ISANG ITALIAN RESTAURANT ang pinili ni Patrick para sa kanilang magiging dinner ni Bethany. Halos mapatalon siya sa galak nang biglang pumayag ang babae. Ang buong akala niya pa ay decline na naman nito ang invitation niya, hindi niya sukat-akalain na papayag na ito sa araw na iyon. Sobrang pinaghandaan niya ang gabing iyon. Kailangan niyang magpa-impress sa dalaga. Baka sakaling mabago niya ang pananaw ni Bethany. Iyong tipong magkaroon ng himala na magustuhan na siya ng dalaga ngayon.“Pagkakataon ko na ito, palalampasin ko pa ba? Syempre hindi. Gagalingan ko na ngayon para naman makuha ko ang loob ni Bethany. Hindi masamang sumubok. Hindi masamang gawin ko ang lahat.”Eksaktong alas-otso naman nang dumating ang dalaga sa parking area ng restaurant na sinabi ni Patrick sa kanya kung saan siya dapat pumunta. Hindi muna pumasok si Patrick sa loob ng resto, hinintay niyang dumating ang sasakyan ng dalaga sa parking lot. Inihanda na rin niya ang bouquet na pinagawa niya pa. Nang matanaw
PAHAPYAW NA SINAMAAN na si Patrick ng tingin ni Gavin. Puno iyo ng lihim na pagbabanta sa kanya. Ngumisi lang doon si Patrick dahil nakita niya kung gaano sobrang naaasar na sa kanya ang abogado. Ilang segundo rin silang magkatitigan. Animo nagsusukatan kung sino ang unang susuko at magbibigay. Sa puntong iyon ay napansin na rin ng matanda ang tensyon sa kanilang pagitan at ang presensya ng dalagang wala pa ring imik na bahagyang nakayuko ang ulo. Salit-salitan silang tatlo na tiningnan nito.“Sino ang babaeng kasama mo, Patrick?”Magkaaway ang dalawa kaya naman hindi magawang ipagmalaki ni Gavin na girlfriend niya ang babaeng ito saka baka mamaya kapag sinabi niya ay baka biglang umalma ang dalaga. Isa pa, bakit si Patrick ang tinatanong ng matanda? Hindi ba halatang mas kilala niya ang dalaga kumpara sa lalaking kasama nito? Pilit na siyang ngumiti. Nadagdagan pa ang inis ng abogado. Akmang sasabihin niya pa rin na girlfriend niya ito nang biglang sumagot si Patrick gamit ang napaka
MULA SA MENU na tinitingnan ay napaangat na ang mga mata ni Bethany sa kaharap na lalaki. Alam niya kung sino at ano ang tinutukoy nito sa mga sandaling iyon. Hindi siya naglakas ng loob na lingunin si Gavin at baka hindi niya matagalan kung ano ang klaseng mga paninitig ng binata. Isa pa, hindi porket ganito ang asta niya ay magbabago na muli ang lahat at babalik iyon sa dati. Malalim ang pinaghuhugutan niya kasi. Siguro kung hindi niya nakitang yakap nito si Nancy, baka may pag-asa pang umayos agad sila.“Tapos na kami, Patrick, kaya hindi na kailangang pag-usapan pa ang mga bagay na ito.”Iginalaw na ni Patrick ang kanyang balikat. Medyo napahiya ngunit, nagpatuloy pa rin naman.“Pero mahal mo pa rin naman. Huwag mong itanggi. Kitang-kita sa mga mata mo. Wala na ba talagang pag-asa na maayos pa ang relasyon niyo? Alam kong wala ako sa posisyon para makialam, pero kung tungkol lang iyon sa past na relasyon ni Gavin, ang babaw mo naman. Past na nga. Nakaraan na—”“Wala kang alam, Pat
TINULAK NA NI Bethany pabukas ang pintuan ng kotse at pinilit mawalan ng emosyon ang mukha na nilingon na ang naghihintay na si Gavin. Umaliwalas naman ang mukha doon ng abogado na umayos na ng tindig nang makita siyang bumaba. Tinapos na rin ang paninigarilyo niya. Pinagmasdan na nang mataman ang mabagal na paglapit sa kanya ng dalagang hinihintay. Sa mga sandaling iyon ay parang nais na niyang tawirin ang kanilang pagitan at salubungin ang dalaga upang mahigpit na yakapin. Miss na miss na niya kasi ito.“Attorney Dankworth, hindi ba at sabi ko sa’yo ay i-message mo na lang ako kapag may kailangan ka? Hindi mo kailangang pumunta pa kung saan ako nakatira.” maagap na turan ni Bethany, ipinaramdam niya sa binata na naiirita siya. “Ako na ang kusang pupunta sa’yo…”Sa halip na sagutin ang hinaing ni Bethany nang maayos ay ikiniling lang ni Gavin ang ulo. Dama niyang hindi pa rin humuhupa ang galit ng dalaga sa kanya kahit ilang araw na ang lumilipas. Mataas pa rin ang level noon at kita
NANUOT NA SA kalamnan ni Bethany ang huling salitang binitawan ni Gavin. Para iyong asido na tinutunaw ang kanyang kalamnan. Kung makapagsalita kasi ito parang wala itong naging kasalanan sa kanya. Marahan niyang kinagat ang labi upang pigilan ang sariling sumabog. Tiningnan siya ng masama.“Ang galing-galing mo namang magsalita. Sa tingin mo ba may pagkakaiba ka sa akin? Wala. Pareho lang tayo. Kung kumapit sa balat ko ang amoy ni Patrick, sa tingin mo hindi kumapit ang amoy ni Nancy sa’yo? Huwag ka ngang magmalinis! Hawak lang ang ginawa ni Patrick sa akin, ikaw? Anong ginawa niyo, ha?”Umangat ang gilid ng labi ni Gavin. Umaalingasaw na naman kasi ang selos ng dalaga sa ex niya. “Talaga? Sa tingin mo? O ‘di sige. Halika, sabay tayong maligo para parehong malinis ang katawan natin.”Umatras si Bethany at pinalo ang kamay ni Gavin na akmang hahawak sa isang braso niya. Natigilan na panandalian dito si Gavin. Nakita niya ang takot na makikita sa mukha ng dalaga sa ginawang paglapit.
MAPAKLANG NAPANGITI NA roon si Bethany. Sa totoo lang ay ang sarap nitong pakinggan sa kanyang tainga. Iyong babalik sila sa dati. Iyong ang daming perks na mangyayari oras na makipagbalikan siya sa kanya. Lahat ng pabor ay ibibigay sa kanya ng abogado. Nasa tamang katinuan pa naman siya para mapaniwala lang rito ni Gavin. Hindi siya uto-uto. Ang tanging kailangan niya ay isang sorry lang nito.“Attorney Dankworth, maraming salamat at na-flatter mo ang puso ko sa lahat ng mga offer mo. Talaga? Gagawin mo iyon para sa akin? Hahayaan mo lang ako? Lahat ng gusto ko ay ibibigay mo? Ang saya ah...”Tumayo na sa pagkakaupo niya si Gavin. Ilang beses na marahang tumango-tango sa kanya.“Oo, kung iyon ang tanging paraan para bumalik ang dating samahan natin. Bakit hindi? Gusto kong bumalik na tayo sa dati, Thanie. Ayoko na ng ganito ka kalamig. Miss na miss ko na ang dating tayo. Pwede pa naman hindi ba? Pagbibigyan mo na ba ako? Okay na tayo ulit?” maamo ang tinig at mukha na tanong sa kanya
NAPAHILAMOS NA NG mukha niya si Gavin. Sa naging katanungan ng kanyang ina ay parang mas bumigat pa ang nararamdaman niya. Hindi niya pwedeng sabihin sa ina na nilayasan siya ng dalaga. Malaking kahihiyan iyon at paniguradong mas dadami pa ang mga katanungan nito sa kanya. Hindi lang iyon, baka makialam na ito na paniguradong mas magpapakulo ng dugo ni Bethany kapag nagkataon.“Gavin? Bakit hindi ka makasagot? Tinatanong kita. Nasaan si Bethany?”“Mom, anong oras na? Nakahiga na siya kasi pagod siya. Kailangan ko pa ba siyang gisingin para lang pumunta kami diyan?” bakas sa boses niya na hindi na nasisiyahan sa katanungan.“Ah, akala ko naman tuluyan na kayong naghiwalay. Linawin mo kasi. Huwag na huwag kang papayag na iwan ka niya. Siya na ang best partner na ibinigay sa’yo ng langit kung kaya huwag mo ng papakawalan. Siya ang magbibigay sa’yo ng malulusog na mga anak.” Huminga nang malalim si Gavin. Problemado na sa pressure na binibigay ng kanyang ina.“Dapat nga galingan mo na eh
BAGO PA MAN makabalik si Briel ng hapag ay nagawa ng magpaalam doon ni Albert upang umalis na. Hindi naman siya pinigilan ng ina nina Briel dahil nasa kay Bethany pa rin at Gavin ang isipan ng Ginang. Sa palagay ni Albert ay magulo ang relasyon ng dalawa ngayon at iyon ang sasamantalahin niyang pagkakataon upang bawiin ang dating nobya sa abogado. Lalong naging pangit ang ekspresyon ni Albert nang mag-walkout si Gavin. Halata namang hindi siya pinakikitunguhan ng maayos ngayon ni Bethany.‘Tsk, akala niya siguro magiging sunud-sunuran sa kanya ang babaeng iyon. Eh matigas ang bungo noon. Mataas pa ang pride. Hindi niya alam kung paano iyon susuyuin nang mabilis at papasunurin sa gusto.'“Aalis ka na?” habol ni Briel sa kanya na naabutan na sa labas ng kanilang bahay. Nilingon ni Albert ito at marahang tumango. “Oo, mukhang badtrip sa akin ang Kuya mo eh. Ako na lang ang aalis para hindi siya mas magalit.”“Huwag mo na lang pansinin si Kuya Gav, magkaaway kasi sila ng girlfriend niya
MULI SIYANG INALALAYAN na puno ng pag-iingat ni Giovanni habang dinadala sa gitnang space kung saan nakasabog ang maraming petals ng mga bulaklak na nanunuot na sa ilong nilang dalawa. Domoble pa ang kaba ng dating Gobernador nang makita ang photographer at videographer na kanyang inimbita. Gusto niyang maging detalyado ang kanyang proposal kung kaya naman naroon sila at kanyang kinuha. Naroon din ang ilang waiter ng hotel na nakahandang magsilbi sa kanilang dalawa ni Briel. Napakurap na si Giovanni nang makarating sila sa gitna at ipahawak na kay Briel ang malaking bouquet ng bulaklak na inihanda. Napakagat an sa kanyang labi si Briel na inaasahan na iyon pero iba pa rin ang naging kaba niya.“Ano ‘to?!” nangangatal na tanong ni Briel kahit pa naguguni-guni na niyang proposal ang gagawin ni Giovanni, nagmamaang-maangan lang siya kahit na bakas na sa kanyang boses ang labis na excitement.“Wait lang, Briel…huwag mo munang tatanggalin ang piring. Hintayin mong sabihin ko sa’yong pwede
NAGING PALAISIPAN KAY Briel ang sinabi ni Giovanni na okay na ang ginawa nila matapos na maramdaman niya ang pananakit ng mga muscles sa kanyang magkabilang binti. Hindi naman naging mabilis ang ginawa nilang paglalakad, naramdaman pa rin ng babae ang epekto noon. Hindi naman na niya isinatinig pa iyon kahit na gusto ng magreklamo. Tama na ang ginagawa nila? Ibig sabihin ay tapos na rin sila sa sinasabi nitong date? Iyon na iyon? Ni hindi nga siya nito pinakain man lang o pinainom man lang ng kahit na tubig o softdrinks man lang? Ano ba sila senior citizen na para maging date at bonding ang paglalakad para hindi matulog ang kanilang mga buto? Naisip doon ni Briel na isa iyon sa mahirap kapag malaki ang distance ng edad sa partner nila. Masaya na mahirap din. Gusto pa ni Briel sanang umalma at magreklamo, ngunit hinayaan na lang niya at hindi na nagsalita nang paglingon niya kay Giovanni ay malapad itong nakangiti na para bang tini-testing nito ang magiging reaction niya. Kung uu
IPINAGKIBIT NA LANG ni Briel iyon ng balikat. Hindi na siya nag-e-expect kay Giovanni noong mga gasgas na dinner na may pasabog ng petals sa nilalakaran. Masyado na siyang matanda para sa bagay na iyon. Naranasan na niya iyon sa iba niyang manliligaw, pero para sa kanya ay hindi naman na iyon mahalaga. Magiging masaya na lang siya kahit saan pa sila pumunta ni Giovanni basta magkasama, sapat na sa kanya ang bagay na iyon. Hindi siya nag-e-expect nang mas bongga sa dati dahil para sa kanya ang makapiling ito gaya ngayon ay sapat ng regalo. Ano pa ang hihilingin niya dito?“Burnham Park? Anong gagawin natin dito?” puno ng pagtatakang tanong ni Briel nang bumaba na sila matapos i-park ang sasakyan at maglakad na patungo doon, “Galing na tayo dito kanina di ba? Sumakay pa nga tayo ng boat eh.” dagdag ni Briel na blangko na ang mukha kung bakit kinakailangan nilang bumalik doon ni Giovanni gayong napuntahan na nila kanina, pinasakay nila si Brian na nakailang balik dahil ayaw pa nitong bu
SABIK NA NAGPATULOY ang usapan nina Rina at Bethany na mabilis na nilang naibaling sa ibang bagay ang paksa. Sa pagkakaroon nila ng buhay may asawa na iyon napunta. Kung paano naging mahirap na maging ina kahit na masarap umanong maging asawa ang mga taong sobrang pinapahalagahan umano sila. Naging lampas-lampasan lang naman iyon sa tainga ni Briel na pagkaraan pa ng ilang sandali ay tumayo na nang maubos ang kanyang kape upang magpaalam na. Sabay siyang tiningnan nina Rina at Bethany na parehong nagulat sa agad niyang pagpapaalam. Puno ng pagtataka ang kanilang mukha sa mga katanungan na hindi maikukubli sa kanilang mga matang mapanuri doon.“Ha? Hindi ka sasabay sa akin pauwi, Briel? Saan ka pa naman pupunta?” natatarantang alma na ni Bethany na tumayo pa at nameywang dahil wala naman iyon sa kanilang usapan ng hipag na kailangan nilang maghiwalay kapag nasa city proper na, ang usapan lang nila ay sabay silang mag-shopping at inaasahan na ni Bethany na sabay rin sila nitong uuwi. Ka
KANINA PA PANAY ang irap ni Briel na nakatayo na sa may pintuan at hinihintay ang hipag na nagpapaalam sa kanyang kapatid. Naroon din si Giovanni na karga si Brian na kinausap na nang masinsinan ni Briel na may bibilhin lang siya sa labas. Kung gaano ito kaluwag sa kanya, napakahigpit ng kapatid niya na akala mo may kabalbalan silang party na pupuntahan. Sa mall lang naman sila. Bale-baleng batukan na ni Briel nang harapan ang kanyang kapatid.“Oo nga Kuya Gav, bigyan mo naman si Bethany ng oras para sa kanyang sarili. Nakakapagod kayang mag-alaga ng bata bente-kwatro oras at alam mo naman iyon. Saka, hayaan mo na kaming mag-date na dalawa. Huwag kang epal diyan!” singit ni Briel na sinamaan ng tingin ang kapatid na mukhang ayaw pa yatang payagan ang kanyang asawang umalis.“Oo na, pero huwag kayong magtatagal. Oras na magtagal kayo, ako mismo ang susundo kung nasaan man kayo! And please, huwag kayong papasok ng bar sa gitna ng tirik na araw. Binabalaan kita, Gabriella. No alcoholic d
GINALUGAD NILANG MAG-ANAK ang lahat ng pasyalan sa buong Baguio at umabot pa sila sa La Trinidad kung nasaan ang malawak na taniman ng strawberry. Kumikinang ang mga mata ni Brian nang makita niya ang mga strawberry. Hindi ito nagpaawat sa pagha-harvest na ang feeling ay sa kanila ang tanimang iyon. On guard naman ang mga kasamang bodyguard tutal ay public place iyon. Panay ang halakhak ni Giovanni at Briel habang pinapanood ang anak. Bitbit ni Giovanni ang ilang basket na nagawa ng mapuno ni Brian, samantalang si Briel ay nagmistulang photographer ng anak. Maging si Giovanni ay kinunan niya ng larawan na hindi naman umangal. Ultimong SM Baguio ay kanilang pinuntahan upang makakuha lang ng maraming pictures na hindi maintindihan ni Giovanni kung bakit kailangang e-detalye pa iyon ni Briel. May mga katanungan man ay kanya na lang iyong hinayaan. Sinakyan na lang ang lahat ng kalokohan ni Briel. Ganundin naman ito noong namasyal sila sa Italy. Batid niyang sa mga susunod na panahon maga
BUMABA NA SINA Briel at Giovanni pagkatapos ng ilang minuto na matapos ang kanilang kababalaghang ginawa. Humarap sila kay Donya Livia na para bang walang nangyari habang salitan ang malagkit at makahulugan nilang mga tingin. Hindi naman sila tinanong ng matanda kung bakit natagalan bago bumaba. Dala ni Briel ang pamalit na damit ni Brian na sa mga sandaling iyon ay ang dungis na ng mukha dahil sa kung anu-anong kinain nito. Pagkatapos ng hapunan ay hindi naman na sila pinigilan pa ni Donya Livia na umakyat na ng silid upang umano ay magpahinga. Batid niyang pagod sila sa biyahe kahit pa chopper ang ginamit nila. Pinatunayan iyon ni Brian na agad nakatulog pag-akyat nila ng silid. Matapos na i-pwesto nang maayos ni Briel ang anak ay nahiga na rin siya. Tumabi naman sa kanya si Giovanni na agad na doong nakayakap sa kanya. Ang akala pa ni Briel ay lalabas ito upang may asikasuhin na trabaho.“Wala kang gagawing trabaho?” harap na ni Briel sa kanya at ginantihan na ito ng yakap, nasanay
MULING HINALIKAN SIYA ni Giovanni ngunit sa pagkakataong iyon ay namasyal na sa loob ng bibig ni Briel ang dila nitong mapaghanap at kung saan-saan pumupunta na para bang mayroon doong kung anong bagay na hinahanap. Sa inis ni Briel ay inihawak na niya ang dalawa niyang kamay sa garter ng suot nitong pajama na pangbahay. Walang kahirap-hirap na nagawa na niyang ipasok ang isang kamay sa loob noon habang patuloy ang kanilang mas lumalim na halikan. Hindi pa nakuntento doon ang babae na ipinasok na sa loob ng boxer ang kanyang isang palad. Segundo lang at nagawa na niyang mahawakan ang pagkalalaki ni Giovanni na mabilis ng nag-react sa init ng palad ni Gabriella.“Briel!” bulalas ni Giovanni na mabilis ng ini-angat ang katawan na para bang sinisilaban na ang buo niyang pagkatao at napaso sa hawak pa lang ni Briel sa kanyang pagkalalaki, windang na windang ang mukha niya sa ginawa ni Briel.Napangisi na doon si Briel na hinagod na ng tingin si Giovanni na para bang nang-aasar. Napaupo na
NANLALAKI ANG MGA matang pinalo ni Briel ang palad ni Giovanni nang maramdaman niyang yumakap ito mula sa kanyang likuran habang nagpapalit siya ng damit. Nakapalit na siya ng pants ngunit hindi pa ng pang-itaas na suot. “Tigil nga, baka mamaya biglang umakyat dito ang Mama mo at kasama si Brian!” asik pa niya habang nandidilat na humarap na kay Giovanni na pinapapungayan na siya ng mga mata, “Mamaya na lang, hindi ka ba napapagod, hmm? Bugbog pa tayo sa biyahe. Uso ang magpahinga muna.” taas pa ng isang kilay dito ni Briel na halatang nate-tempt din. Makahulugang ngumisi si Giovanni nang maalala ang nangyari sa kanila ng nagdaang gabi. Ito kaya ang gutom na gutom na kulang na lang ay lamunin siya nang buo kung makakaya lang nitong gawin ang bagay na iyon.“Ano bang inaarte mo? Kagabi nga ayaw mo akong tigilan, tapos ngayong nakabawi na ako ng lakas ang dami mong dahilan. Ready na ako ngayon, Baby, kahit ilan pa. Kung gusto mo bukas na tayong umaga lumabas ng silid na ito eh!” nagta