Chapter 3.2

Nanunuyot ang lalamunan kong napaupo sa bench sa tapat nang isang fountain dito sa manor.

Naramdaman ko ang pagpatong nang isang coat sa balikat ko. “It’s cold,” wika ni Freed na narito pa rin pala sa tabi ko.

Nagtaka ako nang iwan niya ako pero hinayaan ko na lang. Madilim ang langit, I can't even see a single star. I used to dream of becoming an astronaut way back in highschool, Isa sa mga pangarap ko, wala lang, siguro nagustuhan ko lang iyon dahil cool.

But seeing the sky here was enough, even if I couldn't reach it. That dream was long gone, I've given up on that dream. Isa lamang iyan sa mga binitawan ko nang ikasal ako, napakarami kong tinalikurang pangarap, and what did I get? I get cheated.

Ang masaklap pa ay iyong hindi ko alam kung matatawag ba ‘yong pangangaliwa dahil hindi rin naman pala ako tunay na Asawa. How can I accept it and just give up? Hindi puwedeng gano’n na lang ‘yon, hindi puwedeng ako lang ang nahihirapan.

“Coffee?” nabalik ako sa ulirat nang may dumampi