapag naging madaldal siya. Nakarinig naman ako nang marahang palakpak habang may naririnig akong tilian ng mga babae.

Sumunod naman sa kaniya si Mark. "Hello, everyone! Hello to our beautiful adviser, Ma'am L," panimula niya para matawa ang karamihan sa amin dahil sa taas ng energy nang mokong na 'to. "I am Mark Salvientez, I am eighteen years old. He is my friend." Turo sa akin ni Mark. "And he is also, and he is too."

Sunod-sunod na turo naman niya kina Aerol and Agustin. "Thank you." Sabay upo niya. 

Hindi na napigilan nang iilan sa amin ang matawa. Lakas talaga ng good-vibes nito porket may mga magaganda babae siyang nakikita. Lakas magpabibo.

"Bes, ang pogi rin niya," kinikilig na bulungan ng iilang mga kababaihan kay Mark. Kinindatan naman niya ang mga ito dahilan para mas lalong mamula ang mga pisngi nila. Pinalo naman agad ni Aerol ang pwet ni Mark dahil sa pagpapasikat. Natatawa na lang talaga ako.

Tinuro ni Ma'am L. ang pwesto ni Aerol at proud na tumayo bago nagsalita, "Hi. My name is Aerol Tiamzon, eighteen years old, from Bacolor. I love eating pizza. I love playing basketball, badminton and soccer. Nice meeting you all." Pagkatapos sabihin 'yon ni Aerol ay may mga iilang mga kakabaihan ang napa-wow sa mga hobbies niya at nakapansin sa kagwapuhan niya dahilan para makarinig na naman kami ng mahihinang tilian. 

Pagkatapos ay sa akin na nabaling ng lahat ang kanilang mga paningin. Inaasahan na ako na ang kasunod ni Aerol. Hindi naman agad ako tumayo hanggat hindi ako tinatawag ni Ma'am L. malay ko ba baka mamaya, may iba pa pala.

"Ikaw na pogi, katabi ni Mr. Tiamzon, near the window."

"Pogi raw," pabulong na sabi sa akin ni Mark habang nang-aasar. Inismiran ko na lang siya nang patago.

"Hello..." pasimula ko pero mas naging malakas ang tilian ng mga kaklase ko nang magsalita ako kumpara sa mga kaibigan ko dahilan para mapabuntong-hininga na lang ako. "I am Adem Cruz, eighteen years old. I'm a Naruto collector, from Angeles City and I am new here so, yeah. Nice meeting you all." Sabay kamot sa ulo. Ano ba 'yong mga pinagsasabi ko? Walang kwenta.

Narinig ko na naman nagtilian ang mga kaklase kong babae pagkatapos kong magsalita. Ang iba ay hindi na naalis sa akin ang mga paningin. 

"Ang pogi ng name, Adem!" kinikilig na sabi no'ng babae na nasa harapan ko sapat na para marinig ko ang sinasabi nila. Napabuntong hininga na lang ako ulit. Kung kasing ganda at hinhin niyo si Hinata, sige hahayaan kong pagkaguluhan niyo ako.

Pagkatapos namin magpakilalang lahat ay nag-iwan lang ng kaunting reminders si Ma'am L. sa amin bago siya umalis. Next meeting na lang daw kami mag-start ng lesson na ikinatuwa naman naming lahat.

Halos lahat ng subjects namin ngayon ay ganoon lang ang nangyari, introduce yourself and konting kwentuhan. Ang maganda lang sa mga teachers na na-encounter ko rito, mahilig sila mag-inspire through their own experiences. Sa previous school ko, napakadalang. Dahil masyado silang seryoso sa pagtuturo wherein na-a-adapt na rin ng mga students except me. Ayoko nang masyadong seryoso kaya nga ako lumipat ng shool.

"Adem! You should try to entertain girls!"

pagkukumbinsi sa akin ni Mark habang palabas na kami ng campus pero hindi ko lang siya binigyan ng pansin.

"Gunggong! Mas in love 'yan sa mga naruto collection niya kaysa sa mga babae," natatawa naman sabi ni Aerol.

"I second the motion," panggagatong naman ni Agustin. 

"Tsk," rinig namin asik ni Mark. 

Pailing-iling ko lang silang pinakikinggan. Pagkalabas namin ng school, kaniya-kaniya na kaming daan pauwi sa mga bahay namin. Sila may kaniya-kaniyang dala ng kotse habang ako ay maglalakad papunta sa terminal ng jeep.

I'm not poor, I can buy car too, sabi ko nga pero mas gusto ko pa ilaan 'yong pera ko for my own naruto collection. Tsaka na lang siguro kapag sariling pera ko na ang ipapambili ko. Tapos ang future ko lang pala, nagwe-jueteng o kaya naman caller ng pasahero ng jeepney, 'no? Natawa na lang ako sa sariling naiisip.

Habang naglalakad ako, napadaan ako sa isang cathedral. May kalayuan din ng kaunti sa school namin pero mukhang may katandaan na rin ang istraktura. I was about to pass by when my attention was taken away by the girl walking to a Blessed Sacrament. Masyado siyang maganda kaya agad niya naagaw ang atensyon ko.

She entered barefooted at that place and kneeled. Then I saw her peacefully praying to a Holy Eucharist. 

I'm not into this kind of place. Mas gugustuhin ko pa nga atang mag-stay na lang sa bahay. Siguro bilang lang sa kamay ko ang ilang beses na pagpunta ko sa lugar na ganito. Ganoon pa man, muli kong ibinaling ang atensyon ko sa babaeng tahimik na nagdarasal. Her face is full of peace. Her long brown hair na sobrang bagsak, may pagkapayat nga lang siya but she looks like an angel.

"Bakit po?" 

I was shocked when I heard her voice and asking me bakit po while looking at me. Napakahinhin ng boses niya. Hindi mabasag pinggan. Her brown eyes look so beautiful. Nakaramdam ako nang hiya dahil pakiramdam ko naistorbo ko siya sa pagdarasal.

Then, I just realized that I'm also inside at the Blessed Sacrament. Watching her while praying.

Maya-maya lang din ay bigla akong nakaramdam ng pagbilis ng tibok ng puso. I was about to hold it but I can't. Para akong hihimatayin. Masyado ko atang napagmasdan ang napakaganda niyang mukha nang matagal kaya bigla na lang siguro nagwala itong puso ko. Napahawak pa ako sa dibdib ko at takang pinapakiramdaman ito.

Is it normal?

"N-nothing," nabubulol na sabi ko at ibinaling sa harapan ko ang paningin ko. Ginaya ko ang ginawa niya, pinaglapat ko ang dalawang palad ko at ipinikit ang mga mata at nagdasal sa isip.

"Lord, please give me a chance to know the name of the woman next to me."

Gulat na lang ako nang mapagtanto ko ang sariling dasal. 

Wait, what?

to be continued....