ไฟรัก [6] -จบ-

วัณรู้สึกตื่นเต้นมาก เมื่อหลังจากสอบเสร็จแล้ว เธอแทบจะไม่ได้พบกับนาคินอีก พลางนึกอีกต่อไปว่า เขาจะล้มเลิกเรื่องเที่ยวอุทยาน ที่ตจว.รึเปล่า ในเช้าวันหยุดปิดเทอมระยะยาว

สภาพอากาศช่วงนี้ก็เย็นเยือก ใกล้ฤดูหนาว เสียงมือถือของวัณดังขึ้น ขณะกำลังรอเบนมารับ เขาตกลงที่จะมาด้วย จึงโทรมาถามวัณอีกครั้งหนึ่ง..

“ขอเบอร์เพื่อนวัณหน่อยสิ ผมอยากคุยกับเขาเรื่องเที่ยวอุทยานน่ะ” น้ำเสียงเขาเข้มๆ หลังจากรับปากแฟนสาวว่า เขาจะไปเที่ยวอุทยานกับเพื่อนวัณด้วย เพราะเป็นกันแค่สองคู่... วัณรู้สึกใจเต้นแรงพิกล ว่าหนุ่มๆ คุยอะไรกัน

สักพักที่เบนขับรถมารับวัณที่จุดนัดหมาย สีหน้าของเบนค่อนข้างอารมณ์ดีมากๆ ปล่อยให้วัณขึ้นรถ และมีความสุขที่จะได้ไปเที่ยวกับวัณและเพื่อนของเธอ ทำให้วัณรู้สึกแปลกๆ ว่า นาคินคุยอะไรกับเขา...

อีกสักพักก็พบกับนาคินและแฟนของเขา กำลังสะพายกระเป๋าเป้ส่วนตัว เพื่อร่วมเดินทางไปกับเบนร่วมกัน วัณรู้สึกกลัวเหลือเกิน ว่าเบนกับแฟนของนาคิน จะรู้ว่าเธอได้เสียกับนาคินบ่อยแค่ไหน

การท่องเที่ยวกันแค่คู่รักสองคู่ ของนาคินกับแยม และเบนกับวัณ ค่อนข้างราบรื่น เพราะเบนเป็นกันเอง สุภาพกับแยมมาก ท่าทางจะคุยกันถูกคอ และสายตาของเบนก็แอบมองร่องหน้าอกของแยมบ่อยมาก

อีกทั้งนาคินก็เดินไปตบไหล่ หลังกินข้าวตอนกลางวันด้วยกัน เพราะวัณเหลือบมองพวกเขาตลอดเวลา กลัวจะทะเลาะระหว่างนี้ ทำให้เธอรู้สึกหายใจหายคอไม่ค่อยเต็มที่

แยมกลับมานั่งกับวัณที่โต๊ะอาหาร พลางคุยเรื่องเบนอย่างสนอกสนใจ... ทำให้วัณตกใจและแปลกใจด้วยว่า ทำไมแยถึงได้สนใจคู่หมั้นของเธอแบบนั้น

“วัณโชคดีมากๆ เลยนะ ได้เบนเป็นคู่หมั้น... นึกอิจฉาจังเลย ที่แยมกับนาคินยังไม่ได้หมั้นกัน ขนาดจะอยู่ด้วยกันยังยากเลย” เธอเปรยๆ เรื่องส่วนตัวให้วัณฟังเล็กน้อย ทำให้เธอรู้สึกใจชื้นขึ้นมาบ้างว่า อาจจะได้มีโอกาสแอบไปหานาคินที่ห้องพัก เพราะนึกว่าแยมจะอยู่กับเขาเสียอีก

“หวังว่าแยมจะมีโอกาสดีๆ แบบนี้บ้าง”

“แยมมีบ่อยกว่าวัณแน่นอนล่ะจ้า” น้ำเสียงของเธอร่าเริงสดใส อีกทั้งมีความชิลล์เสียวัณแปลกใจได้อีกระรอบ เธอรู้สึกว่า ทริปการเที่ยวครั้งนี้มันแปลกๆ อยู่ แต่พยายามทำให้สถานการณ์ไม่เลวร้ายมากไปกว่านี้

หากเธอกระโตกกระตากเรื่องส่วนตัว ตอนเรียนได้เสียกับนาคินบ่อยแค่ไหน เบนอาจจะโกรธเธอจนต้องล้มเลิกการหมั้น แถมอาจจะทำให้พ่อแม่เสียหน้าได้อีกด้วย...

หลังจากพักทานอาหารกลางวันเสร็จแล้ว พวกเขายังคงเดินทางไปเรื่อยๆ จนถึงอุทยานในช่วงบ่ายแก่ๆ เบนกับนาคินเข้าไปเช็คอินห้องพัก และได้มาสองห้อง พวกเขาจึงเข้าพักผ่อน เอาของไปเก็บ...

******

เบนสวมกอดวัณรัดแน่นอบอุ่น นึกอยากจะซุกไซร้ซอกคอของเธอ และมีกิจกรรมในสถานที่ร่มรื่น เต็มไปด้วยธรรมชาติอากาศเย็นๆ ดีๆ แบบนี้ น่านอนกอดคู่หมั้นมากกว่าไปเที่ยวกับเพื่อนเธอซะมากกว่า

“เดี๋ยวนะ เบน...”

“อ้อ... ผมรู้แล้ว... ผมต้องไปแล้วล่ะ... คุณเองก็ด้วยนะ รออยู่นี่ล่ะ” น้ำเสียงของเบนทำให้วัณรู้สึกแปลกใจ ว่าทำไมเบนทำตัวแปลก... เขาหยิบเสื้อนอกแล้วเดินออกไป หรือว่าเธอทำอะไรผิดไปรึ...? เขาออกจากห้องไปแล้ว ทิ้งให้เธออยู่ในห้องเพียงคนเดียว...

หญิงสาวสับสนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น... ในขณะที่ประตูเปิดอีกครั้ง เธอคิดว่าเบนอาจจะกลับเข้ามาหาเธออีกครั้ง เปลี่ยนใจเพื่อพาเธอไปกับเขาด้วยกันรึเปล่า? ... แต่มันไม่ใช่อย่างที่คิด...

ร่างของนาคินปรากฏต่อหน้าเธอ ทำให้วัณรู้สึกดีใจท้วมท้น ในขณะเดียวกันก็เกรงว่า เบนจะมาเจอนาคินอยู่กับวัณตามลำพัง

“เดี๋ยวเบนก็โกรธฉันหรอก ออกไปเถอะนะ นาคิน” วัณบอกให้เขาออกไป แต่นาคินมิได้ทำเช่นนั้น... เพราะเขาปิดประตูห้องแล้วลงกลอนล็อคโดยมิให้ใครอื่นรบกวน...

“เบนไม่กลับมาหรอก ผมกับเขาคุยตกลงกันเรื่องแลกคู่นอนกันแล้ว และคู่หมั้นคุณก็ตกลงที่จะนอนกับแฟนผมด้วย” นาคินยิ้มแย้มร่าเริง ราวกับว่าเขาขายแฟนให้เบนได้สำเร็จ อีกทั้งได้เงินมาก้อนหนึ่ง เพื่อความสนุกนอกสายตาผู้ใหญ่

“อะไรนะ?” วัณไม่เข้าในสิ่งที่นาคินทำ... ไม่เข้าใจว่า เบนรับข้อเสนอนี้ได้อย่างไร ในเมื่อเขากับเธอเป็นคู่หมั้นซึ่งทางผู้ใหญ่จัดหามาให้...

******

นาคินจึงเล่าเรื่องหลังไมค์ให้วัณทราบว่า... เบนกับแยมก็เหมือน นาคินกับวัณนั้นแหละ ไม่สามารถเป็นแฟนกันได้ ต้องถูกพ่อแม่บังคับให้เลิก และจัดหาคู่มาให้...

แต่แยมโชคร้ายที่พ่อแม่ไม่ยอมให้เธอมีแฟน อีกทั้งพยายามขายเธอให้เป็นเด็กเสี่ย แยมจึงหนีออกมาแล้วเจอเบน จนกระทั่งแอบร่วมรักกันลับหลังนาคิน...

“ผมยอมรับว่า แรกๆ ได้ยินจากปากแยม ผมโกรธเขามาก... แต่แยมบอกว่า เบนมีคู่หมั้น ซึ่งเคยเป็นแฟนเก่าผม... ก็เลยคุยกับแยมอยู่ว่า ตอนปิดเทอมเราน่าจะนัดมาเที่ยวด้วยกัน ลับหลังพวกผู้ใหญ่”

นาคินเล่าเรื่องสำคัญให้วัณทราบ เพราะเบนก็ไม่ต่างจากวัณ ที่เคยเป็นแฟนกับแยม แล้วถูกบังคับให้เลิก จนกระทั่งให้มาเป็นคู่หมั้น เพราะพ่อแม่ของเธอกับพ่อแม่ของเบน เป็นเพื่อนกัน... อยากให้ลูกๆ หมั้นกันเสียอย่างนั้น

“ถ้าอย่างนั้น... นัดกันวันนี้ก็...”

“เราควรอยู่กับคนที่เรารัก... มากกว่านะ” ด้วยไฟปรารถนาของนาคินที่มีต่อวัณ เขาจึงทำให้เบนกับแยมได้สมหวัง ด้วยการแลกคู่นอน มิใช่สวิงกิ้ง...

วันนี้จึงเป็นโอกาสดีสำหรับวัณได้สวมกอดนาคินโดยไม่รู้สึกผิดต่อเบน... เพราะสิ่งที่เบนทำลงไป เขาอยากร่วมรักและอยู่กับแยม แม้จะรู้ว่าต้องปล่อยให้แยมได้เสียกับนาคิน เพื่อเขาจะได้สวมกอดสาวคนรักได้เต็มสองแขนอีกครั้ง

แม้วัณจะมารู้ทีหลัง เธอคงโกรธนาคินไม่ลง เมื่อเธอจะต้องแลกคู่นอนกับแยม แต่หากได้อยู่กับชายที่รัก แม้จะต้องสลับคู่นอนกับชายสองคน เพื่อหลบเลี่ยงพ่อแม่จับผิด และยังได้มีสิทธิ์อยู่กับแฟนที่รัก... วัณยอมเสียร่างกายให้เบนแตกใน เพื่อจะได้อยู่กับนาคิน หลั่งสดแตกในกับเธอในสถานที่แห่งนี้เช่นกัน...

******

เสียงแรงกระแทกหนักๆ ยังคงดังระงมจากห้องพักทั้งสองห้อง ซึ่งหญิงสาวกรีดร้องครวญครางเสียงหลง พร้อมๆ กับเสียงของหนักๆ ตบตีก้อนเนื้อรัวๆ นานนับชม. เมื่อมันเงียบลง นาคินกับเบนต่างกันเดินสลับออกจากห้องพัก เพื่อกลับไปหาคู่หมั้น และแฟนของตัวเอง

และหลังจากนั้น แรงกระแทกหนักๆ ยังคงดังอีกระรอบ พร้อมๆ กับเสียงหอบหายใจ และเสียงครางของชายหนุ่ม เมื่อโดนหญิงสาวใช้ปากดูดกลืนองคชาต แตกคาปาก...

เป็นการแลกคู่นอนที่มีความสุขถึงใจ เปลี่ยนคู่นอนได้ทั้งคืน โดยไม่ต้องคิดผิดใจกันอีก... หรือแม้กระทั่ง ชักชวนมีเซ็กซ์หมู่สี่คน สลับกันใจเตียงเดียว ก็ทำให้นาคินและเบนมีความสุขมากๆ เมื่อพวกเขาร่วมมือกัน มีเซ็กซ์หมู่อย่างมีความสุข

กลางดึกที่แสนเหน็บหนาว มีรอบกองไฟช่วงสามทุ่ม ที่ทำให้ทั้งสี่หยุดกิจกรรมรักร้อนๆ เพื่อชะล้างทำความสะอาด ลงไปทานอาหารค่ำ และเล่นรอบกองไฟอย่างสนุกสนาน

ในเวลากลางดึกของคืนนี้ นาคินยังคงนอนกอดวัณทั้งคืน และหลับไปด้วยกัน ในขณะที่ เบนและแยมยังคงกอดรัด สอดใส่เสียบกระแทกใกล้ๆ ไม่ห่างจากคู่หมั้น และชายผู้ชักชวนออกแผนการให้มาเที่ยวไกลหูไกลตาผู้ใหญ่ ในอุทยาน...

-จบเรื่องสั้น ไฟรัก-

******