Home / แฟนตาซี / Undisclosure / หน้าที่ที่แท้จริง

Share

หน้าที่ที่แท้จริง

last update Last Updated: 2025-04-03 22:20:27

“โอเค เข้าเรื่อง” ฟิโอดอร์ชำเลืองมองนาฬิกาข้อมือรอบที่สอง “มอร์ตันคงอธิบายไปแล้วว่าทีมผู้ช่วยของฉันมีตำแหน่งอยู่ในผังองค์กรก็จริง แต่ขอบเขตงานเน้นที่ตระกูลโวลคอฟ ไม่ว่าจะเป็นฉัน วลาด หรือ...” เขาชี้ไปที่เด็กหนุ่มผิวซีดในรูปอีกสองคน “หรือแม้แต่อเล็กซ์และนิค

เนื่องจากขอบเขตค่อนข้างกว้าง และแม้ฉันจะมีผู้ช่วยอย่างโคล สิ่งที่ฉันต้องการคือคนที่สามารถช่วยแบ่งเบาภาระให้โคล มารีน่า และคาร์ล”

คาร์ล โครเกต์ เป็นทนายประจำตระกูลโวลคอฟ สืบทอดตำแหน่งนี้จากบิดาและปู่อีกที ซึ่งเจสซี่ยินดีที่มีผู้รู้กฎหมายอาวุโสคอยคุมบังเหียนให้ตัวเอง เพราะถึงแม้เกรดและผลการทำงานอยู่ในเกณฑ์ดีมาก แต่ประสบการณ์ของเขายังไม่มากพอรับผิดชอบคนทั้งตระกูลเพียงลำพัง

รวมทั้งผลประโยชน์ของคนระดับนี้ด้วย

“และนั่นก็คือภาพรวมโดยทั่วไป”

เขายืดตัวตรง รู้สึกตัวเองสำคัญขึ้นมา

ฟิโอดอร์กุมมือ หากว่าสีหน้าเมื่อครู่จริงจังเวลานี้ไอรังสีกดดันแผ่ซ่านยิ่งกว่าเก่า “เธอรู้เรื่องลูกชายฉันใช่ไหม”

ชายหนุ่มพยักหน้าพลางชำเลืองมองอเล็ก

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Undisclosure    Trap

    บอร์ญ่ายังคงมีสีหน้าดังเดิม ไม่ได้ตื่นตกใจ “แล้วนายคิดว่าไง ความสงสัยนั้นไม่เกี่ยวกับความจงรักภักดี ฉันยังคงยึดมั่นในภารกิจ แต่...ปฏิกิริยาแรกของนายต่างหากที่ฉันสนใจ”“ก็พวกเขาหัวแดงกันหมด”“แล้วลูกฟุตบอลล่ะ”“ก็ฉันอยากลองเล่น”“เวด มิลเลอร์ก็ชอบเล่น”“จีฮุน ลีก็ชอบกินช็อกโกแลต” เขาย้อน แต่กลายเป็นว่าเพื่อนกลับพอใจ เขาทำหน้าราวกับว่า เห็นไหมล่ะ ฉันบอกนายแล้ว แต่แคดมันก็ส่ายหัวอยู่ดีทุกครั้งที่เขาพยายามนึกมักจะปวดหัว เสียงเพลงของเอไลโตดังขึ้นและเขาจะต้องรีบท่องประโยคนั้นเพื่อให้หัวสมองปลอดโปร่ง ผลกระทบจากระเบิดในสนามรบ และบอร์ญ่าก็ไม่เป็นเท่าเขา คู่หูสูญเสียอวัยวะไปตรงแขนและฟื้นตัวไวกว่า อาจเป็นเพราะพวกเขาเสียอวัยวะเหมือนกันมั้ง ช่วงทำกายภาพได้ช่วยเหลือกันบ่อย ก็เหมือนกับในวัยเด็ก เขาเห็นภาพตัวเองในศูนย์ฝึกลับของเจ้าชายเมเคอร์ ความทรงจำของเขาเป็นหลักฐานชั้นดีที่บอกว่าแคดมัน ‘ไม่ใช่’ เวด มิลเลอร์“เราไม่ใช่เวด” เขาคิดย้ำกับ

  • Undisclosure    doubt

    ช็อกโกแลตที่เด็กหญิงบ้านฝั่งตรงข้ามยื่นให้อยู่ในมือ เธอสะพายกระเป๋าเป้สีเหลืองเพิ่งกลับมาจากโรงเรียน พอเห็นเขากลับจากซื้อของก็โบกมือแล้ววิ่งเข้ามาหา ประกายในดวงตาบ่งบอกว่าเธอรู้สึกดีกับเขามาก เขารับมันไว้ มุมปากกระตุกนิดหนึ่ง คิดว่านั่นคือรอยยิ้ม จนเมื่อเธอกลับบ้านไปเขาก็เข้าบ้านเช่นกัน เมื่อรอดพ้นจากสายตาของบราวน์ที่คงมองอยู่บนชั้นบน เขาเพียงกำช็อกโกแลตไว้แล้วเดินตรงไปในห้องครัวทิ้งขยะเขาเห็นแฟ้มที่บราวน์เพิ่งยื่นให้ตั้งนานแล้วชายหนุ่มยืนแตะขาเทียมของตัวเอง เขาเสียมันไปแต่ได้รับความภาคภูมิใจกลับมา ในสมรภูมิที่ปราบพวกกบฏ เขาสูญเสียขาเพื่อปกป้องเอไลโตและรักษาสมดุลของโลก แคดมันไม่เคยเสียดาย แม้มันจะเป็นภาพลาง ๆ จนจำรายละเอียดแทบไม่ได้ เขาได้ยินเสียงระเบิดดังรอบตัวจากนั้นหมดสติไป แล้วตื่นมาพร้อมกับขาข้างใหม่ แข็งแรง ไร้เทียมทานกว่าเก่าความทรงจำเลือนรางเป็นผลจากการต่อสู้ เขาเห็นตัวเองในไลบราเรีย และนั่นบ่งบอกว่าแคดมันไม่ใช่เวด มิลเลอร์ แคดมันรู้ว่าบราวน์ต้องการอะไร สุดท้ายแล้วเขาจะสวมรอยจำได้ว่าตัวเองคือเวดนั่นแหละดูเหมือนว่าเบื้องบนจะรู้ล่วงหน้า

  • Undisclosure    กระตุ้นตัวตนเก่า

    บ้านของบราวน์ก็เหมือนตึกแถวในแถบนั้น ราคาแบบชนชั้นกลาง ต่างกันตรงที่มีการต่อเติมชั้นใต้ดินและห้องลับมากมาย แต่ถ้าหากคิดว่าเขาจะซ้อนข้อมูลไว้ในนั้นละก็ ผิดถนัด ตอนกลางคืน แคดมันและบอร์ญ่านอนอยู่ในห้องรับแขกด้านล่าง บอร์ญ่านอนบนโซฟาสีน้ำตาล ส่วนแคดมันนอนบนโซฟาหนังสีดำ โชคดีที่บราวน์ไม่ใช่คนติดโทรทัศน์ เพราะงานเก่าของเขานอนไม่เป็นเวลา ไม่ได้เป็นที่เป็นทาง จนกระทั่งโดนโยกย้าย บ้านที่เขาซื้อมาจึงได้ต้อนรับเจ้าของบ่อยขึ้นทั้งสองลืมตาเมื่อได้ยินเสียงคนเดิน สัมผัสของสองคนนี้ไวมาก เขาไม่รู้ว่าทั้งสองผ่านการฝึกมาแบบไหน ถูกปลูกฝังอย่างไร แม้จะทึ่งแต่ก็สัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของเอไลโต ในเวลาอันสั้นก็สร้างนักล่าได้ขนาดนี้“เอาไป” เขาโยนแฟ้มสีขาวให้บอร์ญ่าและแฟ้มสีน้ำเงินให้แคดมันมันเป็นประวัติของจีฮุน ลีกับเวด มิลเลอร์ ตัวตนของพวกเขาก่อนถูกเบื้องบนเปลี่ยน บราวน์หย่อนก้นลงบนเก้าอี้อีกตัวแล้วสังเกตอากัปกิริยาของคนทั้งสอง บอร์ญ่าเขวี้ยงทิ้งทันที ขณะที่แคดมันปิดแฟ้ม จากนั้นดูเหมือนจะชั่งใจเปิดดูอีกที เมื่อเพื่อนยอมอ่าน บอร์ญ่าจึงก้มตัวลงเก็บแฟ้มมาเปิดดูบราว

  • Undisclosure    สองจิตสองใจ

    สภาพของเจสซี่ในแต่ละเวลาต่างกันมาก ตอนเช้าเขาโดนแคดมันซ้อมจนอ่อนปวกเปียกไม่เหลือเรี่ยวแรงเพียงเพราะต้องการรีดข้อมูลว่าบราวน์บอกอะไร ตอนกลางวันเขาจะถูกพาไปนอนอยู่ในโลงแก้ว มันเหมือนแบบนั้นนะ แต่ก็ไม่ถึงกับต้องให้เจ้าชายมาจูบแล้วฟื้นแบบสโนว์ไวท์ (ไม่อาจคิดโรแมนติกกับผู้ชายสามคนในบ้านหลังนี้ได้) น่าแปลกนักที่บาดแผลรอยฟกช้ำต่าง ๆ นานาสมานตัวรวดเร็ว มันยังเหลือร่องรอยบ้าง แต่วันต่อมาก็จางหายไปให้โดนซ้อมใหม่ นอกจากซ้อมแล้วยังเสิร์ฟอาหารและป้อนยาทายาให้ (ต้องขอบคุณไหม) อย่างไรก็ตาม การรักษาของพวกเขาออกฤทธิ์ราวกับเวทมนตร์ จนบางครั้งเขาอยากโทรบอกไบรซ์ให้เลิกเรียนหมอแล้วมาเรียนรู้การใช้งานไอ้เครื่องบ้านี้ดีกว่า นอกจากนั้น ข้อเท้าที่หักก็หายดี ตกเย็น บราวน์จะให้เขาซักถามแล้วก็ชักจูง ดังนั้นเจสซี่จึงไม่ต่างจากเครื่องมือที่แคดมันกับบราวน์ใช้โต้ตอบกันและกัน บราวน์ไม่สามารถหนีไปจากแคดมันได้ และแคดมันไม่อาจสังหารบราวน์ได้ เพราะสิ่งเดียวที่ทำให้บราวน์เป็นต่อคือข้อมูลที่อยู่ในมือ“ทำไมพวกมันไม่จับคุณไปทรมาน” เขาถามคนตรงหน้า แทนที่จะมานั่งทรมานเจสซี่ จับหมอนี่ไปไม่ง่ายกว่าหรือ บราวน

  • Undisclosure    เข้าใจพ่อด้วย

    “พ่อจะไปไหนเหรอคับ” เด็กชายผมสีทองสว่าง ใบหน้ารูปไข่ ดวงตาสีฟ้าสดใสจ้องมองเขาผ่านแว่นตากลมกรอบใส เขาวิ่งเข้ามาในห้องขณะที่คาเลบจัดกระเป๋า“พ่อต้องเข้าเมืองหลวงสองสามวัน พรุ่งนี้ชาร์ลีไปอยู่กับคุณนายเจสเซ่นส์หนึ่งวันนะ วันต่อมาไบรซ์ก็มารับกลับแล้ว”“เจสซี่ไม่กลับมาเหรอครับ อาทิตย์นี้เขาก็ไม่กลับ นานแล้วนะครับ” สีหน้าเด็กชายหมองลงอีกครั้ง “ทำไมไม่มีใครอยากอยู่บ้านเลย แล้วอีกไม่นานเราจะย้ายบ้านอีก พ่อแน่ใจแล้วเหรอครับ”คาเลบปิดกระเป๋าแล้วอุ้มตัวเขาขึ้นมาบนเตียง “ใช่ลูก ลูกจะมีเพื่อนใหม่ เราอาจจะไม่มีสวนหลังบ้าน แต่ในเมืองมีสนามเด็กเล่นที่กว้างกว่า บ้านของเราอยู่ห่างจากมหาลัยของพี่ไบรซ์ไม่นานมาก ไม่แน่ พ่ออาจจะพาชาร์ลีไปดูด้วย”แต่สีหน้าของเขาดูไม่ยินดีนัก “ผมไม่อยากไป ผมมีเพื่อนแล้ว”ผู้เป็นพ่อถอนหายใจ “แล้วลูกจะปรับตัวได้ เรากลับมาหาพวกเขาได้นะ”ชาร์ลีพยักหน้าน้อย ๆ แว่นตาไหลลงเล็กน้อย เขาจึงขยับให้เข้าที่ ชาร์ลีคลานเข้ามากอดเขาไว้ “บ้านเงียบมากเลยครับ ก่

  • Undisclosure    ผู้หญิง

    “เธอไปซานโบซ่า วันต่อมาคาเลบทำเรื่องย้ายโรงพยาบาล ทั้งครอบครัวจะย้ายไปอยู่เมืองอื่น เธอทำอะไร จูน เธอไปพูดอะไร แล้วเจสซี่ไปไหน ฉันโทรหาไบรซ์ก็ไม่ยอมพูด ได้แต่บอกว่ามันไม่เหมือนเดิมตั้งแต่อเล็กซิสไปแล้ว มันอะไรกัน เธอทำอะไร ยัยบ้า อี...โอ๊ย ฉันนึกหาคำด่าไม่ออกแล้ว!”เพี๊ยะ!เป็นทีของจูนบ้าง แม้เธอจะตัวเล็ก แต่เอโลดี้นั้นเตี้ยกว่า เธอไม่ได้ยั้งมือ อีกฝ่ายจึงล้มนั่งบนโซฟา แก้มแดงพอกัน หรืออาจจะมากกว่า เพราะจูนทุ่มแรงเอาคืนไม่มียั้งจริง ๆ เธออยากทำมานานแล้วด้วยซ้ำ“บุกรุกบ้านคนอื่น ทำร้ายเจ้าของบ้าน ปากไม่มีซิปยืนด่าปาว ๆ ฉันแจ้งตำรวจจับเธอได้” ทำไมเธอพูดคล้ายกับเจสซี่นะ แต่จูนเพิ่งนึกได้ว่าเอโลดี้บอกอะไร “เดี๋ยวนะ คาเลบย้ายบ้านเหรอ”เอโลดี้หันหน้ามา แววตามีแต่ความเกลียดชัง จูนมองตอบด้วยสายตาแบบเดียวกัน แปลกดีเนอะ ผู้หญิงสามารถเกลียดกันได้ทั้งที่เจอหน้าครั้งแรก ทั้งสองเกลียดกันตั้งแต่แรกพบ มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ยิ่งอีนี่ชอบนั่งเกาะแกะอเล็กซิส เธอยิ่งไม่ชอบ แต่มันกลับกลายเป็นว่าจูนดูเหมือนมีเพื่อนเพิ่มข

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status