Share

โวลคอฟ

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-03 22:10:38

ทั้งสองจับมือกัน มารีน่าเป็นผู้หญิงร่างสูงและอวบกำลังดี ทว่าท่าทางคล่องแคล่วฉับไว เธอพกมือถือติดตัวไม่ต่ำกว่าสองเครื่องเหมือนมอร์ตัน และน่าจะมีอายุราวสามสิบต้น

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณเดวิส”

“เช่นกันครับ คุณเบิร์กแมน”

เธอหันกลับไปหามอร์ตัน “คุณวลาดิเมียร์ออกมารอแล้ว แต่ว่าท่านประธานยังสนทนาอยู่กับตัวแทน ท่านจึงขอให้พวกเราไปรอในห้องก่อน เราจะคุยกันที่นั่นแทน ทางนี้ค่ะ” เธอกล่าวแล้วเดินเข้าไปในลิฟต์ พวกเขาจึงขึ้นต่อไปยังชั้นสูงสุด

ห้องทำงานของฟิโอดอร์ โวลคอฟเป็นห้องกว้างกึ่งพาโรนามา มองเห็นวิวเมืองหลวงได้เกือบรอบทิศ ตรงมุมรับรองมีรูปสมาชิกครอบครัวในเฟรมเดียวกันถึงห้าคน หนึ่งในนั้นเป็นหญิงสาวผมสีบลอนด์ซีด ดวงตาสีฟ้ากลมโตเผยอยิ้มไม่เห็นฟัน แม้รูปร่างจัดว่าสูงสง่าแต่อยู่ในข่ายผอมแห้งจนเกินไป ทว่าเจสซี่ติดใจกับใบหน้าเธอเพราะแวบหนึ่งทำให้นึกถึงอเล็กซิส ส่วนสมาชิกชายที่เหลือแทบถอดใบหน้าผู้เป็นพ่อจนเหมือนร่างโคลนนิ่ง ถ้าไม่นับอายุ พวกเขาต่างมีผมและดวงตาสีดำสนิท รูปร่างสูงผอมด้วยกันทั้งหมด

เขาพยายามมองหาลูกชายคนกลาง แต่ว่าแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร ขวาน่าจะ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • Undisclosure    ตาทึ่ม

    อเล็กซ์อ้าปากเหมือนจะพูดแล้วก็หุบ จากนั้นค่อย ๆ นั่งลงบนเตียง “พวกเรายังไม่พร้อม”“ฉันเข้าใจถ้านายบอกมาตามตรง” เธอบอก “ถ้าไม่พร้อมก็คือไม่พร้อม เราต้องมีระยะห่างนะอเล็กซ์” ทว่าในใจไม่เข้าใจว่าเหตุใดเขาถึงไม่พร้อม“แต่ฉันอยาก...” เขากระแอมแก้เก้อนิดหนึ่ง “จะให้ทำยังไง ฉันอยู่ใกล้เธอก็อยากสัมผัสตัวนี่นา”“เราก็แค่กอดจูบกันปกติก็ได้นี่ ไม่ต้อง...ไม่ต้องเยอะกว่านั้น” เธอมองบน “นายจะทำแบบนี้ตลอดไม่ได้นะ เริ่มแล้วก็หยุดกลางคันน่ะ”“มันไม่ใช่เรื่องง่ายนี่” อเล็กซ์ท้วงอย่างดื้อดึง “ฉันอยากอยู่ใกล้ชิดกับเธอจริง ๆ ฉันพยายามแล้วที่จะไม่เริ่ม แต่มันอดไม่ได้ แล้วก็ไม่อยากหยุดเลย แต่ก็ต้องหยุด”“แต่มันไม่ยุติธรรมนี่” อเล็กซิสกระทืบเท้าเบา ๆ “เห็นไหม นายเห็นฉันเหมือนตุ๊กตา อยากทำอะไรก็ได้ที่นายพอใจ แล้วฉันล่ะ นายเคยคิดบ้างไหมว่าจะรู้สึกอย่างไร” เสียงของเธออ่อนลง “นายเห็นฉันเป็นตัวอะไร ตกลงรู้สึกยังไงกับฉันกันแน่”&

  • Undisclosure    ปัญหาคู่รัก

    คืนนั้นอเล็กซิสตาสว่างเกือบเช้า ตั้งแต่วันนั้นก็ยังไม่เข้าใจว่าทำอะไรผิด หรือจุดประสงค์ของฝ่ายชายคืออะไร พวกเขายังคงมีปฏิสัมพันธ์ทางกาย แต่เมื่อถึงจุดที่พร้อมขย้ำใส่กันแล้ว เขาก็ทำท่าเหมือนสะกดกลั้นแล้วหยุดไปดื้อ ๆ หลายวันเข้าเธอเริ่มโมโหจึงไม่อยากคุยกับเขาอีก หากไม่ใช่เพราะช่วงกลางวันมีสิ่งให้เรียนรู้มากมายคงหมกมุ่นกับความคิดบ้า ๆ ลึก ๆ เธอน้อยใจว่าตัวเองเป็นอะไรสำหรับเขากันแน่ อเล็กซิสไม่เคยคิดว่าเธอต้องมาเจอเรื่องนี้ โดยเฉพาะกับอเล็กซ์ ผู้ชายที่เธอคิดว่าผ่านประสบการณ์มาอย่างโชกโชน (เพื่อนสนิทของเบนจามิน โรซิเยร์คงไม่ใช่บาทหลวงหรอกนะ) คงจะดีกว่านี้ถ้าเขาไม่เริ่มสัมผัสตัวเธอเลย ถ้าเป็นแบบนั้นอเล็กซิสจะยังพอเข้าใจว่าเขาอาจคิดว่าเธอไม่พร้อม หรือเขาอาจรออะไรบางอย่างอยู่ แต่ในเมื่อเขายังเป็นฝ่ายเริ่มแล้วก็หยุดกลางคัน บางครั้งเธออยากจะถีบเขาลงจากเตียง“เธอกับรีเวอร์...โอเคไหม” อเล็กซิสแย้มถามเทสซ่าขณะพักกลางวัน ทั้งสองอยู่ในห้องครัว นั่งกินข้าวด้วยกันตามประสาผู้หญิง ปกติเทสซ่าจะประจำอยู่ห้องครัว เรียนรู้ระบบในตอนเช้า แต่หน้าที่ประจำอยู่ในนี้ ในฐานะอดีตพนักงานควีนส์เบอ

  • Undisclosure    อยู่ด้วยกัน

    เขาหัวเราะตาม แต่แล้วก็หุบปากก่อนจะทำหน้าเบื่อหน่าย อเล็กซิสเหลือบมองตามสายตาของอีกฝ่าย จึงเห็นว่าอเล็กซ์ยืนมองอยู่ ใบหน้านิ่งเช่นเคย แต่ก็ส่งไอเย็นมาถึงคนทั้งคู่“อยากอัปเดตหลายเรื่อง เช่นเธอถูกจับมาได้ไง แล้วก็ไปโดนพิษได้ไง” ระหว่างที่จอห์นคุย สายตาจะพะวงมองอเล็กซ์ตลอด อเล็กซิสรู้สึกเห็นใจ แฟนหนุ่มของเธอก็แบบนี้ ก่อนที่พวกเขาจะคบกัน อเล็กซิสหวั่นไหวแทบบ้ากับท่าทางมึน ๆ เหมือนไม่สนใจแต่ก็สนใจ และเมื่อคบกัน เขาแสดงออกว่าหวงอย่างชัดเจน นั่นแหละเธอยิ่งชอบช่วยไม่ได้ เขาปลุกนิสัยสาวช่างฝันในตัวเธอนี่นา“เดินไปคุยกันก็ได้นี่”จอห์นเหล่ตา “อ่า ก็อยากนะ แฟนเธอไม่เป็นมิตรกับฉันเลยน่ะสิ”อเล็กซิสกลอกตา แต่ปากอมยิ้ม “เขาชอบทำหน้านิ่ง ๆ แบบนี้แหละ” ถ้าไม่อย่างนั้นก็จะทำหน้าง่วงนอน บางทีเธอก็รู้สึกว่าเป็นเพราะเขาขาดกัญชาหรือเปล่า แต่จะว่าไปหมอนี่ก็อารมณ์เดายากเป็นแบบนี้ประจำ“เอาน่า ช่างเถอะ” เขายิ้มเป็นนัย “เอาเป็นว่าตอนนี้โรซ่าชอบน้องชายของเธอมาก เชื่อเถอะ (อเล็กซิสทำหน้าเหวอ)

  • Undisclosure    ปรับตัว

    “แค่นี้ก็ขนาดนี้แล้ว” เธอยกมือให้พวกผู้ชายดู “พวกนายทำได้ยังไงนาน ๆ”“ต้องบอกว่า แค่นี้ก็เริ่มต้นดีแล้วต่างหาก” อเล็กซ์ชมพร้อมยกนิ้วโป้ง“ใช่ เมื่อก่อนฉันยังปล่อยแสงพวกนี้ออกมาไม่ได้เลย แต่ตอนนี้...” อาคุสะให้กำลังใจด้วยการดีดลำแสงใส่หน้าอเล็กซ์ ไม่ต่างจากโดนหินดีด ชายหนุ่มล้มก้นกระแทกพื้น ไมเคิลกับมินนี่หัวเราะลั่น อเล็กซ์ทะลึ่งตัวขึ้นแล้วซัดพลังกลับทันที แต่อาคุสะหลบทัน ต้นไม้ผู้เคราะห์ร้ายโอนเอน“เจ้าบ้าเอ๊ย”“ไปฝึกดีกว่า มาเถอะไมเคิล ปล่อยให้คู่รักเขาสอนกันให้พอ” อาคุสะวิ่งหายไป ไมเคิลมองเธอทีหนึ่งแล้วหัวเราะหึ ๆ ก่อนจะวิ่งตามไปอีกคน“เจ้าพวกบ้า” อเล็กซ์ถูหน้าผากตัวเองตรงจุดที่โดนแกล้ง เขาย่อตัวลงข้าง ๆ “ลองไปเรื่อย ๆ เธอจะค่อย ๆ ควบคุมมันได้ แล้วจากนั้นจะเข้าใจว่าตัวเองทำอะไรได้บ้าง”อเล็กซิสพยักหน้า ครั้งนี้เริ่มมีสมาธิมากขึ้น การควบคุมพลังไม่ใช่เรื่องง่าย ผ่านไปราวสองชั่วโมง นอกจากจะเปลี่ยนน้ำให้เป็นน้ำแข็งแล้ว เธอเพียงแค่ปั้นน้ำให้เป็นตัวน

  • Undisclosure    ทดลองความสามารถ

    เธอจ้องใบหน้าคนรักนิ่ง ทว่าดวงตาสีดำที่ทำให้ดวงใจในอกสั่นไหวตลอดเวลากลับไม่ได้แสดงอาการหวาดกลัวหรือตกใจ หญิงสาวนึกแปลกใจ ใบหน้าของอเล็กซ์นิ่งขรึมเหมือนปกติ และสายตาที่มองเธอกลับเต็มไปด้วยความรักเข้าใจมากกว่าตัดสิน“เธอมีเหตุผล”อเล็กซิสส่ายหน้า แล้วเล่าว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นให้เขาฟัง “...เทสสนิทกับเบลินดา ถึงอย่างไร ตอนนั้นไซบอร์กผละจากพวกนายก็เพราะเบลินดาเข้ามาช่วย”สายตาของเขายังไม่เปลี่ยน “แล้วถ้าเธอบอกความจริงกับเทสจะมีประโยชน์อะไร” เขาย้อนถาม พอเห็นว่าเธอแปลกใจและไม่อาจตอบได้ก็ยักไหล่เหมือนมันเป็นหัวข้อไร้สาระ “ต่อให้เธอเล่า เบลินดาก็ไม่ฟื้น เขาหนีหายไปแล้วกลับมาไม่ใช่เพื่อมาช่วยพวกเรา แต่เพื่อตัวเอง แถมยังดึงเธอไปตายแทน ตอนนี้ทุกคนรับรู้แต่ด้านดี เบลินดาตายอย่างกล้าหาญ เป็นคนเสียสละ ก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ เก็บความจริงไว้ก็ไม่ได้แย่เสมอไป กลับทำให้คนตายมีภาพที่สวยงามกว่าเดิมด้วยซ้ำ เธอไม่ได้หักหลังเทสซ่าหรอกนะ เบลินดาตายเพราะตัวเอง หากไม่ใช่เธอ ไซบอร์กก็ฆ่าอยู่ดี”อเล็กซิสนิ่งงันไปครู่หนึ่ง เหตุผลของชายหน

  • Undisclosure    สภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป

    ไม่รู้ว่ามันคือโลกแบบไหนกันแน่ เหมือนเธอติดอยู่ในกับดักของกาลเวลา บางครั้งกำลังสนทนาอยู่กับเบียนน่า บางครั้งรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นผู้สังเกตการณ์ตอนซอนย่าตาย เหมือนเส้นเวลายืดและหดโดยตัวของมันเอง จนกระทั่งไอหมอกเริ่มหนาทึบบดบังคนตรงหน้า เสียงหวานอ่อนละมุนของหญิงสาวที่เลี้ยงดูเธอมาขาดหายไป ต่อให้พยายามคว้าตัวเท่าไรก็ยิ่งห่าง ผ่านไปนานหรือชั่วครู่ ยากเกินจะรู้ แต่เมื่อลืมตาขึ้นอีกทีก็รู้สึกเหมือนผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงสิ่งแรกที่เธอเห็นคือดอกเนโมฟีลา[1]ถูกวางอัดแน่นในแก้วใสที่ตั้งอยู่ข้างขอบโต๊ะ เมื่อกะพริบตาอีกครั้งก็ยังเห็นพวกมันอย่างขัดเจน พลันร่างกายกลับหนักอึ้ง ไม่เบาปราศจากน้ำหนักอย่างเช่นก่อนหน้า“แม่รักลูกเสมอ” สุ้มเสียงอ่อนโยนยังดังข้างหูและมันคือเสียงสุดท้ายที่เธอได้ยินก่อนหมอกสลายไปอเล็กซิสขยับตัว แขนสัมผัสขนนุ่มจึงตกใจ แต่ด้วยร่างกายอ่อนแอจึงทำได้เพียงค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง ขนที่ว่าคือเส้นผมสีน้ำตาลอ่อน พอเธอขยับ ร่างผอมสูงที่นอนขดตัวอยู่ข้าง ๆ ลุกขึ้นตามทันที ดวงตาสีฟ้าเข้มเบิกกว้างขึ้นประสานสายตากับผู้เป็นพี่ ริมฝีปากน

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status