Chapter five

Hindi alam ni Abigail kung blessing in disguise ba ang pagpapakasal niya kay Oliver Rosenthal o talagang suwerte lang siya.

She has been unlucky since she was born.

Iniwan nga siya ng pamilya niya at maraming pinagdaanan na masasakit na sandali sa buhay niya.

She was the Navarro family's daughter, but she was nothing more than a tool.

May totoo itong anak, at matagal na nitong hinahanap.

Kaya alam niya na hindi niya napalitan ang lugar ng bunsong anak ng mga Navarro sa puso nila.

She only wants a family, though, as her parents have never physically harmed her. However, in terms of mental health, it was by far the worst.

And now, suddenly her parents told her that they'd already found their long lost daughter.

At ang nakakagulat ay si Hazel pala ang totoo nilang anak.

Kapag naaalala ni Abigail ang bagay na iyon ay hindi niya maiwasan na hindi mapatawa.

Ang Ate Aria niya ay hindi matangap ang lahat, umalis na raw ito sa kanilang bahay at tumira na sa condo nito.

While her older brother, lalaki kasi ito kaya wala itong pakialam.

Pero tumawag ang kanyang ina at sinabi nito na pinalipat na raw nito sa storage room ang mga gamit niya sa kwarto niya para maging kwarto ni Hazel.

Kaya lalo siyang nanlumo at nasaktan.

Pero hindi siya pwedeng magreklamo kaya wala na siyang nagawa pa.

Isang linggo na ang lumipas mula nong maikasal siya kay Oliver Rosenthal.

So far so good naman, hindi pa matutuloy ang honeymoon nila dahil may bagyo.

Maulan at nagkansela ng mga flights sa airport.

Ang buwan ng Hunyo ay karaniwan nang maulan, at ngayon nga ay may malakas na bagyo.

Ang mga kasama nila dito sa bahay ay civil ang pakikitungo sa kanya.

Tanging si Tristan lang ang nakapalagayan na niya ng loob.

Hindi tulad ng mayordoma, at dalawang katulong nito ay nagpapakita sa kanya minsan ng disgusto.

Ayos lang sa kanya iyon, hangga't wala silang ginagawa o sinasabi sa kanyang harapan ay hinahayaan niya lang ang mga ito.

Naalala niya ang sinabi ng kanyang ina sa kanya nong nakaraan.

Hindi na siya parte ng pamilya nila, kaya labis siyang nasaktan.

Ang ate niya ay sinabihan siya na huwag nang patulan ang sinabi ng kanilang ina.

Kapag naiisip niya na nakabalik na ang totoong anak ng mga ito ay naiirita lang siya.

"Hindi ka pa ba bababa?" Napatingin si Abigail kay Oliver na pumasok dito sa kwarto mula sa kabilang kwarto na nakakonekta dito.

Ang silid nito ay nasa kabilang bahagi lang.

Naalala niya pala na sabihin dito na tapos na ang three weeks vacation niya sa trabaho.

"Tapos na pala ang bakasyon ko, babalik na ako sa trabaho sa lunes." Sabi niya dito kaya napakunot ang noo nito.

"You don't need to work now, i can provide all your needs as your husband." Sabi nito kaya napatitig dito si Abigail.

Nagulat siya sa sinabi nito pero umiling pa rin siya.

"Pero kailangan ko pa rin na magtrabaho." Bulong niya.

"If you want to work, i can give you your own bakery shop. Malapit tayo sa Tagaytay. Magpapatayo tayo doon ng sarili mong bakery." Sabi nito sa kanya kaya nagulat si Abigail.

"Seryoso ka?" Hindi siya makapaniwala kaya tumawa lang ang lalaki.

"Yes my wife, resign now to your family business. And i will built a bakery for you." Sabi ni Oliver na lumapit sa kanya at hinalikan siya sa noo.

Napangiti si Abigail at saka napatango na lang.

Oliver is a good man, he never ask anything from her eversince she was live here.

Mag-asawa sila pero hindi ito nagpakita ng kahit na anong motibo at labis itong ipinagpapasalamat ni Abigail.

"And can you tell me whats bothering you this past few days?" Sabi sa kanya nito kaya napatitig dito si Abigail.

"My parents lost their daughter many years ago, and now they already found her. And the ironic of it is she is my ex-besfriend who take my groom on my wedding day." Sabi niya kay Oliver na hindi nakitaan ng pagkagulat ni Abigail pero nakita niya ang pagdilim ng mukha nito.

Si Oliver ay walang masabi, wirdo ito ang salitang nasa isip niya matapos sabihin ni Abigail ang tungkol sa drama ng pamilya nito.

"Huwag mo nang isipin pa ang bagay na iyon. Ang mahalaga ay nandito ka na." Sabi na lang nito sa asawa kaya agad na tumango ito.

Nang tumunog ang cellphone niya ay napatingin siya dito, si Hazel ang tumatawag sa kanya.

Nagdadalawang isip siya kung sasagutin ito o hindi.

Hindi pa nga pala niya na-block ang numero nito, kaya nakakatawag pa ito.

Balak na rin niyang magpalit ng numero para hindi na siya maistorbo ng mga ito.

Maulan pa kinabukasan at balak niyang umuwi sa kanila, ito ay para personal na iabot sa kanyang ama ang kanyang resignation letter.

Naisip niya na tama naman si Oliver, siguro ay ito na rin ang tanging paraan para makalayo na siya sa pamilya niya.

Pagbaba niya ay naabutan na niya si Tristan na naghihintay sa kanya. Ang asawa niya ay maaga daw na umalis ayon sa lalaki.

"Kumain ka na ba?" Tanong nito sa kanya kaya tumango siya at saka na nauna na lumabas.

Hindi niya sinabi na wala siyang kain, dahil hindi naman tumatawag ang mayordoma na kung may pagkain na sa baba.

Ayaw niyang makialam sa kusina dahil kakalipat pa lang niya dito.

Kahit sinabi ni Oliver na lahat ng gamit at lugar sa mansyon na ito ay pag-aari na rin niya.

Isa pa ay ayaw niyang makialam dahil narinig niya mismo sa bibig ng matandang mayordoma na magsasabi muna siya dito bago siya makialam sa kusina.

May sarili silang refrigerator sa taas at may mga pagkain doon, pero hindi naman kasi siya nagugutom.

Nang makarating siya sa kanilang bahay ay agad siyang pinagbuksan ng isa sa mga katulong nila.

Narinig niya agad ang tawanan sa sala at napapagitnaan ng mama at papa niya si Hazel na masayang nagkukwento sa mga ito.

Tila ba balewala dito ang ginawa nitong kalokohan.

"Ma, pa. Nandito na po ako." Lakas loob niya na sabi dito kaya natigil ang mga ito at agad siyang lumapit sa mga ito upang magbigay galang.

Si Hazel ay pailalim siyang tinignan at masama ang buska ng mukha nito.

"Why are you here hija?" Tanong ng kanyang ama.

Nilabas niya ang papel sa kanyang bag at binigay ito sa kanyang ama.

"That is my resignation letter papa, masyado nang malayo ang byahe mula Cavite to Manila kaya naisipan ko na mag-resign na lang." Sabi ko dito kaya napaingos lang ang kanyang ina.

"Sign it now hon, i bet malakas na ang loob niya na mag-resign dahil sa asawa niya." Pagpaparinig sa kanya ng kanyang ina.

"Yes po mama, magpapatayo kasi ako ng sarili kong bakery shop sa Tagaytay kaya nandito ako para ipaalam sa inyo ito." Sabi niya dito, as usual walang imik ang kanyang ama.

Pero pinirmahan nito ang papel at napatitig ito sa kanya.

"Well this is the end, then goodluck sa'yo anak." Sabi sa kanya ng kanyang ama.

Nang makalabas siya ng bahay nila, muli niyang tinignan ang luhar na ito.

Ang ilang taon niyang pagtira dito ay nagtapos na. Pinangako niya na hindi na siya babalik pang muli dito.