Share
Chapter 53
Kasalukuyan akong nakatunganga habang nasa labas ang paningin ko. Nababagot na ako gusto ko ng makalabas sa kwartong ito. Nakakabagot din ang nagtuturo.
Wala ang buong VBLOOD members, hindi ko alam kung saang sulok na naman sila lumusot.
And I'm so happy kasi finally nawala na ang tinik sa dinaraanan ko. I successfully get rid them both, Zandra and Crelly.
Ang nakakainis pa, kanina pa ako nanggigil at nagtitimpi sa mga mata nilang malalagkit kung tumingin. Hindi lang ako in disguise ngayon at naka-proper uniform ako.
Nasa natural look ako. Tinamad kasi ako kaninang umaga maglagay tapos late na rin kaya hinayaan ko na. And why would I need to hide myself. I'm not a criminal, killer pa oo, pero criminal, duh!
At saka, hindi ko n
Related chapters
Touch and Die Chapter 54
Rhexyl's P.O.V Naka-indian sit ako habang nagpupunas ng mata, kakagising ko pa lang.Napahawak ako sa tiyan ko ng tumunog ito. Nagugutom na ako. Anong oras na ba?Kinuha ko ang phone ko sakto namang tumunog siya. Agad ko siyang sinagot, tumayo na rin ako."Hello," bati ko.Inayos ko muna ang sarili ko bago umalis ng garden."Time to eat." Sylvester said.Binaba ko saglit ang phone para masilip ang oras. 11 na pala ng umaga. Muli kong binalik ang phone sa tenga ko."Yeah, papunta na po ng cafeteria." sagot ko.Pagkapasok ko ng campus, tamad akong pumasok sa glass elevator. Sumandal ako sa loob."Where are you? I haven't seen you this days." mahina kong wika.
Touch and Die Chapter 55
"Sasamahan mo na ako?" nakangiti kong sabi sa kanya."Huh? Ano? Hindi! Ano k-kasi, mayr'on akong gagawin bukas. Busy ako, sorry." hingi niyang paumanhin.Napasimangot ako."Ano ba 'yan! Akala ko ba friends tayo?" malungkot kong wika."Pasensya na," ani niya."Then, hindi na tayo magkaibigan." kibit-balikat kong sabi.Akala ko pa naman maaasahan siya. Hindi rin pala."What? Rhexyl naman, walang ganyanan." gulat na sambit ni Yhoquin."Choose, sasamah
Touch and Die Chapter 56
Phixier P.O.VKawawang Briel, hindi na lang kasi tumanggi ng deritsahan. Naiiling akong gumagawa ng reports. Nakikinig lang ako sa kanila. Abala ako sa pagtitipa sa keyboard ng laptop nang marinig kong tinawag ni Rhexyl ang pangalan ko."Ikaw na lang kaya Phixier, ikaw ang IT ng grupo 'di ba? Maybe you can help me to open the main gate. Matutulungam mo akong panandaliang isara ang lahat ng camera for me not be notice by your mushroom leader." Nahinto ako sa pagtitipa."I can't, I need to finish something." sabi ko."What something? When ka na lang available? Just call me and I'll be there." sabi niya.Hindi ko alam kung nang-aasar ba siya o hindi."You're not one of us to gain some help." I said frankly."O! 'di h'wag. Malunod ka sana d'yan sa something na
Touch and Die Chapter 57
Rhexyl's P.O.VKasalukuyan ako ngayong nakasuot ng fitted light blue jeans, white simple blouse at rubber shoes. Plano ko kasing tumakas ngayon. Kidding! Ngayong araw ang death anniversary ni Grandma kaya lalabas ako today ng Der Mord with Sylvester.Pero hindi ako sure if sasama talaga siya. Knowing him mas'yado siyang busy para samahan ako at isingit sa schedule niya.So, I'm planning to go out alone. Kinuha ko ang skateboard ko. Hindi ko akalain na isinama ito sa mga gamit ni yaya. When everything is okay, lumabas ako ng kwarto ko.Pagkarating ko ng living room. I saw Sylvester sitting on my couch. Marahan akong lumapit sa kanya. I even tip toe papunta sa kanya. Marahan kong ibinaba at itinabi saglit ang hawak kong skateboard.Nang malapit na ako sa kanya. I cheerfully hugged him from behind."Good morning, lov
Touch and Die Chapter 58
Rhexyl P.O.V"Wake up, we're here." Naalimpungatan ako sa marahang pag-alog sa'kin. Marahan kong iminulat ang aking mata saka tumingin sa paligid.Nandito na nga kami. Umayos ako ng upo. Napalingon ako kay Sylvester nang lumabas siya ng kotse.Napatingin ako sa side ko ng bumukas 'to and I saw him. Ngumiti ako sa kanya and I unbuckle my seatbelt. Kaagad din akong lumabas ng kotse."Here," Inabot niya sa'kin ang hawak niyang bulaklak. Masyado bang malalim ang pagkakatulog ko para hindi ko namalayan na bumili siya ng bulaklak.I look at him."Can I go alone? I want to talk to her." I sincerely said to him.Instead of asking him about something na napansin ko binago ko na lang ang dapat kong sasabihin sa kanya. At saka I want to be alone talking to my grandma.
Touch and Die Chapter 59
Successful naman akong nakapasok. When I saw some information sa papatayin ko I found out that she is engaged with Dhean Sylvester Connel.Pero wala pang confirmation dahil hindi pumapayag si Sylvester.Same with Der Mord, I got nothing about him. Ang mga nakuha ko lang ay ang larawan niyang nakatalikod stolen by media.In order to have him. I need to see and face him.But when I got at Der More, I never thought how good is. The University is really a luxurious school, everything is in there. Honestly, I was amazed with it.I found out that Sylvester ay isa sa mga humahawak ng school. And for that, he hate a rule-breaker person. Pero hindi ko inaasahan na mame-meet ko siya agad in the next day.I was really shock and scared with him. Hindi ko akalain na iba ang aura niya. His aura is full of authority and cold. And so d*mn attractive and good looking kaya pala maraming nahuhumal
Touch and Die Chapter 60
Rhexyl's P.O.VNaglalakad ako mag-isa, wala kasing gustong maging kaibigan ako. They see me as a cursed daughter. I don't understand them specially their parents. I'm good to them naman.Lahat sila umiiwas sa'kin. Binilisan ko ang paglalakad ko para makarating agad ako ng classroom. Pagkarating ko, wala pa ang mga classmate ko. Tahimik akong umupo sa seat ko. Binuksan ko ang books ko to start reviewing for our test. Napalingon ako sa pinaka-unahan. Nakita ko si Sylvester, napasimangot ako. Siya si Dhean Sylvester Connel. Unlike me, maraming lumalapit sa kanya. Maraming gusto siya dahil sa angking galing at talino niya.
Touch and Die Chapter 61
Rhexyl P.O.VMarahan kong iminulat ang aking mata. Marahan akong bumangon. Tumingin ako sa wall clock. Alas tres pa lang ng madaling araw.Pinunasan ko ang luha sa aking pisngi. Tiningnan ko ang aking daliri na may luha.Why I am crying?Inalala ko ang napaniginipan ko. Two kids, they were a friends then made a promise but I can't see their faces clearly. Blurred lahat only I can hear ay ang mga usapan.Napahawak ako sa ulo ko. Mayr'on kasing dumaan na kirot sa aking ulo."I'll wait for you to come back. I am surely will met again. I promise I won't forget this day."That words echo in my mind. Sino ang dalawang bata na 'yun.Nakaramdam ako ng uhaw kaya tumayo ako at lumabas ng kwarto. Habang bumaba ako iniisip ko pa rin ang weird dream na 'yun.Malapit na ako sa hagdan ng marinig ko ang boses ni yaya.
Latest chapter
