Kabanata 9

Inabot ni Zayden at hinampas ang ulo ni Ahrio, na nagpabalik nito sa realidad. “Gusto mo na bang mamatay? Bakit mo binibigay sa kanya ang lahat ng susi?"

Sa puntong ito, natanggap na ng babae ang mga susi. Na-realize ni Ahrio ang kanyang pagkakamali ngunit hindi niya alam kung paano sasabihin sa kanya kaya dahan-dahan na lang niyang hinugot ang isang susi mula sa set habang pinagmamasdan siya ng babae, tuliro at iniisip kung ano ang nangyayari sa kanya.

Agad na hinablot ni Zayden ang susi sa kamay ni Ahrio, inis sa kanyang pagkaka-starstruck.

Mula sa di kalayuan, bigla silang nakarinig ng malakas na pagsabog ng bomba. Napagtanto ni Zayden kung ano iyon sa isang iglap at hinila si Ahrio palapit, ibinalik sa kanya ang susi. Sa pagkakataong ito, nagsimulang nagliparan na naman ang mga arrow patungo sa kanilang direksyon, na naging dahilan upang agad silang maghiwalay sa isa't isa.

Tumatakbo sila patungo sa finish line, sa isang hilera ng mga nakakandadong chestbox. Hindi kalayuan sa kanilang kinatatayuan, may mga parte ng katawan na nagkalat, nagkapirapiraso. Hindi kinailangan ng isang henyo upang hulaan na iyon ang mga katawan ng mga manlalaro na pumili at nag-unlock ng maling chestbox.

Ito ay isang laro ng swerte. Hindi kailangan ang pakikipagtagisan ng talino; walang mga palaisipan na kailangan upang masolve and laro. Puro swerte lang. Pinili mo lang ang tamang kahon para i-unlock, doon nakasalalay ang kanilang kapalaran. Ngunit siyempre, may isa pang kasanayang kailangan para matagumpay na makumpleto ang laro. Ang kakayahan ng pag-iwas sa mga pana at pag-iwas sa kamatayang idudulot ng panang tatama sa iyong katawan.

Nauna sa kanilang lahat si Ahrio dahil siya ang may hawak ng susi. Kakailanganin din niyang pumili ng chest box para ma-unlock. Kinailangan din ng magandang babae mula sa kabilang team. Ito ay hindi madali dahil sa lahat ng mga arrow na tumitira sa kanila. Sinulyapan niya ang iba pang mga chestbox, nag-iisip kung alin ang bubuksan pagkatapos makaiwas sa isang palaso na muntik ng tumama sa kanyang ulo. 

Arrows after arrows were shot at them but they seemed to be expertly trained at dodging it after a few successful attempts from earlier.. Maging si Blaize na karga-karga si Jade sa kanyang likod ay nagawang iwasan ang mga arrow na parang alam niya kung saan nanggagaling ang mga arrow na iyon.

However, with all the flying arrows shooting at them, Ahrio couldn’t find the right timing to crouch and unlock his chosen chest box. Kaya, sa loob ng isang segundo, kinuha niya ang isng chest box at ginamit ito bilang kalasag, tinataas iyon at ginamit pang salo ng mga panang tatama sana sa kanya. Yumuko siya at sa mabilis na paggalaw ng kamay, binuksan niya ang chest box.. It was so quick for him but for his group members, it was like a slow-motion, nerve-wracking moment as they wait for him to open the chest box and either say they succeeded or blow them up into tiny fragments, scattered up in the air before settling down on the ground below them. Just like the others.

Ang ilan sa iba pang mga grupo ay masyadong natatakot na pumili ng chest box at nang nakita nila ang ginamit ni Ahrio bilang panangga, alam nilang walang bomba sa loob ang hawak niya. Dahil kung meron, pumutok na sana ito nang kunin niya ito. So, they were watching him, waiting for him too because if he succeeds, they can just steal the other chest box he was using as a shield and be granted a ticket to the world of the living.

Pero hindi iyon narealize ni Ahrio. Napamura siya sa isip at sumuko na lang sa swerte niya. Mabilis niyang binuksan ang isang chest box at narinig niya ang pagsinghap ng mga tao nang may nagpop up na nakasulat na mensahe, "MISSION FULFLED".

Nilingon niya ang kanyang mga kagrupo ngunit agad siyang naalarma nang magsimulang magkarera ang mga tao patungo sa kanya. Itinulak, sinaksak, sinaktan at pinatay nila ang iba pang mga manlalaro upang pigilan ang mga ito na maabot siya. Doon niya napagtanto na lahat sila ay iisang bagay lang ang rason. Ang nakataas at hindi pa naa-unlock na chest box sa kamay niya.

Nilingon niya ang magandang babae at walang pag-aalinlangan na iniabot ang chest box na iyon dito. Nanlaki ang kanyang mga mata at bumungad sa kanyang mga mukha ang pasasalamat bago niya ito mabilis na binuksan gamit ang susi. Pagkatapos ay itinaas niya ito, na para bang ipapakita sa mga taong iyon na tapos na. Siya ang naunang makakuha ng chest box.

It was kind of too late though.

There were only five of them left from the struggle and they froze when they looked at the chest box, already opened and then in a single moment was reduced into a dead body as arrows shot them in the head, in the eye and in all other lethal places of a human’s body.

Napansin niya na sa kabilang sulok ay ang mga manlalaro na nakatayo lang roon, nanonood habang kitang-kita ang kawalan ng pag-asa at panlulumo sa kanilang mga mukha. Ang iba ay umiiyak, nanginginig sa takot at ang iba ay mukhang sumuko na sa kanilang buhay. Ligtas sila sa sulok sa sandaling ito ngunit sa sandaling tumakbo sila patungo sa chest box, papanain rin sila. At kung hindi sila tatakbo para makapili at magbukas ng chest box, mamamatay pa rin sila dahil ang pagsuko ay katumbas ng kamatayan.

She noticed that they didn’t have any key to use and she hid all of the other keys Ahrio gave him earlier out of fear of getting attack if people were to steal them. However, this time, she felt sorry for them. 

Maililigtas niya ang ilan sa mga taong ito o dalhin pa rin sila hanggang sa kanilang kamatayan sa pamamagitan ng pagbibigay sa kanila ng mga susi. Bumuntong-hininga siya at nagpasya na ibigay ang pagpipiliang iyon sa kanila at inihagis niya ang mga susi sa hangin upang makita nila ito.

Pinagmamasdan niya ang marami sa kanila na sumugod dito, kumuha ng susi habang ang iba ay nanatili lang doon, ganap na nagbitiw at handang harapin ang kamatayan. Napanood niya ang ilan sa kanila na natamaan ng isang arrow nang tumakbo sila patungo sa isang chest box, ang ilan ay nakarating, na-unlock ang isang chest box ngunit sumabog lamang sa ilang segundo. At pinanood niya ang ilan sa kanila na nakaligtas, lumuhod, nakayakap sa chest box na nagsasabing ligtas na ang kanilang mga buhay at maaring pang makapagpatuloy hanggang sa susunod na laro o higit pa kung sila ay suswertehin.

It was heart-wrenching to watch. She can feel the pain and the sorrow as her tears started to brim on her eyes. She looked away immediately to contain her tears back but a single, lone tear escaped when she turned her back.