CHAPTER TWO: ATTRACTION

I slightly tilted my head, examining myself on the mirror. I already concealed every bruised, every wound and every pain that was sculptured perfectly on my skin. Sanay na ako; takpan ang bawat katotohanang nakaukit sa balat ko.

No one wants to seek the truth behind the closed door, anyway.

My breath hitched and my eyelids pulse when I felt Tomi's big, warm and calloused hand on my tommy—encircling his forearm on my waist.

“My wife looks so beautiful in this dress.”

I saw admiration and lust on his eyes.

Licking my lip, I whispered, “T-thank you…”

Akala ko, hihingi ng tawad si Tomi dahil sa ginawa niya kanina, subalit hanggang sa matapos na lang siyang mag-asikaso ay wala man lang akong narinig na kahit ano sa kaniya. Tila nakalinutan niya na niya ang nangyari kanina, parang walang naganap sa amin.

Masyado ko bang bini-big deal ang mga ganoon?

Palihim akong napailing.

“Let’s go?” Tomi asked. Tapos na siyang mag-asikaso.

He look good. He always does. Hinalikan niya ang labi ko at tinugunan ko iyon.

Tumango ako bago pilit na ngumiti sa kaniya. Napangiti naman ng malaki si Tomi. Tumalikod na siya sa akin at naunang lumabas ng kwarto, sumunod lang ako sa kaniya hanggang sa makarating kami sa garahe.

Habang nasa sasakyan kami, nangingiti si Tomi tila ba excited. Hindi ko mawari kung para saan. Kanina ko pa siya nililingon-lingon.

Hindi ko na rin sinubukan pang tanungin siya kung saan kami tutungo ngayon. Kahit naman tanungin ko siya at sabihin kong ayaw ko roon hindi niya naman papakinggan ang hiling ko.

Binalik ko na lang ang paningin sa unahan and my eyes widened when I saw familiar road. Please this can't be… I silently prayed. Sa isang iglap, nasa harapan na kami ng mansyon nila. Ang mansyon ng mga magulang niya.

Nakalimutan ko… kaya pala ganoon na lang ang saya niya, birthday pala ni Tita Glaiza ngayon.

Naunang lumabas ng kotse si Tomi kaya sumunod ako sa kaniya. Sinenyasan niya pa ako nang nasa tapat na siya ng main door na bilisan ko ang lakad kaya iyon ang ginawa ko.

“Be on your best behavior.”

Iyan palagi ang paalala niya sa akin na akala mo naman gagawa ako ng mga bagay na ikagagalit niya. Tumango na lang ako.

“Impokrita! Ayusin mo naman ang trabaho mo! Napaka-estupidong babae!”

Iyan agad ang bumungad sa amin pagpasok na pagpasok pa lang namin. Nakita kong si ate Elsie ang sinisirmunan niya, ang pinakabata sa lahat ng katulong dito.

Nakaramdam ako ng awa para kay Ate Elsie. Panay ang hingi ng paumanhin nito habang nakayuko. Palagi talaga siyang pinag-iinitan ni Tita Glaiza. Masyado kasing paranoid si Tita Glaiza at inaakusahang umaaligid si Ate Elsie sa asawa niya.

“Mom,” Tomi called.

Humarap si Tita Glaiza sa anak niya at nakahinga ito ng maluwag nang makita si Tomi. Nilapitan at niyakap niya ang anak dala-dala ang malalaking ngiti sa labi.

“My son…”

“Ang aga-aga, nakataas iyang kilay mo?” natatawang turan ni Tomi. Agad namang napahilot sa sintido si Tita Glaiza. .

“Paano, ang daming bobitang nakapasok sa mansyon ko!” Mahina akong napatalon sa kinakatayuan ko nang lumapat sa akin ang mga mata ni Tita Glaiza habang sinasabi iyon. Mukha namang hindi napansin ni Tomi dahil hindi niya man lang ako nilingon.

“Relax, Mom. Kuya were here in a moment so you better look fresh in front of him. Pagnakita niya yang mukha mo, siguradong hindi na iyon babalik.”

Napakunot noo ako sa narinig.

Tama ba ang narinig ko, Kuya?

Since when did my husband had a brother without telling me? I know him… I know everything about him. Papaanong may kapatid siya nang hindi ko alam sa loob ng tatlong taon?

Sobrang daming tanong sa isip ko.

Saglit na dumako ang paningin sa akin ni Tita Glaiza at kitang kita ko kung paano lumukot ang pagmumukha niya pero nang lingunin siya ni Tomi ay biglang nag bago ang ekspresyon niya.

Katulad pa rin ng dati, plastikada pa rin siya. Kaugaling-kaugali sila ng anak niya; Demonyong nagkatawang anghel.

“My daughter in law. It's been a while…” lasang lasa ko ang kapaitan sa boses ni Tita Glaiza.

She hugged me.

“I wasn't expecting some bad luck today,” she whispered at my ears before moving away.

Umahon ang galit sa puso ko pero pinigilan ko iyon. Maganda nang magpigil kaysa ang magpadalos-dalos.

Biglang may pumasok na katulong dala-dala ang malalaking ngiti sa labi niya.

“Señorita Glaiza, andiyan na po sila!” nasasabik na sigaw ng katulong.

Nang marinig iyon ay dali-daling nagtungo sa tapat ng pinto si Tita Glaiza at agad naman kaming sumunod sakaniya. Nasa tabi lamang ako ni Tomi habang hinihintay namin ang pagdating ni Tita Edgar kasama ang sinasabing kapatid ng asawa ko.

“Ano pang tinatayo niyo riyan?!” pansin ni Tita Glaiza sa mga katulong na tahimik nakatayo sa isang sulok, “Asikasuhin niyo na ang kwarto ng anak ko at siguraduhin niyong kahit isang butil ng alikabok ay hindi niya masisinghot! At ikaw, i-check mo ang pagkain. Siguraduhin niyong lahat na wala siyang hindi magugustuhan. Ano?! Kilos!”

Ramdam ko anh kaba ng mga katulong habang sunod-sunod ang utos ni Tita Glaiza. Pinakalma siya ni Tomi, mabuti na lang at kumalma na rin si Tita Glaiza.

The front door of the house suddenly opened. Naunang pumasok si Tito Edgar.

I felt everyone's nervousness kaya pati tuloy ako ay sinasalakay na ng kaba ngayon.

Hindi ko ba alam, kahit wala akong maintindihan sa mga nangyayari, pero kinakabahan ako na parang may kakaiba. Parang may magbabago.

The front door opened again.

A tall, big, looking so strong and handsome man stepped inside the house. He's big, but not too bulky. Muscles are screaming over his black button-down polo shirt that was rolled up to his elbow, tucked in a black slack.

I suddenly felt suffocated and I think they all felt it too.

This man presence creeps me out and… terrifies me. He look dominant, as if he can manipulate someone's mind… someone's heart.

I examined him. I didn't realize that I was. He is wearing all black from down to up. Except to accessories on his wrist, neck and ear. He has silver watch on his full-of-vein left hand, I also had a glimpse of his necklace because the two bottom of his polo were opened, and… a tattoo on his broad chest. He also had silver earring on his left ear that made him look more manly.

No one can tell that this man isn't dangerous. Sa laki pa lang ng katawan niya, parang kayang-kaya ka na niyang buhatin na parang isang galong tubig lang sakaniya.

My eyes wander upward.

From his body to his face.

Umangat ang tingin ko sa buhok niya. Magulo iyon, pero hindi naman nagpabawas sa itsura niya dahil mas nakadagdag pa. His eyebrows were dark and thick as if he doesn't have any spare time to trim or style them, doesn't matter because it fits him so well. Matangos din ang ilong niya, medyo nahiya ang ilong ko. Matangos naman ang akin pero mahahalataan mo pa rin ang pagiging pinay niyon.

I flinched when I saw him looking directly at me.

Nagtayuan lahat ng balahibo sa katawan ko nang makasalubong ko ang mata niya. Gusto kong lapitan at pakatitigan iyon kung totoo bang ganon talaga ang kulay ng mga mata niya; kulay blue na animo’y tubig sa karagatan o kulay ng kalangitan, samantalang ang kabila naman ay kulay grey na halos kulay nyebe.

Biglang may pumisil sa bewang ko at duon ko na lang napagtanto na naroon pala ang asawa ko.

Nag-init ang pisngi ko sa kahihiyan at pagsisisi. Anong ginagawa ko? Talagang sa tabi pa ng asawa ko?

Lumapit si Tita Glaiza sa anak niya.

“Lazarro.. Anak.” Tita Glaiza called out. Her voice broke as if she was hurt.

Lazarro… Bagay na bagay sa kaniya ang pangalan niya. Tunog mapanganib.

Napakunot ang noo ko nang makita kong hindi tumugon sa yakap si Lazarro, tila ba napapaso sa kaniyang ina. Parang hindi naman iyon napansin ni Tita Glaiza.

“Sobrang tagal kong nawalay sa iyo…”

Katulad pa rin ng kanina, walang reaksyon kahit halos naiiyak na si Tita sa dibdib niya. Makikita mo ang pag-alog ng balikat niya. Maririnig na rin ang mga hikbian ng katulong sa paligid.

Humiwalay sa yakap si Tita Glaiza matapos ang ilang sandali.

“Anyway,” Singhot na sabi ni Tita Glaiza. “Anthony, come here,” lumapit naman kaagad si Tomi, “He is your younger brother, Lazarro. Anthony, your Kuya.”

“Kuya.”

Tumango si Lazarro, subalit ganoon pa rin, blanko ang mukha. Nakatalikod sa akin ang asawa ko kaya hindi ko nakikita ang reaksyon niya.

Napatalon ang puso ko nang nalipat sa akin ang paningin ni Lazarro. Tila ba nabablanko ang utak ko habang sinasulubong ang mga mata ni Lazarro. Walang tumatakbo sa utak ko kundi ang mga mata niya.

“Who is she?”

His low and baritone voice filled the empty space in brain. This is the first time he talks and his voice sounds dangerous… Too dangerous that terror starts to crawl on my skin.

Tomi chuckles, “Oh, she's my wife, Kuya.”

Senenyasan ako ni Tomi na lumapit kaya agad akong tumalima. Pinulupot ni Tomi ang kamay sa bewang ko at kitang-kita ko kung paano nagawi roon ang tingin ni Lazarro.

Hindi ko alam kung totoo bang nakita kong nandilim ang paningin niya o guni-guni ko lang.

I glance at Tomi, nakatingin siya sa akin na tila ba inaasahan niyang may gagawin ako.

I offered my hands to Lazarro in formal way, “Hi, I'm Diamon Lilith Guivera-Dela Cruz, Anthony’s wife," I said while refusing to look at his eyes. Nakatingin lang ako sa balikat niya dahil iyon ang pantay sa paningin ko.

I felt his hand wrapping around my small hand. I now regret offering him my hand because the warmth of his big, veiny and calloused hand sends electricity through my spine.

I forced a smile to formed on my lips.

“Alenjandro Lazarro Romazcov.”

His deep voice enters my ears. Sounds hot.

I don't have a choice but to look straight to his eyes. It's burning me… until I no longer control myself.