CHAPTER FOUR: Flame

Matapos kong saluhin ang lahat ng galit ni Tomi, iniwanan niya lang ako rito sa kwarto niya. Simula kagabi ay hindi pa siya bumabalik. Sinubukan kong buksan ang pinto pero naka-lock iyon mula sa labas.

Pabagsak kong hiniga ang katawan sa kama. Ilang beses ko ng sinubukang buksan iyon, pero wala pa rin. Hindi rin naman ako makatulog ng maayos kagabi sa isiping wala sa tabi ko si Tomi.

Awtomatikong pumikit ang mga mata ko nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. Kahit hindi ko nakikita si Tomi, gising na gising ang diwa ko sa lahat ng kilos niya. Nagtayuan ang lahat ng balahibo sa katawan ko nang maramdamang lumubog ang kama sa tabi ko.

“I’m sorry, Love...”

Dumagungdong ang puso ko.

Malambing ang boses niya tila nagsusumamo. Parang may kung anong humaplos sa puso ko subalit may pumipiga rin.

“I know you're awake,"

I felt his kisses on my timple.

“I would never do that again...”

You always said that, but there's no changes at all. Always the toxic cycle.

Tuluyan na ngang kumawala ang luhang kanina ko pa pinipigilan.

“Hush…”

Naramdaman ko ang palad ni Tomi sa aking pisngi, pilit na pinupunasan ang mga takas na luha roon habang ang isang braso niya ay pumulupot sa bewang ko. Sa mga panahong ganito, hinihiling ko na sana wala itong katapusan. Hinihiling ko na sana ganito na lang palagi si Tomi dahil ganito naman siya nung una ko siyang makilala… Ito naman talaga ang Tomi na minahal at pinakasalan ko.

Inangat niya ang mukha ko, bago ko naramdaman ang pagpatak niya ng halik sa nakapikit kong mga mata. Dahan-dahan kong idinilat ang aking mga mata at nasalubong ko ang sa kaniya.

“Tahan na, hmm? Hindi ko na po uulitin. Bati na tayo please?”

Muling nag-init ang gilid ng mata ko sa mga nagbabadyang luha. Kung bibigyan ako ng isang pagkakataong matupad ang isang hiling ko, iyon ay ang ibalik kami sa dati.

Dahan-dahan akong tumango. Sumilay ang ngiti sa labi ni Tomi.

“Talaga? Ikaw kasi, alam mo namang hindi ko gustong pinapahiya ako pero inuulit-ulit mo pa rin.. Ayan tuloy lagi kitang nasasaktan. Huwag mo na ring uulitin?”

At ganoon na lang kabilis napunta sa akin ang sisi.

Tumango ako.

“Nag-sorry na ako, hindi ba‘t ikaw naman talaga ang may kasalanan?”

Bakit pa nga ba ako umaasa?

“I-I’m sorry…”

“Pinapatawad na kita,” he said before kissing my lips.

His kisses feels rough, tila ba nagmamadali. Maingay akong napaungol nang maramdaman ko ang paglalaro ni Tomi sa dibdib ko—kanina pa pala nasa ilalim ng suot kong t-shirt ang kamay niya. Umarko ang likod ko nang paikutin ni Tomi sa kaniyang daliri ang nipple ko bago maingay na sinipsip ang dila ko.

“Love.. stop it , w-we can't do it here..” I whispered, trying to stop him.

“Why not?” he asked before sucking my lower lip.

“Kasi naririto tayo sa bahay ng magulang mo…”

“They won't mind,” ang mga labi ay nasa leeg ko na ngayon.

“Please…” pagmamakaawa ko pero tila wala siyang narinig.

Fuck, I'm horny so shut up!” he growls before biting my neck.

Tatlong katok mula sa labas ng kwarto ang nagpahinto sa kaniya. Inis siyang bumangon upang magtungo roon. Nagpapasalamat ako kung sino man iyon.

“Who the fuc— Kuya, hey,” nag-unahan ang sa pagtibok ang puso ko nang malaman ang tao sa likod ng pinto. Huli na ang lahat para umiwas dahil nagtagpo na ang paningin naming dalawa—ang mga mata niyang may dalawang kulay.

Nakakunot ang kilay niya, tila ba naiinis na hindi ko malaman. Nag-iigting din ang panga niya. Maraming tumatakbo sa isip ko na baka narinig niya ang nangyayari sa amin ni Tomi sa likod ng nakasaradong pinto. Napalunok ako bago umiwas ng tingin sa kaniya. Hindi ko narinig ang pinag-usapan nila pero lumapit sa akin si Tomi.

“I’ll be back,” he said before kissing me but the moment our lips touched, my eyes landed onto someone's that I shouldn't did in the first place.

Lazarro’s two colored eyes met mine.

I gulped.

I couldn't look away. There was something in there, something I couldn't name—not anger, not pity and not curiosity. Just… something that made the air heavier between us.

Bago pa ako makaiwas ng tingin, sumarado na ang pinto. Kanina pa pala nakalayo sa akin si Tomi pero hindi ko man lang napansin dahil nalunod ako sa mga mata niya…

Mga matang hindi ko na dapat pa pinakatitigan.