Home / LGBTQ+ / Unsur - เสพอรรถรส / กลิ่นดิน [2]

Share

กลิ่นดิน [2]

last update Last Updated: 2025-06-05 15:39:54

เจ็บ... เจ็บชะมัด แต่... มันก็เสียวๆ แฮะ แทบขาสั่น...

กายของโฟมแทบสั่นไหว ทุกๆ แรงกระแทกจากเบื้องล่าง เสียบเสยกระแทกใส่หนักๆ ตอกลึกแทบหมดลำ ลากยาวออกสุดหัวบาก แล้วถูกกระแทกกลับกายเธอสะท้านสะเทือนไปถึงไต

เรือนร่างเธอเนื้อแน่น สั่นไหว ปองภพเสียวหัวบากแทบคลั่ง จับเธอยืนซอยองคชาตเสียบรัวๆ โฟมเสียวแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ ดวงตาเธอเหลือกมองเพดาน แหงนหน้าพลางน้ำลายยืดเยิ้มอย่างลืมตัว

หญิงสาวเสียวหายใจหอบถี่ ทั้งเจ็บจุกแน่นท้อง จะทรุดเข่าอ่อนเสียตรงนี้ให้ได้ เรือนขาเธอจากที่เคยยืนกางขาเข้มแข็ง ตอนนี้เธอเริ่มจะงอเข่ายืนต่อไปไม่ไหวแล้ว

สองแขนปองภพโอบเรือนหลังเธอ พลางอุ้มแตงถ่างขาเธอออกกว้าง ทำให้สอดองคชาตเสียบกระแทกได้ง่าย เมื่อยกร่างเธอลอยปลายเท้า กระดกยกๆ ซ้ำๆ เสยกระแทกเสียหญิงสาวเสียวสุดๆ กรีดร้องครวญครางอย่างลืมตัว

ยิ่งร้องออกมาเบาๆ เธอกลับรู้สึกเคลิบเคลิ้มสบายตัว ปล่อยให้เขาอุ้มไว้ในอ้อมแขน แล้วปล่อยให้เจ้าก้อนเนื้อใหญ่ๆ ยาวๆ ยังคงเริงร่าในร่างกายเธอต่อไป

ปองภพรู้สึกดีสุดๆ เมื่อได้เสียบสาวบริสุทธิ์หน้าตาดีกว่าเจ้าสาวของเขาเสียอีก ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อแม่ของพวกเธอติดหนี้เขา... ปองภพไม่มีวันแต่งงานกับยัยขี้เหร่ที่เอาตัวมาขัดดอก

เพราะหลังจากนั้นปองภพจะส่งเจ้าสาวคืนเดียว หลังจากเขาพรากความบริสุทธิไปแล้ว เขาจะขายเธอให้เมืองจีน เพื่อขัดดอก จ่ายต้นไปด้วย

******

ร่างบางสั่นสะท้าน เมื่อถูกแทงหลังรัวๆ กระหน่ำหนักๆ แน่นท้องอย่างนี้ มันทั้งเสียว มันทั้งจุกจนพูดอะไรไม่นอก นอกจากแหงนหน้าหายใจ อ้าปากครวญครางแทบจะร้องขอชีวิต นี่เขาหิวโหยมาจากไหน จัดหนักให้เธอแบบนี้

มันเป็นครั้งแรกที่โฟมนอนกับผู้ชายสำเร็จ เพราะในสมัยเรียน เธอเกือบจะได้กับผู้ชายคนหนึ่งแล้ว แต่ดันสวรรค์ล้ม เพราะเขาดันเสร็จก่อนจะสอดใส่เธอตอนนั้น ทำให้โฟมเลิกเรียนต่อ และไปอยู่บ้านพ่อแม่ตจว. ดันมีประชากรผู้หญิงมากกว่า ผู้ชาย เธอเลยมาขอทำงานกับน้าวนันท์ จนพบกับปองภพ...

แรงเสียบสอดใส่ กระแทกหนักๆ ยังคงดำเนินต่อเนื่อง ทำให้โฟมแทบทนความเสียวสุดล้ำในจิตใจไม่ไหว เธอเผลอสดแตกออกมาอย่างลืมตัว ทำให้เจ้าบ่าวได้สายธารน้ำหล่อลื่น หลั่งไหลหยาดเยิ้มเสียเขาต้องเร่งความเร็วช่วงอุ้มแตงเธอหันหน้าออกไป

เรือนเขาแขนจัดวางเธอพาโต๊ะ ให้ปลายเท้าโฟมแตะพื้นอีกครั้ง เพื่อถ่างขาเธอออก แล้วสอดใส่กระแทกหนักๆ อัดร่างเธอให้หมดลำ หัวบากกระทุ้งกับทางตันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ให้หญิงสาวแน่นท้องจุกลึก จิกเล็บตัวเองแน่นระหว่างกำมือ

มันทั้งแน่น มันทั้งจุกเจ็บ เสียวสุดๆ แทบจะรู้สึกกายเนื้อปริฉีกขาด ปองภพเร่งความเร็วซอยหนักๆ จนกระทั่งชะลอความเร็วนั้นช้าลง ค่อยๆ ลากองคชาตช้าๆ ออกมา พลางสอดใส่อัดแน่นๆ เสียโฟมรู้สึกถึงหยาดน้ำหนืด เปียกฉ่ำเต็มเรือนต้นขาเธอ

น้ำขุ่นขาวหยาดเยิ้มทะลักล้น เมื่อปลายองคชาตลากออกมา แล้วเสียบบดเบียดร่องสวาท ให้น้ำแตกทะลักล้นเล็ดลอดออกมา กลีบอวบถูกเปิดซิงแรกแย้มเสียปากอ้า ปล่อยให้หญิงสาวถ่างขาค้างเพราะยังรู้สึกเสร็จสมอารมณ์คาเสียวชาในร่องฉ่ำอยู่

ปองภพรู้สึกดีเสียอยากจะลากโฟมกลับบ้านไปกับเขา จัดหนักตลอดคืนก่อนงานแต่งงาน คงดีมิใช่น้อย... แต่เขามิได้ทำเช่นนั้น นอกจากคิดไว้ว่า หากจะขอเบอร์และที่อยู่โฟมในภายหลัง คงจะดีมิใช่น้อย

หญิงสาวยืนหอบหายใจตัวเกร็งแข็ง เนื้อผ้ากางเกงส่วนตัว หล่นอยู่ปลายเท้า หลังจากเสร็จกิจรับทิปด้วยกิจกรรมพิเศษ เสียงซวบซาบของเนื้อผ้าถูกสวมใส่ และเงินจำนวนแบงค์เทาห้าใบ ได้ถูกจัดแจงมอบให้เธออย่างดี

น้ำตาหลั่งเล็ดออกจากขอบตาของโฟมโดยไม่รู้ตัว เธอยกมือปาดน้ำตาเคลียร์ทัศนวิสัยในการมองของตัวเอง แล้วพยายามข่มความเจ็บปวดหลังจากยอมถ่างขาให้ เพราะแค่อยากได้ทิปเพิ่ม

รู้สึกถึงหยดน้ำขุ่นหยาดรดกางเกงในตัวเอง แต่เธอต้องสวมใส่เสื้อผ้า รับเงินแล้วออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ก่อนที่น้าวนันท์จะสงสัยว่า เธอหายไปไหนนานขนาดนี้เกือบชม.

“เดี๋ยวก่อน... แลกเบอร์!” เขายิ้มหวาน กล่าวเสียงนุ่มผสมความหอบเหนื่อย แววตาจ้องมองเธออย่างถูกอกถูกใจ เพราะก่อนจะเริ่มกิจกรรมอย่างนี้ เขาไม่คิดว่าเธอจะยังซิงจนเขานี่แหละ ฉีกมันขาดด้วยมือเขาเอง

“ก็เราตกลงจะรับทิปแค่นี้นิคะ” โฟมรู้สึกแปลกใจว่า เขาจะมาไม้ไหนอีก นอกจากจับเธอถลกกางเกง แล้วกระแทกลึกคับท้องแน่นไปทั้งตัว

“เผื่อผมอยากให้ทิปอีก!” เขายิ้มแล้วสวมกอดเธออย่างพึงพอใจ อยากจะเปลี่ยนตัวเจ้าสาว เป็นเธอเสียจริงๆ เขาทำให้โฟมรู้สึกขัดเขิน เธอจึงคิดว่า ถ้ามีปัญหาเรื่องเงิน ก็คงจะคุยกับเขาง่ายขึ้น ไม่ว่าอะไรก็ตาม ตอนนี้เธอก็อยากได้เงินเก็บสะสมเพิ่มขึ้น และต้องมีผัวดีๆ สักคน ไม่ใช่คนใกล้แต่งงาน แต่ลับหลังแอบฟาดสาวแบบนี้

“ถ้างั้น คราวหน้าก็สั่งดอกไม้ที่ร้านสิคะ แล้วให้ฉันมาส่ง!” โฟมไม่ได้ให้เบอร์ส่วนตัว แต่กลับบอกให้เขาอุดหนุนดอกไม้ที่ร้านน้าแทน

“ถ้าผมส่งดอกไม้ครั้งแต่ไป คุณจะต้องให้เบอร์ผม ตกลงนะ... ว่าคุณชื่อ...” ปองภพยิ้มหวาน มั่นอกมั่นใจว่า เขาจะต้องใช้บริการสั่งดอกไม้แพงๆ เพื่อให้เธอมาส่งดอกไม้ และความหวานแสนนุ่มจากแรงกดกระแทกที่เขาสัมผัสได้ มาถึงมือเขาอีกครั้ง

“โฟม” เธอไม่ยอมบอกชื่อจริง แต่บอกแค่ชื่อเล่นก็พอ...

“ตกลงนะ ผมอยากให้ทิปคุณหนักๆ อีกสักก้อน” เขาหมายถึง อยากฟาดเธอให้เต็มยกตอนจัดหนักให้เธอ เมื่อเขาจัดการกับเจ้าสาวขัดดอกของเขาเรียบร้อยแล้ว

“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ขอตัวนะคะ” โฟมคิดว่าควรรีบกลับ เพราะไม่เช่นนั้น มันจะนานขึ้นเรื่อยๆ จนน้าเธอต้องรีบโทรตาม

“แล้วผมจะมาสั่งดอกไม้อีก!” ปองภพมองดูโฟมเดินจากไป พร้อมๆ กับเรือนขาของเธอ ถ่างออกเล็กน้อย ระหว่างก้าวเดิน มันชัดเจนเสียเขารู้สึกเริ่มเผลอใจไปอยู่ที่กายเธอเสียแล้ว...

******

“ให้ไปส่งดอกไม้แค่จ้าวเดียว รถติดขนาดนั้นเลยรึ?” วนันท์รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เมื่อโฟมกลับมาช้า แต่ทางร้านได้รับรีวิวออนไลนจากเจ้าบ่าวในวันนี้ หลังจากรับดอกไม้แล้วว่า เด็กส่งของบริการดีเยี่ยม เขาจะต้องมาอุดหนุนเธออีกแน่ๆ

“ก็วันพฤหัสนิคะ เจ้าบ่าวคนนี้ก็แปลก จัดงานแต่งคืนวันศุกร์” โฟมเปรยเบาๆ หลังจากเธอเผลอรับจ๊อบพิเศษ แบบไม่ตั้งใจ เป็นเพราะปองภพเขาคิดแบบนั้นกับเธอก่อน และดันมีทิปให้เธอได้ขนาดนั้นจริงๆ จนเผลอถ่างขาเสียน้ำแตกได้ขนาดนั้น

“คราวหน้าอย่ากลับมาช้าอีกล่ะ ถ้าเกิดระหว่างนี้มีคนสั่งดอกไม้ แล้วให้ส่งด่วน น้าจะบริการลูกค้าไม่ทันนะ” วนันท์บ่นจบ ก็เลิกดุใส่โฟม เพราะเห็นว่าเธอทำให้ร้านได้รับรีวิวทางออนไลน์ดีมาก จึงทำให้ลูกค้าคนอื่นๆ หันมาส่งดอกไม้กับทางร้านวนันท์เพิ่มขึ้น

ส่วนมากเป็นผู้หญิงที่มาขอรับดอกไม้ที่ร้านด้วยตัวเอง และมีบางรายที่ขอให้โฟมไปส่งดอกไม้ ไม่กี่คน...

“มีคนมาสั่งดอกไม้ เป็นผู้หญิงนะ บอกให้ไปส่งที่บ้าน ตามที่อยู่นี่ เพราะว่าเธอจะเอาไปเยี่ยมคนป่วย” วนันท์จดรายละเอียด แล้วปริ๊นซ์ออกมา ยังโชคดีที่ดอกไม้ได้รับรายการ มีสินค้าออกจำหน่าย...

เธอจึงจัดแจงดอกไม้ใส่แจกันรองช่อเอาไว้เช่นเดิม เพื่อเอาไปใส่ในกล่องเก็บอุณหภูมิ คงสภาพเอาไว้ แล้วมอบมันให้โฟมบรรจุขึ้นรถตู้ แล้วขับไปส่งอีกรายในวันถัดมา...

“เดินทางระวังด้วยนะ ช่วงนี้มีอุบัติเหตุ อย่าให้สินค้าเสียหายล่ะ” วนันท์กล่าวห่วงของ ไม่ได้ห่วงหลานสาว ทำให้โฟมออกปากรับคำว่า สินค้าของวนันท์จะได้รับการดูแลอย่างดีจนถึงมือลูกค้า โดยน้าสาวไม่รู้เลยว่า หลานสาวโดนเจ้าบ่าวฟาดเปิดซิงไปแล้วเมื่อวานนี้...

แต่ถึงกระนั้นโฟมแอบอมยิ้มสบายตัว รู้สึกดีเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อวาน แล้วอยากให้เจ้าบ่าวคนนั้นสั่งดอกไม้กับน้าวนันท์ เพื่อหาเรื่องให้เธอไปพบเขาอีก...

******

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Unsur - เสพอรรถรส   กลิ่นดิน [6] -จบ-

    “อ๊อกส์!!! อ๊อกส์!!! อึ๊ก!!! อ๊อกส์!!!” เป็นช่วงเวลาที่โฟมกำลังใช้ปากกลืนองคชาตให้ปู่เชยอยู่นั้น ปากเธอคาบของใหญ่ดำเข้มเอาไว้ และเรือนร่างช่วยล่างกำลังสั่นไหว เพราะแรงกระแทกจากลุงเด่น โดยมีลุงคำกำลังรอคิวคนต่อไปหญิงสาวกำลังสำลักน้ำตาเล็ด เมื่อแรงหัวบากกระทุ้งเข้าลิ้นไก่ ซอยรัวๆ เสียเธอไม่สามารถหุบปากลงได้ ท่อนองคชาตยาวใหญ่แน่นคับปาก และลุงเด่นกำลังซอยองคชาตอัดร่องเธอเสียฉ่ำใจ“หลานเคยนอนกับผู้ชายคนไหน บอกปู่ได้มั๊ย?” เขาแค่รู้สึกแปลกใจว่า หลานสาวยังไม่มีแฟน แต่กลับเคยของแบบนี้มาแล้ว เขาแค่รู้สึกอยากรู้ว่า เจ้าหนุ่มคนไหนกันที่แอบฟาดหลานสาวก่อนเขา“อื้อ!!!” โฟมจะตอบออกไปได้ยังไง ในเมื่อเธอกำลังใช้ปากรับของใหญ่จากปู่เชย สอดองคชาตลากยาวๆ แล้วกระแทกกลับเข้ามาจนเธอสำลักแทบอ๊อกส์อ้วกออกมากายบางๆ ช่วงล่างสั่นไหวระริ้วรัวกระเพื่อม เพราะลุงเด่นซอยกระแทกหลังอัดร่างหลานสาวจนเขาเสียวเกร็งขนลุกซู่ นี่ขนาดหลานสาวผ่านนอนกับผู้ชายมาแล้ว ยังคับรัดหนีบท่อนยาวๆ ของเขาได้ยกลำ เอ็นยังแข็งแรง ทำงานซอยโค้งงอนได้สวยงาม“เสร็จรึยัง...ล่ะช้าชะมัด” ลุงคำแอบบ่นเพราะยืนชักว่าวรอนานแล้ว ร่างคล้ำๆ สูงใหญ่ ทำให้โฟม

  • Unsur - เสพอรรถรส   กลิ่นดิน [5]

    โฟมกลับไปถึงร้านดอกไม้ โดนวนันท์เทศนายับชนิดไม่ต้องมีคำพูดใดแก้ตัว โฟมยอมรับว่าเธอกลับมาช้า แต่ไม่อยากบอกว่าโดนวางยาจนกระทั่งได้อึ๊บชายถึงสองคนพร้อมกัน เกรงว่าน้าจะทำใจยอมรับไม่ได้ เนื่องจากเธอได้ค่าเสียเวลามาห้าพันต่อชายสองคนโอนเงินเข้าบัญชี เพื่อจบเรื่องแจ้งความวนันท์ดุด่าโฟมจบเธอกลับร้องไห้ เพราะความเป็นห่วง เกรงว่าจะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นกับเธอ น้าสาวเดินเข้าไปสวมกอดโฟมปลอบใจว่าเธอเป็นห่วงโฟมมากแค่ไหน ทำให้หลานสาวรู้สึกผิดที่ทำให้เธอร้องไห้แบบนั้น“น้าคะ หนูขอโทษ” โฟมไม่รู้จะอธิบายให้วนันท์เข้าใจยังไง เพราะเกรงว่าเธอจะโกรธโฟมมากกว่าเก่า จึงไม่กล้าเล่าเรื่อง โดนเจ้าบ่าวให้ทิป และเพื่อนวางยาจนเสียตัวนานนับชม.“น้าหวังว่าเราจะไม่ทำให้น้าเป็นห่วงอีกนะ”“หนูสัญญาค่ะ น้า ว่าหนูจะไม่ทำให้น้ากังวลใจอีก หนูจะโทรบอกน้านะคะ ถ้ามีเรื่องติดขัดอะไร...” โฟมหวังว่าน้าจะให้อภัยและเลิกบ่นเธอเสียที เพราะโฟมรู้สึกแน่นท้องคับปาก แถมรู้สึกเพลียอย่างบอกไม่ถูก หลังจากอึ๊บกับผู้ชายมาแบบไม่ทันตั้งตัว“ไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะ บ้านลูกค้าเขาสูบบารากุแบบนั้น ระวังจะโดนลากไปข่มขืนนะ เป็นสาวเป็นแซ่ แถมโสดแบบนี้ยังไม่

  • Unsur - เสพอรรถรส   กลิ่นดิน [4]

    "อ๊อกส์!!! อ๊อกส์!!! .... อ๊อกส์....!!! " โฟมนอนหลับตาห่อปาก ดูดองคชาตเพลินจนห้ามใจไม่อยู่ เธอสลับดูดองคชาตสองอันไปมา โดยระหว่างนั้นเสื้อผ้าของเธอค่อยๆ ถูกปลดออกจากตัวจนหมดมือหนาของชายหนุ่มทั้งสอง กอบกำคลึงหน้าอกหน้าใจแน่นมือ แต่แมนกลับเลื่อนมือต่ำ เพื่อถูยอดเม็ดของเธอเสียววูบวาบ ร่างบางส่ายไปมาเสียวกระสัน ซาบซ่านร่างบางรู้สึกเบา และสายน้ำหลั่งไหลหล่อลื่นออกมา จนแมนรู้สึกได้จากปลายนิ้วเรือนหน้าเขาหันมองนิค และยิ้มบางๆ ออกมา ส่วนลูกพี่ลูกน้อง ยังคงฟินกับปากของเธอจนไม่อยากห่างในเวลานี้ แมนจึงคลานเข่าไปยังช่วงล่างของโฟม แล้วโน้มตัวเองลงต่ำ ขอสำรวจของลับของโฟมเสียหน่อย ด้วยการโน้มเรือนหน้าตัวเองลงต่ำเพื่อแลบลิ้นสำรวจเธอชโลมความเปียกให้มากยิ่งขึ้น ยามเมื่อลิ้นหนาร้อนจรดลงยอดเม็ด โฟมครางในลำคอ ขณะใช้ปากอมองคชาตให้นิคอย่างเพลิดเพลิน เธอกลืนเข้าไปในปากแทบหมดลำ รู้สึกหิวโหย และอยากใช้ปากมาก มันใจสั่นระริกไปหมดโฟมแทบกรีดร้องเสียวซ่านขนลุกชันไปทั้งตัว มันรู้สึกดีสุดๆ ยิ่งตอนที่โดนลิ้นลงยอดเม็ด ชโลมเลียรอบๆ วนเวียนจนเธอรู้สึกเปียกฉ่ำ อีกทั้งก้อนเนื้อลิ้นค่อยๆ หลั่งไหลเข้าร่องเปียก ที่เดียวกับ

  • Unsur - เสพอรรถรส   กลิ่นดิน [3]

    หญิงสาวขับรถเข้าเมือง วิ่งไปตามเส้นทางที่ระบุในรายละเอียด ดอกไม้สวยงาม ถูกจัดแต่งไว้อย่างดี เพื่อไปเยี่ยมคนป่วย บางทีอาจจะเป็นคนสำคัญถึงจัดดอกไม้ได้งดงามเพียงนั้นน้าวนันท์ของเธอเป็นคนชอบดอกไม้ และชอบงานสวยงาม เรื่องร้านดอกไม้เธอได้ทุนมาจากสามี ซึ่งทำงานต่างประเทศ ส่งเงินมาให้น้าสาวทำร้านดอกไม้ ไว้มีอาชีพ และโฟมก็โชคดีที่น้าชวนมาช่วยงาน เธอจึงมีงาน และได้เจอชายในชุดเจ้าบ่าว สวมกอดเธอเต็มสองแขนระหว่างที่โฟมกำลังขับรถ ใจลอย นึกถึงเรื่องเมื่อวาน ที่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บ และดีที่สุดในเวลาเดียวกัน แยกไฟเลี้ยวข้างหน้า ก็ไม่ไกลแล้วจะถึงบ้านลูกค้า ไปส่งดอกไม้ให้แก่เธอ... ชื่อผู้รับ คุณ เจนขวัญเมื่อโฟมจอดรถหน้าบ้านผู้รับได้ เธออุ้มกล่องเก็บอุณหภูมิใส่ดอกไม้ไว้ในสองมือ และรอหน้าบ้าน เพื่อรอส่งมอบให้ รับเงินแล้วกลับเสีย เธอใจจดใจจ่อ รอปองภพมาสั่งดอกไม้ และเธอก็อยากจะไปส่งดอกไม้ชนิดพิเศษให้เขาแทบใจจะขาด โดยเฉพาะการได้รับถึงใจแบบเมื่อวานนี้...******เมื่อประตูเปิดออก กลับพบเด็กหนุ่มคนหนึ่ง มองเธอด้วยความประหลาดใจ และกำลังสงสัยว่าเธอมาทำไม“สวัสดีค่ะ ฉันมาส่งดอกไม้ให้คุณ เจนขวัญ ค่ะ เธออยู่รึเปล่าค

  • Unsur - เสพอรรถรส   กลิ่นดิน [2]

    เจ็บ... เจ็บชะมัด แต่... มันก็เสียวๆ แฮะ แทบขาสั่น...กายของโฟมแทบสั่นไหว ทุกๆ แรงกระแทกจากเบื้องล่าง เสียบเสยกระแทกใส่หนักๆ ตอกลึกแทบหมดลำ ลากยาวออกสุดหัวบาก แล้วถูกกระแทกกลับกายเธอสะท้านสะเทือนไปถึงไตเรือนร่างเธอเนื้อแน่น สั่นไหว ปองภพเสียวหัวบากแทบคลั่ง จับเธอยืนซอยองคชาตเสียบรัวๆ โฟมเสียวแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ ดวงตาเธอเหลือกมองเพดาน แหงนหน้าพลางน้ำลายยืดเยิ้มอย่างลืมตัวหญิงสาวเสียวหายใจหอบถี่ ทั้งเจ็บจุกแน่นท้อง จะทรุดเข่าอ่อนเสียตรงนี้ให้ได้ เรือนขาเธอจากที่เคยยืนกางขาเข้มแข็ง ตอนนี้เธอเริ่มจะงอเข่ายืนต่อไปไม่ไหวแล้วสองแขนปองภพโอบเรือนหลังเธอ พลางอุ้มแตงถ่างขาเธอออกกว้าง ทำให้สอดองคชาตเสียบกระแทกได้ง่าย เมื่อยกร่างเธอลอยปลายเท้า กระดกยกๆ ซ้ำๆ เสยกระแทกเสียหญิงสาวเสียวสุดๆ กรีดร้องครวญครางอย่างลืมตัวยิ่งร้องออกมาเบาๆ เธอกลับรู้สึกเคลิบเคลิ้มสบายตัว ปล่อยให้เขาอุ้มไว้ในอ้อมแขน แล้วปล่อยให้เจ้าก้อนเนื้อใหญ่ๆ ยาวๆ ยังคงเริงร่าในร่างกายเธอต่อไปปองภพรู้สึกดีสุดๆ เมื่อได้เสียบสาวบริสุทธิ์หน้าตาดีกว่าเจ้าสาวของเขาเสียอีก ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อแม่ของพวกเธอติดหนี้เขา... ปองภพไม่มีวันแต่งงา

  • Unsur - เสพอรรถรส   กลิ่นดิน [1]

    เสียงเพลงเบาๆ คลอเข้ากับบรรยากาศภายในร้านขายดอกไม้แห่งหนึ่ง เต็มไปด้วยไม้ดอก ไม้ประดับ ทั้งของเทียมและของแท้... ยามนี้เป็นเวลาสายของวันพิเศษๆวนันท์ กำลังรับสายจากลูกค้าโทรมาสั่งของ เพื่อให้ไปส่งดอกไม้ให้กับเจ้าบ่าวคนหนึ่ง สั่งเอาไว้เพื่องานแต่งงานของเขากับเจ้าสาววันพรุ่งนี้โดยเฉพาะ เพื่อให้ไปส่งที่โรงแรมก่อนงานวันแต่งล่วงหน้าหนึ่งวันเพียงเธอวางสายมือถือ แล้วเดินไปที่ตู้แช่ดอกไม้ช่อหนึ่ง จัดวางไว้ในแจกันอย่างดี ดอกไม้สีขาวสำหรับงานแต่งงานของเจ้าสาวผู้โชคดี โดยมีเจ้าบ่าวรักเธอแบบหัวปักหัวปำ ต้องได้ดอกไม้ที่ดีเลิศที่สุดในงานวันพรุ่งนี้“โฟม มารับดอกไม้ไปส่งที!!!” วนันท์เรียกเด็กส่งของ เธอเป็นหลานห่างๆ ของญาติผู้ใหญ่ ฝากฝังให้เธอดูแลหลานสาวคนนี้ ให้มาทำงานร่วมกับเธอ มีรายได้พิเศษๆ บ้าง“จ้า” หญิงสาววัยยี่สิบเจ็ดปี เพิ่งเรียนจบแค่ม.ต้น แล้วอยากหางานทำ มีเงินใช้ไปเที่ยว เพราะเธอเบื่อกับการเรียน เลยอยากไปเน้นเรื่องเรียนกศน. เสียมากกว่า ทำให้วนันท์รับมาอยู่ด้วยกันที่ร้าน ปล่อยให้โฟมนอนเฝ้าร้านที่นี่ และวนันท์กลับไปนอนบ้านกิจการงานร้านดอกไม้ไปได้สวย แม้ว่าจะไม่ค่อยมีลูกค้า เดินวอร์คอินมาบ้า

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status