Mag-log inShare
เหงา 1
Huling Na-update:
2024-11-08 03:23:43ปรัชญ์ภูมิยังคงจับตาดูณภัทรอยู่เสมอ หลังจากที่เจอกันวันนั้น และดูเหมือนว่าณภัทรก็ไม่เคยหมดพลังหรือหมดแรงที่จะยั่วโมโหเขาทุกครั้งที่มีโอกาส ยังคงมาวนเวียนอยู่กับพริมา ชวนไปที่โน่นที่นี่หรืออย่างน้อยก็ให้ได้โทรมา และพอโดนเขาต่อว่าก็จะยิ้มหน้าระรื่นที่แกล้งเขาสำเร็จ แต่ก็มีบางครั้งที่ทั้งสองคนรอดหูรอดตาเขาไป เพราะเขามัวแต่ยุ่งอยู่กับการสืบหาความจริงเรื่องบัญชีที่ผิดปกติของบริษัท
วันนี้ปรัชญ์ภูมิยังคงกลับบ้านดึกเหมือนเคย เมื่อเดินเข้ามาถึงโถงกลางพลันชะเท้าแล้วหยุดมองไปรอบ ๆ บ้านหลังใหญ่ที่เงียบเหงาในช่วงเวลาแบบนี้ แม้แต่แม่บ้านก็เข้านอนกันไปหมดแล้ว เนื่องจากเขาได้สั่งไว้ว่าไม่ต้องอยู่รอจนเขากลับ เพราะบางครั้งเขาก็อยู่ทำงานจนดึก ผิดกับสองแม่ลูกนั่นที่ชอบปลุกคนงานในบ้านขึ้นมาไม่ว่าจะเป็นเวลาไหนก็ตาม แม้แต่ตอนตีสอง เพราะหาชุดนอนตัวโปรดของตัวเองไม่เจอ
เขาได้รับสายจากพริมาแล้วว่าวันนี้เธอกลับบ้านตรงเวลา เขาเลยเดินขึ้นบันไดอย่างสบายใจ ไม่ต้องกังวลว่าน้องจะไปกับผู้ชายคนนั้น แต่กลายเป็นว่ายังมีเรื่องมาให้เสียอารมณ์อยู่ดี เมื่อเดินสวนกับสองแม่ลูกที่กำลังจะ
Pinakabagong kabanata
Uncontrolled Love เขยิบรักสัมผัสหัวใจ บทส่งท้าย 2
ว่าจบก็ดึงณภัทรเข้าไปประกบปาก จูบหนัก ๆ ทิ้งความวูบวาบไว้ทั่วใบหน้าและลำคอ บางครั้งเมื่อเขาทำท่าจะผละออก ชายหนุ่มก็จะจูบแรงขึ้น เหมือนจะย้ำเตือนว่าไม่มีทางหนีพ้น ส่วนมือก็ปัดป่ายไปทั่ว เดี๋ยวก็สอดเข้ามาในเสื้อ เดี๋ยวก็เลื่อนลงไปด้านล่าง แต่วนอยู่แบบนั้น ไม่ยอมล้วงเข้าไปสักที เสร็จแล้วก็วนกลับมาด้านบนเหมือนจะแกล้งณภัทรเริ่มหงุดหงิด “ไหนบอกว่าจะทำไง”“แล้วไหนบอกว่าไม่เอาไง มาเร่งอะไร”“ภูมิ”“ยอมแล้วใช่มั้ย กลางทะเลเลยนะ”“ยอม”รอยยิ้มแบบผู้ชนะผุดขึ้นบนริมฝีปาก “แต่ผมยังไม่พร้อม”ณภัทรรู้ตัวว่าโดนแกล้ง แต่ทำยังไงได้ ในเมื่อแค่จูบกับสัมผัสเล็ก ๆ น้อย ๆ จากคนคนนี้มันกลับปลุกเขาได้ภายในไม่กี่วินาที เขาจึงเอื้อมมือไปดึงกางเกงปรัชญ์ภูมิลง ดันร่างหนาขึ้นเล็กน้อย แล้วตัวเองก็ขยับให้อยู่ในท่าที่จะใช้ปากได้พอดี“คุณจะ...” พูดไม่ทันจบประโยค เสียงก็หายไปในลำคอเพราะโดนเขาจู่โจมณภัทรจัดการแลบลิ้นเลียตรงส่วนหัวที่ตื่นตัวรออยู่แล้ว มือก็ขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้า ยิ้มเมื่อคนรักครางออกมาเสียงต่ำ ก่อนจะอ้าปากรับแก่นกายที่พองขยายจนเต็มขนาดเ
Uncontrolled Love เขยิบรักสัมผัสหัวใจ บทส่งท้าย 1
ท้องฟ้าตัดกับผืนน้ำเบื้องหน้าสะท้อนแสงเป็นประกาย ลมเย็นพัดโดนใบหน้า พาเอากลิ่นเกลือทะเลมาปะทะจมูก และอากาศที่ไม่ร้อนจนเกินไปทำให้วันหยุดของปรัชญ์ภูมิและณภัทรกลายเป็นหนึ่งในวันที่สวยงามเลยทีเดียวณภัทรถอนหายใจอย่างเป็นสุขขณะยืนอยู่ตรงหัวเรือ เฝ้ามองคลื่นที่กระเพื่อมเข้ามาหา นานมากแล้วที่ไม่ได้รู้สึกเป็นอิสระแบบนี้อยู่ดี ๆ ปรัชญ์ภูมิก็ชวนมาล่องเรือเล่นกลางทะเล แล้วบอกว่าถ้าเขาอยากจะตกปลาด้วยก็ยังได้ ไม่ว่าจะอยากทำอะไร เขาก็พร้อมจะบริการและตามใจทุกอย่าง ตัวเขาเองเห็นว่าหลังจากเหตุการณ์เฉียดตายครั้งนั้น ทั้งคู่ก็กลับมาทำงานทันที ยังไม่ได้พักผ่อนอะไรกันเลย จึงชอบใจในไอเดียของคนรักมาก เขาเลยรีบตอบตกลงและขอให้มาเที่ยวด้วยกันโดยเร็วที่สุด แต่ปรัชญ์ภูมิบอกว่าต้องยืมเรือของเพื่อนก่อน แต่เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหา เพราะเขามีเรือของตัวเองอยู่แล้ว ทั้งคู่ก็เลยได้มาอยู่กลางทะเลกันในเวลานี้เขาเดินกลับเข้ามาหาคนขับเรือคนเก่งที่แต่งตัวสบาย ๆ ได้สักที โดยที่เขาไม่ต้องขอหรือบอกให้ทำ ก่อนจะเดินไปยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง แล้วเอาคางเกยไหล่“ขอบคุณมากครับ”
Uncontrolled Love เขยิบรักสัมผัสหัวใจ ทั้งหึงทั้งหวง 2
“สวัสดีค่ะ” เธอกล่าวทัก“ผมไม่ใช่โฮสต์ครับ” เขาตอบปฏิเสธ เหตุการณ์นี้เคยเกิดกับเขาอยู่หลายครั้งเหมือนกัน ซึ่งมันก็ทำให้รู้สึกขำมากกว่าจะรำคาญ“ถึงว่าสิ ท่าทางของคุณไม่เหมือนคนที่จะมาเอาใจคนอื่นเลย”“คุณเพิ่งมาที่คลับนี้เหรอ” ไหน ๆ ก็ไม่มีอะไรจะทำอยู่แล้ว กว่าณภัทรจะมาก็คงอีกนาน เขาเลยชวนเธอคุยแก้เบื่อ“รู้เลยเหรอคะ”“ผมมาที่นี่บ่อย เห็นผู้คนมากมาย ก็เลยพอจะดูออก”“มีแต่คนแนะนำให้ฉันมาที่นี่ บอกว่าเพลงเพราะ โฮสต์หน้าตาดี เอาใจเก่ง การบริการก็ดี แต่พอฉันมา เด็กโฮสต์กลับไม่ว่างเลยสักคน ฉันก็ไม่พ้นต้องเหงาเหมือนเดิม”“งั้นนั่งอยู่นี่ รอเด็กโฮสต์ไปพลาง ๆ นะครับ” เขากวักมือเรียกพนักงาน “คุณดื่มอะไรดี”“เอาเหล้าแรง ๆ มาเลยค่ะ ไม่ผสม”เขาเลยสั่งวอดก้าให้เธอ แต่ก็กระซิบบอกให้เอาเบียร์มาเผื่อด้วย เธอจะได้ไม่เมาเกินไป“ทำไมคุณถึงยอมคุยกับฉันล่ะคะ ในเมื่อไม่ได้เป็นโฮสต์”“ผมมีน้องสาวอยู่คนนึง ท่าทางเหมือนคุณเลย เธอก็ขี้เหงาเหมือนกัน และชอบมาที่นี่มาก ผมเคยมาตามเธอหลายครั้งเพราะเป็นห่วงตามประสาพี่ชาย”หญิงส
Uncontrolled Love เขยิบรักสัมผัสหัวใจ ทั้งหึงทั้งหวง 1
ณภัทรออกจากโรงพยาบาลหลังจากใช้เวลาเป็นเดือนไปกับการรักษาตัว เจ้าตัวยืนยันว่าแผลหายสนิทดีแล้ว แต่ปรัชญ์ภูมิก็ยังไม่วางใจ ปฏิบัติต่อคนที่เจ็บแทนเขาด้วยความระมัดระวังและนุ่มนวลอยู่เสมอ ทั้งยังคอยตามทุกฝีก้าว ไม่ว่าจะกิน นอน นั่ง เดิน เพื่อป้องกันการเกิดอุบัติเหตุอย่างการลื่นล้ม หรือป้องกันการลืมกินยา มันเลยกลายเป็นว่า คนบ้างานตอนนี้กลับยินดีจะไม่ไปทำงาน หรือยอมกลับบ้านเร็วเพื่อจะมาดูแล ‘แฟน’ ของตัวเอง โชคดีที่พ่อเข้ามาบริหารบริษัทอีกครั้งหลังจากร่างกายแข็งแรงดีแล้ว และยัยพริมก็เอาการเอางานมากขึ้น จึงช่วยแบ่งเบาภาระเขาลงไปมาก“คุณค้าบ ผมโอเคแล้วจริง ๆ ไม่ต้องมาเฝ้าหน้าห้องน้ำแล้วนะ”“ใครจะไปรู้ล่ะ เผื่อคุณลื่นล้มหัวฟาด ผมจะได้ช่วยทันไง” ตอบก่อนจะยื่นมือให้ “มา”ณภัทรวางมือบนมือเขา ก่อนจะใช้มืออีกข้างจับปมผ้าเช็ดตัวเอาไว้เมื่อมันทำท่าจะหลุด“ปล่อยมันหลุดไปเหอะ ผมเห็นอยู่เป็นประจำ”“เกินไปแล้วนะครับภูมิ”เขาตอบคำพูดนั้นด้วยรอยยิ้มไม่สะทกสะท้าน “ผมชอบตัวเองเวอร์ชันนี้นะ ทำให้คุณนิ่งไปเลย”“ความจริงแล้วคุณมันก
Uncontrolled Love เขยิบรักสัมผัสหัวใจ รักรึเปล่า 2
ณภัทรพยายามดันร่างหนาออก แต่กลายเป็นว่าชายหนุ่มโอบเขาเอาไว้ไม่ให้ผละหนีแล้วเริ่มจูบด้วยความหนักหน่วง ถ่ายทอดความร้อนรุ่มผ่านลิ้นที่แทรกเข้ามาเกี่ยวกระหวัดลิ้นเขาเอาไว้แล้วดูดดึงไปตามอารมณ์ณภัทรแปลกใจกับความกระหายอยากของอีกฝ่าย แต่ก็คล้อยตามไปโดยไม่ขัดขืน เมื่อถูกดันลงให้นอนราบกับเตียงแล้วปรัชญ์ภูมิก็คร่อมร่างเขาเอาไว้ พอมองจากมุมนี้ ก็ต้องยอมรับว่าตัวเองแพ้ให้กับคนคนนี้อีกครั้ง“ถ้าเจ็บบอกนะ แต่...เมื่อวานคุณบอกเองว่าแผลใกล้จะหายแล้ว ก็คงทำได้แหละเนอะ”“จะมาพูดทำไมอีกล่ะ ถ้าขึ้นมาอยู่บนตัวผมขนาดนี้แล้ว”“พูดให้ดูดีไปงั้นแหละ เพราะถึงเวลาทำจริง คุณก็ต้องมาร้องขอให้ผมทำแรง ๆ อยู่ดี”เขาอยากจะเตะคนหลงตัวเองตกจากเตียงไม่ก็ฟาดสักที แต่เมื่อชายหนุ่มก้มลงมาจูบต่อ เขากลับเผลอเอามือคล้องเกี่ยวคอแกร่งเอาไว้ เคลิบเคลิ้มไปกับความนุ่มหยุ่นของริมฝีปาก ลิ้นอันซุกซนและช่างหยอกล้อ ทำให้เขาปล่อยตัวปล่อยใจไปตามการชักนำของปรัชญ์ภูมิอย่างง่ายดายจากนั้นเสื้อก็ถูกดึงขึ้นเพื่อจะได้จูบไปตามร่างกายของเขาทุกส่วน คนทำค่อย ๆ เคลื่อนตัวต่ำลงไป เมื่อถูกจูบเน้น ๆ ตรงหน้า
Uncontrolled Love เขยิบรักสัมผัสหัวใจ รักรึเปล่า 1
โรงพยาบาลซึ่งปรัชญ์ภูมิบ่นนักบ่นหนาว่าไม่อยากมาได้กลายเป็นสถานที่ซึ่งทั้งสองใช้เวลาส่วนใหญ่ด้วยกัน แม้จะบ่นที่ตัวเองได้กลับไปพักฟื้นที่บ้านตั้งหลายวันแล้ว แต่ยังต้องคอยมาเยี่ยมและอยู่เฝ้าเขาในทุก ๆ วัน แต่มันก็ไม่มีวันไหนเลย ที่ณภัทรจะไม่เห็นชายหนุ่มร่างสูง เส้นผมสีเข้มจัดทรงอย่างดี และแต่งตัวเหมือนนักธุรกิจกลับจากตีกอล์ฟหรือไม่ก็คลับเฮาส์ เดินเข้ามาในห้องด้วยถุงของกิน ไม่ก็เสื้อผ้าหรือแฟ้มงานของตัวเอง“สวัสดีครับคุณนักธุรกิจ” ณภัทรกล่าวทักพลางตบที่นั่งข้างตัว ด้วยความที่เตียงใหญ่มาก เขาเลยชอบชวนให้ปรัชญ์ภูมิขึ้นมานั่งบนนี้ จะได้อ่านหนังสือ เล่นเกมหรือดูหนังด้วยกันได้“คุณนักธุรกิจเบี้ยวงานเกือบทุกวันเลย แถมวันนี้ยังไม่ได้หอบงานกลับมาด้วยนะ เพราะมีคนบ่น”“ก็ต้องบ่นสิผมนอนเป็นผักอยู่นี่ คุณจะมานั่งทำงานอยู่ได้ไง ต้องคอยดูแลผมสิ” คนป่วยว่าอย่างเอาแต่ใจ“คร้าบบ ผมถึงได้มานี่ไง”ปรัชญ์ภูมิเลิกงานเร็วกว่าปกติเพื่อจะได้มาทันก่อนที่พยาบาลจะเข้ามาเสิร์ฟอาหาร ให้ยาและทำแผล นอกจากนั้นเขาจะเป็นคนดูแลณภัทรเองทั้งหมด แม้แต่ช่วยพาไปเข้า
Maaari mong magustuhan
The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)
Glita1.2K viewsเกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว
MACARONI/1Millionmilesaway784 viewsเกือบหอบลูกหนีเพราะสามีไม่รัก[PWP]-Omegaverse
ระมุณณ์ มิโกะ203 viewsBAD GUY โคตรร้ายโคตรรัก.....
มินิซ่าส์353 viewsหนึ่งนิรันดร์กาลพานพบ
ปีกปักษา114 viewsหวนคืนลิขิตรัก [Mpreg]
หลูซื่อเต๋อ89 viewsเจ้าจันทร์
คุณบานเย็น62 viewsบัวเหนือศิรา
เพทายสีแดง47 views
