พวกมันรู้ว่าเขาจะทำอะไร
คำเตือนของลูเซียนทำให้ทั้งหมดกลัว จนกระทั่งพวกมันบุกมาจริง ๆ อเล็กซ์จึงตระหนักได้ว่าความกลัวดังกล่าวไม่ใช่เพราะกลัวในแสนยานุภาพของไลบราเรีย เพราะคิดว่าสามารถกำจัดได้ทันทีใช่หรือไม่ถึงมาด้วยกองทัพโดด ๆ หรือเป็นเพราะว่าฝ่ายอเล็กซ์ต่างหากที่แข็งกล้าขึ้น เขาหวาดกลัวน้อยกว่าตอนหนีออกจากทอยซิตี้ ครั้งนั้นความกลัวมาพร้อมกับอาการปลงตก ช่างแม่งสิ ถ้าตายก็ตายทุกคน แต่ครั้งนี้...เขากลัวเพียงว่าจะสูญเสียใครสักคนไป
แม้แต่คนที่เขาไม่เคยคุยด้วย เขาก็ยังห่วง
พวกมันก็กลัว
เขาสัมผัสได้แม้ทหารที่บุกมาเป็นเพียงลูกน้องของเจ้าชายเมเคอร์ เขาเห็นความกลัวในสายตา คงคิดว่าระเบิดยานโดยสารจะจบ แต่ขอโทษเถอะ ทักษะการเอาตัวรอดของพวกเขาสูงกว่าที่พวกมันคิด
โฟกัส อเล็กซ์
บางครั้งเสียงในหัวก็เหมือนเบนนั่งอยู่ในใจ ถ้าหมอนั่นอยู่จนถึงตอนนี้ เขาอาจทำลายยานรบทุกลำได้แล้วมั้ง ถ้าหมอนั่นยังอยู่ พลังของเบนจะทรงพลังขนาดไหน
แม่ง โฟกัส
ไซบอร์กสิบตัวกำลังรุมเขา ใช่ สิบตัว อเล็กซ์พยายามไม่ใช้พลังเพราะเขาต้องการจะใช้มันกำจัดยานอัปลักษ
เท้าขวาของแคดมันเตะร่างกลุ่มกบฏตกลงน้ำ เรือค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกไปเรื่อย ๆ เฮลิคอปเตอร์ส่งเจ้าหน้าที่ทิ้งตัวลงมา เขาเหนี่ยวไกปืนรัว ๆ พาหนะคู่ใจแล่นอัตโนมัติยิงกราดใส่คนบนเรือ จวบจนเวลาตีสามครึ่ง เกิดเสียงคำรามลั่นบนท้องฟ้า ลูกไฟสว่างวาบในลักษณะประหลาดที่ทำให้ทุกคนหยุดชะงัก ทั้งควันและเปลวเพลิงกระจายตัวแต่ไม่อาจรุกล้ำเข้ามาในเขตบรรยากาศของเมือง เหมือนพลังปีศาจที่พยายามจะทะลุเกราะที่พระเจ้าสร้างเพื่อมวลมนุษยชาติ กระแสไฟฟ้าวิ่งเป็นระลอกคลื่นเมื่อถูกบางสิ่งตกกระทบ ราวกับมีตาข่ายล่องหนโยงใยอยู่บนท้องฟ้าเขาถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ณ เวลานั้นแคดมันทราบแล้วว่าเหลือบ่ากว่าแรงบราวน์ได้ข้อมูลที่เกี่ยวกับการติดตั้งอาวุธก็จริง แต่มันเป็นกลลวงพวกเขาอีกชั้น เพราะอันที่จริงแล้ว มันยุ่งกับโค้ดเพื่อก๊อบปี้ไปปลดล็อกเกราะป้องกันการโจมตีของนิวโฮปต่างหาก*********หน้าจอสีดำกะพริบถี่ ๆ จู่ ๆ โทรทัศน์เปิดขึ้นเองแล้วเข้าหน้าโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจ สัญลักษณ์ของรัฐบาลแห่งสหพันธรัฐนิวโฮป ภาพตัดอีกครั้งเพื่อฉายให้เห็นหญิงสาวผมสั้นสีแดงนั่งอยู่บนเก้าอี้ประธานาธิบดีพร้อมด้วยธงช
สุนัขได้กลิ่นเลือด เพราะแสงไม่เพียงพอทำให้พวกเขาไม่เห็นแต่แรก ตอนนี้เพิ่งเห็นว่ามีเลือดหยดไปตามทาง ข้างหน้ามีซอกหลืบหนึ่ง พลันเงาคนพุ่งออกมา“ระวัง!”เพียงพริบตาเดียว สามคนถูกยิงตายโดยไม่ทันแม้แต่จะยกอาวุธ บราวน์แม่นปืนอย่างน่าเหลือเชื่อ อาจจะแม่นกว่าเขาและบอร์ญ่า เขาเชื่อแล้วจริง ๆ ว่าชายคนนี้เป็นสายลับที่น่ากลัวยิ่งกว่าใครทั้งหมด สิบปีในนิวโฮป สิบปีในฐานะผู้คุ้มครองประธานาธิบดี สิบปีกว่าตัวจริงของมันจะเปิดเผยเพียงเพราะพลาดด้วยตัวเองแคดมันพูดใส่ไมค์ที่ติดอยู่กับเสื้อ “ขอกำลังเสริมเพิ่ม ล้อมเป้าหมายไว้ อย่าเข้าปะทะตรง ๆ”คนของเขาถอยออกมา มือเล็งปืนไว้ แต่กว่าจะล้อมหมอนี่ได้ก็ใช้เวลาพอสมควรแถมยังเสียกำลังพลไปอีก เขาสั่งให้บางส่วนปีนตู้สินค้า ส่วนที่ยังเหลือถอยออกมาแล้วล้อมอีกฝ่ายเป็นวง สุดท้ายบราวน์ตกอยู่ในวงล้อม เลือดบนแขนไหลทีละนิด ๆ น่าแปลกนักที่ใบหน้ากวนประสาทนั้นยังดูยิ้มเยาะไม่สนใจปลายกระบอกปืนที่จ่อกับตัวเองนับสิบกระบอก“ดูสิเจสซี่ พวกมันไม่ยอมไปว่ะ”“คุณเดวิส ออกมาเดี๋ยวนี้ ยกมือทั้งสอง
“ไอ้เพื่อนเวร!” เขาสบถแล้วสลัดความคิดนั้นออกไป ผู้หญิงคนนั้น...ดวงตาของเธอ น้ำเสียงของเธอเหมือนเสียงที่อยู่ในฝัน เขาเคยฝันถึงเธอหรือ ไม่ ไม่เคยแน่นอน แต่เขากลับคุ้นกับเสียงของเธอ ภายในอกแน่นขนัดไปด้วยมวลอารมณ์ที่เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร หัวใจนั้นบีบรัดจากนั้นคลายลงแต่ยังหน่วงเหมือนมีหินถ่วง เมื่อรู้ตัวอีกที เขากลับพบว่าน้ำตาไหล ไร้ซึ่งก้อนสะอื้นในลำคอ แต่น้ำตากลับไหล ทั้งภาพของเธอและหน่วยรบที่เขารู้จักล้วนเป็นภาพเลือนรางดั่งภาพฝันเขากะพริบตาไล่น้ำตาออกไป แสงไฟวูบวาบมากมายยิ่งทำให้ดวงตาพร่าเลือน น่าสมเพช ในเมื่อตนเองเตือนบอร์ญ่าให้มีสมาธิ ชั่วเวลานี้กลับใจลอยเสียเองแสงไฟสีเขียวกะพริบบนแผงควบคุม มือซ้ายของเขากระตุกจากนั้นใช้เสียงตอบรับ“แคดมัน”“ทะเบียนสีฟ้า เลขเอฟเอสี่ศูนย์เจ็ดแหกด่านตำรวจออกจากตัวเมือง ผ่านสะพานแขวนไปแล้ว ตอนนี้กำลังมุ่งหน้าไปยังท่าเรือ”“รับทราบ กำลังตรงนั้น...”“วางไว้เรียบร้อย ทุกอย่างที่นายยืนยันมาเตรียมการหมดแล้ว”เขาทุบกำปั้นกับแผงควบคุมอย่างสะใจ สองคนน
รถตำรวจจอดระเนระนาด เสาไฟล้มลง ถนนและอาคารแถวนั้นได้รับความเสียหาย ชาวเมืองนิวโฮปที่ได้รับลูกหลงรีบวิ่งออกจากจุดเกิดเหตุ รถตำรวจแล่นเข้ามาเพิ่ม ขณะเดียวกันรถตู้ของสำนักงานข่าวต่าง ๆ ก็เริ่มทยอยกันมาในที่เกิดเหตุ ศพของเจ้าหน้าที่นอนเกลื่อนกลาดเห็นแล้วชวนให้เบือนหน้าหนี จุดนี้คือจุดที่ไรลี่ย์ บราวน์คนเดียวแหกวงล้อมตำรวจโดยมีเจสซี่ เดวิสเป็นลูกมือทั้งสองสอดส่ายสายตามองหาตัวปัญหา รถของบราวน์ถูกชนอัดกับกำแพง แต่รถตำรวจกลับยุบ อีกหลายคันชนกันระเนระนาด สภาพถนนในแถบนี้ยุ่งเหยิง บางคนวิ่งหนี บางคนพยายามจะมุงดู แต่บุคคลที่ทั้งสองหาไม่อยู่แล้ว“ตำรวจของนิวโฮปเอาพวกมันไม่อยู่!” บอร์ญ่าทุบกำปั้นลงกับกระโปรงรถคันหนึ่งดังตูม พลังแขนของเขาทำให้แผ่นเหล็กยุบลงไป สองสิ่งที่พวกเขาเหนือกว่าบราวน์คือพละกำลังและอาวุธ แต่จนแล้วจนรอด หนูสกปรกก็ยังหนีไปได้ หากไม่ใช่เพราะเขายังสังหารบราวน์ไม่ได้ พวกเขาคงจับสองคนนั้นได้เร็วกว่านี้ ไม่ควรปล่อยให้บราวน์ดึงเจสซี่ เดวิสเข้ามาเกี่ยวข้อง ทั้งยังไม่ควรปล่อยให้เวลาล่วงมาถึงขนาดนี้จริง ๆ ถ้าหากบราวน์เป็นพวกรักตัวกลัวตาย ถ้าหาก...ถ้าหาก...
ข้อมือที่โดนกรีดทำให้แขนซ้ายใช้งานไม่ถนัดนัก เขาก้มตัวลงเพื่อหาช่อง เจสซี่ยังคงหลบอยู่หลังรถคันนั้นโดยไม่มีอาวุธ เขาไม่แน่ใจว่าหมอนั่นบาดเจ็บหรือไม่ พลันกระจกรถคันที่เขาหลบอยู่แตกออก จนกระทั่งได้ยินเสียงอาวุธจากโดรนทำงาน เขาโผล่ศีรษะสำรวจก่อนจะกระโดดหลบออกจากที่กำบังแล้วยิงตำรวจของนิวโฮป อีกคนดาหน้าเข้ามา เขากระโดดเตะก้านคอ ร่างล้มลงกับพื้น แขนสองข้างยันแล้วกระโดดลุกขึ้นยิง จนเมื่อเคลียร์ตรงนี้ได้ บราวน์หยิบปืนที่เหน็บข้างเอวด้วยมือซ้ายที่บาดเจ็บแล้ววิ่งไปหาเจสซี่หน้าผากของอีกฝ่ายแตก เจสซี่นั่งหอบหายใจ ตัวสั่นน้อย ๆ เขาหวาดกลัวแต่ก็ยังไม่ถอย นั่นคือสิ่งที่บราวน์ต้องการ ชายหนุ่มคนนี้มีความตั้งใจแรงกล้าและไฟแค้นที่พร้อมจะเผาทุกคน ต่อให้เขาไม่ได้เกิดมาเพื่อต่อต้านใคร หรือสู้กับใครก็ตาม เพราะเหตุนี้เขาจึงเก็บตัวเจสซี่ไว้ บราวน์ส่งอาวุธให้อีกฝ่าย “โทษที ผมควรให้คุณติดมันไว้สักกระบอก”เจสซี่มองอาวุธในมือของเขาด้วยท่าทางสับสน “อย่างกับของเล่น”เขายักไหล่ “ถ้านายได้ใช้แล้วจะรู้ว่าดีกว่าปืนของพวกมันมาก”ปืนที่ยังใช้ลูกตะกั่วไม่
เขาส่ายหัวแล้วพยายามตั้งสมาธิจดจ่อกับภารกิจตรงหน้า เจสซี่ถอยไม่ได้แล้ว จะช่วยพวกคุณมิลเลอร์อย่างไรหรือ ไม่มีทาง เขายังช่วยตัวเองไม่ได้ท่าเรือห่างตัวเมืองประมาณหนึ่งชั่วโมง หากบราวน์ขับเร็วขนาดนี้คงไม่ถึง เขาไม่สนใจไฟจราจรจริง ๆ และดูเหมือนสองคนข้างหลังก็ไม่สนด้วย“แม่ง!” คนขับสบถเสียงดัง มือทุบพวงมาลัยอย่างโมโห แสงไฟสว่างจ้าส่องมาจากด้านบน เจสซี่รู้ทันทีว่ามันคือเฮลิคอปเตอร์ หนำซ้ำเสียงไซเรนของรถตำรวจดังสนั่น ตอนนี้ไม่ได้มีแค่พวกแคดมันแล้ว บราวน์หักโค้งอีกทีจนรถเอียงแทบจะเก้าสิบองศา ชายหนุ่มเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง เมื่อรถพลิกกลับลง ตัวเด้งจนหัวกระแทกเพดานรถ ก่อนจะรอดจากมือทางการ เขาต้องรอดจากรถคันนี้ก่อน บราวน์กดปุ่มรูปโทรศัพท์บนรถแล้วคีย์เลขหลายตัว เจสซี่ไม่ได้ยินเสียงต่อสายด้วยซ้ำ แต่มีเสียงปลายสายดังขึ้น“ไรลี่ย์ ราบรื่นไหม”“ห่าสิ พวกมันยกมาเป็นขบวน มีเฮลิคอปเตอร์ด้วย ส่งคนของเรามาช่วยสกัดที แล้วจัดการไอ้ฮอนี่ก่อนด้วย ที่เหลือฉันจัดการเอง ของกำลังจะไปส่ง ต้องถึงมือแน่ ๆ”“รับทราบ”จากนั้นบรา