• • • [Back to Present] • • •Bettina's POVMariin na napapikit ang aking mga mata. Isang malakas at sariwang hangin ang humampas sa mukha ko. Dinama ko iyon habang pinakikinggan ang tugtugin na nagmumula sa hindi kalayuang cottage mula sa kinalalagyan kong veranda. “Not sleepy yet, hon?” I felt a hand slipped on my waist. The feeling was familiar. Ngunit hindi gaya rati, wala akong kahit na anong nararamdaman ngayon. Gone was the butterflies that I used to feel whenever he does this gesture. Humarap ako sa kaniya at ngumiti ng peke. “Hindi ako makatulog, siguro dahil sa mahabang biyahe.” He laughed a bit before pulling me closer. “I was surprised when you told me that we're going on a sudden vacation.” “I’m sorry I didn't get to tell you sooner. Hindi kasi ako makahanap ng tyempo.” Lie, natagalan lamang talaga dahil nakipag-pilitan pa ako sa makulit na lalaking si Freed.“Ayos lang. You know that I'm really looking forward for this. Ang tagal na rin simula noong nagbakasyon tay
Third Person POV“You’re so quiet.” Mabilis na nagpantig ang tainga ni Freed nang marinig ang boses ni Lorcan na nasa likuran lamang ng lamesang kanilang kinauupuan. “Boss ang kati,” pagwiwika naman ni Noah matapos ay sige ang kamot sa kaniyang mga braso na nasa loob ng mascot na suot niya. “P’wede ko na ba tanggalin ’t—” Imbis na sagot ay malakas na sipa ang natamo niya mula kay Freed. Itinaas nito nang bahagya ang head piece ng mascot na suot din nito na siyang hugis coconut tree. Matalim ang mga matang ipinukol ni Freed kay Noah matapos ay sinenyasan itong manahimik dahil hindi niya marinig nang maayos ang pinaguusapan sa kabilang table.“Is there something wrong? Hindi mo ba gusto ang pagkain? P’wede tayong lumipat ng restaurant kung gusto mo," dagdag pa ni Lorcan sa sinasabi nito kanina. Nakuha noon ang buong atensyon ni Freed. Pasimple nitong inusod ang kinauupuan para mas marinig pa ang isasagot ni Bettina. Bettina sighed before answering. “No, of course not. It's just th
Paano nga bang masasabing humihina na ang bisa ng isang kasal? Kapag ba wala pang anak na mas magpapatibay nang relasyon? Kapag ang isa ay unti-unti nang napapagod? O ’di kaya naman kapag umabot na sa puntong gusto niyo ng parehong bitawan ang lahat? Napahinto ako sa pagiisip nang may kung sinong tumapik sa aking noo. “Ano? Hindi na naman ba umuwi si Lorcan kagabi? Sabihin mo nga nag-away na naman ba kayo?” I can sense anger in ate Larra's tone. Nakakunot ang kaniyang noo at salubong ang dalawang kilay. Pinagsalikop niya ang dalawang braso at tinitigan ako nang mariin. I laughed in her cuteness.“Anong nakakatawa? H'wag kang tumawa tawa lang diyan, ayusin niyo 'yan ha?”I smiled then continuously nodded my head. “Hindi kami nag-away, Ate Lara. Instead, we’re much closer these days. Kinailangan niya lang talagang mag-paiwan sa manila sapagkat masiyadong busy sa hospital ngayon,” I said in between chewing the grapes in the fork.She's my sister-in-law and also my best friend. We've k
“Bettina Alvarez! How about be mine?”I groaned when my head hitted the table. Nakatulog pala ako. It's weird, bakit naman ngayon ko pa napanaginipan iyon. Sa ilang taong nakalipas ay sigurado akong nakalimutan ko na 'yon. What a headache.“Ma'am?” I heard a few knocks on my door. “Ariana Asuncion po.”I cleared my throat. “Come in.”Bumukas ang pinto at iniluwa noon ang sekretarya ko. Sa kamay niya ay isang envelope.“Ito na po ang list of sales for december, Ma'am.” Tinaasan ko siya ng kilay. “Iyong ipinakuha niyo po kanina.”Kinuha ko sa kaniya ang papel at saka binasa. As expected, tumaas ang sales ngayon dahil magpapasko. Nang makuntento ay isinara ko iyon.“What about the list of investment, at mga bagong pasok na produkto?” tanong ko habang nakalahad ang mga kamay sa harapan niya.“I-I'm sorry, ma'am. Nakalimutan ko po. Iyan lang po kasi ang inutos niyo.”Nagsalubong ang dalawang kilay ko. “H'wag ka ng magpaliwanag, kuhanin mo na lang!” irita kong utos sa kaniya.Nilinaw ko ka
Pagkapasok ko ay sumalubong sa akin ang lounge. Maraming rose petals ang nagkalat sa sahig. Sa isang couch ay may nakita pa akong bouquet of roses. Inamoy ko iyon. “Plastic . . .”Mula rito ay amoy na amoy ko ang niluluto niya. Ang paborito kong putahe. Adobo.Kung noon siguro ay kinilig na ako dahil ipinagluto niya ako. He even made the effort for this petal thingy, na hindi ko alam kung effort nga bang matatawag.“Hon? You’re early?”Napalingon ako sa kusina. “Y-Yeah,” I answered trying my very best for it not to sound like a mock.“I cooked your favorite for dinner, let's eat?” aniya sa malambing na tono. Same as the caring husband I knew, hangang hanga talaga ako sa ’yo napakagaling mo talagang umarte.All these years, I've seen him as husband material. Oo maasikaso siya sa akin mula pa noon. He always made me feel loved, at para sa kaniya ay ginawa ko ang lahat, kahit ang mga hindi ko gusto, so that I can please him and his standards. Pero anong nangyari? Anong ginawa mo? Anong
Nasa punto na siguro ako ng buhay ko na gustong gusto ko ng manaksak nang isang bruhildang walang ginawa kung hindi ang manggulo.Irita kong binura ang nagulong sinusulat ko, matapos ay padabog na ihinampas iyon sa lamesa.“What is it this time, Izzy?” tanong ko sa kapatid ko na dire-diretsong pumasok sa opisina ko.Mabuti at lapis ang gamit ko. Kung hindi ay masasakal ko talaga siya. “Let's go.” Kalabit niya sa balikat ko, ani mo’y isa maamong tupa.“To where?” I asked between my sighs. Napakarami ko pang gagawin. Ano na naman ba ang kailangan niya?“Shopping! Puro ka na lang trabaho riyan. Hindi mo na ba ’ko love?” Nakanguso niyang saad.“Ayoko,” pagtanggi ko at saka pinagpatuloy ang ginagawa.“Dali na please? Ngayon lang naman e,” pagpapaawa niya habang magkasalikop pa ang mga kamay, my tongue clicked from what she says.I stared at her seriously. “Tigil tigilan mo ako, iyong huling ngayon mo ay halos mamatay matay ako!”“Ih, hindi naman kaya!” she hissed. “At saka bibili na rin t
Inis ko siyang nilagpasan. Kung papatulan ko siya ay baka masira lang ang gabi ko.“Nice ass,” nangaasar niyang tudyo.Hindi ko siya pinansin at dumiretso sa lamesa ni Izzy. Kalong nito ang dalawang anak ni Kuya Hellton. ”Mia! Maria!” tawag ko sa kambal na kaagad namang bumaba sa pagkakakalong ni Izzy at tumungo sa akin.“Dahan-dahan mga anak,” saway ni ate Melissa sa dalawang anak.They both ran and hugged me. Natawa ako nang makitang hanggang baywang ko lang ang abot nila.Talaga namang cute na cute ang dalawang ito sa suot nilang pink at violet na dress. They both looked like a princess, they really are. Silang dalawa ang prinsesa nang angkan ng mga Alvarez. The third generation, kaya naman ay mahal na mahal namin ang maliliit na ito.“Tita Bett, Tita Bett, does Mia and I look pretty tonight?” Maria asked innocently.I smiled at her and pinched her chubby cheeks. “Of course, baby.”Hinawakan nila ang magkabilang kamay ko at saka ako sabay na hinila palapit sa lamesa. Nakita ko ang
I blinked twice. Isiniksik ko ang ulo sa unan. Nakaramdam ako ng marahang pagtapik sa puwitan ko. Nanlaki ang mga mata ko ng pisil pisilin nito iyon. “Punyeta!”Sinamaan ko siya ng tingin nang tumawa lang siya. “Nakakatawa ‘yon? Manyak ka!” “Get up, then,” aniya at saka pilit na hinihila ang mga kamay ko. Nagtaka ako nang titigan niya ako at saka humalumbaba. “I didn’t do anything last night.” Inirapan ko siya, ano na naman ba ang sinasabi nito? “Pero bakit mukha kang ginahasa?” Sinipa ko ang paa niya. “Ikaw kaya ang gumawa niyan!” tukoy ko sa laptop na puno nang ginagawa kong thesis “Alam mo namang bobo ako diyan, you do it!” “As you say, mi amor,” tumatawa niyang ani. Naalimpungatan ako dahil sa sinag nang araw. I’ve been dreaming about weird memories I have with Lorcan lately.Isiniksik ko ang ulo sa unan, kaagad na nanuot sa ilong ko ang mabangong amoy.“Get up,” Nilingon ko ang nakatayong si Freed sa harapan ko. He’s holding a cup of coffee. Inagaw ko iyon. “That’s not yo