KRIESHATama ba ang narinig ko? Hindi lang ba ako nabibingi? He wants to try our marriage to work? Pero bakit? Sa sobrang tense ko, wala sa sarili kong inabot ang tasan ng cocoa, nang hindi man lang iniisip na mainit ito. "Aww!" napahiyaw ako nang ma realize ko na napaso ako sa katangahan ko. Nasabuyan pa ang kamay ko dahil sa bigla-bigla kong binitawan ang tasa. "Careful," dinig kong sabi niya, and the next thing I know, mabilis siyang napatayo at nagpunta sa kusina. Kunot-noo ko lang siyang pinagmasdan. Anong ginagawa niya? Pero sa totoo lang, ang hapdi talaga ng natamo ko. Mariin kong kinagat ang pang-ibaba kong labi nang makita kung gaano na ka pula ang kamay ko ngayon. Ang tanga kasi eh. Sisi ko sa sarili ko. Binaling ko ang atensyon ko sa paso ko, at hinipan ito. Pero, ilang segundo pa lang ang lumipas ay basta ko na lang naramdaman si Tres sa tabi ko at maingat na hiningi sa'kin ang kamay ko. "Let me see." he asked. Hindi naman ako nag alinlangan na ipakita sa kaniya
TRESWhat the heck did I do? Pinagmumukha ko lang ang sarili ko na parang ako pa 'yung desidido at sakim sa aming dalawa. Bakit ko pa ba inisip na pagbigyan ang advice ng kapatid ko at ni Mommy? This isn't right! Kriesha nailed it, we are friends yet I'm there asking to level it up when everything began as a mistake? Napahilamos ako sa aking mukha matapos ma realized ang pinagagawa ko. How will I face her after I shamelessly asked her with my own greed and schemes? This is beyond belief for someone like me to do such a thing. For heaven's sake, kailan pa ako naging shameless? Never did I do such a thing to put shame in my name. This is the freaking first time! Marahas na napabuntong hininga ako, especially when Kriesha went inside my mind so suddenly. "Should I be thankful that it was her who I was gone shameless?" wala sa sarili kong wika. I'm here at the rooftop. Facing the whole scape of Tokyo as the air slaps genuinely on my body. A few seconds have passed as I let the time
"Son, are you available to attend Mr Yamamoto's Bachelorette party?" Tres is currently working on something on his laptop, when his mom called via cellphone, which he did not ignore and accept. "I thought I'm free of work in three months, mom?" he asked right away, pointing out his mom's promise to take over his work in three months. "I know, and I didn't forget about that, okay? Tiyaka, hindi naman trabaho ang ipupunta mo doon. You just have to present our company." malumanay na sagot ni Miranda sa anak. Even though she didn't see his son's face, alam niyang naiirita ito. After all, Tres doesn't like to socialize. He may be a good entertainer, pero it was all force out of choice because he is the boss and it's part of his job to stand out for his company. "That's still work, mom. I have to indulge in different people, socialize and associate. Mas nakakapagod pa 'yun kaysa trabaho sa opisina." walang pagdadalawang-isip na sambit naman ni Tres habang patuloy na nagtitipa sa keyboa
"Get change, we're going somewhere." matapos nilang mag breakfast ay pinaalalahanan ni Tres si Kriesha na may pupuntahan sila. He got up right after saying it, tapos na rin naman siyang kumain. But before he got up, he took a glimpse of her hands and arms, gladly, she treated her burns and it looks mild now. His mind said. Napatingala si Kriesha kay Tres, "Saan tayo pupunta?" she was curious. "You will know later." sabi ni Tres at iiwan na sana siya nito nang pinigilan niya ito by answering... "Tingin ko, maayos naman na ang suot ko." napalingon si Tres sa kaniya at pinasahan siya ng tingin. Observing her psyche intently. While he was observing her appearance, in-obserbahan din ni Kriesha si Tres sa suot nitong simple na casual na kasuotan. Iba talaga ang vibes nito kapag naka casual wear. Parang bad boy pero harmless ang guwapo nitong pagmumukha. Literal na nakakalaglag panga. "I see. Then, finish your thing here and we're good to go right after you're done here." AS what he i
"Good day, Mr Santillan. Glad to have you here in Elleanor's boutique." bati ng babae na nasa 40's ang edad. Maganda ito at halatang sopistikada. "I'm Elaisa, the owner and founder of this boutique. When your mom called for a reservation, I didn't waste any second thoughts and meet you. I didn't know that you've grown up so well and appealing, Mr Xerxes. It's been a long time." masaya nitong wika kay Tres at naglahad ng kamay upang makipag kamay. Hindi naman binigo ni Tres ang babae at tinanggap ang pakikipag-kamay nito. "Likewise, Mrs Vera." he simply greeted back and retrieved his hand. After nilang magkamay, napansin ni Tres na napabaling ang tingin nito kay Kriesha, so he pushed her closer to him by snaking his hand to her small waist to put a little bit of sweetness between them, nang sa gano'n ay hindi maghinala ang babae. "She must be your wife, how beautiful lady she is." komplimento nito at nginitian si Kriesha. Uri ng ngiti na tunay at may galak na kalakip. "Yes, she is."
After an hour of rest, nagising si Kriesha mula sa pagkaka-idlip at sobrang na satisfied siya sa kaniyang tulog, to the point na nakakalimutan niya kung nasaan siya ngayon. She stretches her limbs and yawn a couple of times bago dumilat. Pero halos mapatalon siya sa pagkakagulat nang bumungad sa kaniyang paningin si Tres. Actually, their faces are just two inches away. "You seemed to be having a good nap, huh?" he mocked as he is having a difficulty of his right body part and limbs because it turned numb due to him letting her rest in his body. Her eyes are as wide as she could imagine, at mabilis siyang umatras palayo dito, animo'y isang dagang takot sa kuting. "B-bakit katabi k-kita? Nananatsing ka talaga n-noh?" dinuro niya si Tres habang ito siya, nauutal. "Geez. Natural na ba sa'yo ang maginh paladesisyon without even knowing the whole story? Tsk." kasuwal na sambit ni Tres as he was giving her that not-so-guilty look but filled with disgust. "B-Bakit ko naman kailangan alam
"Kriesha, are you ready?" kumatok si Tres sa pintuan ng silid ng asawa at tinanong ito mula sa labas. Habang si Kriesha ay hirap na hirap kung e zipper up ang kaniyang one shoulder evening dress. Halos mabali ang kaniyang mga braso kaka liyad para lang maabot ang dulo no'n. Takneneng, bakit ba kasi ito 'yung kinuha niya? Hindi ba niya na realize agad na hindi ito kaya isuot ng mag isa? Palibhasa kasi, walang staff dito na tutulong sa kaniya. "Hindi pa. Sandali lang." she shouted. "Kanina mo pa 'yan paulit-ulit na hiningi, and I'm giving you enough time to prepare, it's nearly seven in the evening, mala-late na tayo." makahulogan na sagot ni Tres habang sinisilip ang oras sa kaniyang pambisig na relo. Napapikit ng mariin si Kriesha dahil sa inis, parang gusto niya sumigaw sa kumukulo niyang inis. Pero mukhang wala na talaga siyang ibang choice kundi ang humingi ng tulong dito, or else, mala-late talaga sila at siya na naman ang sisisihin. Naglakad siya patungonh pintuan at pinagbu
Magkahawak kamay silang naglakad sa red carpet, sa gitna ng maramihang flash ng camera mula sa mga journalist at news broadcasters. Maraming tao, at halos lahat ng dumalo ay kilala sa iba't-ibang parte ng Japan. At dahil may branch company at iilang partners ang mga Santillan sa bansang ito, sila ay hindi na bago sa publika. Lalong-lalo na sa larangan ng negosyo. Ang kanilang beauty products ay higit na in demand ng mga tao dahil sa maganda nitong epekto at hatid na ganda sa mga manggagamit. Mula sa pamamahala at founder ng negosyo at produkto na si Señora Mathilda Santillan hanggang sa pamumuno ng apo nito na si Xerxes Santillan ay nag lagda ng kahanga-hangang marka sa negosyo ang naturang pamilya. Marami rin ang naghahangad na mga negosyante na maging partners ang mga ito, dahil bukod sa magandang pamamalakad at pantay na profit shares, ay mababait rin ang mga ito at hindi mahirap kung kausapin at madali lang din malapitan. Kanina pa naiilang si Kriesha sa harap ng maraming tao,