Home / แฟนตาซี / Undisclosure / ขอให้เป็นแค่ฝัน

Share

ขอให้เป็นแค่ฝัน

last update Last Updated: 2025-02-12 13:37:37

อเล็กซิสหยุดพูดครู่หนึ่ง ทำหน้าเจ็บปวดเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจ “แล้วก็เรื่องทุน...ได้ยินว่าคนที่เข้าชิงทุนทุกคนถูกคัดชื่อออกหมดแล้ว” เด็กสาวดูเป็นห่วงเรื่องนี้มากกว่าข้อหาที่ตัวเองกำลังเผชิญอยู่ เมื่อเธอเห็นว่าคาเลบและเจสซี่ทำหน้าสงสัยว่าเธอทราบได้อย่างไร อเล็กซิสจึงอธิบายต่อ “ไรอันเป็นคนบอกพวกเราค่ะ พ่อของเขาทำงานที่ซานโบซ่า โพสต์ และก็เป็นผู้ปกครองคนแรกที่มาถึงสถานีตำรวจด้วย ไรอันบอกว่า หนังสือพิมพ์ของวันพรุ่งนี้ ไม่สิ ที่จะออกวันนี้จะลงข่าวว่า พวกเราถูกจับด้วยข้อหาใช้ยาเสพติด และในกลุ่มคนที่ถูกจับ มีเด็กที่เข้าชิงทุนรัฐบาลด้วย ซึ่งชื่อของพวกเขาจะถูกคัดออกจากรายชื่อผู้มีสิทธิทันที”

คาเลบไม่สนใจเรื่องทุนการศึกษาแล้ว เขาเอาแต่ภาวนาให้ลูกได้รับอิสรภาพมากกว่าสิ่งอื่นใด เพียงแต่เมื่อสังเกตเห็นว่าอเล็กซิสเศร้าใจ เขาเข้าใจดีว่าลูกคงผิดหวังที่ตัวเองถูกถอนชื่อออกด้วยข้อหาเท็จ

“ฉันอยากได้ทุนนะพี่ แล้วจะไม่คิดมากถ้าไม่ได้รับทุน แต่ถ้าหากเป็นเพราะเหตุผลนี้...”

“เบลินดา คาร์เตอร์เป็นคนรายงานตำรวจ” เจสซี่เผย “หวังว่าจะช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้นนะ ถ้าพวกกรรมการ...เอาเป็นว่า ถ้าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ชื่อของเธอจะกลับไปอยู่ในรายชื่อผู้มีสิทธิอยู่ดี”

เด็กสาวทำหน้างง ค่อนข้างสับสนมากกว่าหงุดหงิด “คาร์เตอร์นะเหรอ จริงเหรอ ทำไมเธอทำแบบนั้นล่ะ”

“พี่ได้ยินพวกเขาเถียงกัน พ่อของเพื่อนเธอ ชื่ออะไรนะ มิลเลอร์น่ะ กล่าวหาว่าเบลินดา

อยากกำจัดคู่แข่ง”

“ถ้าเกิดพวกเขารู้ว่าเธอโกหก ฉันก็กลับบ้านได้แล้วใช่ไหม แล้วฉันจะยังมีโอกาสได้ทุนอยู่ใช่ไหม ไม่สิ ไม่น่าหรอกพี่ ฉันไม่คิดว่าทันแล้ว พวกเขาจะประกาศผลตอนเช้านี้แล้ว ไม่ทันแล้วล่ะ แต่จริงเหรอ ฉันไม่เคยคิดว่าคาร์เตอร์จะทำแบบนั้นเลยนะ เธอเป็นคนเถรตรงมาก เท่าที่รู้จัก ไม่น่าใช่คนนิสัยแบบนั้น”

เจสซี่ทำเสียงฮึ่ม ๆ สายตาจิกน้องสาว “พี่อยากให้เธอทำจริง ๆ เพราะพวกเขาจะได้ปล่อยน้องของพี่สักทีไงเล่า”

อเล็กซิสหันมาหาพ่อตัวเอง “พ่อคะ ทำไมเงียบจัง พ่อเป็นอะไรหรือเปล่า หนูทำให้พ่อโกรธหรือคะ หรือพ่อผิดหวังในตัวหนู”

สติของคาเลบไม่ได้จดจ่ออยู่กับลูกสาวตรงหน้า แต่อยู่กับเด็กสาวในความฝันต่างหาก ใบหน้างามพิสุทธิ์ยิ้มอย่างเศร้าสร้อย เธอบอกลาแล้วจากไป แม้ตอนนี้พวกเขาคิดว่าเธอจะได้รับการปล่อยตัว แต่ลางสังหรณ์ของเขากลับส่งสัญญาณอันไม่พึงประสงค์เหมือนกำลังจะบอกเป็นนัยถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้

“พ่อครับ/คะ!เจสซี่กับอเล็กซิสเรียก

“อ้อ พ่อแค่ไม่ได้นอนเลยตั้งแต่ลูกออกไป” เขาเฉไฉ “แล้วพวกเขาคุมตัวลูกไว้ในไหนนะ”

เด็กทั้งสองมองหน้ากัน เพราะอเล็กซิสเพิ่งบอกเขาไปหยก ๆ

“ในห้องขังค่ะพ่อ มีคนประมาณสิบกว่าคนในห้องเดียวกัน ห้องขังเล็กมาก แต่ไม่แย่มาก คือตอนแรกพวกเราก็กลัวนะคะ แต่ตอนนี้มองเป็นเรื่องตลกไปแล้ว แต่ยังไงก็ยังยากที่จะข่มตาหลับในที่แบบนั้นอยู่ดี พื้นทั้งเย็นและแข็ง หลับไม่ลงหรอก อีกอย่างพวกเราอยากรู้สาเหตุด้วย”

คาเลบส่ายหน้า “มันไม่ใช่เรื่องตลกนะลูกรัก และลูกควรจริงจังกับสถานการณ์มากกว่านี้”

อเล็กซิสก้มหน้า หน้าเสียทันที “ขอโทษค่ะ หนูควรคิดก่อนพูด หนูหมายถึง พวกเราถูกจับกันยกโขยงแบบนี้ ก็เลยไม่มีใครคิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริงจัง หนูรู้จักกฎหมายนี้ดีค่ะพ่อ แต่...เจสซี่ก็เพิ่งบอกว่าเบลินดาแจ้งความเท็จไม่ใช่เหรอคะ”

“มันไม่ใช่ความผิดของน้องสักหน่อย พ่อก็” พี่ชายแก้ตัวแทนน้องสาว เขาจับมือน้องแล้วลูบเบา ๆ “เธอไม่เป็นไรหรอก อย่าหาเรื่องใส่ตัวก็แล้วกัน เขาสั่งอะไรก็ทำ เชื่อพี่ ไม่มีอะไรต้องกังวล”

อเล็กซิสพยักหน้าอย่างว่าง่าย

“ผมฟ้องคุณและลูกสาวคุณแน่ ๆ ผมฟ้องให้หมด”

“เสียงของคุณมิลเลอร์ พ่อของเพื่อนเธอไง” เจสซี่บอกน้องสาว

“พ่อของเวดนี่เอง”

พวกเขาได้ยินเสียงผู้หญิงตามมาอีก คงเป็นนางคาร์เตอร์

เจสซี่ครุ่นคิดบางสิ่ง ก่อนจะตักเตือนน้องสาว “เออ อีกอย่างนะ บอกเพื่อนของเธอด้วย ให้เตือนพ่อของเขา ไอ้วิธีการขู่พวกเจ้าหน้าที่ ขู่คนอื่นไปทั่วแบบนี้มันไม่ได้ผลหรอก แต่จะทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปอีก บางครั้งพวกเขาอาจไม่พบหลักฐานอะไรก็จริง แต่ก็ยังยัดข้อหาให้เราได้ เธอรู้ใช่ไหม พวกคนนิสัยไม่ดีแต่มีอำนาจอยู่ในมือ คนพวกนี้แต่เดิมก็ไม่มีความยุติธรรมอยู่ในตัว ยิ่งมีอำนาจในมือ นึกจะทำอะไรก็ทำ พวกเราไม่คุ้นเคยกับเจ้าหน้าที่ที่นี่สักคน ควรทำตัวน่ารักเข้าไว้ อย่าเสี่ยงทำอะไรไม่ดี พฤติกรรมแบบนี้รังแต่จะสร้างความเกลียดชัง บอกเพื่อนเธอด้วยนะ จะได้บอกพ่อเขาอีกที”

อเล็กซิสพยักหน้า “แน่นอน ถ้าบอกเขาทันนะ สรุปแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะได้กลับบ้านใช่ไหม”

“ถ้าไม่มีอะไรมากกว่านี้ ก็ได้กลับแน่นอน” เจสซี่ยืนยัน “พ่อก็อย่ากังวลไปเลย”

อเล็กซิสค่อยยิ้มออก “อย่าว่าหนูละกัน ถ้าหากพรุ่งนี้หนูจะนอนทั้งวัน”

คาเลบไม่ตอบ เจสซี่ยืนยันถึงขนาดนี้แล้ว เราควรจะเชื่อในคำพูดของลูก แต่ทำไม...ใจมันสั่นกลัวแบบนี้ คาเลบมองพี่ชายที่กำลังคุยกับน้องสาวด้วยแววตาเลื่อนลอย

มันเป็นแค่ความฝัน คาเลบ แค่ความฝันเท่านั้น

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Undisclosure    หยุดยั้ง

    “แต่คุณบอกว่ามันจะใช้คุณเป็นตัวประกัน” ไมเคิลเถียง“ใช่ ตัวฉัน เพียงแค่ร่างกายที่ยังมีลมหายใจ”อเล็กซิสเข่าอ่อนจนทรุดตัวลง ก้มหน้าซ่อนสะอื้นลงกับตักหญิงสาว นาฮีมานาอาจไม่ใช่แม่ของกลุ่มเสี่ยง แต่เปรียบเหมือนกับผู้ใหญ่หรือไม่ก็พี่สาวที่พวกเขารู้สึกสบายใจเวลาเห็นเธอ เปรียบดั่งต้นไม้ที่ให้ร่มเงาทางจิตใจ“แต่ว่า...ก่อนจะออกไป ฉันมีเรื่องจะขอร้อง”เมื่อนั้นเธอจึงเงยหน้าขึ้น นาฮีมานาจับมืออเล็กซิสกับไมเคิล“เผาทุกอย่างในนี้”ทั้งสองพยักหน้า“ถ้าเห็นอะไร ทำใจไว้นะ แต่ฉันคิดว่าอย่าปล่อยไปเลย พวกเขายังไม่รับรู้อะไรหรอก”ทว่าประโยคหลังนั้น ทั้งสองไม่เข้าใจ นาฮีมานาคะยั้นคะยอให้พวกเขาออกไปจากที่นี่อีกครั้ง มืออีกข้างหยิบปืนที่พวกนั้นทิ้งไว้ เธอพยักหน้าให้ทั้งสองเห็นว่าไม่เป็นไร“พวกเธอไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว ไปเถิด”“เหลืออีกห้านาที”นาฮีมานาไม่ต้องการให้พวกเขามอง หรือรับรู้ ทั้งสองจึงเดินออกไปหน้าลิฟต์ ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นจึงได้ยิน

  • Undisclosure    จุดจบของผู้อยู่มานาน

    “พาตัวเธอมา” เธอหันไปสั่งเพื่อนร่วมงานหรือลูกน้อง อเล็กซิสไม่มีวันรู้ไม่ถึงหนึ่งนาทีได้ คนของอาร์คาเดียจึงประคองนาฮีมานาออกมา เธออยู่ในสภาพอิดโรย ผมสีดำยุ่งเหยิง แก้มที่ตอบอยู่แล้วลึกลงไปราวกับผิวหนังปกคลุมเพียงโครงกระดูก เธอออกจากกลุ่มไปก่อน อเล็กซิสไม่รู้เลยว่าหญิงสาวโดนจับไปเมื่อไร“ได้โปรด เราพาเธอมาแล้ว”“เหลืออีกสิบนาที” พวกเขามองหน้ากันอย่างตื่นตระหนกเพราะกลัวหนีไม่ทัน“ทำไม ที่นี่จะระเบิดหรือ”พวกเขาส่ายหน้า ทั้งสองไม่เชื่อ แต่เมื่อเห็นนาฮีมานาพยักหน้าให้มั่นใจว่าเป็นเรื่องจริง อเล็กซิสจึงหันไปพยักหน้ากับไมเคิล เขาจึงบอกให้คนที่เหลือออกไป ทั้งหมดทิ้งอาวุธแล้วรีบวิ่งหนี บางคนแย่งกันออกไปจนมีเสียงโวยวายล้มลุกคลุกคลาน ส่วนพวกเขารีบไปประคองนาฮีมานาที่ถูกทิ้งลงกับพื้น“มานา...”หญิงสาวสบตากับทั้งสองแล้วยกมือจับแก้มคนทั้งคู่ เพียงสัมผัสอเล็กซิสกลับรู้สึกสบายตัว อากาศปวดตามตัวและที่หน่วงอยู่ในท้องก็อันตรธานหายไปทันใด เมื่อเธอมองไมเคิลจึงเห็นว่าบาดแผลบนใบหน้

  • Undisclosure    ไม่มีการต่อรอง

    “เหลืออีกยี่สิบนาที”สิ่งที่อเล็กซิสเกลียดที่สุดคือการไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน และเกิดอะไรขึ้น แม้เข้าใจจุดประสงค์ของผู้ลักพาตัว แต่ไม่สามารถรู้ได้ว่าตัวการเป็นใคร ทั้งสองยืนมองนักวิทยาศาสตร์วิ่งหนีออกจากตึกจากบานหน้ากระจกขนาดใหญ่บนชั้นลอยเปิดสู่โถงด้านล่าง ประตูทางออกนั้นไม่ได้เปิดออกไปแล้วเห็นด้านนอก แต่ไปยังลิฟต์ที่เคลื่อนตัวขึ้นไปด้านบน โถงด้านล่างกินพื้นที่ถึงห้าชั้น มันกว้างใหญ่ พวกเขาวิ่งหนีขึ้นลิฟต์ บ้างแย่งกัน แต่เพราะจำนวนมีจำกัดจึงไม่อาจขนส่งคนออกไปได้ทันทีแต่ก็ทำให้เธอรู้ว่าทั้งหมดอยู่ใต้ดินขณะนั้นไมเคิลปรายตามองทีมรักษาความปลอดภัยที่อยู่ด้านล่าง พวกเขาไม่ได้สวมชุดทหารสีเทาแต่เป็นสีน้ำตาล ในมือถือปืนเลเซอร์ขนาดใหญ่เล็งมาแต่ยังไม่ได้ยิง หรือพูดไม่ถูกคือไม่กล้ายิงเพราะกลัวผลโต้ตอบที่รุนแรงกว่า อีกกลุ่มคอยอพยพและจัดระเบียบ พวกเขามองขึ้นมาอย่างหวาดผวา ส่วนเธอกับไมเคิลมองลงไปด้วยสายตาว่างเปล่า“ปล่อยไปเถอะ เราต้องการเพียงมานา”อเล็กซิสไม่ได้ใจดี เธอแค่ไม่อยากเสียเวลาไมเคิลพยักหน้าแต่สายตายังจับจ้อง

  • Undisclosure    ทำลาย

    แม้สายตาจะคอยชำเลืองมองแฝดที่ยืนจังก้าอยู่ด้านหน้าประตูรอให้พวกมันเข้ามา อเล็กซิสใช้เวลานี้เรียกข้อมูลขึ้นมาเรื่อย ๆ นอกจากจะเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอของพวกเขาแล้ว พวกมันต้องการเซลล์ไข่ของเธอและสเปิร์มของแฝดเพื่อผสมเทียม สมมติฐานของคนพวกนี้นั่นคือ เธอและไมเคิลเป็นกลุ่มเสี่ยงคู่เดียวที่สามารถให้กำเนิดทายาทที่มีลักษณะพิเศษได้ เหมือนอย่างที่ลูก้าและเจมม่าเคยให้กำเนิดคนทั้งสอง เนื่องจากกลุ่มเสี่ยงคนอื่นล้วนมีภาวะมีบุตรยากหรืออาจจะถึงขนาดไร้ประสิทธิภาพที่จะมีทายาทเลยก็ว่าได้เพื่ออะไร ผลิต...ผลิตกองทัพผู้มีพลังพิเศษด้วยตัวเองหรือปัญหาคือ เธออยากรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง เอไลโตทั้งหมด หรือบางคน? ที่แน่ ๆ พวกมันใช้คาเรลที่สมควรถูกประหารชีวิตไปแล้วปลอมตัวเป็นไมเคิลมากหลอกเธอเสียงฝีเท้ามากมายมาเป็นโขยงโดยที่แฝดชายยืนรออยู่ อเล็กซิสถอยห่างจากโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน“อยู่เฉย ๆ” คนข้างนอกตะโกนเข้ามา “อย่าขยับไม่อย่างนั้นพวกเราจำเป็นต้องยิง!”ชายหนุ่มผมเงินหัวเราะดูแคลนคนข้างนอก พริบตาเดียวเปลวเพลิงลุกโถมเข้าใส่ประตูด้านหน้า ทีมรักษาความป

  • Undisclosure    ละเลงเลือด

    ความเงียบกลับมาปกคลุมอีกครั้งพร้อมกับสภาพเครื่องมือล้มระเนระนาด รวมทั้งจานที่บรรจุเซลล์ไข่แตกละเอียด เพียงเธอมอง ของเหลวในนั้นแห้งเหือดตรงมุมขวาของห้องมีกล้องวงจรปิดอยู่ อเล็กซิสยกมือขึ้นทำท่าบิด มันแตกแล้วตกลงมา เพียงเท่านั้นเธอรีบลุกออกจากเตียงเพื่อไปหาไมเคิล แต่เพียงขยับก็เจ็บหน่วงที่ท้อง สุดท้ายกลั้นใจหยิบผ้าคลุมมาพันตัวแล้วเดินไปหาน้องชาย มันไม่ได้เจ็บมากนัก แต่แปลบ ๆ หน่วง ๆ เหมือนเวลาที่เธอเคยมีประจำเดือน“ไมเคิล” เธอจับแก้มที่มีแผลไหม้แล้วสงสารจับใจ ใบหน้าของเขาคือของขวัญล้ำค่าที่ไม่ว่าใครก็อยากจะถนอมดูแล แล้วดูตอนนี้สิ อเล็กซิสดึงเครื่องรัดออกแล้วสวมกอดคนที่นอนอยู่แน่นเพื่อให้เขาฟื้นตัว “ไมเคิล ตื่นสิ ไมเคิล”ชายหนุ่มส่งเสียงครางอือ ๆ เบา ๆ เธอถอนตัวขึ้นมาเพื่อรอให้เขาฟื้น เขาเริ่มขยับริมฝีปาก “รอ...”“ไม่ต้องรอ” เธอบอกพลางกุมมือเขาแน่น น้ำตาเอ่อขึ้นมาเมื่อมองแฝดชายราวกับเห็นร่างของซีโน่ที่กำลังจะตาย “ตื่นขึ้นมา ฉันจะปกป้องนายเอง”เขากะพริบตาก่อนจะลืมตามอง ดวงตาสีฟ้าเข้มสบกับของเ

  • Undisclosure    แหกคุก

    มีกี่เรื่องที่ทำให้คนเราฝันร้าย แต่เมื่อตื่นเหมือนกับโผล่ขึ้นผิวน้ำปีศาจในความทรงจำล้วนมีมากหน้าหลายตา และกลุ่มแรกมีชื่อว่าคาเมรอนกับบรูซ ยังดีที่โชคยังเข้าข้าง ต่างกับตอนนี้ที่ตกอยู่ในเงื้อมมือปีศาจใต้หน้ากาก หมดสิ้นอิสรภาพโดยสิ้นเชิงสติไปไหน เหตุใดจึงรู้สึกล่องลอย บางครั้งตื่นตัว บางครั้งไม่รู้สึกมันมากันเป็นกลุ่ม จับร่างของอเล็กซิสขึงเพื่อเอาบางสิ่งจากกาย หากขัดขืนดิ้นรนก็จะได้รับความเจ็บปวดสาหัสจนไม่อาจขยับได้ไปหลายนาที คงเป็นเพราะกายหยาบนี้ทนทานต่อยาสลบจึงตื่นเร็วเกินไป แต่ต่อให้ทนได้เพียงใดก็ไม่ได้แปลว่าไม่เจ็บปวด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมรุกล้ำเข้ามาเสียงกรีดร้องอ้อนวอนขอให้พวกมันหยุดไม่เป็นผล แม้เมื่อมันได้สิ่งที่ต้องการก็ยังไม่ปล่อยอเล็กซิสกับไมเคิลไป พวกมันเอาขาหยั่งออกแล้วปล่อยให้ขาเธอนอนเหยียดยาวโดยมีเครื่องล็อกตรึงไว้ไม่ให้ขยับ“พวกแกต้องชดใช้” เสียงที่ตะโกนออกไปกลั่นออกมาจากความแค้นที่อยู่ลึกสุด แต่กลับฟังดูอ่อนแอเกินกว่าจะขู่ให้ผู้ใดกลัว ตรงกันข้ามกลับเรียกเสียงหัวเราะขำขันแทนเธอหันไปมอง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status