Chapter 16.2

“Why are you both still outside?”

Kaagad na nag-angat ang aking paningin sa bagong dating na aking ama. Kaswal itong nakatingin sa akin habang may pagtatanong sa mga mata.

Lumipat ang paningin niya kay Sarah matapos ay kay Lorcan. “Come inside, you’re welcome here,” aniya at saka naunang pumasok sa loob ng bahay.

Mahigpit na kumuyom ang mga kamao ko. He really have no clue about them. Wala talaga siyang kaalam-alam. Paano nga ba niya malalaman, eh magaling magtago si Lorcan.

“Tell the cook to prepare a feast for our dinner,” saad ni papa sa isang katulong.

Naglakad na ito paakyat sa kaniyang opisina, tulak ang wheelchair na siyang kinauupuan ni mama. Ngunit bago pa man tuluyang makapanik sa itaas ay bumaling pa ito sa akin. “Make sure to treat our guest with your at most, anak.”

I gritted my teeth, my jaw clenched still I nodded my head.

“Of course, papa.”

***

Magkasalikop lamang ang dalawang braso ko. Dinig na dinig ko kung paano maka-ilang beses na bumuntong hininga si Izzy