“I don’t want to know, West.”West chuckled. “You really amused me, wife.” Bahagyang gumalaw si West at inabot ang mukha ng babae. “Remember this always, Amber… You’re my universe. Even if I die in this universe, I will still find you in every universe…” Napatitig si Amber kay West. As if it was a love confession. She wanted to believe it, pero paano? Kung pinuno na siya ng kasinungalingan ng lalaking ito?West couldn’t find the right word to confess. Iyon na lang ang tanging bumulas mula sa kanyang bibig at hindi na muling nagsalita pa.Samantala, sa itaas ng bulwagan, sa pinakatuktok ng spire, nakatayo si Darius. May hawak siyang tungkod na may silver handle, naka-itim ang guwantes. Sa tabi niya, si Shelley—ang lalaking blondeng kinatatakutan ni Amber noong una siyang mahuli sa kastilyo.“Shelley, have you heard the story of the Petal Murders?”“I haven’t, sir.”Darius gave a faint, almost nostalgic smile. “I once bought a painting called The Rose of Heliogabalus.” Napatingin si
“ATTENDING THE BANQUET TONIGHT?” Tanong agad ni Amber nang magising ito, iyon na agad ang kanyang narinig. “Nandoon din si Darius?”Hindi siya sinagot ni West. Tila sinadya nitong iwasan ang tanong. Sa halip, diretsong sinabi, “The dress is ready. Let’s go together tonight.”Napakunot ang noo ni Amber. Hindi niya maintindihan—kung nandito na si Darius, bakit kailangan pa ang pain?“Paano kung ayaw kong pumunta?”Napangisi si West. “Don’t you want to experience a European banquet? Besides...” Tumigil siya sandali, bahagyang yumuko para tumitig sa mga mata ni Amber, “I find it interesting.”TUMAMBAY LANG sa hotel si Amber, nagbabasa ng mga libro habang nakikinig ng music at hinintay mag-takipsilim. Bandang hapon rin ay dineliver sa hotel room nila ang gown na susuuotin niya at halos mamangha siya sa ganda ng gown.Naligo siya at nag-ayos. Napatitig siya sa sarili, pinagmamasdan habang suot ang gown.There she stood—wrapped in something more than just fabric.It wasn’t just a gown. It w
Humigpit ang yakap niya sa babae nang may aalalang biglang lumitaw sa kanyang isipan. A memory he thought he already buried deep. A memory from twenty years ago.“Dad, nasaan si Mommy?” A ten-year-old West Lee stared at his father, who was much taller than him.“Twenty days! Hindi ko nakikita si Mommy for twenty-days!” “She’s on a long trip and will be back soon.”“You’re lying!” sigaw niya. “Laging sinasagot ni Mommy tawag ko kahit saan siya pumunta, but she’s not answering my calls lately! Where is she?!”Mr. Winson Lee’s face darkened. Sisigawan na niya sana ang anak nang aligagang tumakbo papalapit sa kanila ang assistant nito.“Sir, I found it!”Hindi na pinansin ni Winson Lee ang anak at nagmamadaling nilisan ang bahay. Nang gabing iyon ay kasama na niya muli ang ina.Tuwang-tuwa si West na nagtungo sa silid ng ina pero natigil lang ito nang makarinig siya ng pagtatalo.Sigawan, mga basag na kagamitan, at malakas na iyak ang siyang narinig ng batang si West.Sa takot ay kinatok
SA KWARTO.Nasa kama na si Amber, nagkukunyaring tulog, habang hawak ang kutsilyong nasa ilalim ng kanyang unan, thinking of tomorrow’s plan. Hihiga na sana si West sa kama nang tumunog ang kanyang cellphone. May video call ang kanilang anak.Hindi nagdalawang isip na sagutin ni West ang tawag ng bata.Lumakad si West papuntang balcony at sinara ang pintuan saka marahang kinausap ang anak.“What’s up?” mahinanong tanong nito.“Daddy, miss na kita…” Kita sa screen ang pagiging maputla ng bata at wala ito sa mood. “You haven’t been back for days. I miss you and mommy so much. Nahanap mo na si Mommy, daddy?”“Yes,” he replied softly. “I found her.”Nagningning naman ang mga mata ni Maverick.Sasabihin na sana ni West na natutulog na ito, pero may kung anong pumasok sa isip nito at lumakad pabalik sa silid, umupo sa kama at tinapat ang cellphone kay Amber.“Wife, our son wants to see you,” malumanay na saad ni West.Hindi gumalaw si Amber o tumugon man lang.“Mommy!” puno ng galak ang b
“DO YOU LIKE IT?”Pagkalabas ni Amber sa banyo ay agad nang umagawa sa kanyang pansin ang isang kutsilyong na nakapatong sa kama.Pinagmasdan niya ito. Eleganteng disenyo. Makinis na hawakan na may mga batong esmeralda. Ang kaluban ay purong ginto, may ukit ng sinaunang simbolo, at tinadtad pa ng maliliit na brilyante. At nang tanggalin niya ang takip nito ay bumungad sa kanya ang kurbadang patalim na kumikinang sa ilalim ng ilaw.It was beautiful. And it was hers.“Nakahanap ka kaagad?” she asked softly, unable to hide her surprise. She hadn’t expected him to act so quickly.Amber gave it a test swing—swift, fluid—and with the lightest flick of her wrist, the blade sliced through the front of West’s loosely worn pajama top, exposing his sculpted, sun-kissed chest.Hindi man lang napakurap ang lalaki.“Madam, haven’t you touched me enough just now?” pilyong tanong ni West, nakangisi na ngayon na para bang hindi siya muntikan madaplisan ng kutsilyo. His voice carried that usual teasing
SA LUMANG LUNGSOD NG ROME. THE ETERNAL CITY.Sa gitna ng init ng araw, isang lalaking naka-itim na suit at babaeng naka-asul na satin dress ang magkasamang naglakad. Naglakad sila sa flower-lined corridor, dumaan sa mga gusaling may ukit ng kasaysayan, at huminto sa harap ng isang luma pero maringal na simbahan—ang pader nito ay may mga disenyo ng bituin.Pagpasok nila, napatingala si Amber.Ang kisame—isang malawak na asul na kalangitan na puno ng mga kumikislap na bituin. Para kang tumingin sa totoong kalangitan, kahit na tanghaling tapat.May mga mural ng anghel na tila bumababa mula sa langit. Isa itong himala ng sining at kasaysayan.Napako ang tingin niya sa itaas, hindi makapaniwala.“Do you like it?” tanong ni West sa kanya, sabay yakap sa baywang niya at tinangkang lumapit para halikan siya.Agad siyang umiwas.“This is a church,” malamig na paalala ni Amber.She didn’t want to destroy the beauty of the starry sky above her head.“Anong problema? May kasal ngayon sa simbahan