Chapter 11

"Birthday daw ni Tadashi ngayon. Aren't you invited?" Bungad sa akin ni Kristal nang makaupo ako sa upuang katabi ng sa kanya.

Ilang araw na ang nakakalipas and Kristal's keep on bugging me with her thing with Raffael. Hindi ko pa nga alam kung paano ko siya mapapalapit rito kasi yung ulupong na yun, palagi nalang akong inaasar.

I blocked his number on my phone. Nakakairita ang palaging pagtawag niya sa akin ng Dani ko eh hindi niya naman ako pagmamay-ari.

"Hindi eh." Sabi ko ng hindi siya nililingon. Kinuha ko ang cellphone sa bag.

"Talaga? Sayang naman. Baka yun na yung pagkakataon kong mapalapit kay Raffael." She said different with the tone she used kanina.

Tiningnan ko siya na ngayo'y nag p-pout na.

If ever man na i-imbitahin ako ni Tadashi, nakakahiya namang magdadala ako ng kasama. Bumuga ako ng hangin.

Binalik ko ang tingin sa cellphone ko nang mag-vibrate ito. Atomatik naman na napatingin sa akin si Kristal.

"Omg! Si Tadashi naba yan?" Sabi niya na nilapit pa ang mukha sa akin at nakitingin na rin sa phone ko.

I rolled my eyes. Si Tadashi nga ito. At iniimbitahan niya ako sa bahay nila mamaya, for his birthday party.

Kristal screamed in excitement. Binalik ko ang cellphone sa loob ng bag ko. Like I'm going to bring her? Nakakahiya, ako lang yung inimbitahan tapos magdadala ako ng kasama? Hi di pa naman kami masyadong close nun.

"Sasama ako. Oh my god. What dress should I wear? Hindi ba yan costume party or just casual lang? Or baka formal?" Tanong niya.

Ngumiwi ako.

"Hey. Nakakahiya. Ako lang yung inimbitahan tapos magsasama ako."

Napahinto siya sa ginagawang pag-scroll sa cellphone niya. She's looking for a dress now. Pinagtaasan niya ako ng kilay. Pagkatapos ay ngumisi.

"Don't worry. Ako na ang bahala."

"Per-" my words was cutted dahil sa biglang pagpasok ng professor namin. Tuloy ay nauwi na naman sa oagbubuga ng hangin ang mga gusto kong sabihin.

Gosh. Hindi naman siguro magagalit si Tadashi kung magsasama lang ako ng isang kaibigan no?

Nilingon ko si Kristal na ngayo'y nakatunganga nang nakatingin sa relo niya. Napailing ako. She's crazy.

Pagkatapos ng klase ay agad na umuwi si Kristal. Magpapalit daw siya at susunduin nalang ako sa bahay namin para ang sasakyan nalang nila ang gagamitin.

Wala sa sariling naglalakad ako papunta sa mga nakaparadang tricycle nang pumarada sa gilid ko ang napakakintab na BMW. I gasped. Ito yung bigla nalang nagbukas ng pinto tapos nasagi ako sa braso. Masakit pa naman yun!

I glared in the cars window. Hindi ko makita ang nasa loob nito, its tinted and it feels like someone is watching me from inside. Bumaba ang bintana ang bumungad sa akin ang nakakalokong ngisi ni Raffael.

"Sayo 'to?" I asked.

Hindi katulad nung araw na yun ay siya na mismo ang nagmamaneho at walang driver na kasama.

Tumango siya. "Pauwi kana? Hatid na kita."

My brows furrowed. "Hindi na. I can manage."

Naglakad ako. Umandar din ang sasakyan niya. Tama-tama lang kasing bilis lang din ng lakad ko.

"Sige na Dani ko. I insist."

Sinamaan ko siya ng tingin. At mas binilisan pa ang paglalakad.

"Sayang ang pamasahe mo. Sige na, ihahatid na kita." Siya.

I stopped. "Pwede ba. Tantanan mo nga ako."

Naglakad ako ulit. Papalapit na ako sa paradahan nang tanungin niya ako about Tadashis' birthday party later tonight.

"Are you going?" Tanong niya.

"Oo."

"I'll fetch you then." Huminto ako dahil nasa tapat na ako ng paradahan.

"Hindi na. May kasama ako."

Nanliit ang mga mata niya and smirked.

"Boyfriend mo ba?" Naiinis ako sa pagkakadeliver niya nito na para bang hindi kapani-paniwalang may jowa na ako.

Inirapan ko siya. At hindi na sinagot pa ang tanong niya.

Pagdating ko sa bahay ay naroon na si Mama. Kasama ang kauna-unahang kasambahay namin. Hindi na kasi kaya ni mama ang mga gawaing bahay dahil busy siya tapos hindi na rin ako nakakatulong dahil may mga days na gabi na akong nakakauwi.

"Dan ito nga pala si Zoraida. Siya ang magiging kasambahay natin." Ngumiti ang babae sa akin. Siguro ay matanda lang ito ng ilang taon sa akin.

"Hello po ma'am."

"Hi ate." Bati ko pabalik. I look at mama and pointed my room para makapagbihis na. I choosed a sphagetti dress with a floral design na above the knee lang ang taas.

Kakatok na sana si Ate Zoraida sa pintuan nang binuksan ko ito. She paused when she saw my outfit. Parang namangha pa sya or ano habang tiningnan ako. She looks so cute, that she doesn't look like a maid to me. Makinis kasi ang balat nito maputi at parang hindi pinanganak mahirap.

"Ma'am kakain na po." Sabi niya nang makatingin sa akin ulit. Nahihiya pa u***g ngumiti sa akin.

Nginitian ko siya. "Wag ng ma'am ate. Dani nalang."

"Uh. Sige po. Dani." Sabi niya na may po naman.

I chuckled. "Cut the po ate. Tara, kain na tayo." Sabi ko at sabay na kaming bumaba.

"May lakad ka nak?" Tanong ni Papa nang makita akong pababa na sa gphagdanan.

"Ah. Oo pa. Sandali lang ako. Birthday kasi nung classmate ni Austrid, invited ako."

"Isama mo kaya si Zoraida nak?" Si Mommy na tumingin kay Zoraida.

"P-po?" Si Zoraida na nagulat pa nang banggitin ang pangalan niya.

"Naku po. Hindi na po. Dito nalang po ako. Maghuhugas ng pinagkainan."

I pouted. Gusto ko sana siyang isama kaso nakakahiya talaga. Its my first time to be invited kaya nakakahiyang magsama ng iba na ako lang naman ang in-invite. Tsaka kasama ko na si Kristal.

Lumingon ako kay Mama. "Gusto ko sana ma. Nauna ko nang nasabi kay Kristal eh. Nakakahiya ma."

"Its good that you're making friends now Dani." Si papa.

Mama sighed. "Oo nga eh. Parang mag r-retero kana sa kaka-libro mo."

I pouted. Hindi ko alam. Books is like my life to me. They give me energy and they are my reliever, I can't just forget and give up about them.

Tuloy ay naalala ko ang kaka-order ko lang na libro. Shipping na yun at baka next day nandito na.

Narinig ko ang serbato ng sasakyan nila Kristal kaya nagpaalam na ako.

"Ingat po kayo ma'am. Ay Dani pala." Ate Zoraida laugh by her mistake.

Tumawa nalang din ako at kumaway.

"Sino yun?" Tanong ni Kristal na nakatingin kay Ate Zoraida.

"Katulong namin." Tumango suya at umalis na nga kami. Kung ako simple lang ang suot. Si Kristal naman ay ganoon rin, ang kaibahan lang namin ay may kolorete siya sa mukha.

Pagdating namin sa tapat ng bahay nila Tadashi ay rinig namin ang mga tawanan sa loob.

My phone vibrated. Inuha ko iyon at lumayo kaunte kay Kristal na ngayo'y sumisilip na sa loob.

Raffael:

Where are you?

Yes. Its already Raffael now. Nung isang araw hiniram ni Austrid ang cellphone ko and tada pagbalik niya ay maayos na ang name ni Raffael sa contacts ko.

Me:

Earth.

Raffael:

Wth?

Umirap ako at binuksan naman ang kakatext lang na pinsan.

Austrid:

San ka na? Ipapakuha ba kita kay Kerwin?

I blushed when I read Kerwin's name. Nasa loob kaya siya? Ilang araw na rin kaming hindi nagkikita.

Me:

Nasa labas na ako.

Me:

I'm with someone.

Pinasok ko na ang cellphone kahit naramdaman ko pa ang muling oag-vibrate nito dahil sa mga panibagong mensahe. I went to Kristal's side.

"Tara? Pasok na tayo." Ani ko sa kanya.

Humarap siya sa akin. Namumutla. Wala siyang suot na salamin at naka-contact lenses kaya mas gumanda pa siya lalo.

"Parang nahihiya na ako. Uuwi nalang ako."

"Seriously Kristal? Nandito na nga tayo aayaw kapa?"

"Umuna kana lang. Susunod nalang ako. Magpapahin muna."

"Hindi. Hihintayin na kita."

"Sige na. Susunod talaga ako."

I shrugged and just went inside.

Pagpasok ko ay mas lumakas pa ang mga tawanan. Nasa maliit na garden sila nina Tadashi kaya doon na ako dumiretso. Iilan lamang sila at mga kaklase niya lang ata ang mga kasama nila.

"Oh? Akala ko ba may kasama ka?" Si Austrid ng makita ako.

"Nasa labas." Lumapit muna ako kay Tadashi para batiin at ibigay ang cake na dala para sa kanya.

"Thank you. Nasan ang kasama mo? May kasamam ka daw eh." Siya na tiningnan pa ang likuran ko kung may nakasunod ba sa akin.

"Nahihiya kasi siyang pumasok."

"Ako na susundo sa boyfriend mo." Si Raffael.

"Huh? Hi-"

"Kain ka muna." Kerwin cutted me. Napaharap agad ako sa kanya. Bahala na nga yung dalawa. I think it is a good idea too na siya ang sumundo. For sure magugustuhan yun ni Kristal.

Sumama na ako kay Kerwin para makakuha na rin ng pagkain.

"Kasama mo daw boyfriend mo? Hindi ko alam na may boyfriend kana pala." Sino ba kasing may sabi na boyfriend ko ang kasama ko?

"Hindi ko boyfriend ang kasama ko. Tsaka wala akong boyfriend." Sabi ko sa kanya.

Umupo ako sa tabi ni Austrid habang siya naman ay sa tabi ni Edgar sa tapat ko. Its a round table and their squad is still eating.

"Yan ba ang kasama mo Strid?" Airra asked habang nakatingin sa likuran ko. Lumingon ako at nakita ang nauuna sa paglalakad na si Raffael, habang nasa likuran niya naman si Kristal na nahihiya. Kabaliktaran sa Kristal na pumipilit sa aking isama siya rito kanina lang.

Maybe I shoukd make a way para matapos na 'tong pangungulit sa akin ni Kristal. I looked at Raffael na sa akin nakatingin. Ngumiti ako sa kanya.

"Can you accompany her to the buffet table Raffael? I'm already eating na kasi.... please." Sabi ko sa mahlambing na bosses. Nangunot ang noo ni Raffael sa akin pero ginawa rin naman ang sinabi ko.

I winked at Kristal na nginitian naman ako.

Binalik ko ang tingin sa pagkain. Tapos na ang iba kaya isa-isa silang nagpuntahan sa ground para maglaro ng cards. Tumabi sa akin si Kerwin nang matapos sa kinakain niya si Austrid.

"I really thought that you're wuth your guy." Sabi niya at tumingin kay Kristal sa kabilang upuan na katabi ko. Nakatingin ito kay Raffael na seryoso namang nakatingin sa kinakain niya.

Naalala ko tuloy ying nasa canteen kami. Sobrang arte niya sa mga utensils.

"Sabi ko naman sayo, wala nga akong jowa." Lingon ko sa kanya.

"So... does that mean na pwede kitang ligawan." Naubo ako sa sinabi niya.

He immediately took a water for me. Concern na napatayo galing sa paglalaro si Austrid. Si Kristal ay napatingin din sa akin. Si Raffael naman ay kumuha rin ng tubig pero nauna si Kerwin na bigyan ako kaya yun ang kinuha ko at ininum.

Nang makitang naabutan na ako ng tubig ni Kerwin ay napaupo naman si Austrid at ulit na binalik ang tingin sa nilalaro. They are actually having fun ang ingay nila at nagkakasigawan pa.

Nilingon ko muli si Kerwin. Hindi ko alam kung tama ba yung narinig ko o baka nagutom lang talaga ako ng sobra.

"What did you say again?" I asked.

He boyishly smile. Damn! He's so handsome. He paused a bit a lick his lower lip. Naihiyang magdalita ulit. Namumula ang mga pisngi at hindi makatingin ng diretso sa mga mata ko.

"I said, can I court you?" Nanlaki ang mga mata ko. Parang humito lahat ng nasa paligid ko, maliban sa heartbeat kong ang lakas ng tibok.

Katulad niya ay nahihiya na rin akong tumingin sa kanya. I can't look at his eyes longer anymore. Nahihiya ako. Hindi ko alam kung anong gagawin o sasabihin. This is the first time na may magtanong sa akin nun.

"Kahit di mo na sagutin. Liligawan parin naman kita." Sabi niya.

Wala akong masabi. Tumango nalang ako sa kanya and chuckled. Nahihiya ako! I looked like a lil kiddo talking with her lil crush. Gsh! I think I'm red as potato right now! Ang init ng mukha ko.

Something crashedo near us kaya napalingon kami sa gawi ni Raffael.

"Sorry." He said when his friends look at him also.

Nahulog kasi yung baso dahil sa lakas ng pagkakatayo niya.

"I'll help you." Si Kristal na agad namang tumayo at naghanap ng walis at dustpan.

The squad went wilder nang mapag-isipan nilang mag-inuman na. The music is now louder than kanina. May iilan pang dumating na hindi na kumain at diretso na sa inuman. Dalawa lamang ang katulong ni Tadashi rito kaya tumulong muna ako sa pagliligpit ng mga pinagkainan.

Kristal is talking with someone. I think they know each other.

"Dan, sila ate na bahala dyan." Si Tadashi nang malingunan akong tumutulong sa pagliligpit. Nag-iinuman na sila at naglalaro ulit ng cards, this time ay mapapa-truth or dare ang talo.

"Okay lang. Kawawa kasi sina ate."

"You can't stop that Meduya's kindness Dash. Laro nalang tayo ulit." Pinsan ko.

"Oo, kasi ikaw barumbado ka." Si Edgar na sinisimulan na naman ang asaran nila. Napa-iling nalang ako at tumuloy na sa kusina para ihatid ang mga platong pinagkainan.

Pabalik na sana ako sa garden ng tinawag ako ng inang kalikasan kaya imbes na sa kanan ako dumiretso ay sa kaliwa ako lumiko para magbanyo.

Paglabas ko ay nagulat ako sa mga matang diretso ang tingin sa akin.

"What the! You starttled me!" Sigaw ko sa kanya. Medyo madilim pa naman dahil naka dim lights lang yung ilaw sa parteng ito ng bahay nila Tadashi.

He's expression softened nang makita ako.

"S-sorry." Sabi niya at agad namang pumasok sa banyo.

Nangunot ang noo ko sa ginawa nito. Akala ko'y aasarin na naman ako.

Anong nakain nun? I shrugged and walk towards the garden. Naging matiwasay ang gabi ko. Hindi ako binwesit ni Raffael habang panay naman ang usapan namin ni Kerwin.

Kinikilig ako cause we're getting to know each other. Katulad ko ay into music din siya. Marami kaming hobbies na magkatulad. Hindi siya mahirap pakisamahan kaya nagkasundo kami agad. Noon paman ay magaan na ang loob ko sa kanya.

Kinulbit ako ni Kristal. Nag-uusap pa kami ni Kerwin pero nilingon ko. Paglingon ko ay nakita apko ang nakabusangot nitong mukha.

"Bakit?"

"Anong oras tayo uuwi?" She asked.

"Huh? Bakit? Pinapauwi ka na ba?" Tanong ko sa kanya. She looked at Raffael's direction at mas tumaas pa ang nguso nito sa mukha.

"Hindi niya ako pinapansin." Problemadong sabi niya. Bumuga ako ng hangin. Even in that thing? Kailangan ko pa ba siyang tulunga dyan? Hindi paba sapat ang pagsama ko sa kanya dito?

Sighed again and look at Raffael. Ang mga kaibigan niya ay nagkakasiyahan na, samantalang siya naman ay seryosong umiinom sa bote ng alak na hawak niya. Parang wala siya sa mood. Baka pag nilapitan ko yan eh, bugahan ako ng apoy niyan.

"Help Dani please..." she said. Nagdadalawang-isip man ay hindi naman ako maka-hindi.

I sighed again for the nth time and nod.

She screamed out of happiness. "Kerwin. Wait ka muna hiramin ko muna tong si Dani." She said. Wow, great. Ang bilis makapag shift ng mood ah?

Lumapit kami kay Raffael. Tiningnan ako nito at hindi man lang tinapunan ng tingin ang kasama ko. Ngumisi siya na inismiran ko lang. Maingay ang mga kaibigan niya sa isang table but he's here nagsosolo.

"Hi.' Bati ni Kristal sa kanya. Dun niya lang siya tiningnan at tinanguan lang.

Tinulak ako kaunti ni Kristal para ipakilala siya rito. "Ahm. Classmate ko pala." I said.

"Kristal nga pala." Lahad ni Kristal sa kamay niya. Kinuha yun ni Raffael at nagkamayan silang dalawa.

They started their conversation already. Napapailing nalang talaga ako kung saan nakukuha ni Kristal ang lakas ng loob niya sa mga bagay na 'to. Unti-unti akong umalis sa kinauupuan at iniwan silang dalawa doon, with Rafael seriously looking at me while Kristal's talking beside him.