"Bakit ka pa bumalik?"
"Dahil gusto kita" lalaking nagtanong na may malagkit na mga tingin. "Anong sadya mo sa akin?" "Gusto kita, makita at mahawakan." Ang boses ng lalaking may pagnanasa. "Bakit pa? Kung marami namang iba diyan bakit ako pa?" "Ikaw ang gusto ko, at sayo ako masaya. Pwede ba akin ka na?" sagot ng lalaking handang gagawin ang lahat maangkin lang ang babaeng ito. "Kung yan ang nais mo, bakit mo ako niloko?" tanong ng babaeng nanginginig na sa galit. Naaala niya ang isang gabing nahuli niya ito na may hinatid na babae sa isang kanto. Hinalikan pa niya ito sa pisngi na tila matagal na silang magkarelasyon. Pareho silang masaya sa nagniningning nilang mga mata, pawang kaligayahan na kahit kailan hindi niya naranasan sa kanya. "Hindi kita niloloko, sadyang mainit lang siya sa akin, ayaw niya ako pakawalan ngunit promise matagal na akong nakipaghiwalay sa kanya," ang pagsusumamong boses na sobrang mapagkumbabang lalaki sa balat ng lupa. "Paano ko malalaman na nagsasabi ka ng totoo?" "Anong gusto mong gagawin ko? luluhod ba ako?" sagot ng lalaki. Hindi umimik ang babaeng nananatiling nakatingin sa kanya. He chuckled and say, "Ok fine," Tumayo ang lalaking ito at kahit maraming tao sa loob ng restaurant lumuhod siya sa babae saying, " I'm sorry na... please..." "Tumukim ka ng ibang putahi, sa tingin mo laro lang iyon? Ngayon ba na realize kung alin ang mas masarap?" sinabi ng babae habang nakaluhod ang lalaki sa kanyang harapan. Napatingin sa kanila ang ibang customer pati ang mga waiters ay walang magagawa sa nakita, iniiwasan na lamang nila ito sa daanan nila. "Hindi naman iyon sa ganoon, oo aminin ko, nagtukso ako kaya please... sorry na.." ang pakiusap ng lalaki. "Kaso lang hindi na ako isang pagkain ngayon, na pwede mong tikman kung kailan ka nagugutom." ang sagot ng babaeng masama ang loob, pilit pinigilan ang luhang namuo sa kanyang mga mata. "Ano bang gusto mong gagawin ko para mapatawad mo ako?" "Nothing, wala na ring patutunguhan ang lahat sa atin, ikaw mismo ang sumira ng relasyon natin, wala na rin akong tiwala sayo." sinabi ng babae habang pinagsasalo ng kanyang kamay ang mga luhang gumagapang na ngayon sa kanyang mga pisngi. Kahit sino tunay na maging emosyonal ang eksina kapagka nasaksihan mo mismo ang pangloloko ng taong mahal mo. Higit pa sa isang sugat ng patalim ang dulot sa puso nito. Ika-nga sa kanta, where is a broken heart go? "Kung maaari lang, hayaan mo nalang akong magmove-on. Isa lang ang pakiusap ko sayo.. mahalin mo siya.... alagaan mo siya.. . katulad ng mga ginagawa ko sayo..." Tunaw na ang ice cream, naging tubig inumin na ngayon ang yelong nakalagay sa baso na hindi nalagyan ng tubig. Ang pagkain sa mesa ay lumamig na hindi na galaw na kahit isang kutsara. Kung gaano ka ingay ang mga sasakyan sa labas ng restaurant, kabaliktaran sa loob ng restaurant, maraming customer ngunit natahimik sila para magbigay respito sa dalawa. Gayonman, kasabay ng pagsara ng pinto sa puso ng babae ay tila huminto din ang mga tunog sa paligid. Wala siyang maririnig, wala siyang ganang kumain, manhid na ang damdamin. "Andrea pagusapan natin to, maayos pa natin to," sigaw ng lalaki na hinihila ang pinto ng restaurant. Hinahabol niya ang babaeng kasintahan na ngayon ay patuloy sa pag iyak habang naglalakad sa tabi ng kalsada. "Hindi na nga pwede.. ayoko na!" sigaw ng babae sa kanya "Andrea... hindi ako susuko mapatawad mo lang ako..." ang muling pakiusap ng lalaki. "Aray.. Hoy! magdahan dahan ka naman sa paglalakad mo sinisira mo mga paninda ko!" sigaw ng mataba at matandang babae na nagtitinda sa gilid ng kalsada, nasagi ng lalaki ang maliit na mesang may mga paninda. "Sorry po... pasensya na..." habol ng lalaki sa pagkasabi, at agad umalis pagkalingon niya ay malayo na si Andrea mula sa kanya. Napahinto siya at tulalang pinagmamasdan ang babaeng minamahal niya na unti unting lumayo. Ngunit huli na ang lahat para sa babaeng ito, three weeks matapos itong makipaghiwalay sa karelasyon, ay saka niya nalamang buntis siya na nasa dalawang buwan na. Hindi obvious sa katawan niya dahil may katabaan ito, kaya nagdesisyon siyang makipagkita uli sa ex-boyfriend. "Ano pa ba ang dapat nating pag usapan?" Ang sabi ng ex-boyfriend. Nagkita ang dalawa sa isang malapit na central park. "Buntis ako, two months." ang nahihiyang sagot ng babae. "Gosh, ikakasal ako tapos ngayon mo lang sinabi? Saan ba nakalagay ang utak mo?" "Pero kasi, last day ko lang nalaman. I thought hindi lang balance ang menstruation period ko kaya hindi ko mina-mind." Ang paliwanag ng babae. Napapatulala ang lalaki na animoy nag iisip. Tumingin ito sa paligid nila, may mga couples na nagkwe-kwentohan at mga batang naglalaro. Saka bumalik ang tingin niya sa babae na nag aantay ng kanyang sasabihin. "Sigurado ka ba talaga na akin yan?" Biglang tanong ng lalaki. "Abah! Oo naman.. wala akong .. uy! teka saan ka pupunta?" Hindi paman tapos magsalita ang babae ay biglang umalis sa harapan niya ang lalaki. Mabilis itong nakatawid sa kalsada ngunit hinabol pa rin siya ng babae. "Uy, Jobert sandali lang, mag usap naman tayo para sa bata" sigaw ng babae. Nakatawid na sana ang buntis na babae ngunit may mamahalin na sasakyan na umikot mula sa kanto, Mabilis ang pag ikot nito at dumeretso ang direksyon sa babaeng hinahabol ang ex-boyfriend na naunang tumawid. Sa bilis ng pangyayari ay deretso ding gumulong sa gilid ng kalsada at tumama ang ulo sa isang bakal nang nakatayong basurahan. Malakas ang impact ng pagkatama nito at dumugo ang ulo, pati na ang nasa ibabang bahagi niya na tila may panubigang pumutok ngunit iyon ay hindi tubig o ehi ng babae kundi puro dugo. Gulat na gulat ang lahat ng nakakakita pati na ang lalaking may pangalang Jobert na hinahabol siya bago pa ang incident. Ilang mga tao ang nagsigawan at nagtakbohan sa pinangyarihan ng incident. Labis ang kanilang pag aalala ng makitang duguan ito na parang wala na ring buhay. Ang driver na nakabangga ay nataranta din at agad tumawag ng ambulance. Mabuti at may malapit sa hospital sa lugar kaya mabilis nakarating ang ambulance. Ang driver na nakabangga ay halos mangiyak iyak na sa kanyang nagawang kasalanan. Bago pa man maka alis ang ambulance ay nauna na siyang pinusasan ng mga pulis para dalhin sa malapit na precint. Samantala, isang hangin ang nananatiling namuo sa pamamagitan ng mga tao sa pinangyarihan, na tila may isang kaluluwang naiwan sa lugar sa pag alis ng ambulance. Dumeretso ang hangin na ito sa lalaking tulala ngayon na nababalotan ng takot, marahil ay nagsisisi ito ngunit bakit parang walang pakialam sa nangyari? Pagkatapos ay umalis ang lalaki sa tinatayuan at tumakbo papalayo sa lugar.Alam ni Rafael ang tunay na background ni Andrea, sapagkat pinapa-imbestigahan niya ito noon. Alam niya ang tunay na pangalan nito at nalaman din niya'ng may mga magulang pa ito, pero hindi niya ito pinapahalagahan. Imbes na ibalik si Andrea sa kanyang pamilya ay hindi niya ginawa. At walang balak si Don Rafael na dalhin siya sa lugar na iyon. Imbes na pakawalan, ikinulong niya si Andrea na parang ibon, inangkin niya at inaalagaan. Mula noong itinigil ni Don Rafael ang pagsisiyasat sa family background ni Andrea ay akala niya ay matatahimik din ang lahat, ngunit walang usok ang nakikimkim. Lalabas at lalabas din ang katotohanan, na si Andrea mismo ang makakatuklas nito, kahit pa wala siya'ng salitang binabanggit kay Andrea, hanggang sa kasalukuyan. SAMANTALA; Ngayong nakawala si Andrea sa hawla na pagma-mayari ni Don Rafael. Si Jobert naman ang biglang sumulpot, parang buntot kung makasunod kay Andrea. Kung kaya, dalawang araw nang magkasama ang dalawa at nananatili sa maliit na
"Andrea, huwag kang magpaka-stress sa mga taong hindi marunong makontento." sinabi ni Jobert. At kalmadong umupo sa upuan, na nakaharap kay Andrea. "Bakit ikaw, hindi ba?" balik tanong ni Andrea. Nag-cross pa ito ng kanyang balikat. "Saka muna ako tanungin kapag naaalala mo na ang lahat. Kapag nangyari iyon, saka ko na rin ibigay sa iyo ang paliwanag ko." "Kung masakit ang mga alaalang nawala sa akin. Tama lang siguro na hindi ko na maaalala iyon, baka masaktan pa ako. Isa pa, gusto ko malaman mo na hindi ako interesado sa mga bagay na konektado sa iyo." tumalikod si Andrea matapos sabihin ito. "Hmm. Sa ngayon iintindihin na muna kita. Siya nga pala, gusto kung batiin ka dahil nagawa mong makalaya sa hawla." sinabi ni Jobert habang sinusundan niya ng tingin si Andrea na lumapit sa bintana at sumilip sa labas nito. Parang sinisiguro nitong walang sumusunod sa kanya. "Hindi porket naguusap tayo gayon ay OKAY tayo. Aalis na ako, at pakiusap! huwag mo na akong sundan?" pinanlaki
Anim na buwan bago mangayari ang pakikipagtalik ni Andrea sa lalaking mamamatay tao, ang ipagamit siya ni Rafael na parang laruan, ay nakapagparehistro na si Andrea gamit ang pekeng pangalan, na hindi niya alam kung ito ay ay kanyang totoong pangalan na ayon sa kanyang naaalala. Nagbayad siya ng cash bilang lehitimong late registered person sa isang munisipyo. Sa tulong ng taong kanyang binayaran ay mabilis niyang nakuha ang kanyang birth certificate. Ngunit isang valid ID lamang ang hawak niya sa ngayon. Gayonpaman, nakapag-open pa rin siya ng isang sekretong local bank account. "Ma'am narito po ang susi at ang detalye ng inyong room, happy stay in po..." ang sinabi ng isang babaeng naka- ponytail at yellow skirt. Mababasa sa kanyang ID ang kanyang pangalan bilang "Mina" isang staff sa hotel kung saan mag-stay-in ngayong gabi si Andrea. Nang kinuha na ni Andrea ang susi para sa kanyang kwarto, ay biglang umalingawngaw ang boses ng mga kababaihan. "Hahaha.ha.ha" Ang nag-echo na bo
Hindi mapalagay ngayon si Andrea dahil saksi siya kung ano ang ginawa ni Rafael kay Jobert. Pagkatapos itong paluhurin sa sahig ng ilang oras, ay pinabugbog niya ito sa kanyang mga taohan, habang nakatali ang mga kamay sa likod. "Rafael, tama na!" pagpigil ni Andrea. Hindi na siya nakatiis sa nakikitang pananakit ng kanyang mga taohan laban sa isang lalaking walang kalaban-laban. Tumingin si Rafael sa kanya na may pandi-dilim ang mga mata. "Sa nangyari ngayon, sa tingin mo mapagkatiwalaan pa ang taong ito?" "Kung gagawin mo iyan, magiging katulad ka na rin niya, hindi ka mamamatay tao Rafael..." pagpapakiusap pa ni Andrea. Ngunit si Rafael ay hindi nakinig sa kanya, bagkos mas lalo pang pinahirapan ng kanyang mga taohan hanggang sa mawalan na ng malay si Jobert. Nang mawalan ng malay si Jobert ay nagutos si Rafael, "itago mo muna siya, at alamin mo kung ano ang layunin niya, bakit, at paano siya nakakapasok dito?" "Yes Boss!" agarang sagot ng isa sa mga leader ng kanyang mga taoh
Parang tumigil saglit ang mundo ni Andrea sa pangatlong pagkakataon nang makaharap niya si Claudia. Namumula ang kanyang pisngi. Naisip niya na sana ay hindi na niya ito makausap uli. Ang mas masakit pa ay nang malaman niyang naging babae ito ni Rafael, na mas nauna pa pala, kaysa kanya. "Ang baboy?!" binangit ni Andrea na gustong magwala sa loob ng kanyang kwarto. Galit siya sa sarili niya, at mas lalong galit siya kay Rafael ngayon. Hindi niya masikmurang isipin na dalawa silang tinutuhog, at kung sino lang ang gusto niyang tuhugin. "Iyon na ang huling gabi ng pagkikita natin Rafael. Kailangan na kitang iluwa!" galit niyang sinabi. Umupo si Andrea sa sofa, hinayaan niyang magpahinga ang isip sa ibabaw ng malambot na upuan, at huminga na tila talagang nalulungkot siya. Gayunman, kailangan niyang mag-ingat na huwag ma stress sa mga bagay bagay ayon sa payo ng kanyang doctor. Kinaumagahan, dumalaw sa kanya ang kanyang doktor para suriin ang lagay niya. "Kung may mga naaalala
“Anong kaya mong gawin para sa isang tao kung mahal mo ito?” tanong ni Rafael. Sabay hawak sa saplot na soot ni Claudia, sa sobrang iksi nito ay nagawa siyang hilahin ni Rafael. Sa pagkagulat dahil sa ginawa ni Rafael, ay muntik na matumba si Claudia at masobsob ang mukha nito sa upuang sinasandalan ni Rafael ngayon. Mabuti na lang ay mabilis siyang nakahawak sa sandalan. Napakunot-noo si Claudia sa sandali na nakaiwas siya sa mga tingin ni Rafael. Pagkatapos ay bumalik siya sa kanyang pagtayo at ngumiti sa matanda, "sorry" "Parang natataranta ka ata- ok ka lang ba?" tanong ni Rafael sabay haplos sa kanyang baywang. Sa ginawa ni Rafael ay hindi ito ikinatuwa ni Claudia, alam niyang hindi ganoon si Rafael kung maglambing, o di kaya kung may gustong gawin. "Hindi ah. Ikaw kasi, ginugulat mo ako.." "Masyado ka nang naging nerbyosa dahil sa kaka-kape mo. Ano bang gusto mong gawin natin para kumalma ka?" paglilinaw ni Rafael. "Hmm.. depende sa iyo.." sagot ni Claudia na gusto na rin