Hiwalay ang mga magulang ni Laarni Villegas. Ganun pa man kahit hiwalay ay busog siya sa sustento at suporta sa bawat panig. Kaya naman nang piliin niyang maging isang volleyball player ay walang kontra ang mga magulang niya. Hanggang sa makilala niya ang isang Kyre Mendoza, gwapo, matangkad at nag- uumapaw ng sex appeal na laging nambulabog sa kanya tuwing may laro siya. Isang CEO na may-ari ng team kung saan siya miyembro bilang isang manlalaro. Paano maiwasan ni Laarni ang isang Kyre na walang ibang ginawa kundi ang palaging pagpapa- cute sa kanya? O dahil sa kakulitan ni kyre ay magiging magkalaro sila sa larangan ng pag-ibig?
View MorePapasok si Laarni sa dining table kung saan nandoon ang mommy Ethel niya. Dito kasi ang sinabi ni ate May, ang kasambahay nila nang tanungin ni Laarni kung nasaan ang mommy nito.
"Good morning, mommy kong maganda," bati ni Laarni sa kanya pagdating niya sa dining table.Yumakap pa siya sa likod ng mommy at pinaghahalikan sa pisngi. Ganito kasi siya bumati sa mga magulang. Kahit sa daddy Ramon niya ganitong- ganito siya kung babati. Ang sweet na bata itong si Laarni sa magulang. Pinanggigilan pa ni Laarni ang mommy niya bago nito pinakawalan."Good morning din sa maganda kong anak. Anong meron at maaga kaya yatang nagising?" tanong niya ng mommy Ethel ni Laarni nang makaupo siya sa upuan paharap sa ina nito."May training kami ngayon mom," sagot ni Laarni sa mommy niya na nakangiti."Kakapanalo nyo lang kahapon ah? Training agad. Wala man lang pahinga?" tanong ng mommy Ethel niya."Kailangan namin yon mom eh. Para may energy kaming maglaro. Tapos may lakas kaming pumalo, mang-block ng bola at maging swagger na din gaya nito. Grrrrrr!" sabi ni Laarni kay mommy Ethel saka ina action pa kung paano mag-swag. Natawa naman ang mommy Ethel sa ginawa sa ginawa ng anak."Paano nga ulit mag-swag?" sabi Ethel sa anak. Pinagkatuwaan niya ito dahil ang cute lang at trying hard mag-swag."Ganito mommy. Grrrrr!" Nag-wacky face pa si Laarni sa harap niya pa parang nakapuntos ito sa isang laro. Napahalakhak si Ethel sa ginawa ng anak."Kaw talagang bata ka, dami mong kalokohan. Dami mong alam. Pag iyan malalaman ng daddy mo, baka sabihin noon di kita pinalaki ng maayos," natatawa na sabi ni Ethel kay Laarni na nakasimangot ng huli."Mommy naman eh. Ang nega mo talaga, hmmp," reklamo ni Laarni sa ina sabay lamon ng pagkain na nasa harapan niya. Mas lalo tuloy natawa si Ethel sa inasal ng anak."Oh, akala ko na diet ka?" tanong ni Ethel kay Laarni"Sarap kasi ng luto mo, mommy. Kaya bukas na ako mag diet," habang sarap na sarap sa kinain nito."Pang-ilang beses mo ng sinabi yan?" tanong ni Ethel sa anak."Isang beses palang po," sagot naman ni Laarni dito."Ngayong araw?" tanong ulit ni Ethel sa anak habang natatawa ng lihim."Mommy naman eh. Walang basagan ng trip po," maktol ni Laarni sa kanya. Mapalakas ang tawa si Ethel dahil sa sinabi ng anak."Oo na. Marami pang bukas para mag-diet ka," sabi na lang ni mommy Ethel ni Laarni."Kasi naman mom, kailangan ko ng maraming energy. Championship na kaya sa susunod na araw. Di dapat ako magkakasakit. Mahirap na mawalan sila ng cute na tulad ko sa laro," energetic na sabi ni Laarni."Oo na. Kumain kana para makaalis kana. Mahirap na, wala silang cute na kasama sa laro," panggagaya ni Ethel sa sinabi ni Laarni. Nagtawanan naman silang mag-ina dahil doon."Pero mommy, manood kayo ng laro namin ha?" lambing ni Laarni sa mommy niya. "Kailangan ko ng inspiration sa laro," panggagatong ko pa sa kanya."Oo ba. Tawagan ko pa daddy Ramon mo para dalawa kaming inspiration mo," sagot naman Ethel sa anak."Talaga, mommy?" Nag-twinkle yong mata ni Laarni pagkarinig niya sa pangalan ng daddy niya."Oo, kaya galingan mo bukas ah? For sure, manlilibre daddy mo pagkatapos ng laro mo," sagot ni Ethel sa anak."Yehey. Thank you, mommy," masayang wika ni Laarni sa kanya."You're welcome. Sige kumain kana para makagura kana," sabi ni Ethel.Masayang tumango si Laarni at ipinagpatuloy ang pagkain niya. Nang matapos ay nagpapaalam na siya sa mommy Ethel niya na papasok na sa school. Tinawag pa niya si Mang Andoy upang ihatid siya sa school. Si Laarni ay isang volleyball varsity player ng paaralan kung saan siya nag-aaral, sa University of San Rafael.Varsity Scholar din siya ng university. Kaya libre lahat ng gastusin niya sa paaralan at may allowance din siya mula sa team, kaya wala siyang problema pagdating sa pera. Maliban sa may allowance din siya nagmula sa mommy at daddy niya. Huling taon niya na rin sa university kaya sinusulit niya ang pagiging varsity.Hiwalay ang mommy at daddy ng huli na siyang pinagtataka ni Laarni. Pareho naman silang walang pamilyang binubuhay maliban sa sa kanya. Stable naman ang bawat business nila. Kung magkakasama sila para naman silang mag-asawa kung titingnan. Nakapagtataka lang bakit sila humantong sa hiwalayan. Napailing na lang si Laarni sa naisip. Tumingin na lang siya ang labas ng kotse at napagtanto kung malapit na siya sa university. Inayos niya na ang dalang bag upang makapaghanda pagdating doon."Narito na tayo Miss Lani," sabi ni Mang Andoy sa kay Laarni."Salamat, Mang Andoy. Tatawag na lang po ako kapag magpasundo ako mamaya," Sabi naman ni Laarni sa driver nila."Sige po. Miss Lani. Mag-ingat ka," sagot ng driver nila na.si Mang Andoy."Ikaw din po. Ingat sa byahe," sabi ni Laarni kay Mang Andoy na tinanguan niya. Tumango din si Laarni at lumabas na sa kotse.Naglalakad si Laarni patungong gym. May sariling gym ang bawat varsity team ng paaralan. Sinadya daw ito ng management upang hindi madisturbo ang bawat team tuwing may practice. Ang bawat varsity team kasi ay panlaban ng school tuwing may university match. Tulad na lang ng volleyball team nila Laarni, kakatapos lang naming maglaro ng semi-final kahapon and thankfully, panalo sila sa laro.Kaya may chance silang mag-champion kung maipanalo nila ang dalawang magkasunod na laro. Di madali ang magiging kalaban nila bukas dahil depending champion yon for five consecutive years. Kung palarin, first time na mag-champion ang school nila kung sakali. Kaya tudo training sila para makamit ang championship."Hi, Jen. Ikaw pa lang?" bati ni Laarni kay Jen pagdating niya sa gym."Oo. Napaaga ako eh," ngumiti naman ito kay Laarni."Paanong hindi mapaaga eh, ilang patid lang ng bato mula sa boarding house mo, university na," biro ni Laarni dito. Natawa naman si Jen sa sagot nito."Paano kasi ang ingay ng boarding house. Dito na lang ako, may peace of mind pa," sagot naman ni Jen sa huli."Bakit kasi nagtiis ka sa bed space, eh pwede ka namang kumuha ng room na ikaw lang mag-isa," sermon ni Laarni sa kanya."Alam mo naman, kailangan ko ring magpadala ng pera sa amin. Lalo na ngayon may sakit na naman si tatay," sagot nito."May pera ka pa ba?" tanong ni Laarni kay Jen. Umiling naman ang huli."Wala na nga eh. Mabuti na lang libre ang pagkain natin dito. At malapit lang ang boarding house ko. Di ko na kailangan gumastos pa ng pamasahe. Mabuti na lang nabayaran ko na last month ang upa ko sa boarding house. Kondi baka napalayas na ako," sagot nito sa kaibigan. Naawa naman naman si Laarni sa kanya. Kaya kumuha siya ng 3k sa wallet at ibinigay kay Jen."Ito Jen, oh. Sayo na yan. Di ko pa kasi nabawasan ang allowance natin last month," sabi ni Laarni sa kanya habang inilagay sa palad niya ang pera."Wag na. Allowance mo yan eh," tanggi ni Jen kay Laarni ngunit umiiling lang ang huli."Hindi, sayo na talaga. Meron pa ako dito. Sige ka pag tinanggihan mo yan. Wala kang bolang papaloin sa game bukas," biro ni Laarni kay Jen. Natawa naman ang huli sa sinabi ni Laarni."Ikaw talaga, kung ano-anong panakot mo sa akin para lang di ko matanggihan ang tulong mo," sabi ni Jen kay Laarni."Syempre, kaibigan kita. Kaya dapat lang na tutulungan kita," nakangiting sabi ni Laarni dito"Salamat, Lani ah? Kung hindi dahil sayo, di ko alam saan ako pulutin dito," Madamdaming sabi ni Jen sa kaibigan na tinanguan lang ni Laarni. Lani ang palayaw ni Laarni, masyado dawng mahaba ang Laarni.Si Jen ay mula pa Negros. Na-recruit ito ng team nang makitaan ito ng potential sa paglalaro ng volleyball. Isa itong opposite spiker ng team nila Laarni. Malaki ang ambag ni Jen sa team nila. Lahat ng set ni Laarni sa kanya ay talagang maipasok niya kahit sobrang crucial ng laro. Kahit hindi maganda ang pagka-set ay na-convert pa rin sa puntos.Si Laarni ay isang setter ng team nila. Sabi nila, ang setter daw ang nagdadala ng laro dahil sa kanya nakasalalay ang bawat palo ng bola ng spiker. Pero para naman kay Laarni, walang silbi ang pagiging setter niya kung di mabigyan ng magandang set ang mga kasama niya, mapa-spiker or middle blocker man. Kaya hanggat maari ay binibigyan ni Laarni ng magandang siya ang mga spiker niya upang maipuntos ang bawat palo nila.Pagpasok ni Kyre sa silid ay tulog na ang asawa. Pansin niyang nasa kama pa ang bowl na nilagyan ng crackers at ubos na Ang gatas na nasa bedside table lang. Napailing na kinuha na lang niya ang bowl at itinabi sa baso saka tumabi sa asawa. Patagilid siyang humiga at ipinatong ulo sa kamay niya habang pinagmasdan ang asawa.“Such a beautiful face,” puri ni Kyre sa natutulog na asawa. Hinawakan pa niya ng marahan ang mukha nito. “Hmmm,” ungol ni Laarni at tumagilid paharap sa kanya. Itinanday pa nito ang isang kamay nito sa baywang niya. Pinaglaruan ni Kyre ang buhok ng asawa habang inamoy-amoy ito. Ang bango talaga ng asawa niya kahit wala naman itong ginagamit na kung ano. Ngayon lang din niya napansin na hindi talaga mahilig sa mga beauty products ang asawa niya. Talagang natural na natural ang kinis at mukha nito. Dahil na rin siguro athlete ito at mabilis pagpawisan kaya hindi na nag-abalang maglagay ng kung ano-ano. “What are you thinking?” nagulat pa si Kyre nang marinig a
“Anak, gabing-gabi na bakit nandito kayo?” Tanong ni Ethel sa anak ng salubungin niyya ang mag-asawa sa entrance ng bahay nila. “Bawal na ba akong pumunta dito?” balik tanong ni Laarni sa ina. “Ito naman, parang nagtatanong lang,” depensa naman ni Ethel. “Pasok nga kayo. Ipaganda ko kayo ng makakain.” Tumango lang si Laarni at kumapit sa ina tapos ay sabay na silang pumasok sa loob. Sumunod naman sa kanila si Kyre matapos i-park ng maayos ang sasakyan. “Daddy? Nandito ka rin?” Nagtatakang napatingin si Laarni sa ina matapos makita ang daddy Ramon niya nang makapasok sila sa sala. “Yes, anak. Wala na kasing kasama ang mommy mo kaya dito na rin ko for the meantime,” patay malisya na sagot ni Ramon sa anak. Napahawak pa to sa batok niya habang sinasabi yon. “Mommy?” binalingan naman ni Laarni ang ina na para bang hindi hindi nagustuhan ang nangyari ngunit kalaunan ay tinutukso-tukso na niya ang ina. “Ayeee, mommy, ha?” “Tse! Tigilan mo nga ako, Lani. Di ko gusto yang nasa isip mo,
“Hooh! Let’s go, M & Berries!” Halos napapaos na si Laarni sa kakasigaw ng pangalan ng team nila. Sumabay pa sa kakasigaw ng fans nila kaya sobrang ingay ng Arena lalo sa banda nila. “Sweetie, relax. Baka kung ano pang mangyari sa dinadala mo,” saway sa kanya ni Kyre. “Pinagbawalan mo akong e-cheer ang mga ka-teammates ko?!” sikmat ni Laarni kay Kyre.“No, sweetie. I’m just telling you to calm down,” pagpaintindi ni Kyre sa asawa.“Calm down my ass,” nakaismid na wika ni Laarni. “Bakit ba nandito? Di ba may trabaho ka?”“It’s because you said that we’ll going to watch,” sagot ni Kyre na parang Napipilitan lang. “So kasalanan ko na nandito ka ngayon?” Naasar na tanong ni Laarni. “No, it’s not, sweetie,” sagot naman ni Kyre. “Alis ka nga, naalibadbaran ako sa pagmumukha mo,” sabi naman ni Laarni.“Sweetie naman,” sabi na lang ni Kyre. Hindi na pinansin ni Laarni ang asawa dahil nawili na siya sa kaka-cheer sa ka-team niya lalo na at lamang na sila ngayon. Sobrang energetic niya
Sarap na sarap si Laarni habang kumakain ng mangga na may bagoong. Hindi talaga siya nagsasawa na kainin to kahit mag-isang linggo na matapos siyang magpabili nito sa kaibigan niya. Nagrereklamo na nga si Kyre dahil nangangamoy bagoong ang buong condo nila. Oo, nakalabas na sila ng ospital at kasalukuyang nagpapahinga sa condo na sila. Ang pinagtataka rin ni Laarni ay kung bakit nasa condo pa rin ang asawa kahit na alam niyang trabaho ito at may Vivoree pa. Mag-isang linggo na rin na di niya pinapansin ang asawa. “Sweetie, hindi ka pa ba nagsasawa sa bagoong na yan? Noong isang linggo ka pa kumakain niyan. Pwede bang iba naman?” suggestion ni Kyre. “Hmmmm,” sabi ni Laarni. “Gusto kong sampaloc yong hindi masyadong hilaw, hindi rin hinog. Gawin mong juice yon. Parang masarap inumin ang sampaloc.”Napailing na lang si Kyre sa mga gusto ng asawa. Ayaw niyang sundin ngunit sinasabi ng doctor nito na kung may hingin ang asawa ay dapat pagbigyan dahil parte ng paglilihi. “Alright, I
Nagising si Laarni sa sinag ng araw na tumama sa mukha niya. Kaya napataas siya ang kamay upang matakpan ang liwanag. Nang maka-adjust ay saka pa lang niya inilbot ang paningin. “Nasaan ako?” tanong niya sa sarili. “Thank God. You’re awake, sweetie,” narining ni Laarni na sagot mula sa bintana kung saan nagmula ang liwanag. Saka lang ni Laarni napagtanto kung nasaan siya dahil sa amoy at room arrangement ng silid. Pati na rin ang suot niyang hospital gown. “Bakit ako nandito?” tanong niya sa kasama niya sa loob na walang iba kundi ang asawa niyang si Kyre. “You, pass out, sweetie. Naabutan kitang walang malay sa carpet,” sagot ni Kyre. “Kumusta ang pakiramdam mo, sweetie?” “Kailangan ko nang umuwi,” sabi ni Laarni. “No. The doctor said you need to have best rest for at least 1 week,” pagtanggi ni Kyre sa nais niya. “Wala akong sakit para magpahinga ng ganon kahaba,” giit ni Laarni. “Yes, but the baby inside your womb need rest,” sabi naman ni Kyre. Biglang
Palabas na si Kyre lobby ng kompanya kasama ang ilan sa mga executive ng nakasalubong nila si Mr. Fuentabella na galit na galit. Napatigil sila sa paglalakad. Galit na humarap sa kanila si Mr. Fuentabella.“What’s the matter?” tanong ni Kyre sa bagong dating.“What’s the matter?” may pang-uuyam na balik tanong ni Fuentabella. “You matter! Why did you pull out your investment at my company?” Saktong pagdating ni Vivoree na humahangos pa. Marahil ay sinundan ang ama. “Dad, please, calm down.”“Calm down? How would I? Do you know how much he shares in our company? It’s twenty percent, you idiot!”“What?” hindi makapaniwala na tanong ni Vivoree sa ama. “Right.” Biglang wika ni Kyre habang hinarapp si Vivoree. “That’s the consequence of your action, Miss Vivoree. Have you realized it now?”Nanginginig na humarap si Vivoree kay Kyre. Mukhang nakuha na nito kun ano ang puno’t-dulo sa kaganapan. “I’m sorry. But, still hindi kasama ang company naminn.”“You messed up with me! You messed up
“Coach, sorry sa nangyari noong nakaraang laro,” hinging paumanhin ni Laarni nang nasa training na sila kinabukasan.“Sorry din kung nasigawan. Hindi ko lang ini-expect ganun ang laro mo noong araw,” hinging paumanhin din ni Coach Johny. “Nawala rin kasi ako sa focus. Kasalanan ko rin,” nakayuko wika ni Laarni.“It's okay. Nextime, focus. Okay?” paalala ng coach niya. “Opo,” sagot ni Laarni. “Sige, go. Mag-training kana doon,” sabi pa ng coach niya. “Sige po,” sagot ni Laarni at tumalikod para makapunta sa mga ka-team niya na nag warm-up. Hindi pa man siya nakabot sa mga kasama niya ay nakaramdam na naman siya ang hilo kaya naman ay napakapit siya sa sinomang nasa malapit niya. Ipinikit pa niya ang mga mata para maibsan ang hilong nararamdaman. “Are you okay?” narinig niya mga tanong ni Gwen sa kanya. Nagasilapitan naman ang lahat ng kasamahan niya. “Are you really okay, Laarni?” tanong ni Coach Johnny. Umiling si Laarni. “Nahihilo ako coach.”“Here, kainis mo to,” concer
Napa buga ng hangin si Laarni ng nasa harap na siya ng hotel room na nakasulat sa text ni Gwen sa kanya. Oo, nasa hotel siya. Hindi siya mapakali. Ayaw siyang patahimikin ng isip niya. Kahit anong sabi niya na walang ginawa ang asawa niya ay ayaw na magpaawat ang isip niya. Kaya ito siya ngayon nasa harap ng hotel room. Akmang kakatok siya nang mapansin na bukas ang sinadora ng pinto. Napakunot ang noo niya. Ang reckless ng sinumang nasa loob. Hindi talaga nagsara ang pinto. Tahimik siyang pumasok sa loob. Dalangin niyang wala siyang makitang hindi kanais-nais. Ngunit para di yata dininig ang panalangin niya nang makitang may mga damit na nagkalat sa carpet. Oo, with carpet pa talaga ang room. Ito siguro ang pinaka mahal na room sa buong hotel dahil malaki at parang nasa bahay na na rin. Nilibot niya ang paningin at nakita niya ang isa pang pinto. Nagdadalawang isip siyang lapitan ito ngunit mas nanaig ang curiosity niya kaya naman ay nilapitan niya ito at sumilip sa pinto. D
“Best, sabay ka na sa amin. Ihahatid ka namin,” pag aya ni Jen sa kaibigan.“Hindi na, best. Hintayin ko si Kyre,” sagot ni Laarni.“Sigurado ka? Alas diyes na kaya,” sabi pa ni Jen.“Sige lang. Hintayin ko lang siya. Nangako naman siya na susunduin niya ako,” sagot ni Laarni.“Sige. Basta, sigurado ka ha? Kapag wala pa rin, tawagan mo ako balikan ka namin,” nag-alalang wika ni Jen. “Sige, Ingat kayo,” sabi ni Laarni sa kaibigan. Tumango lang si Jen at Racho at magkahawak kamay na umalis para makauwi na. Napa buga na lang ng hangin si Laarni. Kinuha niya ang cellphone niya para tawagan ang asawa. Ngunit nakailang ring na ay wala pa ring sumagot. Umupo na lang si Laarni sa bench na nakikita niya sa harap ng Arena. Muli niyang tinawagan ang asawa baka sa pagkakataong ito ay sumagot na.“Kyre, asan ka na ba?” tanong ni Laarni kahit wala namang sumagot sa kabilang linya. Napaiyak na lang ng lihim si Laarni. Kung kailan kailangan niya ang asawa para may mag-comfort sa kanya ay saka n
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments